روانشناس کودک

برای بیشتر خانواده‌ها مراجعه به روانشناس کودک ترسناک به نظر می‌رسد. آنها اغلب از این موضوع می‌ترسند که مراجعه به روانشناس همه چیز را بدتر کند و یا اینکه فرزندانشان را قانع کند که مشکل روانی دارند و یا اصرار کنند که تا همیشه فرزندشان روان‌درمانی شود. علاوه بر این آن‌ها نگرانند که مورد ندامت روانشناش قرار گیرند و این حس را دارند که ممکن است بردن فرزندشان نزد روانشناس کودک به معنی شکست آن‌ها در فرزندپروری است.

قطعا بردن فرزندتان نزد روانشناس کودک به معنای شکست شما در فرزندپروری نیست، قطعا کمک‌های درست و سازنده به فرزندانتان بهترین هدیه‌ زندگی‌شان از جانب شما خواهد بود که از این طریق رنج آن‌ها کمتر شده، ارتباطات‌شان بهبود می‌یابد و فرزندان‌تان برای مقابله با مشکلات‌شان تجهیز می‌شوند.

روانشناس کودک هیچ گاه برای فرزند شما پدر یا مادر نیست بلکه این نقش فقط و فقط برای شماست. یک روانشناس کودک همواره ترکیبی از مربی، راهنمای شادی، مادربزرگ و یا پدربزرگ افسانه‌ای است، که علاوه بر این‌ها دانش عمیقی نیز از رشد و پرورش کودک، روابط شخصی و تحقیقات بالینی دارد.

بسیاری از افراد دست از تلاش برای یافتن روانشناس کودک مناسب برمی‌دارند برای اینکه فکر می‌کنند مشکل شان آنقدرها هم بد نیست. اگر واقعا مشکل تان آنقدر بد نیست نباید صحبت کردن با کودک و یا آرام کردن کودک ساعت‌ها وقت شما را بگیرد. روانشناس به شما در تربیت فرزندان‌تان کمک خواهد کرد و اینجاست که شما حس توانمندی بیشتری خواهید کرد.

اگر به دنبال مشاور و روانشناس خوب برای کودک خود هستید، مرکز مشاوره و روانشناختی اکسیر با کادری مجرب و حرفه‌ای آماده ارائه خدمات به شما عزیزان می‌باشد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مقاله مرتبط: مشکلات رایج در تربیت کودک

چه زمانی به روانشناس کودک مراجعه کنم؟

می خواهید فرزندتان را با کمترین درصد اشتباهات پرورش دهید و پیچ و خم‌های رفتار و هیجان‌هایش را بشناسید؟
فرزند شما در موقع درس خواندن تمرکز لازم را ندارد؟
کودک شما به شکل غیرقابل کنترلی پرخاشگر شده است؟
فرزندتان جنب و جوش یا تخریب گری زیادی دارد؟ کودک تان دچار ترس‌های غیر منطقی است یا مضطرب است؟
و…

سبک های فرزندپروری

دستوری

در این سبک ، پدر و مادرها بی دلیل محدودیت‌های زیادی ر برای فرزندان می‌گذارند و بچه‌ها آزادی چندانی ندارند.

تسلیمی

در این سبک عکس سبک دستوری است بچه‌ها آزادی فراوان و بی حد و حصر دارند.

انتخابی

در این سبک، ما شاهد پدر و مادری هستیم که به کودکان آموزش می‌دهند در حد وسط تعادل هم آزادی و هم محدودیت را یاد بگیرند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مقاله مرتبط: سبک والدگری شما چیست؟

مقاله مرتبط: سبک های فرزندپروری از دیدگاه یونگ

سبک دستوری

سبک دستوری که به آن سبک استبدادی هم می‌گویند، با پدر و مادری سختگیر رو به رو هستیم که مدام در حال وضع قانون هستند و توقع دارند فرزندشان بی چون و چرا تمامی قوانین را بپذیرند و از گفته‌های آنان پروری کنند. که نکته قابل توجه آن است که این گونه پدر و مادرها برای سر به را نگه داشتن فرزندشان شروع به دادن پاداش و تنبیه می‌کنند. حال این وسط کودکان چه چیزی یاد می‌گیرند؟ این که بابت خوب بودن‌شان باید مزد بگیرند.

