علائم متفاوت افسردگی نوجوانان

علائم افسردگی نوجوانان با بزرگسالان متفاوت است و متأسفانه، افسردگی در نوجوانان اغلب شناسایی نمی‌شود. والدین گاهی نشانه‌ها را تشخیص نمی‌دهند در نتیجه بسیاری از نوجوانان در سکوت رنج می‌برند.

چهار نوع افسردگی وجود دارد که عموماً نوجوانان را تحت‌ تأثیر قرار می‌دهد. افسردگی می‌تواند همه نوجوانان را صرف‌نظر از جنسیت، محبوبیت، موفقیت تحصیلی و یا توانایی‌های ورزشی تحت‌ تأثیر قرار دهد. مهم است که با نشانه‌ها و علائم افسردگی نوجوانان آشنا شوید.

مقاله مرتبط: انواع افسردگی در نوجوانان

مقاله مرتبط: نشانه های افسردگی در نوجوانان

علائم افسردگی نوجوانان

مشکلات سلامت جسمی

درحالی‌که بزرگ‌سالان افسرده، اغلب در مورد درد عاطفی و احساسی صحبت می‌کنند، نوجوانان افسرده تمایل دارند دردهای جسمانی را گزارش دهند. آن‌ها ممکن است سردرد، مشکلات معده داشته باشند و یا بگویند که احساس خوبی ندارند. بااین‌حال، آزمایش‌های پزشکی مشکل فیزیکی خاصی را نشان نخواهد داد.

تحریک‌پذیری

بزرگ‌سالان معمولاً وقتی افسرده می‌شوند، احساس ناراحتی می‌کنند، اما نوجوانان اغلب تحریک‌پذیر می‌شوند. ممکن است با بی‌احترامی رفتار کنند یا صبرشان کم‌تر از حد معمول شود. آن‌ها همچنین ممکن است سرکش شوند. درحالی‌که نوسانات خلقی در طی دوران نوجوانی ممکن است عادی باشد، افزایش شدید و غیرمعمول تحریک‌پذیری باید نشانه هشدار افسردگی احتمالی و از جمله علائم افسردگی نوجوانان در نظر گرفته شود.

تغییرات تحصیلی

نوجوانان معمولاً وقتی دچار افسردگی می‌شوند، دچار افت شدید در نمرات خود می‌شوند؛ اما همیشه این‌طور نیست. برخی از نوجوانان حتی در میان آشفتگی‌های عاطفی، نمرات بالایی را به دست می‌آورند. در حقیقت، گاهی اوقات فشار برای حفظ نمرات خوب، عامل اصلی افسردگی می‌شود.

رفتارهای ضداجتماعی

علائم افسردگی نوجوانان ممکن است به‌صورت رفتارهای ضداجتماعی ظاهر شود. به‌عنوان‌مثال رفتارهایی مانند نقض قوانین اجتماعی، تخریب اموال، فرار از مدرسه و… باشد.

از دیگر علائم افسردگی نوجوانان به سوءمصرف مواد، بی‌مبالاتی جنسی و بی‌قراری نیز می‌توان اشاره کرد. نوجوانان افسرده ممکن است از مواد مخدر و الکل برای خوددرمانی استفاده کنند. متأسفانه مواد مخدر اوضاع را خراب‌تر می‌کند. بسیاری از نوجوانان افسرده از خانه فرار می‌کنند یا قصد فرار دارند. این کار معمولاً برای جلب‌توجه انجام می‌شود.

حساسیت به انتقاد

افسردگی می‌تواند منجر به حساسیت شدید به انتقاد شود. گاهی نوجوان برای کنار آمدن با افزایش این حساسیت از فعالیت‌هایی که می‌ترسد که در آن‌ها شکست بخورد، اجتناب می‌کند. ممکن است از پیوستن به تیم فوتبال یا رفتن به مهمانی برای اجتناب از طرد شدن، خودداری کند.

بعضی وقت‌ها هم نوجوان برای کنار آمدن با این ترس تبدیل به یک فرد بسیار موفق می‌شود. یک نوجوان افسرده برای اجتناب از خطر طرد شدن ممکن است تبدیل به یک فرد کمال‌گرا شود. مهم است که نحوه واکنش نوجوان شما به ریسک، انتقاد و شکست را تحت نظر داشته باشید، زیرا این تغییرات در رفتار نوجوان شما می‌تواند نشان دهد که نوجوان شما افسرده است.

کناره‌گیری اجتماعی و اعتیاد به اینترنت

انزوای اجتماعی یک مشکل رایج برای هر فرد مبتلا به افسردگی است، اما نوجوانان وقتی افسرده می‌شوند، لزوماً از همه کناره‌گیری نمی‌کنند. گاهی اوقات آن‌ها به سادگی گروه‌ همسالان را تغییر می‌دهند. نوجوان ممکن است با افراد نامناسب وقت بگذراند و یا صحبت کردن با دوستان خاص یا اعضای خانواده را متوقف کند.

در بعضی مواقع، هنگامی‌که احساس افسردگی می‌کنند، نوجوانان از فعالیت‌های زندگی واقعی خود خارج می‌شوند و توجه خود را به دنیای آنلاین معطوف می‌کنند. یک نوجوان افسرده ممکن است یک شخصیت آنلاین ایجاد کند و ممکن است درگیر چت‌های آنلاین شود و یا نقش بازی کردن را برای ساعت‌ها ادامه دهد تا از واقعیت‌های زندگی فرار کنند.

ممکن است که نوجوانان از اینترنت به عنوان راهی برای فرار از مشکلات استفاده کنند. ولی استفاده‌ بیش‌ازحد از تلفن‌ هوشمند و اینترنت، فقط تنهایی آن‌ها را بدتر می‌کند و افسردگی در نوجوانان را تشدید می‌نماید.

مقاله مرتبط: چرا شبکه های اجتماعی می توانند باعث افسردگی شوند

درمان افسردگی نوجوانان

اگر فکر می‌کنید که نوجوانتان افسرده است و یا علائم افسردگی نوجوانان را در فرزندتان مشاهده کرده‌اید؛ حتماً با یک روانشناس یا مشاور صحبت کنید. درمان افسردگی معمولاً شامل روان‌درمانی یا دارودرمانی یا هردو است.

مقاله مرتبط: راهنمای والدین درباره افسردگی نوجوان

برای نوجوانان عجیب نیست که از گرفتن کمک امتناع کنند. اگر نوجوان شما از رفتن به مشاوره خودداری می‌کند، خودتان با یک متخصص سلامت روان ملاقات کنید. یک روان‌درمانگر قادر به ارائه بینش و استراتژی‌هایی می‌باشد که می‌توانید برای کمک به نوجوان افسرده‌تان از آن‌ها استفاده کنید.

متخصصین با تجربه نوجوان در مرکز مشاوره اکسیر در زمینه تشخیص و درمان افسردگی در نوجوانان در خدمت شما عزیزان می‌باشند.

منبع: verywellmind و متخصصین اکسیر

اختلال خوردن در نوجوانان

اختلال خوردن می‌تواند عواقب ناگواری در نوجوانان، به ویژه دختران، به همراه داشته باشد. برای کمک به محافظت از کودک خود، علل احتمالی اختلال خوردن در نوجوانان را درک کنید و بدانید چطور با پسر و یا دختر خود درباره عادات غذایی سالم صحبت کنید.

انواع اختلال خوردن در نوجوانان

بی‌اشتهایی عصبی

افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی ترس شدیدی از چاق بودن دارند. آن‌ها نسبت به سن و وزنشان بسیار کمتر غذا می‌خورند و وزنشان از حداقل وزن طبیعی همیشه بسیار کمتر است. آن‌ها دست به رفتارهایی می‌زنند که مانع وزن گیری می‌شود حتی زمانی که وزنشان بسیار پایین است.

این افراد دید تحریف‌شده‌ای نسبت به ظاهر بدن خود دارند و در لاغرترین حالت خود را چاق فرض می‌کنند و شرایط وخیم بدنی و وزنی خود را کاملاً نادیده می‌گیرند.

پراشتهایی عصبی

الگوی خوردن در افراد مبتلا به اختلال پراشتهایی عصبی در زمان مشخصی از روز است؛ مثلاً هر ۲ ساعت یک‌بار دست به پرخوری بارزی می‌زند. این افراد احساس ناتوانی شدیدی در کنترل خود در برابر خوردن می‌کنند؛ به این صورت که در کنترل خود برای توقف غذا خوردن یا حجم و نوع غذا ناتوان است. همچنین این افراد مکرراً دست به رفتارهای جبرانی (بالا آوردن غذا) می‌زنند.

اختلال پرخوری

این نوع اختلال خوردن به گونه ایست که حتی فرد زمانی که گرسنه نیست به خوردن ادامه می‌دهد تا زمانی که احساس ناراحتی به آن دست دهد. این خوردن در مدت خاصی رخ می‌دهد (مثلاً هر دو ساعت یک‌بار). فرد در برابر خوردن ناتوان است و نمی‌تواند آن را متوقف کند. این افراد معمولاً بسیار سریع‌تر از حالت طبیعی غذا می‌خورند. احساس شرم و علائم افسردگی در این افراد بسیار بالاست.

برای اینکه متوجه شوید که آیا شما دچار اختلال خوردن هستید می‌توانید تست آنلاین اختلال خوردن را تکمیل نمایید.

