اضطراب اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی
اضطراب اجتماعی در کودکان پیش دبستانی توسط والدین و معلمان قابل تشخیص است. اگر کودک پیش‌دبستانی شما در موقعیتهای اجتماعی رفتارهای ناشی از ترس از خود نشان می‌دهد، احتمالاً از خود می‌پرسید که آیا این رفتار کودک من طبیعی است یا کودک من مبتلا به اضطراب اجتماعی است؟
اگر اضطراب و ترس شدید باشد، بهتر است از یک متخصص سلامت روان نظر کارشناسانه دریافت کنید. بااین‌حال، به‌عنوان والدین، کارهای زیادی می‌توانید برای کمک به کودکتان که از اضطراب اجتماعی رنج می‌برد، انجام دهید. اول در نظر بگیرید که آیا این رفتار برای کودکان پیش‌دبستانی عادی است یا خیر؟
شما والدین گرامی برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اضطراب اجتماعی کودکان می توانید به بخش نماشای اکسیر مراجعه کنید و ویدیوهای متخصصین روانشناس کودک ما را در این زمینه مشاهده نمایید.
چه چیزی نرمال است؟
طبیعی است که کودکان در حال رشد کمی اضطراب داشته باشند. این امر اغلب اولین بار به‌عنوان ترس از غریبه‌ها حدود شش‌ماهگی خود را نشان می‌دهد. این ترس می‌تواند منجر به اضطراب جدایی بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی شود. کودک اگر در این سن از پدر و مادر جدا شود ناراحت خواهد شد. همچنین تفاوت‌های طبیعی بین کودکان نیز از لحاظ باز بودن آنها به تجارب جدید وجود دارد.
مرکز روانشناسی اکسیر خدمات روانشناختی خود را توسط متخصصین مجرب در زمینه های مختلف از جمله مشاوره کودک، مشاوره فردی، مشاوره افسردگی، مشاوره اضطراب، مشاوره وسواس و … را به صورت حضوری و غیرحضوری به شما عزیزان ارائه می دهد.
در زیر به انواع کودکان در سازگاری با شرایط و افراد جدید اشاره‌شده است.
- کودکان آسان به‌طورکلی با شرایط و افراد جدید سازگار هستند و تمایل دارند که آرام و شاد باشند.
- “به‌آرامی سازگار می‌شوند” این کودکان کمی بیشتر طول می‌کشد تا به موقعیتهای جدید عادت کنند و در ابتدا از آنها کناره‌گیری می‌کنند.
- “کودکان مشکل” به‌راحتی توسط افراد و موقعیتهای جدید ناراحت می‌شوند، واکنش‌های هیجانی قوی و توانایی ضعیف سازگاری با آنها را دارند.
علائم اضطراب اجتماعی کودکان
فراتر از ترس‌های طبیعی دوران کودکی و تفاوت‌های طبیعی خلق‌وخو، برخی از کودکان ترس‌های شدید و فلج‌کننده از افراد و مکان‌های جدید را تجربه می‌کنند. اگر فرزند شما اضطراب اجتماعی شدیدی داشته باشد، در آن شرایط دچار پریشانی خواهد شد (مانند گریه کردن، وحشت و چسبیدن به والدین) و سعی می‌کند از موقعیت‌هایی که باعث ترس او می‌شود اجتناب کند.
ازجمله ترس‌های معمول دوران کودکی می‌توان به ترش از دیدار با غریبه‌ها، ترس از ملحق شدن به گروهی از بچه‌ها، ترس از صحبت کردن در کلاس و ترس از رفتن به پیش دبستانی اشاره کرد.
اگر مطمئن نیستید که آیا کودکتان از اضطراب اجتماعی رنج می‌برد، به دنبال رفتارهایی مانند خجالتی بودن بیش‌ازحد، ناتوانی در آرام کردن خود، نگرش منفی نسبت به پیش‌دبستانی، بچه‌های دیگر را تماشا می‌کند ولی به آنها ملحق نمی‌شود اشاره کرد.
