تشخیص بیش فعالی
تشخیص بیش فعالی چگونه است؟ به‌تنهایی، هیچ‌کدام از علائم اختلال کمبود توجه غیرطبیعی نیستند. بیشتر افراد احساس پراکندی فکری، غیرمتمرکز بودن و حواس‌پرتی دارند. علاوه بر این، علائم اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه، با مشکلات دیگری ازجمله ناتوانی‌های یادگیری و مسائل عاطفی که نیاز به درمان‌های کاملاً متفاوتی دارند، به‌آسانی اشتباه گرفته می‌شود.
به همین دلیل بسیار مهم است که یک متخصص بهداشت روان تعیین کند که آیا این علائم به بیش فعالی مربوط می‌شود یا خیر.
مرکز روانشناسی اکسیر خدمات روانشناختی خود را توسط متخصصین مجرب در زمینه های مختلف از جمله مشاوره کودک، مشاوره فردی، مشاوره افسردگی، مشاوره اضطراب، مشاوره وسواس و … را به صورت حضوری و غیرحضوری به شما عزیزان ارائه می دهد.
تشخیص بیش فعالی: آنچه باید بدانید
آیا شما به راحتی گیج، آشفته و فراموش‌کار می‌شوید و فکر کرده‌اید که اختلال کمبود توجه مقصر است؟ آیا به کودک غیرقابل‌کنترل و بی‌قرار خود نگاه می‌کنید و فکرمی کنید ممکن است بیش‌فعال باشد؟ قبل از اینکه نتیجه‌گیری کنید، به یاد داشته باشید که تشخیص بیش فعالی (اختلال بیش فعالی و کمبود توجه) اصلاً ساده نیست. حتی بیش فعالی مزمن و یا حواس‌پرتی لزوماً با ADHD برابر نیست. هیچ تست پزشکی، فیزیکی و آزمایش‌های دیگری برای تشخیص اختلال بیش فعالی / نقص توجه وجود ندارد.
برای مشخص کردن اینکه آیا شما یا کودکتان ADHD دارید، یک پزشک یا دیگر متخصصان بهداشت روان باید درگیر شوند و شما میتوانید انتظار داشته باشید که او از تعدادی ابزار متفاوت استفاده کند: چک‌لیست علائم، سؤالاتی در مورد مشکلات گذشته و حال یا معاینه پزشکی برای مشخص کردن علل نشانه‌های دیگر. در نظر داشته باشید که علائم ADHD، مانند مشکلات تمرکز و بیش فعالی، میتواند با سایر اختلالات و مشکلات پزشکی اشتباه گرفته شود، به همین دلیل ارزیابی و تشخیص دقیق لازم است.
اختلال بیش فعالی/ نقص توجه در هر فرد متفاوت است، بنابراین طیف وسیعی از معیارها برای کمک به متخصصان بهداشت روان برای تشخیص بیش فعالی وجود دارد. مهم است که با متخصص خود صادق باشید تا او بتواند به دقیق‌ترین نتیجه‌گیری برسد. برای دریافت تشخیص ADHD، شما یا فرزندتان باید ترکیبی از علائم برجسته ADHD، یعنی بیش فعالی، تکانش گری یا بی‌توجهی را نشان دهید. متخصصان بهداشت روان در ارزیابی این مشکل به عوامل زیر نگاه خواهند کرد.
عوامل مهم در تشخیص بیش فعالی
شدت علائم چقدر است؟ برای تشخیص بیش‌فعالی، علائم باید تأثیر منفی بر روی شما و یا زندگی فرزندتان داشته باشند. به‌طورکلی، افرادی که واقعاً دچار اختلال ADHD هستند، مشکلات عمده در یک یا چند حوزه از زندگی‌شان دارند مثل شغل، امور مالی یا مسئولیت‌های خانوادگی.
شروع علائم اختلال بیش فعالی و کمبود توجه از چه زمانی است؟ ازآنجاکه اختلال بیش فعالی در دوران کودکی شروع می‌شود، پزشک یا درمانگر چگونگی ظهور علائم را بررسی می‌کنند.