مقاله مرتبط: اختلال خوردن چیست؟

مقاله مرتبط: اختلالات خوردن در نوجوانان

چرا نوجوانان دچار اختلال خوردن می‌شوند؟

اختلال خوردن، وضعیتی جدی مربوط به رفتارهای تغذیه‌ای مداوم است که تأثیر منفی بر سلامت، احساسات و عملکرد در حوزه‌های مهم زندگی دارند. علت دقیق اختلالات خوردن، نامعلوم است. بااین‌حال، عوامل خاصی ممکن است نوجوانان را در معرض خطر ابتلا به اختلال خوردن قرار دهد، از جمله:

• فشار اجتماعی: فرهنگ عمومی جایگاه خاصی برای لاغری قائل است. حتی با وزن نرمال، نوجوان به راحتی می‌تواند ادعای چاقی کند. این موضوع می‌تواند راه‌انداز وسواس کاهش وزن و رژیم گرفتن شود.
• فعالیت‌های موردعلاقه: مشارکت در فعالیت‌هایی که برای لاغری ارزش قائل هستند مانند مدلینگ می‌تواند خطر ابتلا به اختلالات خوردن در نوجوان را افزایش دهد.
• عوامل فردی: ژنتیک یا عوامل زیست‌شناختی ممکن است بعضی از نوجوانان را در معرض اختلالات خوردن قرار دهند. صفات شخصیتی مانند کمال‌گرایی، اضطراب یا انعطاف‌پذیر نبودن و سخت‌گیری نیز ممکن است نقش داشته باشد.

پیامدهای اولیه اختلال خوردن در نوجوانان

علائم و نشانه‌ها بسته به نوع اختلال خوردن متفاوت است. مراقب الگوهای غذایی و باورهایی باشید که ممکن است رفتار ناسالم را نشان دهند و نیز فشار همسالان که ممکن است باعث اختلالات خوردن شوند. برخی علائم هشداردهنده که ممکن است نشانگر اختلال خوردن باشند عبارت‌اند از:

• صرف‌نظر کردن از وعده‌های غذایی و بهانه‌گیری برای عدم خوردن و یا خوردن در خفا
• تمرکز بیش‌ازحد بر روی غذا
• نگرانی مداوم و یا شکایت در مورد چاق بودن
• بررسی مکرر در آینه برای پیدا کردن نقص و عیب
• سوءاستفاده از ملین‌ها، مدرها و یا تنقیه پس از خوردن
• ورزش بیش‌ازحد
• به‌طور منظم بعد از خوردن غذا یا در طول آن به دستشویی رفتن
• خوردن غذای بیشتر در یک وعده غذایی و یا میان وعده معمولاً طبیعی تلقی می‌شود.
• ابراز افسردگی، انزجار، شرمندگی یا احساس گناه در مورد عادات غذایی
• پیشگیری از ارتباط شروع می‌شود

مقاله مرتبط: ارتباط اختلالات خوردن و اعتیاد

پیشگیری از  اختلال خوردن در نوجوانان

برای کمک به پیش‌گیری از اختلال خوردن نوجوان، با پسر یا دختر خود درباره عادات غذایی و تصویر بدن صحبت کنید. ممکن است کار آسانی نباشد، اما مهم است.

• عادات غذایی سالم را تشویق کنید. در مورد اینکه رژیم غذایی چگونه می‌تواند بر سلامت، ظاهر و میزان انرژی‌اش تأثیر بگذارد، با نوجوان خود صحبت کنید. نوجوان خود را تشویق کنید تا زمانی که گرسنه می‌شود غذا بخورد. عادت کنید با هم به عنوان یک خانواده غذا بخورید.
• پیغام‌های رسانه‌ها را موردبحث قرار دهید. برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌ها، وب‌سایت‌ها و رسانه‌های دیگر ممکن است این پیام را به نوجوانتان بدهند که تنها یک نوع خاص از بدن قابل‌قبول است. نوجوان خود را تشویق کنید که در مورد چیزی که دیده یا شنیده ‌است صحبت و سؤال کند، به‌خصوص از وب‌سایت یا منابع دیگر که بی‌اشتهایی عصبی را به عنوان یک سبک زندگی، به جای اختلال خوردن، تبلیغ می‌کنند.
• تصویر بدن سالم را ترویج کنید. با نوجوانتان در مورد تصویر بدنش صحبت کنید و به او اطمینان دهید که شکل‌های سالم بدن متفاوت است. نام‌گذاری و جک درباره ویژگی‌های فیزیکی به کار نبرید؛ و بر اساس ویژگی‌های بدنی و وزن کسی نظر ندهید.
• عزت‌نفس فرزندتان را پرورش دهید. به دستاوردهای نوجوان خود احترام بگذارید و از اهداف او پشتیبانی کنید. زمانی که نوجوانتان صحبت می‌کند، گوش کنید. به دنبال ویژگی‌های مثبت نوجوان، مانند کنجکاوی، سخاوت و حس شوخ‌طبعی باشید. به نوجوان خود یادآوری کنید که عشق و پذیرش شما بدون قید و شرط است، نه بر اساس وزن و یا ظاهر او.
• خطرات رژیم غذایی و خوردن هیجانی را به اشتراک بگذارید. توضیح دهید که رژیم غذایی می‌تواند تغذیه، رشد و سلامتی نوجوان شما را به خطر بیندازد و همچنین منجر به رشد پرخوری در طول زمان شود. به نوجوان خود یادآوری کنید که خوردن یا کنترل رژیم غذایی او راه سالمی برای مقابله با احساسات نیست. در عوض، نوجوان خود را تشویق کنید که با خانواده، دوستان یا مشاور درباره مشکلاتی که ممکن است با آن‌ها روبرو شود صحبت کند.
• الگوی خوبی برای فرزندتان باشید. اگر شما دائم در رژیم هستید به سختی می‌توانید نوجوانتان را تشویق به عادت غذایی سالم کنید یا از ظاهرش راضی باشد. در عوض، انتخاب‌های آگاهانه در مورد سبک زندگی خود انجام دهید و به بدن خود افتخار کنید.

اقدام برای درمان

اگر فکر می‌کنید که نوجوان شما مشکوک به اختلال خوردن است با او صحبت کنید. او را تشویق کنید تا درباره نگرانی‌ها و مشکلاتش با شما صحبت کند.

با یک روانشناس مشورت کنید. درمان احتمالاً شامل خانواده‌درمانی است تا به فرزندتان کمک کنید که عادات غذایی‌اش را بهبود بخشد، به وزن سالم برسد و مدیریت دیگر علائم است. ممکن است نیاز به دارودرمانی و در موارد شدیدتر نیاز به بستری شدن باشد. درمان هر چه که باشد به یاد داشته باشید مداخله زودهنگام می‌تواند به بهبود سریع‌تر کمک کند.

مرکز مشاوره اکسیر با متخصصین مجرب در این زمینه در کنار شما والدین گرامی و نوجوانان عزیز است.

منبع: سایت mayoclinic و متخصصین اکسیر

آسیب به خود و بریدن در نوجوانان

بریدن نوعی آسیب به خود است که نوجوان عمداً خود را با چاقو، تیغ یا دیگر اشیا تیز می‌برد یا خراش می‌دهد، اما این کارها به قصد خودکشی نیست. دیگر رفتارهای آسیب به خود می‌تواند شامل کوبیدن سر، سوزاندن یا داغ کردن پوست، مصرف بیش‌ازحد داروها باشد. این رفتارها شایع‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید و ۱۶ درصد نوجوانان و جوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

چرا آسیب به خود در نوجوانان وجود دارد؟

درک این مسئله که چرا نوجوان خود را می‌برد و یا به خودش آسیب می‌رساند برای والدین و متخصصان کودک سخت است. جای تعجب نیست که بریدن یک مشکل رفتاری پیچیده است و اغلب با انواع اختلالات روانی از جمله افسردگی، اضطراب و اختلالات خوردن در ارتباط است.

نوجوانانی که بدن خود را می‌برند و خراش می‌دهند به احتمال زیاد دوستانی دارند که آن‌ها نیز این کار را انجام می‌دهند. آن‌ها عزت‌نفس پایین، سابقه سوءاستفاده و یا تفکرات خودکشی دارند. این رفتارها گاهی به عنوان رفتارهایی برای جلب توجه دیده می‌شود. بریدن و خراش برای کودکان راهی برای کاهش تنش، تسکین از غم و خشم و یا پرت کردن حواسشان از مشکلات است. البته که هرگونه تسکینی موقتی است.

مقاله مرتبط: خودکشی و پیشگیری از آن

درحالی‌که برخی از نوجوانان ممکن است که دوستانی داشته باشند که بدن خود را می‌برند یا اینکه آن را در جایی خوانده یا دیده‌اند. بیشتر کودکانی که بدن خود را می‌برند، می‌گویند که تحت تأثیر کسی یا چیزی قرار نگرفته‌اند و این ایده خودشان بوده است.

علائم بریدن و آسیب به خود

بریدن اغلب در نوجوانان و جوانان شایع است – به خصوص در میان دختران نوجوان – و اغلب در سن ۱۴ یا ۱۵ سالگی در طول سال‌های اولیه دبیرستان شروع می‌شود. نوجوانانی که بدن خود را می‌برند این کار را عملی ناگهانی و بدون فکر توصیف می‌کنند. اگر نوجوانتان علائم زیر را داشته باشد می‌تواند علائم هشداردهنده آسیب به خود باشد.

• همیشه پیراهن‌های آستین بلند یا شلوار بلند به تن می‌کند (حتی وقتی هوا گرم است) تا علائم زخم‌های جدید یا زخم‌های قدیمی روی بازوها، مچ‌ و یا ران‌هایش را بپوشاند (این‌ها نواحی است که معمولاً بریده می‌شود).
• دائماً بریدگی‌ها، خراش‌ها و سوختگی‌های مشکوک روی شکم، پاها، مچ دست و یا بازوها دارند.
• علائم افسردگی، اضطراب، یا اختلالات خوردن در نوجوان مشخص است.
• مشکل در کنترل هیجانات و احساسات دارند (مثل این که نوجوان شما نمی‌داند چگونه می‌تواند خود را کنترل کند وقتی که ناراحت یا عصبانی است).