همچنین به داستان‌هایی توجه کنید که کودکتان در طول بازی تخیلی به کار می‌برد. اغلب بسیاری از ترس‌ها در فعالیت‌ها و همبازی‌های خیالی او وارد می‌شود.
برای آشنایی و کسب اطلاعات بیشتر درباره علائم اضطراب اجتماعی در کودکان می توانید اینجا کلیک کنید.
چرا اضطراب اجتماعی در فرزندم هست؟
ممکن است فکر کنید که کودکتان درنهایت از این خجالت در می‌آید و بزرگ می‌شود. اگر این ترس نرمال دوران کودکی باشد این مسئله می‌تواند درست باشد؛ اما در مورد اضطراب اجتماعی در کودکان، منفعل بودن شما می‌تواند منجر به مشکلات بیشتری در آینده شود. مهم است که تأثیر پذیرش ترس‌ها در رشد را در نظر بگیرید تا اینکه زودتر به آنها خاتمه دهید. کودکانی که به‌شدت بازداری شده‌اند بیشتر در خطر مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی در آینده قرار دارند. شما ممکن است مشکلات احتمالی را مقابله با نیازهای اجتماعی و تحصیلی مدرسه ببینید.
چه باید کرد؟
والدین مهمترین اشخاص برای کاهش اضطراب اجتماعی در کودکان پیش دبستانی هستند. کارهای زیادی وجود دارد که می‌تواند توسط والدین برای ایجاد اعتمادبه‌نفس در کودکان پیش‌دبستانی دارای اضطراب اجتماعی انجام شود. آماده کردن فرزندتان، او را قادر خواهد ساخت تا با چالش‌های زندگی مقابله کند. در زیر نکاتی وجود دارد که به شما کمک می‌کند اضطراب را کاهش دهید و کودکتان را برای نیازهای اجتماعی محیطش آماده کنید.
نکات برای کاهش اضطراب
- اضطراب اجتماعی را می‌توان از والدین یاد گرفت. هر زمان که ممکن است رفتار آرام و مطمئن را الگو قرار دهید.
- به کودک خود فرصت تمرین در موقعیتهای جدید را بدهید. برای مثال قبل از اینکه در کلاس صحبت کند در خانه به او نشان دهید و بگویید چگونه این کار را انجام دهد.
- بیش‌ازحد احساس همدردی نکنید. همدردی بسیار زیاد به کودک شما یاد می‌دهد که چیزی برای ترسیدن وجود دارد، نه اینکه نشان دهد چگونه از عهده آن برآید.
- به او دلگرمی بدهید. کودک خود را تشویق کنید که چیزهای جدید را امتحان کند اما مجبورش نکنید.
- از مراقبت بیش‌ازحد اجتناب کنید. قرار گرفتن کودکتان در شرایطی که باعث ترسش می‌شود را محدود نکنید یا باعث شوید او اجتناب کردن را یاد بگیرد.
- انتقاد نکنید. یک والد با ثبات دوست‌داشتنی باشید که فرزندتان بتواند روی شما حساب کند.
- راجع به کودکان با اعتمادبه‌نفس کتاب بخوانید و فیلم ببینید. یا به کودکانی اشاره‌کنید که اعتمادبه‌نفس دارند و در مورد آنچه این کودکان انجام می‌دهند صحبت کنید.
- به رفتارهای از روی ترس و وحشت او توجه نکنید. در عوض تلاش‌های او برای مواجه با این موقعیتهای سخت را تحسین کنید.
- با مراقبین و معلمان کودکتان صادق باشید. باکسانی که از کودکتان مراقبت می‌کنند در مورد نحوه ایجاد اعتمادبه‌نفس اجتماعی صحبت کنید. مطمئن شوید که همه روی یک هدف کار می‌کنید.
مقاله مرتبط: روانشناسی اضطراب کودکان
مقاله مرتبط: تشخیص و درمان اضطراب اجتماعی کودکان و نوجوانان
مقاله مرتبط: مرکز مشاوره خانواده در غرب تهران
دانستن اینکه چگونه می‌توانید به بهترین نحو به به کاهش اضطراب اجتماعی در کودکان پیش دبستانی کمک کنید، دشوار است. ممکن است امیدوار باشید که با بزرگ‌تر شدنش این ترس‌ها نیز از بین بروند. اگر اضطراب اجتماعی کودکتان بسیار شدید باشد که در زندگی روزمره‌اش اختلال ایجاد کند، ممکن است لازم باشد با یک مشاور و یا درمانگر کودک برای تشخیص و درمان، مشورت کنید.