اگر بزرگسال هستید آیا میتوانید این نشانه‌ها را در کودکی خود ردیابی کنید؟ چند وقت است که این علائم شما یا فرزندتان را آزار می‌دهد؟ علائم باید حداقل ۶ ماه قبل از تشخیص اختلال بیش فعالی، وجود داشته باشند.
نشانه‌ها چه زمانی و کجا بروز می‌کنند؟ علائم اختلال بیش فعالی باید در چندین محیط مانند خانه و مدرسه وجود داشته باشد. اگر نشانه‌ها تنها در یک محیط ظاهر شوند، بعید است که ADHD مقصر باشد.
تشخیص بیش فعالی در بزرگسالان
بسیاری از یافته ها در مورد آنچه که ما در مورد اختلال بیش فعالی و نقص توجه فکر می کنیم، بسیار متزلزل و نگران کننده است. برای مثال تنها ۳۸٪ از کودکان در مطالعات، در بزرگسالانی، مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه نبودند. مورد بیشتر ناراحت کننده در این یافته ها این واقعیت است که ۵۷٪ از کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه حداقل یک اختلال روانپزشکی دیگر را در بزرگسالی داشته اند. شایعترین اختلالات روانپزشکی، سوء مصرف مواد، اختلال شخصیتی عاطفی، حوادث هیپومانیک، اختلال اضطراب عمومی و افسردگی اساسی بود. علاوه بر این، مشخص شد که ۲.۷٪ بزرگسالانی که در کودکی اختلال بیش فعالی و نقص توجه داشتند در ابتدای مطالعه در زندان بودند. چیزی که این آمار تکان دهنده نشان می دهد این است که بیش فعالی و نقص توجه یک افسانه نیست و این یک اختلال بسیار واقعی است که اگر در دوران کودکی درمان نشود می تواند عواقب فاجعه بار در طول بزرگسالی داشته باشد. واضح است که والدین باید به فرزندان خود که از این اختلال رنج می برند، کمک کنند.
برخی افراد وقتی بزرگ می‌شوند، برخی دیگر زمانی که فرزندشان تشخیص بیش فعالی را گرفته و بعضی دیگر در طول تحصیل، متوجه اختلال خود می‌شوند. درنهایت این علائم باعث کاهش سبک‌های مقابله‌ای شده و در زندگی روزمره فرد مشکلات معناداری به وجود می‌آورد که درنتیجه به دنبال کمک می‌روند.
جهت تشخیص بیش فعالی در بزرگسالان اینجا کلیک کنید.
اگر این علائم را در خود می‌بینید با یک متخصص مشورت کنید. اگر بدانید که فرآیند ارزیابی به چه گونه‌ای است، فرایند ارزیابی بیش فعالی گیج‌کننده یا ترسناک نیست. احتمالاً لازم است قبل از ارزیابی پرسشنامه‌ای پر کنید و از کسی که به شما نزدیک است خواسته می‌شود که در این ارزیابی شرکت داشته باشد. از شما درباره علائم و مدت زمان آن و مشکلاتی که در گذشته به وجود آورده، سؤال می‌شود. تست‌هایی مانند چک‌لیست و آزمون‌های توجه از شما گرفته می‌شود.
با اعضای خانواده و کسی که با شما نزدیک است صحبت می‌شود؛ و یک معاینه پزشکی برای رد دلایل فیزیکی دیگر انجام می‌شود.
مقاله مرتبط: عاقبت اختلال بیش فعالی در بزرگسالی
مقاله مرتبط: نشانه های متفاوت بیش فعالی در بزرگسالی
جهت تشخیص بیش فعالی در کودکان میتوانید اینجاکلیک کنید.
تشخیص بیش فعالی در کودکان
زمانی که به دنبال تشخیص بیماری کودک خود هستید باید بدانید که تنها نیستید و با کمک دیگران میتوانید با مشکل فرزندتان مبارزه کنید. همراه با متخصصانی که در تشخیص بیش فعالی آموزش‌دیده‌اند، میتوانید به یک ارزیابی سریع و دقیق که منجر به درمان می‌شود، کمک کنید.