اگر فکر می‌کنید که نوجوانتان بدن خود را می‌برد و به خود آسیب می‌رساند، به آرامی از او سؤال کنید. اگر پاسخ مثبت باشد، مهم است که عصبانی نشوید. شما نمی‌خواهید که او برای انجام این کار احساس بدی داشته باشد. به خاطر داشته باشید که بریدن اغلب نشانه یک مشکل بزرگ‌تر است و شما، به عنوان یک والد، می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا علت اصلی را با پیدا کردن کمک حرفه‌ای دریابد.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره بریدن و خودآزاری می توانید اینجا کلیلک کنید.

درمان‌ها

مهم است که شما به عنوان والدین برای نوجوان خود که نشانه‌های آسیب به خود را دارد؛ دنبال درمان و کمک حرفه‌ای باشید. هم‌جهت کمک برای درمان مشکلات روان‌پزشکی مانند افسردگی یا اضطراب و هم برای جلوگیری از تبدیل‌شدن این رفتار عنوان یک عادت بد، هرچه زودتر دنبال مشاوره و روانشناس باشید.

هر چه یک نوجوان زمان طولانی‌تری این کار را انجام دهد، سخت‌تر می‌شود که این عادت را شکست و آسیب به خود می‌تواند به مشکلات بیشتری در زندگی منجر شود. روانشناسان نوجوان، بریدن را یک استراتژی مقابله‌ای خطرناک و بیهوده توصیف می‌کنند که با صمیمیت، بهره‌وری و شادی تداخل دارد. این‌ها برخی درمان‌هایی هستند که ممکن است به نوجوان شما کمک کند بریدن و آسیب به خود را ترک کرده و استراتژی‌های مقابله‌ای سالم‌تر را یاد بگیرد.

روش های درمانی

• روان‌درمانگر: نوجوانانی که به خود آسیب می‌رسانند باید مورد ارزیابی و درمان با مشاوران یا روانشناسان قرار گیرند که در درمان نوجوانان با این شرایط خاص تجربه دارند. این افراد متخصص در صحبت کردن با نوجوانان مهارت دارند و می‌توانند فضایی ایمن و غیر قضاوت کننده را فراهم کنند که در آن نوجوان شما می‌تواند آزادانه درباره مشکلاتی که او با آن روبرو است صحبت کند. به یاد داشته باشید، گاهی ممکن است برای یک نوجوان سخت باشد که بتواند با پدر و مادر درباره برخی مسائل صحبت کند، بنابراین صحبت کردن با کسی که اساساً یک غریبه است ممکن است برای فرزند شما آسان‌تر باشد.
• روان‌پزشک: ارزیابی توسط یک روان‌پزشک کودک (یک پزشک که می‌تواند داروها را تجویز کند) نیز ممکن است فکر خوبی برای ایده‌های درمانی بیشتر باشد که ممکن است داروهای ضد افسردگی در صورت لزوم تجویز شود.
• مراکز درمانی: ممکن است در شهر خود به دنبال مرکزی باشید که در این زمینه تخصص داشته باشند. مرکز مشاور اکسیر با داشتن متخصصین مجرب در زمینه نوجوانی در این زمینه در کنار شما والدین عزیز است.
• گروه درمانی: نوجوان شما ممکن است با پیوستن به گروه درمانی که همه افراد داخل این گروه تجربه آسیب به خود را دارند، کمک دریافت کند. ملاقات با کسانی که این تجربه را دارند ممکن است به او کمک کند، کم‌تر احساس تنهایی ‌کرده و یاد بگیرد چگونه دیگران با موفقیت دست از بریدن و آسیب به خود برداشته‌اند.

آثار درمان نوجوانان

درمان بریدن و آسیب به خود به احتمال زیاد بر کمک به نوجوانان برای ایجاد مکانیزم‌ های مقابله‌ای سالم‌تر در هنگام مواجهه با احساس خشم، استرس و یا ناراحتی تمرکز دارد. درمان همچنین برای افزایش عزت‌نفس نوجوانان و به مدیریت هر گونه مشکلات روان‌شناختی کمک خواهد کرد و همچنین به شما کمک می‌کند مطمئن شوید که نوجوانتان به فکر خودکشی نیست.

منبع:سایت verywellmind و متخصصین اکسیر

خطرات افسردگی درمان نشده در نوجوانان

زمانی که افسردگی نوجوانان درمان نشود، عواقب آن می‌تواند شدید و در برخی از موارد مرگبار باشد. اگر افسردگی نوجوانان درمان نشود این اختلال بدتر شده و نوجوان بیشتر رنج می‌برد.

در این مطلب خطرات افسردگی درمان نشده در نوجوانان را مورد بررسی قرار داده‌ایم.

برای سنجش میزان افسردگی در خود می توانید آزمون آنلاین تست افسردگی را تکمیل نمایید.

مشکلات نوجوان افسرده

نوجوان افسرده در معرض خطر مشکلات جدی بسیار زیادی قرار دارد. آن‌ها برای مقابله با دردی که احساس می‌کنند، مبارزه می‌کنند. اگرچه رفتارهایی که در ادامه آورده شده است مختص افسردگی نوجوانان نیستند اما آن‌ها ممکن است باعث ایجاد شک و تردید برای وجود اختلال افسردگی و یا دیگر اختلالات روحی شوند.

علائم اختلال افسردگی در نوجوانان

• مشکلات رفتاری در خانه: به دلیل مخالفت، کناره‌گیری از اعضای خانواده و یا نگرش منفی مداوم، با اعضای خانواده مشکل دارد.
• مشکل در رقابت در ورزش: به دلیل انرژی کم، تحریک‌پذیری، عدم اعتمادبه‌نفس یا مشکل در کنار آمدن با هم سن و سالان، علاقه‌ای به ورزش کردن ندارد.
• کاهش عملکرد در مدرسه: به دلیل مشکلات تمرکز، کمبود علاقه یا مشکل با مظاهر قدرت، در مدرسه مشکل دارد.
• مشکلات اجتماعی: به دلیل احساس بی‌ارزشی یا نیاز به تأیید مکرر و یا توجه دیگران، در ارتباط اجتماعی دچار مشکل است.
• سوءمصرف مواد مخدر: با استفاده از مواد مخدر در تلاش برای خوددرمانی، درمان مشکلات خواب و یا تردید در مورد زنده ماندن است.
• رفتار بی‌پروا: شامل رانندگی خطرآفرین، داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و یا درگیر شدن در فعالیت‌های غیرقانونی است. عواقب این اقدامات اغلب می‌تواند مخرب و نیز باعث تغییر مسیر زندگی نوجوان شود.
• آسیب زدن به خود: به طور عمدی به خود آسیب زدن، به دلیل تلاش برای بیان درد درونی و یا کنترل آن است. (برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه خودکشی در نوجوانان می توانید ویدئوهای متخصصین نوجوان ما را در بخش نماشای اکسیر مشاهده نمایید).
• افسردگی مداوم: دوره‌های مکرر افسردگی احتمالاً زمانی رخ می‌دهند که نوجوان بزرگ‌تر شده است.
• خشونت نسبت به دیگران: بیزاری از خود می‌تواند منجر به هدایت خشم و خشونت به دیگران شود. این رفتار برون‌ریزی اغلب پیامدهایی دارد که منجر به افسردگی بیشتر نوجوان می‌شود.
• تهدید یا اقدام به خودکشی: نوجوانان افسرده به دلیل تجربه درد شدید عاطفی که می‌خواهند متوقف شود، میزان خودکشی بالایی دارند.

مقاله مرتبط: انواع افسردگی در نوجوانان

مقاله مرتبط: نشانه های افسردگی در نوجوانان

درمان افسردگی نوجوانان

اگر افسردگی نوجوانان درمان نشود می‌تواند آنان را به شیوه‌های مخرب تحت‌ تأثیر قرار دهد. این امر بسیار مهم است. به نوجوانی که علائم این بیماری را نشان می‌دهد باید هرچه سریع‌تر کمک شود.

افسردگی نوجوانان اختلالی است که می‌تواند درمان شود. اولین قدم به سوی درمان این است که متوجه شوید مشکلی وجود دارد. هنگامی که با چنین وضعیتی مواجه شدید بدون قضاوت سعی در برقراری ارتباط داشته باشید. برخی از نوجوانان ممکن است تمایلی به صحبت با والدین خود نداشته باشند. در چنین مواردی، آن‌ها باید به منظور به اشتراک گذاشتن مشکلاتی که در مدرسه و یا در محیط اطراف خود دارند، باید مورد حمایت قرار گیرند.

بهتر است با افرادی که با فرزند شما در ارتباط هستند (معلمان، مشاور مدرسه، دوستان نزدیک و غیره) صحبت کنید و با مدرسه در ارتباط باشید. در صورت مشاهده هر یک از این نشانه‌ها بهترین کار این است که هر چه سریع‌تر با یک روان‌درمانگر مشورت کنید تا ارزیابی کلی به عمل آید و درمان صورت پذیرد. متخصصین نوجوان اکسیر برای تشخیص دقیق اختلال افسردگی نوجوانان و درمان آن به شما والدین کمک می‌کنند.