درونگرایی در مقابل اضطراب اجتماعی
اضطراب اجتماعی و درونگرایی اغلب به اشتباه یک چیز در نظر گرفته می شود و به گاهی به جای هم مورد استفاده قرار می گیرند. درونگرایی یک ویژگی شخصیتی است که به خودی خود فرد را رنج می دهد و نمی تواند در طول زندگی تغییر یابد. اختلال اضطراب اجتماعی یک اختلال روانشناختی است که می تواند بسیار ناراحت کننده باشد و با درمان می توان بر آن غلبه کرد. اگر چه شباهت هایی به هم دارند اما درونگرایی و اضطراب اجتماعی بسیار متفاوت هستند. در این مقاله به این موضوع می پردازیم که چرا این دو با هم اشتباه گرفته می شوند. اما ابتدا ویژگی های این دو را به طور جداگانه مرور می کنیم.
ویژگی های شخصیتی درونگرا
۱- علاقه مند به احساسات و افکار خودشان. نیاز به داشتن قلمرو شخصی. کم حرف، ساکت و متفکر.
۲- دوستان زیادی ندارد. در ارتباط برقرار کردن با افراد جدید مشکل دارد. علاقه مند به سکوت و تمرکز. از دید و بازدید های غیر منتظره و ناگهانی بیزار است.
۳- کارایی وی در تنهایی بیشتر است. بزرگ ترین وحشت وی آن است که در یک جمع شلوغ قرار گیرند. ترس از آنکه فردیت خود را از دست بدهد. از فعالیت های انفرادی انرژی می گیرد.
۴- در بین انبوه مردم بودن آنها را خسته می کند. بیشتر از دست کرده خودشان خشمگین می گردند تا دیگران. معمولا کمرو هستند. درکشان مشکل است. اهل ایده و عقاید نو.
۵- شخصیتی متمایز در خلوت خود و در حضور دیگران دارند. مشتاق و احساساتی می باشند. معمولا احساسات شان را بیان نمیکنند. در جمع نا آشنا ساکت اما در جمع دوستان خود راحت می باشند. تمرکزشان قوی است. برای تصمیم گیری به زمان نیاز دارند. پیش از حرف زدن می اندیشند.
۶- از در میان گذاشتن اطلاعات شخصی خود با دیگران ممانعت می کند. مایل به رویکرد آهسته اما دقیق می باشد. با مشاهده درس می آموزد (عبرت از دیگران) و پس از آموختن روش زندگی، زندگی خود را آغاز می کند.
نگران بودن در زمان های استرس زا طبیعی است. اما برخی افراد هر روز در تنش هستند و اضطراب دارند، حتی اگر جای نگرانی نباشد. وقتی این حالت شش ماه یا بیشتر ادامه پیدا می کند، به اختلالی اجتماعی تبدیل می شود. این اختلال در حدود هفت میلیون آمریکایی دیده شده است. متاسفانه افراد زیادی از این بیماری خود بی اطلاع هستند و بنابراین، درمان هایی را از دست می دهند که منجر به زندگی بهتر و شادتر آن ها می شود.
ویژگی های اختلال اضطراب اجتماعی
اضطراب اجتماعی نوعی اضطراب است که با ترس و اضطراب شدید در موقعیتهای اجتماعی شناخته میی شود. اضطراب اجتماعی حداقل بخشی از فعالیت های روزمره شخص را مختل می کند. در واقع اختلال اضطراب اجتماعی بسیار ناتوان کننده است و در موارد شدید اضطراب اجتماعی می تواند کیفیت زندگی فرد را تا حد نازلی کاهش دهد.