مقاله مرتبط: بیش فعالی کودکان
مقاله مرتبط: بیش فعالی در کودکان چیست؟
مقاله مرتبط: اختلال نقص توجه در کودکان
مقاله مرتبط: درمان بیش فعالی کودک
عدم توجه، بیش فعالی و تکانشی بودن نشانه های کلیدی اختلال اختلال بیش فعالی و نقص توجه هستند. این طبیعی است که همه بچه ها گاهی بی توجه، پرخاشگرانه یا گاه به گام باشند، اما برای کودکان مبتلا به ADHD، این رفتارها شدیدتر هستند و بیشتر اتفاق می افتند. برای تشخیص اختلال، یک کودک باید این علائم را برای ۶ ماه یا بیشتر داشته باشد و درجه ای بیشتر از سایر کودکان سنین مشابه داشته باشد.
A. کودکان مبتلا به علائم بی توجهی ممکن است:
- به راحتی پریشان می شوند، جزئیات را از دست می دهند، چیزها را فراموش می کنند و اغلب از یک فعالیت به دیگری تغییر می کنند، و تمرکز کردن بر روی یک چیز برای آنها دشوار است.
- پس از چند دقیقه از یک کار خسته می شوند، مگر اینکه آن کار چیزی لذت بخش داشته باشند.
- دشواری تمرکز و توجه به سازماندهی و تکمیل یک کار یا یادگیری چیزی جدید دارند.
- مشکل در تکمیل تکالیف دارند، اغلب چیزهایی را از دست می دهند (به عنوان مثال، مداد، اسباب بازی ها، تکالیف) که برای تکمیل وظایف یا فعالیت ها ضروری است.
- به نظر نمی رسد که وقتی صحبت می کنید گوش می دهند.
- افکار پوچ داشته، به راحتی اشتباه گیج شده و به آرامی حرکت می کنند.
- در پردازش اطلاعات به سرعت و با دقت دچار مشکل هستند.
- از پیروی از دستورات گریزان هستند.
B. کودکان مبتلا به علائم بیش فعالی ممکن است:
- بی قراری و پیچ و تاب خوردن در صندلی های خود داشته باشند.
- بی وقفه صحبت کنند.
- با عجله گشت و گذار کنند، هر چیز و همه چیز را لمس کنند یا با آن بازی کنند.
- در نشستن سر میز غذا و مدرسه مشکل داشته باشند.
- همیشه در حال حرکت باشند.
- وظایف و یا فعالیت های آرام برای آنها دشوار باشد.
C. کودکان دارای علائم تکانشگری ممکن است:
- بسیار بی تاب باشند.
- از نظرات نامناسب متنفر باشند، احساسات خود را بدون محدودیت نشان می دهند و بدون توجه به عواقب عمل می کنند.
- در انتظار چیزهایی که می خواهند یا انتظارات خود را در بازی ها دچار مشکل هستند.
- اغلب مکالمات یا فعالیت های دیگران را قطع می کند.
اختلال بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالی یکی از اختلالاتی است که مردم می توانند کنترل کردن آن را یاد بگیرند. به عنوان مثال، اگر یکی از نشانه ها فراموش کردن تاریخ های مهم، مانند سالگرد و جشن های تولد باشد، راه حل این است که برنامه رایانه یا تلفن همراه را برای ارسال یادآوری ها برنامه ریزی کنید.
نقش شما به عنوان والدین
زمانی که به دنبال تشخیص کودک خود هستید، بهترین مدافع و مهم‌ترین منبع حمایت، شما هستید. به‌عنوان والد در این فرآیند، نقش شما هم عاطفی و هم عملی است. میتوانید در طی فرآیند تشخیص، حمایت عاطفی از کودکتان داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که کودک شما را متخصص مناسبی می ببیند و در صورت لزوم نظر متخصص دومی را هم جویا شوید. ارائه اطلاعات دقیق به متخصص، از جمله پاسخ‌های دقیق درباره شرح‌حال کودکتان و نظارت بر سرعت و دقت ارزیابی داشته باشید.
برخی از گزینه های درمان برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه عبارتند از:
- داروهای محرک، بعضی از این موارد، میتواند خطر آزار و اذیت را به همراه داشته باشد.