منبع: سایت verywellmind و متخصصین اکسیر

اختلال بیش فعالی / نقص توجه باعث ایجاد مشکلاتی در درک نوجوانان می‌شود. تغییر و تحولات زیادی به طور طبیعی در طول سال‌های نوجوانی رخ می‌دهد. برخی از این تغییرات می‌توانند کاملاً شدید و پیچیده باشند، به خصوص زمانی که نوجوان با تأثیرات اختلال بیش فعالی/ نقص توجه (ADHD) نیز سروکار دارد. به عنوان والدین، رابطه شما با نوجوانتان دست‌خوش تغییراتی می‌شود و شاید با چالش‌هایی روبه‌رو شوید، مثلاً نوجوان دختر یا پسرتان می‌خواهد که مستقل شود. می‌دانید ADHD بر رفتار و هیجانات کودک شما تأثیر می‌گذارد. همچنین می‌تواند بر ادراک خود و هویت نوجوانتان نیز تأثیرگذار باشد. این موضوع به ویژه در نوجوانانی که تازه تشخیص بیش فعالی/ نقص توجه را دریافت کرده‌اند بسیار حائز اهمیت است.

درک نوجوانان بیش‌فعال/ نقص توجه

اختلال بیش فعالی / نقص توجه دوران نوجوانی را چالش‌برانگیز می‌کند اگر چه خود دوره نوجوانی، دوره‌ای بسیار مهم برای همه نوجوانان است زیرا که هویت خود را شکل می‌دهند، برای آینده برنامه‌ریزی می‌کنند و به سمت بزرگ‌سالی حرکت می‌کنند. موانعی که در این دوران برای کودک به وجود می‌آید، می‌تواند برای نوجوان مبتلا به بیش‌فعالی/ نقص توجه بسیار بیشتر باشد، زیرا وی با این چالش‌ها با کنترل تکانه کم‌تر، با مشکلات مربوط به خودتنظیمی و نقص توجه و تأخیر در کارکردهای بلوغ و عملکردهای اجرایی، روبه‌رو می‌شود.

از آنجا که بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD فاقد مهارت‌های بین فردی و ادراک اجتماعی هستند و در زمانی که همسالان بیشتر از قبل تأثیرگذار، طرد کننده و مایه دل‌شکستگی خواهند بود، درگیری دردناکی در طول سال‌های نوجوانی خود خواهند داشت. این عدم پذیرش گروه همسالان می‌تواند منجر به حرکت کودک به سمت هر گروه اجتماعی بشود که او را بپذیرند، حتی اگر گروهی باشد که درگیر رفتارهای بزهکارانه و غیرقانونی باشند. دبیرستان نیازمند دانش‌آموزی است که سازماندهی‌شده و خود راهبر باشد که این دقیقا مهارت‌هایی است که در نوجوانان مبتلا به ADHD به تأخیر افتاده ‌است. به خاطر داشته باشید که کودک شما به نظارت بیشتر، ساختار و حمایت در طی دوران نوجوانی بیش از یک کودک بدون اختلال بیش‌ فعالی/ نقص توجه نیاز خواهد داشت.

ADHD اغلب «ناتوانی نامرئی» نامیده می‌شود. با وجود این‌که ADHD می‌تواند چالش‌های مهمی مانند، سرخوردگی و تجربه‌های دردناک برای یک کودک (بزرگ‌سال) و خانواده ایجاد کند، اما تأثیرات اختلال بیش‌- فعالی/ نقص توجه ممکن است توسط افراد دیگر تشخیص داده نشود زیرا این فرد عادی به نظر می‌رسد. به‌عبارت‌دیگر، نقص شخص ممکن است واضح نباشد. ماهیت نامرئی بودن ADHD آن را برای دیگران دشوار می‌سازد تا به طور کامل پیچیدگی‌ها و چالش‌هایی که یک فرد مبتلا به ADHD هر روز با آن‌ها سروکار دارد را درک کنند. در نتیجه، این مشکلات ممکن است به علل دیگری مانند، تنبلی، بی‌مسئولیتی و یا حتی والدین بد نسبت داده شوند. این ادراکات منفی مضر هستند و اغلب مانع از حرکت رو به جلوی کودک و خانواده می‌شوند.

آموزش در مورد ADHD به اصلاح این برداشت‌های نادرست کمک می‌کند. زمانی که کودک شما بیشتر در مورد اختلال بیش فعالی/ نقص توجه خود یاد می‌گیرد، قدرت بیشتری پیدا می‌کند. زمانی که چالش‌ها بهتر درک می‌شوند، راه‌حل‌ها و استراتژی‌ها را می‌توان به کار گرفت. بینش بیشتر اجازه می‌دهد که مشکلات دقیق‌تر مورد توجه قرار گیرند، به فرد کمک می‌کند که نه تنها با یک برنامه، بلکه با خوش‌بینی بیشتر، خود حمایتی و امید به آینده جلو برود.

پیش‌بینی کننده‌های موفقیت نوجوانان بیش‌فعال

طبق نظر انجمن پزشکان اطفال آمریکا (AAP)، تعدادی عوامل مهم وجود دارند که به کودک مبتلا به ADHD کمک می‌کند که دارای بالاترین میزان موفقیت در دوران نوجوانی شود؛ که شامل موارد زیر هستند:

• مداخله زودهنگام
• درک خود و پذیرش مشکلات و مسائل
• خانواده حامی
• درک و ایجاد سیستم هماهنگ و مناسب در مدرسه
• در صورت لزوم داشتن برنامه آموزش فردی مناسب
• تمایل به شرکت در مشاوره‌های مناسب، آموزش روابط و مربیگری پیرامون عمل و تکمیل کار

انجمن پزشکان اطفال آمریکا عوامل خطری که می‌تواند منجر به پیامدهای منفی در افراد مبتلا به ADHD شود را شناسایی کرده است. این عوامل خطر عبارت‌اند از:

• مداخله با تأخیر
• چرخه ادامه‌دار شکست
• مشکلات رفتاری شدید در مدرسه
• سوءمصرف مواد
• امتناع از مصرف دارو
• عزت‌نفس آسیب‌دیده به دلیل اینکه مشکلات نوجوان را به نقص شخصیتی وی نسبت می‌دهند نه رفتارهای مرتبط با ADHD
• تسلیم شدن یا فقدان انگیزه

اگر به کودک یا نوجوان خود مشکوک هستید و فکر می‌کنید که ممکن است مبتلا به ADHD باشد بهتر است هر چه سریع‌تر به متخصصان مربوطه مراجعه کرده و در صورت لزوم درمان را آغاز کنید.

منبع: Verywellmind

اختلال خوردن، یک نوع اختلال روانی شایع در بین نوجوانان امروزی است که فرد مبتلا را دچار عدم ثبات در رژیم غذایی (بی‌اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی) می‌کند. شبکه‌های اجتماعی، مجلات و آگهی‌های بازرگانی این پیام را ارسال می‌کنند که شکل ایده‌ آل بدن، لاغری است. بسیاری از نوجوانانی که اختلال خوردن دارند برای لاغر شدن اقدام به رفتارهای خطرناکی مانند رژیم غذایی سخت یا ورزش بیش‌ازحد می‌کنند. فشار برای لاغر شدن بیش‌ازحد تأثیر جدی و منفی بر سلامت نوجوانان دارد. تحقیقات نشان می‌دهند که حدود ۱ تا ۲ درصد از نوجوانان، مبتلابه اختلالات خوردن می‌شوند. اختلالات خوردن معمولاً در سن ۱۲ سالگی آغاز می‌شوند. در اینجا انواع اختلالات خوردن که معمولاً در نوجوانان یافت می‌شود، موردبررسی قرارگرفته است.

اختلال خوردن – بی‌اشتهایی عصبی

اختلال خوردن در نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی عصبی باعث می‌شود که آنان تصور کنند اضافه وزن دارند. آن‌ها برای محدود کردن مصرف مواد غذایی خود، وسواس زیادی به خرج می‌دهند و در طول روز بارها و بارها خود را وزن می‌کنند و فقط میزان بسیار کمی غذا می‌خورند. برخی از نوجوانان مبتلابه بی‌اشتهایی -عصبی نیز به‌صورت وسواس گونه‌ای ورزش می‌کنند. آن‌ها ممکن است برای جلوگیری از افزایش وزنشان ساعت‌ها ورزش کنند. نوجوانان مبتلابه اختلال خوردن (بی‌اشتهایی عصبی) مشکلات جدی سلامت، مانند نازک شدن استخوان‌ها، فشارخون پایین و آسیب به قلب و مغز را تجربه می‌کنند که در موارد شدید، عواقب آن می‌تواند کشنده باشد.

اختلال پرخوری

نوجوان مبتلا به اختلال پرخوری عصبی رفتار پرخوری را نشان می‌دهد. ممکن است نوجوانان با اختلال خوردن (پرخوری)، مقادیر زیادی از غذا را در یک زمان بخورند، اما بعدازآن پاک‌سازی نمی‌کنند. بیشتر نوجوانان مبتلابه اختلال پرخوری، اضافه‌ وزن دارند. نوجوانانی که پرخوری می‌کنند احتمال ابتلا به فشارخون بالا و بیماری‌های قلبی و عروقی در آنان بیشتر است. بسیاری از آن‌ها احساس گناه و شرم در مورد عادت‌های غذایی خود را تجربه می‌کنند. آن‌ها تمایل دارند عادات غذا خوردن خود را تا حد ممکن پنهان کنند. شما ممکن است مقادیر زیاد مواد غذایی را از گم کنید یا غذاهای پنهانی در اتاق نوجوانتان پیدا کنید.