مرکز روانشناسی اکسیر تمام خدمات خود از جمله مشاوره خانواده، مشاوره ازدواج، مشاوره طلاق، مشاوره جنسی و … را به افرادی که تحت پوشش بیمه بانک های طرف قرارداد اکسیر هستند رایگان ارائه می دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
علایم عاطفی
نشانه اصلی اختلال اضطراب اجتماعی تنش و اضطراب دایمی و بیش از حد است. شاید نتوانید بگویید که چرا احساس تنش می کنید یا شاید در مورد مسایل عادی مثل درآمد، روابط خانوادگی یا سلامتی خود بیش از حد نگران باشید. همه این علایم استرس زا در خواب و توانایی درست فکر کردن اختلال ایجاد می کند. شاید به دلیل بدخوابی یا همین بیماری احساس ناخوشایندی داشته باشید.
علایم جسمانی
بیماری های جسمی معمولا با اضطراب زیادی همراه هستند که عبارتند از:
- انقباض یا درد ماهیچه
- سردرد
- تهوع یا اسهال
- لرزش یا کشش عضلات
شباهت های اضطراب اجتماعی و درونگرایی
اجتناب از اجتماع
یک فرد مضطرب و یک درون گرا هر دو تمایل به اجتناب از اجتماع دارند. درونگراها وقتی که تنها هستند انرژی خود را دوباره به دست می آورند، در حالی که حضور در اجتماع انرژی آنها را تخلیه می کند. این بدان معنا نیست که آنها هرگز از بودن در کنار دیگران لذت نمی برند. اما آنها همراهان خود را به دقت انتخاب می کنند و نمی خواهند زمان و انرژی خود را بر روی صحبت های کوچک و رفتن به مهمانی های بزرگ هدر دهند. آنها مکان های آرام و گفتگو های عمیق و طولانی را با تعداد انگشت شماری از مردم ترجیح می دهند.
از سوی دیگر، یک فدر مبتلا به اضطراب اجتماعی از اجتماع اجتناب می کند، به دلیل ترس از قضاوت و رد شدن، که در نتیجه یک عزت نفس بسیار پایین و یک احساس عمیق از احساس نادیده گرفته شدن است. بنابراین، یک فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی نیز می تواند برونگرا باشد.
ساکت بودن در جمع
درونگراها و افراد مبتلا به اضطرب اجتماعی در شرایط اجتماعی آرام و ساکت هستند. همانطور که قبلا ذکر شد، درونگرا معمولا صحبت کوتاه را دوست ندارند. و هنگامی که شما با گروه بزرگی از مردم وقت می گذرانید، به ندرت یک مکالمه عمیق و معنی دار به وجود خواهد آمد.
در این موقعیت، درونگراها آرام هستند، زیرا آنها حقیقتاً نمی خواهند چیزی را به مکالمه اضافه کنند، در حالی که فردی که با اضطراب اجتماعی درگیر است، او نیز در این موقعیت آرام است، اما به این دلیل که می ترسد که چیزی احمقانه بگوید و مورد قضاوت قرار گرفته و طرد شود. یک بار دیگر علت اصلی این رفتار، ترس و عدم اعتماد به نفس است.
سرد و مغرور به نظر می رسند
در جوامع مدرن، به نظر می رسد جالب ترین چیز صحبت کردن، باز و پر انرژی است، زیرا ما تمایل داریم این ویژگی ها را به عنوان نشانه ای از اعتماد به نفس، دوست داشتن و محبوبیت بدانیم. بنابراین، هنگامی که کسی فقط نشسته، آرام و بدون لبخند روی صورتش است، برونگراها نمی توانند درونگراها و مبتلایان به اضطراب اجتماعی را درک کنند و ممکن است فکر کند که چه چیزی اشتباه است و یا او فقط نمی خواهد با من صحبت کند.
در واقع، فرد مضطرب به نظر جدی و غیر قابل دسترس می رسد، زیرا او وحشت زده و تحت تاثیر اضطراب است، در حالی که به شدت به دنبال عشق و تایید دیگران می گردد. اما درونگراها دارای چنین شخصیتی هستند: آرام و محتاط، علاقه مند به مکالمه عمیق و معنی دار، اما نه بیش از حد با صدای بلند و صحبت سطحی.
منبع: verywellmind و متخصصین اکسیر
ثبت ديدگاه