ممکن است کودکان برای اجتناب از تنبیه به قوانین سفت و سخت تن دهند که یا پدر و مادر خود را خشنود کنند و یا عامل ترس باعث اجتناب و پذیرش قانون شود. اما چه بر سر کودکان می‌آید؟ آنان در آینده مستقل بودن و تصمیم گرفتن را یاد نخواهند گرفت.

حال به آن بپردازیم که کودکی که تنبیه می‌شود چه بر سرش می‌آید وقتی پدر و مادرها کودک خود را به خاطر بد بودن تنبیه می‌کنند بچه از والدین خود کینه به دل می‌گیرد و گاهی در کودکی سرکش می‌شوند و عده‌ای هم در بزرگسالی و این تنبیه‌ها که می‌تواند در قالب فریاد زدن و یا تنبیه بدنی باشد احساس درماندگی را در فرد ایجاد می‌کنند اما این درماندگی و کنترل‌گری پدر و مادر، فرزندتان را به فکر استقلال از دست رفته می‌اندازد و او هم شروع به کنترل و اعمال زورگویی بر روی کودکان و نوجوانان دیگر می‌کند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مقاله مرتبط: اثرات تنبیه بدنی

مقاله مرتبط: تحسین کردن کودک

اگر شما هم جزء والدینی هستید که بهترین راه به نتیجه رسیدن را فریاد کشیدن و کتک زدن می‌دانید موارد زیر را بخوانید.

کودک باید به پدر و مادر خود اعتماد کند نه این که از آن‌ها بترسد زیرا خانواده حکم امنیت را دارد که نباید این احساس امنیت را از آن‌ها بگیرید.
برای داشتن فرزندی مسئولیت پذیر و دارای اعتماد به نفس باید به او حق انتخاب دهیم و به انتخاب‌هایش احترام بگذاریم.
راه حل برای مشکلات و مسائل پیش آمده فریاد زدن و بروز خشم نیست پس باید این ها را در رفتار شما ببینند تا یاد بگیرند.

سبک تسلیمی

به آن سبک سهل گیرانه نیز می‌گویند. اصولا حد و حدود برای چیزی ندارند و اگر هم داشته باشند به راحتی آنان را عوض می‌کنند در این سبک به علت اینکه بیشتر اوقات تسلیم خواسته‌های فرزندان می‌شوند شاهد فرزندانی لوس هستیم.

آزادی بی چون و چرا برای کودکان مشکل ساز می‌شود زیرا در جامعه با چهارچوب‌های سفت و سختی روبه رو می‌شوند که آنگاه دچار اضطراب میشوند. کودکان سبک تسلیمی به راحتی با دیگران کنار نمی‌آیند و دست به هر کاری که دوست دارند می‌زنند به اصطلاح افسار گسیخته می‌شوند و چون حد و مرزی را یاد نگرفته‌اند بی شک به حقوق و احساسات دیگران هم احترام نمی‌گذارند و فرد مسئولیت‌پذیری نخواهند شد.

اگر شما هم جزء والدینی هستید که الگوی رفتاری سهل گیرانه دارید موارد زیر را بخوانید.

کودکان به محدودیت نیاز دارند و این محدودیت‌های معقول به انتخاب‌گری آنان کمک بسزایی خواهد کرد.
باید به آن‌ها آموزش دهیم دیگران هم مهم هستند.
برای داشتن فرزندی مسئولیت‌پذیر باید او را به سمت پذیرش سوق دهیم. پذیرش مسئولیت‌هایش که ممکن است منجر به پیروزی و یا شکست شود.
کمال گرایی و خواسته‌های افراطی را با محدود نکردن در کودک تقویت می‌کنید که در آینده شکست را بپذیرد و برای او درد و رنج فراوان خواهد داشت.