پرخوری عصبی

نوجوان مبتلابه پرخوری عصبی، رفتارهای پرخوری را نشان می‌دهد؛ ممکن است نوجوان مبتلا به اختلال- خوردن، در یک وعده، غذایی به‌اندازه چندین روز را بخورد. برای اینکه پرخوری بیش‌ازاندازه خود را جبران کند، رفتارهای مخربی انجام می‌دهد ازجمله: خود را وادار به استفراغ می‌کند یا از ملین‌ها استفاده بیش‌ازحد می‌کند؛ که به این‌گونه رفتارها پاک‌سازی می‌گویند. نوجوانان مبتلا به پرخوری عصبی احتمالاً وزن متوسط یا کمی بالاتر از حد متوسط را حفظ می‌کنند؛ مانند مبتلایان به بی‌اشتهایی عصبی، نگرانی‌هایی درباره سایز و اندازه خود دارند. آن‌ها ممكن است در مورد پرخوری و پاک‌سازی آن احساس خجالت كنند و احتمالاً رفتار خود را پنهان خواهند کرد. چرخه پرخوری- پاک‌سازی ممکن است چندین بار در روز و یا چند بار در هفته، بسته به‌شدت عمل، رخ دهد. علائم پرخوری عصبی ممکن است شامل کاهش شدید آب بدن، عدم تعادل الکترولیتی، دندان‌های پوسیده و مشکلات دستگاه گوارش باشد.

اختلالات خوردن نامشخص

اگر عادت غذا خوردن نوجوان یا رفتار مربوط به غذا موجب ناراحتی یا اختلال شدید شود، اما هنوز معیارهای اختلالات خوردن را در برنگیرد، ممکن است اختلال خوردن باشد. محدودیت‌های غذایی شدید، خوردن بیش‌ازحد در شب، پاک‌سازی بدون پرخوری، فقط نمونه‌هایی از دیگر اختلالات خوردن هستند.

کمک به نوجوان مبتلابه اختلال خوردن

اگر شما نوجوانی دارید که مشکوک به یکی از انواع اختلال خوردن است هرچه سریع‌تر به متخصص روانشناس مراجعه کنید و برای درمان آن اقدام نمایید. اختلالات خوردن، باعث ایجاد امراض جدی و حاد جسمانی در فرزندتان می‌شود و مرگبارترین اختلال سلامت روان به حساب می‌آیند. با متخصص روانشناس درباره نگرانی‌های خود صحبت کرده و گزینه‌های درمان را بررسی کنید. درمان اختلال خوردن ممکن است شامل درمان فردی یا خانواده‌درمانی باشد.

برای تشخیص اختلال خوردن در خود می‌توانید از تست آنلاین اختلال خوردن استفاده کنید.

مقاله مرتبط: اختلال خوردن چیست؟

مقاله مرتبط: حقایقی درباره اختلالات خوردن

منبع: Verywellmind

اختلال شخصیت مرزی (BPD)، یک اختلال روانی است که موجب بی‌ثباتی در تفکر، عمل و چشم‌انداز فردی می‌شود. افراد در هر سنی ممکن است از این اختلال رنج ببرند که شامل دوره نوجوانی نیز می‌باشد. والدین و معلمان و کسانی که با نوجوانان در ارتباط هستند باید از علائم اختلال شخصیت مرزی در نوجوانان آگاه باشند تا بتوانند مداخلات اولیه را به‌موقع انجام دهند. اینجا این سوال مطرح می شود که چگونه می‌توان علائم اختلال شخصیت مرزی را در نوجوانان تشخیص داد؟ چه کاری می‌توانید برای کمک به یک نوجوان با علائم اختلال شخصیت مرزی انجام دهید؟ در ادامه به این سؤالات پاسخ‌داده‌شده است.

علائم اختلال شخصیت مرزی در نوجوانان

تغییر در الگوی خواب

تغییر در الگوی خواب نشان می‌دهد که یک مشکلی در فرد وجود دارد. این تغییر می‌تواند به دلایل فیزیکی یا تغییرات روانی و عاطفی باشد. با مشاهده این تغییرات حتما با یک متخصص مشورت کنید.

نوسانات در روابط

وقتی که اختلال شخصیت مرزی در نوجوانی در حال گسترش باشد، وی ممکن است در یک لحظه شما را دوست داشته باشد ولی قادر نباشد شما را تحمل کند. تغییر در رفتار ممکن است بدون هیچ دلیل روشنی رخ دهد. یک روز یک نفر را خیلی دوست دارند و تا عرش بالا می‌برند. اما ناگهان دیدگاهشان عوض می‌شود.

عدم خویشتن داری

یکی دیگر از علائم اختلال شخصیت مرزی در نوجوانان عدم خویشتن‌داری است. نوجوانانی که در معرض اختلال شخصیت قرار دارند، تکانشگر می شوند و برای خود محدودیتی ندارند. این تکانشگری باعث می‌شود که خود و دیگران را در معرض کارهای خطرناک قرار دهند.

خروج از فعالیت‌های اجتماعی

ممکن است نوجوانی، علاقه‌مند به مدرسه و وقت‌گذرانی با خانواده و دوستان خود باشد؛ اما زمانی که علائم اختلال شخصیت مرزی در وی شروع به آشکار شدن می‌کند، رفتارهایش تغییر می‌کند. دیگر علاقه‌ای به دوستان قدیمی و والدین خود ندارد. در بهترین حالت به دنبال افرادی می‌رود که دیدگاه یکسانی با او دارند.

افسردگی مزمن

دیگران هرچقدر که تلاش کنند، تلاش آن‌ها هرگز به‌اندازه کافی خوب نیست. غذا بی‌مزه است، دیدن تلویزیون اتلاف وقت است و هدایای تولد چیزی جزجوک نیستند. به نظر می‌رسد که در زندگی نوجوان هیچ‌چیزی همان‌طور که باید باشد، وجود ندارد. حتی زمانی که نوجوان تلاش می‌کند تا در کاری شرکت کند، لحظات لذت بخشی را برایش به ارمغان نمی‌آورد. نوجوانان با علائم شخصیت مرزی از احساس بی‌ارزشی رنج می‌برند و حتی ممکن است دست به خودکشی بزنند.

عدم اعتماد به انگیزه‌های دیگران

اگر کسی با نوجوان دارای اختلال شخصیت مرزی مهربان باشد و چیزی به او پیشنهاد دهد، این سؤال در ذهن او نقش می‌بندد که چرا این را پیشنهاد داده و چه سودی برای پیشنهاددهنده دارد؟ کمبود اعتماد نوجوان به دیگران باعث می شود که کسی به او نزدیک نشود و این  رهاشدگی نوجوان دارای علائم اختلال شخصیت مرزی را در پی دارد.

اگر این علائم را در نوجوان خود دیدید، چه باید بکنید؟

اگر این علائم را در نوجوان خود مشاهده کردید بهتر است به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. هنگامی‌که تشخیص دقیقی از یک متخصص حرفه‌ای دریافت کنید، می‌توانید گزینه‌های درمان را بررسی کرده و راه درست را در پیش بگیرید و بار دیگر از زندگی لذت ببرید.

جهت سنجش اختلال شخصیت مرزی می‌توانید به بخش آزمون‌های آنلاین روانشناسی سایت اکسیر، مراجعه فرمایید.

مقاله مرتبط: اختلال شخصیت مرزی چیست؟

مقاله مرتبط: اختلال شخصیت مرزی، تشخیص، علت و نشانه های آن

منبع: addictionblog

تروماها می توانند آسیب های طولانی مدت در نوجوانان ایجاد کنند که بر توانایی، رشد و زندگی نرمال آنها تاثیر می گذارند. شما به عنوان پدر و مادر چه کاری می توانید انجام دهید؟ والدین می توانند با بهره گیری از آموزش های لازم در مورد انواع تجربیاتی که می تواند موجب اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در نوجوانان شوند، به بهترین وجه عمل کنند. در این مقاله ما نگاهی دقیق انداخته ایم به رویدادهایی که باعث این اختلال در نوجوانان می شود.

عوامل ایجاد کننده اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانی

سوء استفاده

هر گونه سوء استفاده ممکن است PTSD را در نوجوانان ایجاد کند، از جمله:

• سوء استفاده جنسی
• سوء استفاده عاطفی
• سوءاستفاده روانی

اگرچه نوجوان در حال رشد استقلال خود، است؛ اما هنوز چشم به کسانی دارد که در جایگاه قدرت هستند و بهترین را برای او می خواهند. هنگامی که این افراد از موقعیت خود استفاده و نوجوان را مورد سوء استفاده قرار دهند، درمان این اختلال سال ها طول خواهد کشید. نوجوانانی که حتی کوتاه ترین دوره سوء استفاده را تجربه کرده اند ممکن است برایشان سخت باشد به بزرگسالان اعتماد کنند.

خشونت

اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانان می تواند در صورت تجربه خشونت یا شاهد آن بودن، ایجاد شود؛ مانند:

• شاهد ضرب و شتم والدین به وسیله دوست یا بستگان مورد اعتماد.
• دیدن کسی که مورد اصابت گلوله یا چاقو قرار گرفته است.
• قربانی خشونت شدن

ترس و درد ناشی از این حوادث خشونت آمیز می تواند سال ها ادامه یابد. تماشای یک فیلم یا یک صدا می تواند به راحتی یادآور این حوادث باشد. نوجوان یا با خشونت یا ترس پاسخ خواهد داد.

جنگ

گزارش شده است که کودکان و نوجوانانی که در کشورهای جنگ زده مانند سوریه یا افغانستان زندگی می کنند، بیشتر از نظامیان به این اختلال مبتلا شده اند.