- مهمتر از دارو، استفاده از آموزش هایاختلال بیش فعالی و نقص توجه است که در آن به بیماران رفتارهای مقابله ای تدریس می شوند که به آنها کمک می کند تا مسئولیت های خود را در خانه و در محل کار انجام دهند. مثلا، لیست روزانه ای از وظایف مهم و قرار ملاقات ها را در خانه و محل کار تهیه کنید.
- اختلال بیش فعالی و نقص توجه اغلب با افسردگی، تحریک پذیری و سرگیجه و خشم همراه است. مقدار زیادی ورزش، مخصوصا نوع هوازی، برای کمک به کاهش تنش، افسردگی و تحریک پذیری ضروری است. در واقع، مشخص شده است که ورزش روزانه می تواند بسیاری از علائم بیش فعالی و نقص توجه را کاهش دهد.
- مراقبه با یا بدون یوگا در کاهش استرس نه تنها برای افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه، بلکه برای همه مهم است.
این که آیا یک کودک یا بزرگسال مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه است، یادگیری برای مقابله با آن و کاهش نشانه ها، تلاش خانواده را نیاز دارد.
تشخیص بیش فعالی و نقص توجه بسیار دشوار است. این طبیعی است که به نظر می رسد بسیاری از کودکان بیش فعال هستند، زیرا آنها با انرژی پر شده و به راحتی پریشان می شوند. فقط یک روانشناس بالینی یا روانپزشک کودک می تواند برای این اختلال یک تشخیص دقیق بدهد. هر والدینی که مظنون به اختلال بیش فعالی و نقص توجه در فرزند خود هستند، باید با پزشک متخصص اطفال مشورت کنند که می توانند مرحله بعدی را به روانپزشک یا روانشناس ارجاع دهند.
مرکز روانشناسی اکسیر تمام خدمات خود از جمله مشاوره خانواده، مشاوره ازدواج، مشاوره طلاق، مشاوره جنسی و … را به افرادی که تحت پوشش بیمه بانک های طرف قرارداد اکسیر هستند رایگان ارائه می دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
نقش متخصصان
معمولاً بیش از یک متخصص در ارزیابی و تشخیص بیش فعالی نقش دارند. پزشکان، روانشناسان بالینی و مدرسه، مددکاران اجتماعی بالینی، آسیب شناسان گفتار و زبان، متخصصین یادگیری و مربیان ممکن است هرکدام در ارزیابی ADHD نقش مهمی ایفا کنند.
مانند بزرگسالان، هیچ تست و آزمایشی برای تشخیص بیش فعالی در کودکان وجود ندارد. نتیجه‌گیری متخصصان بر پایه علائم قابل‌مشاهده و رد دیگر اختلالات است. آنها سؤالات زیادی درباره تاریخچه پزشکی و خانوادگی از شما خواهند پرسید. از ابزارهای غربالگری استاندارد بیش فعالی استفاده خواهند کرد. کودکتان را در حال بازی و در مدرسه مشاهده کرده و از آزمون‌های روانشناختی برای اندازه‌گیری بهره هوشی و ارزیابی سازگاری اجتماعی و هیجانی وی استفاده می‌کنند.
اگر شما یا کودکتان تشخیص بیش فعالی / نقص توجه گرفته‌اید، صبر نکنید و هر چه سریع‌تر برای درمان اقدام نمایید. پیدا کردن درمان‌های مناسب برای شما یا کودکتان یک فرآیند است – فرآیندی که زمان، پشت‌کار و آزمون‌وخطا را در برمی‌گیرد. ADHD قابل درمان است؛ امیدتان را از دست ندهید. با رفتار مناسب و پشتیبانی، شما یا فرزندتان قادر خواهید بود علائم ADHD را تحت کنترل درآورده و زندگی ایده‌آل خود را ایجاد کنید. این مسئولیت شما است. این به شما بستگی دارد که برای مدیریت علائم ADHD، اقدام کنید. متخصصان بهداشت روان می‌توانند به شما کمک کنند اما در نهایت مسئولیت در دستان خودتان است. آگاهی در مورد بیش فعالی کلیدی است. درک این اختلال به شما کمک می‌کند تصمیمات آگاهانه در مورد تمام جنبه‌های زندگی و درمان خود و همچنین کودکتان بگیرید.
منبع: HelpGuide و متخصصین اکسیر
ثبت ديدگاه