سبک انتخابی

در این سبک پدر و مادر بین آزادی، حقوق و محدودیت و مسئولیت تعادل برقرار می‌کنند.

ما دو حربه را برای داشتن کودکی مسئولیت پذیر داریم.
۱. محدود کردن کودکان
۲. حق انتخاب دادن اما در چهارچوب محدودیت‌های معقول نه افراطی.
در این سبک باید کودک را برای گرفتن برخی تصمیمات به تنهایی تشویق کنند و در برخی مسائل خانوادگی نظر کودک خود را بپرسند که با این کار احترام و ارزش قائل شدن به حقوق دیگران را یاد می‌گیرند. پس فرزندان خود را بر تصمیم‌گیری‌ها شریک کنید و همکاری کردن را به آنان آموزش دهید.

پنج رکن سازنده بهزیستی روانی و برنامه شکوفایی کودکان

۱. توانایی های فردی: تدبیر درونی که انتخاب های ما را هدایت می کند.
هر کودک داری استعدادها و نیرومندی هایی است که به او انگیزه و انرژی می دهد و موجب تسهیل یادگیری وی می شود. نیرومندی های فردی اولویت ها و ترجیحات ما را مشخص می سازند، این نیرومندی ها بر ارزش ها و باورهای ما تاثیر می گذارند، ارزش ها و باورهای ما نیز به نوبه خود تصمیمات ما را متاثر می سازند.

۲. بهزیستی هیجانی: ایجاد تعادل مثبت
هیجانات مثبتی مانند شادی، خوش بینی و شکرگزاری تاثیر برجسته ای بر بهزیستی هیجانی دارند. سلامت جسمانی، انرژی و تعادل هیجانی ما همگی توسط بهزیستی رشد می کنند و وجود استرس بر آنها تاثیر منفی می گذارد.

۳. ارتباط مثبت: ایجاد روابط قابل اعتماد و خوشایند
ارتباط مفهومی بیش از یک کلمه دارد: زبان بدن، تظاهرات چهره ای و تن صدا هر کدام پیام هایی را به شنونده القا می کنند. رابطه مثبت ما را به دیگران متصل می کند و به ما وسیله ای جهت درک و مدیریت افکار و احساسات خودمان را می دهد.

۴.نیرومندی های یادگیری: شکل دهی عادت هایی به منظور ایجاد انگیزه و به نتیجه رساندن کارها
دنیای فردا نیازمند یادگیرنده های خلاق و انعطاف پذیر مادام العمری است که توانایی شناسایی و بهره برداری از نیرومندی هایشان را دارند. پژوهش های اخیر تاثیر پویشی چارچوب ذهنی رشد یافته یعنی مجموعه ای از راهبردهای یادگیری که به طورمعناداری موجب ارتقاء یادگیری و مهارت حل مسئله میشوند را، اثبات کرده اند.

۵. تاب آوری: چگونگی اجتناب از موانع و درس گرفتن از شکست ها
توانایی حفظ تعادل هیجانی به هنگام مواجهه با فشار و تفکر منطقی برای دستیابی به راه حل اساس تاب آوری را تشکیل می دهند. تاب آوری ما را قادر می سازد تا اثرات استرس های محیطی را کاهش داده و با اشتباهات و یاس های شخصی مان کنار بیاییم. تاب آوری همچنین به معنای تفکر آینده نگر به منظور اجتناب از موقعیت هایی است که ممکن است آسیب زا باشند.
کودکانی که در این ۵ بعد آموزش های لازم را ببینند، از بهزیستی روانی برخوردار می شوند و در بزرگسالی از زندگی خود رضایت خواهند داشت.

دریافت وقت مشاوره کودک