شاهد مرگ بودن

روانشناسان نظرات متفاوتی دارند که آیا کودک و نوجوانان باید در معرض مرگ قرار بگیرند یا خیر. برخی متعقدند آنها به اندازه کافی قوی هستند و برخی دیگر اعتقاد دارند که نباید شاهد مرگ باشند. آنها معتقدند شاهد مرگ کسی بودن می تواند اختلال پس از سانحه را در نوجوانان و کودکان ایجاد کند. حتی ممکن است باعث ترس غیرمنطقی از بیمارستان و بیمار شدن بشود.

جراحت یا بیماری

شکستگی، سوختگی و بیماری های طولانی مدت می تواند اختلال پس از سانحه در نوجوانان ایجاد کند. حتی پس از بهبودی ممکن است از موقعیت هایی که باور دارند باعث بیماری یا آسیب می شود بترسند. آنها ممکن است سندرم های ثانویه مانند وسواس و اختلال واکنشی را گسترش دهند. در اختلال واکنشی فرد با خشم و ترس غیرمنطقی به افراد جدید و محیط هایی که نمی تواند کنترل کند، واکنش نشان می دهد.

تصادف اتومبیل و آتش سوزی خانه

گاهی نوجوانانی که تصادف خفیفی را تجربه کرده اند حاضر نیستند حتی با والدین خود سوار ماشین شوند. ترجیح می دهند در جایی مانند خانه باشند که کنترل بیشتری دارند. حتی ترس وسواس گونه از آسیب دیدن بقیه اعضای خانواده بر اثر تصادف را ممکن است داشته باشند. همین طور آتش سوزی خانه مخصوصا اگر نوجوان شاهد آن بوده باشد نیز می تواند این اختلال را ایجاد کند. حتی ممکن است در نوجوان احساس گناه ایجاد کند که چرا نتوانسته جلوی آتش را بگیرد و حیوان خانگی اش را نجات دهد. در بدترین حالت ممکن است از احساس سوختن از خواب بپرد و یا از چیزهایی مانند شومینه و شمع بترسد.

بلایای طبیعی

بلایای طبیعی، مانند گردباد و سیل، می تواند PTSD را در نوجوانانی که چنین رویدادهایی را تجربه کرده اند، ایجاد کند. آنها ممکن است مدام خواب هایی در مورد این حوادث ببینند یا وضعیت آب و هوا را چک کنند.

درمان اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانان

با درمان مناسب و به موقع، نوجوانان با این اختلال، می توانند به زندگی عادی خود برگردند. درمان ممکن است یک دوره کوتاه مدت و نهایتا یک تا دوساله داشته باشد. اگر نوجوان شما یک رویداد آسیب دیده را تجربه کرده است، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید تا گزینه های درمانی مناسب اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانی را برای تان توضیح دهد. درمان می تواند شامل دارو درمانی و روان درمانی باشد.

آیا رفتار نوجوان شما تغییر کرده است؟ آیا نگران سوء مصرف مواد در نوجوان تان هستید؟ آیا نشانه های سوء مصرف مواد در نوجوانان را می شناسید؟ اگر متوجه یکی از علائم سوء مصرف مواد که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است، شده اید، وقت آن است که با او صحبت کنید و در صورت لزوم به دنبال درمان مناسب باشید.

علائم سوء مصرف مواد در نوجوانان

تمایل برای حفظ حریم خصوصی افزایش می یابد

همه نوجوانان خواهان فضای خصوصی هستند و کاملا طبیعی است. با این حال، هنگامی که نیاز به حفظ حریم خصوصی افزایش می یابد، می تواند نشانه ای از مصرف مواد مخدر باشد. به عنوان مثال: نوجوانی که سعی در مخفی کردن مصرف مواد دارد ممکن است به این سوالات پاسخ واضحی ندهد: “چه ساعتی به خانه بر می گردی؟” یا “چه کسانی در مهمانی حضور دارند؟” و در عوض فاصله گرفته و حالت دفاعی پیدا کند.

دوستان جدید به جای دوستان قدیمی

دوستی های دوران کودکی همیشه تا بزرگسالی ادامه پیدا نمی کنند. کاملا طبیعی است اگر فرزندتان تنها با یکی از دوستان قدیم خود در ارتباط باشد و دوستان جدید پیدا کند. با این حال اگر کل دوستان قدیمی جای خود را به افراد جدید بدهند، جای نگرانی دارد. این علامت بالقوه سوء مصرف مواد در نوجوانان زمانی نگران کننده می شود که فرزندتان تمایل نداشته باشد شما دوستان جدیدش را ببینید.

تغییر در عادات بهداشتی و پوشش

یکی دیگر از علائم سوء مصرف مواد در نوجوانان تغییر در بهداشت و پوشش است. ممکن است فرزند شما قبلا عادت داشته که بعد از غذا مسواک بزند و به موقع به حمام برود اما به تازگی به نظر می رسد که کمتر به بهداشت خود اهمیت می دهد. دیگر شانه زدن موها و شستن دندان ها اهمیتی ندارد. دیگر برایش مهم نیست که لباس تمیز بپوشد. اهمیت کم تر به این امور نشان دهنده این است که چیزی مهم تر از این مسائل وجود دارد!

جایگزینی علائق قدیم با جدید

سرگرمی ها و علائق در طول زمان تغییر می کند. به طور معمول، تغییرات تدریجی هستند و به سرعت اتفاق نمی افتند. اگر علائق نوجوان شما سریع تغییر می کند نشان دهنده این است که از خانواده و دوستان قدیم دور می شود و ممکن است درگیر مواد شده باشد. همچنین باید نگران شوید اگر دیگر هیچ علاقه ای به چیزی نداشته باشد. بی علاقگی و رخوت می تواند نشانه های استفاده از مواد مخدر باشد.

افزایش نیاز به پول

یکی دیگر علائم سوء مصرف مواد افزایش نیاز به پول است. این پول ممکن است برای خرید مواد باشد. آنها حتی ممکن است دلیل نیاز به پول را دورغ بگویند. ممکن است حتی از شما دزدی هم بکنند.

ناپدید شدن وسایل خانه

علاوه به پول، ممکن است وسایل خانه را برای بدست آوردن مواد بفروشند. هنگامی که مصرف مواد به اعتیاد تبدیل شود نوجوان هر کاری می کند که به مواد دست پیدا کند.

کاهش نمرات و حضور در کلاس

دلایل زیادی برای کاهش نمرات و حاضر نشدن در کلاس وجود دارد، که مصرف مواد یکی از آنهاست. نمرات پایین و گزارش هایی مبنی بر اینکه فرزند شما در کلاس حضور ندارد، باید جدی گرفته شود. اگر علت اصلی مواد باشد، اقدامات فعلی موجب نجات نوجوان شما از مشکلات بزرگ تر در زندگی اش خواهد شد.

مقاله مرتبط: نشانه های هشدار دهنده سوء مصرف مواد

مقاله مرتبط: نشانه های اختلال مصرف مواد

استفاده از مواد مخدر در نوجوانان قابل درمان است

شما نوجوان خود را دوست دارید. شما برای فرزندتان بهترین را می خواهید. اگر شما هر کدام از این علائم را در فرزندتان مشاهده می کنید، آنها را به حساب بخشی طبیعی از دوران نوجوانی نگذارید. با نوجوان خود صحبت کنید و بفهمید که درگیر مواد شده است یا خیر. اگر نوجوان شما مواد مخدر مصرف می کند، بدانید که کمک در دسترس است. از یک متخصص برای کمک به خود و فرزندتان بهره ببرید.

افسردگی، نوعی اختلال خلق یا اختلال عاطفی در افراد است که به کمک مجموعه علایمی که در رفتارهای کلامی و غیرکلامی انسان، براساس شرایط محیطی و یا برخی تغییرات فیزیولوژیک منعکس می‌گردد، شناخته می شود. افسردگی یک بیماری بسیار رایج در نوجوانان است. حدود بیست درصد از نوجوانان قبل از رسیدن به بزرگسالی، افسردگی را تجربه می کنند. این یک آمار نگران کننده است. افسردگی فقط بر بزرگسالان تاثیر نمی گذارد. نوجوانی یکی از آسیب پذیرترین دوران زندگی است، به ویژه اگر این دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی با افسردگی نیز همراه باشد. بیش از ۶۰ درصد نوجوانان هیچ گاه برای مقابله با افسردگی خود کمکی دریافت نمی کنند؛ در حالی که کمک به نوجوانان برای این که بتوانند با موفقیت افسردگی خود را برطرف کنند بسیار آسان است. وجود یک نوجوان افسرده در خانواده می تواند مشکلات زیادی به همراه داشته باشد. برخی مطالعات نشان می دهد که تقریبا از هر چهار نفر، قبل از نوزده سالگی، افسردگی را تجربه می کنند. اگر فکر می کنید فرزند یا نوجوان شما افسرده شده است، هر چه زودتر برای گرفتن کمک از افراد متخصص اقدام کنید. هر چه مشکل طولانی تر و ادامه دارتر شود، بیشتر احتمال دارد که زندگی کودک شما را مختل کند و به یک مشکل بلند مدت تبدیل شود.

نشانه های افسردگی در نوجوانان

افسردگی در نوجوانان، کمی متفاوت از بزرگسالان خود را نشان می دهد. لیست زیر می تواند به شما کمک کند، افسردگی نوجوان تان را تشخیص دهید. البته مجموعه ای از این علائم با هم معنی افسردگی می دهد و برای تشخیص درست افسردگی در نوجوان باید بیشتر این علائم، نه یکی و دو تا، وجود داشته باشند. مهم تر این که در نهایت تشخیص قطعی، بر عهده روانپزشک یا روانشناس بالینی است نه شما.

خلق پایین و یا غم و اندوه دائمی

نوجوان افسرده، که گاهی به مدت چند هفته دچار غم و ناراحتی می شود. در این دوره ممکن است در ساعات مختلف روز یا روزهای مختلف، تغییراتی جزئی در روحیه او دیده شود، ولی به طور کلی با وجود عوض شدن موقعیت و شرایط محیطی، حالت غمگینی او همچنان باقی می ماند. گاهی تشخیص این غمگینی دائمی، آسان نیست. خود دختر یا پسر گاهی نمی خواهد به تغییر روحیه و احساس ناراحتی خود اعتراف کنند و آن را مخفی نگه می دارند. ممکن است اشکالات رفتاری دیگری در نوجوان افسرده وجود داشته باشد که روحیه غمزده را از دید ما مخفی کند؛ مانند سخت کنار آمدن با هر چیز و هر کس، نافرمان بودن و حتی اخلال گری. باید گفت که هر نوجوان مشکل ساز و یا اخلال گر افسرده نیست، اما تعداد قابل توجهی از آنان دچار افسردگی هستند. گاهی افسردگی با نگرانی همراه است و به صورت دردهای مختلف و به خصوص درد معده و سر درد که از نظر پزشکی قابل توجیه نیستند، بروز می کند و در این حالت ممکن است والدین شدیدا نگران شوند و تمام توجه آنان به پیدا کردن علت جسمی معطوف شود و وجود غمگینی مداوم وی را از نظر دور بدارند. اگر یک نوجوان در زندگی شما به طور پیوسته دارای خلق پایین می باشد، بهتر است به وی نزدیک شوید و از او بپرسید چه احساسی دارد؟ صحبت کردن درباره احساسات و روحیات می تواند برای آنها مفید باشد.

تحریک پذیری و تحمل نکردن نظرات دیگران

این علامت بسیار رایج افسردگی است. تحریک پذیری می تواند به عنوان رفتاری قالب در نوجوانان افسرده باشد. با این حال، اگر متوجه تغییر در خلق و خوی آنها شدید، بهتر است که با آنها صحبت کنید. ممکن است این رفتار به دلیل این باشد که روز خوبی در مدرسه نداشته اند و لزوما به دلیل افسردگی نباشد.

مشکلات تحصیلی

نوجوانانی که عملکرد تحصیلی آنها به میزان شایان توجهی کاهش پیدا می کند، ممکن است در حوزه های دیگری از زندگی شان نیز به احساس استیصال دچار شوند. برخی نوجوانان در زمینه تمرکز در کلاس درس یا گذراندن امتحان ها به مشکل دچار می شوند. گاهی هم تصمیم به ترک تحصیل، نشانه افسردگی است.

انزوای اجتماعی

نوجوان افسرده ممکن است کمتر از قبل معاشرتی باشد و یا فقط با تعداد محدودی از دوستان خود در ارتباط باشد. در این دوره ممکن است به ارتباط با گروه های خاصی گرایش پیدا کند که والدین باید به این موضوع بسیار توجه کرده. زیرا نوجوانان از دوستان خود بسیار تاثیر می گیرند. ارتباط او با خانواده و دوستان کمرنگ می شود. نوجوان ممکن است از حضور در جمع های خانوادگی و مراسم ها اجتناب کند. نوجوانی که پیش از این زمان زیادی را با دوستان خود می گذراند، اکنون ممکن است بیشتر زمان خود را در تنهایی و بدون انجام فعالیت خاصی بگذرانند. نوجوان ممکن است دیگر نخواهد احساسات خود را با دیگران در میان بگذارد، و باور داشته باشد که در این دنیا تنها است و هیچ کسی وجود ندارد که به حرف های او گوش دهد و یا حتی به او اهمیت دهد. نوجوان ممکن است ناگهان انگیزه خود را برای حفظ روابط دوستانه خود از دست داده و از دیدن دوستان و صحبت کردن با آنها دست بکشد.

کاهش لذت

فراوانی بالای هیجان های منفی به خصوص احساس غم مداوم، خلق مضطرب، احساس تهی بودن، ناامیدی، بدبینی و از دست دادن علاقه یا لذت نبردن از سرگرمی هایی که هر شخصی از آن لذت می برد، مهم ترین علامت افسردگی است. در این زمینه آنچه در نوجوانان و بزرگسالان می بینیم گاهی متفاوت است. بزرگسالان با گوشه گیری و انزوا این هیجان ها را بروز می دهند، اما بعضی از نوجوانان با پرخاشگری و تحریک پذیری.

نشانه های خودکشی

اگر نوجوانی از خودکشی صحبت کند یا درباره آن چیزهایی بنویسد، این عمل باید جدی تلقی شود. افکار خودکشی، ضرورتا خطرناک نیستند، اما نشان می دهند که نوجوان احساس استیصال یا افسردگی می کند. اگر تصور کنیم که صحبت از خودکشی تنها به قصد جلب توجه بیشتر انجام می گیرد، اشتباه بودن این تصور، خطرناک است؛ زیرا ممکن است موجب فاجعه ای جبران ناپذیر شود.

اثرات منفی افسردگی نوجوانان

اثرات منفی افسردگی نوجوانان فقط به حال و هوای ناراحت کننده ختم نمی شود، بلکه در همه زمینه های زندگی فرد این اثرات قابل مشاهده است و باید با دیدن این نشانه ها و بررسی آن به نوجوانان کمک کنیم. تعدادی از این عوامل را بررسی می کنیم.

مشکلات در مدرسه

افسردگی باعث کاهش انرژی و تمرکز نوجوان می شود و ممکن است نوجوان علاقه خود را به حضور در مدرسه از دست دهد و باعث افت تحصیلی وی شود ، حتی دانش آموزی که در تحصیل موفق بوده است.

فرار کردن

ممکن است نوجوان افسرده از خانه فرار کند یا در مورد آن صحبت کند. این نشانه ایی است برای درخواست کمک از سوی نوجوان و باید به آن توجه شود.

سوء استعمال الکل و مواد مخدر

در دوران افسردگی گرایش به سمت مواد مخدر و الکل افزایش می یابد. که این کار نه تنها کمکی به وضع موجود نمی کند بلکه باعث بدتر شدن اوضاع نیز می شود. و والدین باید به این مورد توجه ویژه ایی داشته باشند.

اعتیاد به اینترنت

نوجوانان برای فرار از مشکلات خویش ممکن است زمان زیادی را پای کامپیوتر گذرانده که باعث تنهایی و انزوای بیشتر شده و ممکن است آن ها افسرده تر شوند.

خشونت

برخی از نوجوانان افسرده مخصوصا آن هایی که خود در محیط خشونت آمیز بوده اند، ممکن است به رفتار های خشونت آمیز روی بیاورند . این رفتار ممکن است در شدت های مختلف بروز دهد.

بلوغ زودرس کودکان و نوجوانان یکی از مواردی است که امروزه ذهن بسیاری از والدین و کودکان را مشغول کرده وبه عنوان یکی از نگرانی های والدین کودک در سن رشد مورد توجه قرار گرفته است در ادامه به تعریف، تشخیص و راه کارهایی برای درمان آن میپردازم.

از لحاظ تعریفی بلوغ زودرس زمانی مطرح می شود که علائم ثانویه بلوغ جنسی در دخترها قبل از سن ۸ سالگی و در پسرها قبل از سن ۹ سالگی بروز نماید هر چند در بعضی از مراجع پزشکی تحت تاثیر عوامل محیطی مستعد کننده جوامع پیشرفته امروزی این سن به کمتر از ۷سالگی در دختران و کمتر از ۸ سالگی در پسرها تقلیل یافته است.

علائم اولیه صفات ثانویه جنسی در دختران افزایش سایز و قوام سینه ها و رشد موهای زائد زیر بغل و ناحیه تناسلی و در پسرها رشد و تغییر رنگ اسکروتوم یا کیسه بیضه ها و افزایش اندازه بیضه ها همراه با رشد موهای زائد می باشد که اغلب با تغییراتی در حالات روحی و روانی کودک نظیر پرخاشگری و زودرنجی همراه می گردد.

?عواملی که سبب بروز بلوغ زودرس در کودکان می گردد:

عوامل ژنتیکی نظیر سابقه بلوغ زودرس در والدین و اختلالات هورمونی و کروموزومی نظیر اختلالات عملکرد غدد هیپوتالاموس و هیپوفیز، تیروئید و اختلالات غدد فوق کلیوی و غدد جنسی می باشد که اغلب با علائم دیگر ناشی از اختلال زمینه ای غده درگیر همراه است به عنوان مثال در گیری غده تیروئید علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن فرایند بلوغ با علائم دیگری مانند اختلال در وضعیت اجابت مزاج، رشد و کیفیت موها، خشکی یا رطوبت غیر عادی .پوست، اضطراب، تپش قلب و …. همراه می باشد.

یکی دیگر از علل شایع بلوغ زودرس در کودکان که در جوامع امروزی جای تامل بیشتری دارد عوامل محیطی و خارجی هستند که شاید در حال حاضر شایع ترین علت این عارضه را تشکیل می دهند که در ادامه به چند مورد اشاره می کنم.

♦۱. استفاده کنترل نشده کودکان از وسایل الکترونیکی ارتباطی نظیر گوشی های موبایل تبلت ها کامپیوتر و گشت و گذارهای کنترل نشده در فضاهای مجازی نظیر اینترنت و تماشای برنامه های تلویزیونی خصوصا شبکه های ماهواره ای که مناسب سن کودک نمی باشد یکی از علل شایع بلوغ زودرس در کودکان می باشد.

♦۲. استفاده از مواد غذایی حاوی مواد نگهدارنده مانند غذاهای آماده و کنسرو شده و فست فودها و مصرف زیاد ترکیبات حاوی کافئین مانند شکلات قهوه و نسکافه و همچنین استفاده بی رویه از مکمل های دارویی و ترکیبات حاوی زینک یکی دیگر از علل رایج بلوغ زودرس در کودکان امروزی می باشد.

♦۳. دیر خوابیدن کودک در هنگام شب و عادت به شب بیداری نیز از علل زمینه ساز بلوغ زودرس می باشد.

♦۴. یکی دیگر از علل زمینه ساز این اختلال محیطی است که کودک در آن محیط پرورش می یابد دوستان، اطرافیان، محیط مدرسه و منزل اگر کنترل نشده و دور از مسائل اخلاقی و ارتباطات سالم باشد سبب آگاهی بیشتر کودکان از مسائل جنسی و نهایتا منجر به بروز بلوغ زودرس می گردد.

عارضه اصلی بلوغ زودرس در کودکان جدای از اینکه اغلب به علت پایین بودن سن ممکن است شرایط روحی پذیرش تغییرات جسمی را نداشته باشند اختلال رشد نهایی قد این کودکان است که علی رغم اینکه ممکن است در زمان بروز عارضه از هم سن و سالان خود از قد و قواره بلندتری بر خوردار باشند ولی نهایتا به علت زودتر بسته شدن صفحات رشد استخوانی مقداری از رشد قدی مطلوب خود را از دست می دهند بطوری که اغلب به ازای هر سال تعجیل در بلوغ حدود ۵ تا ۶ سانتیمتر از قد مطلوب ونهایی آنان کاسته خواهد شد.

اولین قدم در تشخیص بیماری اغلب انجام یک گرافی ساده از مچ دست کودک و تعیین سن استخوانی اوست که می تواند وجود یا عدم وجود اختلال را تایید کند و بعد از آن پزشک می تواند با انجام آزمایشات هورمونی و در صورت لزوم درخواست مطالعات رادیولوژیک نظیر سونوگرافی از رحم وتخمدان ها و… به تشخیص نهایی برسد.

اکثر موارد بلوغ زودرس در مواقعی که اختلال هورمونی عامل آن باشد با درمان مناسب براحتی قابل کنترل می باشد و در مواردی نیز که علت بلوغ زودرس ژنتیکی یا تحت تاثیر عوامل محیطی می باشد ضمن کنترل و محدود کردن عوامل مسبب می توان با استفاده از داروهایی که سبب تاخیر و کندی روند بلوغ می شوند بدون عارضه جدی و دراز مدت نسبت به درمان بیماری اقدام نمود و اکثر دختران تا سن قبل ۱۲ سالگی و پسران تا سن قبل ۱۴ سالگی به راحتی قابل درمان می باشند.

۱) یکی از دلایل پرخاشگری نوجوانان پسر، افزایش ترشح هورمون تستوسترون (معروف به هورمون پرخاشگری) در دوران بلوغ است. با افزایش ترشح این هورمون، نوجوان دچار برانگیختگی‌های جنسی می‌شود که ناتوانی در ارضای این برانگیختگی می‌تواند منجر به پرخاشگری شود. پایین بودن قند خون به عنوان یک عامل خصومت و تمایلات پرخاشگرانه عمل می‌کند.

۲) از دیگر عوامل مهم رفتار پرخاشگرانه، اعمال شیوه‌های تربیتی مستبدّانه و پرخاشگرانه در خانواده است. اگر نوجوانی پرخاشگری می‌کند، بررسی شیوه تربیتی پدر و مادر نیز ضرورت دارد. پدر یا مادری که در خانواده پرخاشگری می‌کند، سرمشقی برای نوجوان خود می‌شود، نوجوان با مشاهده و تقلید رفتار پرخاشگرانه ی والدین، پرخاشگری را یاد می‌گیرد و از آن برای غلبه بر ناکامی ‌ها و کنار آمدن با موقعیت‌ های سخت زندگی، استفاده می‌کند. والدینی که از شیو‌ه‌های تربیتی مستبدّانه مثل تنبیه بدنی، دستورات مستقیم بدون توجیه کردن آنها (تو باید این کار را انجام دهی؛ چون من می‌خواهم)، تهدید (اگر این کار را انجام ندهی از بیرون رفتن خبری نیست) و محرومیت (حق نداری دوستت را به خانه بیاوری چون من از او خوشم نمی‌آید) استفاده می‌کنند، احتمال پرخاشگری فرزند خود را افزایش می‌دهند. همچنین در این خانواده‌ها روابط صمیمانه بین اعضاء کم رنگ است، افراد خانواده احساس محبّت و علاقه خود را به ‌صورت کلامی و غیرکلامی به یک دیگر نشان نمی‌دهند، در نتیجه احساس طرد شدن و دوست ‌داشتنی نبودن تا حد زیادی رفتار پرخاشگرانه را افزایش می‌دهد. معمولاً والدین در چنین خانواده‌هایی، در پاداش و تنبیه رفتارهای نوجوان شان، طریقه ثابتی ندارند. از این‌ رو شدت تنبیه به عمل و رفتار پرخاشگرانه نوجوان ارتباط چندانی ندارد بلکه نوع احساسات والدین شدّت آن را معین می‌کند.

۳) از دلایل تکرار رفتار پرخاشگرانه این است که نوجوان به این نتیجه می‌رسد که نه ‌تنها رفتار پرخاشگرانه‌اش منجر به پیامد بدی نمی‌شود، بلکه تقویت هم می‌شود؛ مثلاً والدین گاهی چون حوصله سر و صدا و داد و فریادهای نوجوان خود را ندارند یا از رفتارهای پرخاشگرانه او می‌ترسند، هنگام بروز رفتار پرخاشگرانه از سوی نوجوان، سریعاً خواسته‌اش را اجابت می‌کنند تا او را آرام کنند، در نتیجه نوجوان یاد می‌گیرد که برای رسیدن به خواسته‌اش پرخاشگری کند.

گاهی هم نوجوان تنها برای جلب توجه والدین به خود و قراردادن خود در کانون توجه خانواده پرخاشگری می‌کند و والدین نیز بدون آن که متوجه باشند، با توجه کردن شان، او را به خواسته‌اش می‌رسانند و به این ترتیب احتمال اینکه در دفعات بعدی برای جلب توجه والدین، پرخاشگری کند را افزایش می‌دهند.

از طرف دیگر تصوری که نوجوان از پدر و مادرش در این سن دارد با گذشته تفاوت پیدا می‌کند. او در گذشته نظر بهتری نسبت به پدر و مادر و خانواده خود داشته، امّا اکنون متوجه اشتباهات و نقایص آن ها می‌شود و همین مسئله در نوجوانان ایجاد بحران می‌کند و باعث ناسازگاری نوجوان با والدین و نپذیرفتن خواسته ‌های آن ها می‌شود. ارزش‌های والدین به تدریج برایش کم‌ رنگ می‌شود و نسبت به این ارزش‌ها دچار شک و تردید می‌شود و حتی گاه آن ها را آشکارا تحقیر می‌کند.

۴) دوران نوجوانی، سنین بحرانی و دوران جدایی از خانواده و پیوستن به گروه همسال محسوب می‌شود. اگر دوستان و افرادی که نوجوان در بیرون از خانه با آن ها دوستی می‌کند، افرادی پرخاشگر و زورگو باشند، احتمال این که نوجوان نیز پرخاشگر شود افزایش می‌یابد؛ چون نوجوان مجبور است برای پذیرفته شدن در گروه دوستان خود، ارزش‌ها و قوانین آن ها را بپذیرد و مشابه آن ها رفتار کند.

نوجوان پرخاشگر به‌خاطر رفتار پرخاشگرانه و زورگویی به دیگران مخصوصاً همسالانش، از سوی آن ها طرد می‌شود و در نتیجه از همسالان خود جدا مانده و فرصت‌های مطلوبی را که ممکن است مهارت‌های اجتماعی او را بهبود بخشند، از دست می‌دهد. به نظر‌ می‌رسد اگر افرادی که نوجوان درصدد کسب تأییدات آن هاست، افرادی باشند که خود به ارزش‌های اخلاقی و انسانی از جمله هم‌ دلی با دیگران، توجه به حقوق دیگران، خوش‌خلقی و… پایبند نباشند یا از افرادی باشند که نوجوان را مجبور به رعایت ارزش‌ها کنند و یا وی را به دلیل عدم رعایت ارزش‌ها تنبیه و تحقیر کنند، نوجوان نیز در خود نیازی برای رعایت این ارزش‌ها نمی‌بیند و یا این ارزش‌های تحمیلی برایش تبدیل به ضدّ ارزش شده و از آن ها گریزان می‌شود.

خوب است بدانید که بهترین نحوه برخورد با نوجوان این است که به او در امور مربوط به خودش مسئولیت بدهید، و نظارت شما بر رفت و آمد و کارهایش غیر مستقیم باشد و از جملات آمرانه و دستوری به او بپرهیزید و کارهایی که از او می خواهید به ‌صورت پیشنهاد مطرح نمایید و این پیشنهادات همراه با دلیل باشند و سعی در قانع کردن او داشته باشید تا نوجوان از این مرحله حسّاس، به سلامت گذر نموده و بتواند به نحو مطلوب هویت‌یابی کند و خود را برای پذیرش نقش‌ های آینده آماده کند و اعتماد به نفس و عزّت نفس خود را حفظ نماید.

الهه عبدالرحمانی / دپارتمان بازی درمانی