علت بیش فعالی/نقص توجه

از جمله علت بیش فعالی، ارث و ژنتیک است. اگر به‌تازگی تشخیص اختلال بیش فعالی/ نقص توجه گرفته باشید یا یک‌عمر با این اختلال زندگی کرده باشید، سؤال همه بزرگ‌سالان احتمالاً این خواهد بود: “آیا کودکم نیز مبتلابه ADHD است؟” پاسخ این است: بستگی دارد.

بزرگ‌ترین علت بیش فعالی، ژن است و ردپای آن در خانواده دیده می‌شود. حتی اگر هیچ‌یک از اعضای خانواده به‌طور رسمی تشخیص این اختلال را نگرفته باشد اما صفات و ویژگی‌هایی که شبیه ADHD هستند را در افراد خانواده مشاهده خواهید کرد. باوجوداین پیوند ژنتیکی قوی، اگر اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه دارید، به این معنی نیست که به‌طور خودکار کودک شما نیز مبتلا خواهد شد. به این دلیل که ترکیبی از ژن‌ها و عوامل محیطی است که مشخص می‌کنند آیا کودکتان مبتلابه این اختلال خواهد شد یا خیر. آن‌ها می‌توانند ژن‌های این اختلال را بدون اینکه فعال شوند، به ارث ببرند.

برای تشخیص اختلال بیش فعالی/ نقص توجه در فرزند خود می‌تونید تست آنلاین بیش فعالی را تکمیل نمایید.

بررسی علت بیش فعالی/ نقص توجه

در مطالعه‌ای نشان داده شد که یک‌سوم پدران مبتلابه ADHD دارای فرزندان مبتلا به این اختلال بودند. ممکن است در مورد ژن‌ها احساس ناتوانی کنید، ما در اینجا شش پیشنهاد برای کمک را مورد بررسی قرار داده‌ایم.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره علت بیش فعالی/ نقص توجه می‌توانید اینجا کلیک کنید.

مراقب باشید

مراقب باشید و اگر کودکتان شروع به نشان دادن علائم یا نشانه‌های اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه کرد، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب برای کودکتان ارزشمند خواهد بود؛ این کار باعث به حداقل رساندن مشکلات و کمک به موفقیت آن‌ها خواهد کرد.

از تفاوت‌ها آگاه باشید

اگر کودک شما ADHD را به ارث برده باشد، ممکن است با ADHD شما بسیار متفاوت باشد. برای مثال، اگر شما تکانش گری و بیش -فعالی داشته باشید و کودکتان بی‌توجهی داشته باشد، بااینکه هر دو مبتلابه این اختلال هستید، رفتارها و چالش‌هایتان متفاوت خواهد بود.

هم‌چنین اختلال بیش فعالی/ نقص توجه معمولاً بسته به جنسیت فرزند شما متفاوت است. اگر پسرتان بیش فعالی/ تکانش گری داشته باشد احتمالاً ازنظر فیزیکی بسیار فعال است، درحالی‌که دختران ممکن است بسیار پرحرف و تکانش گری کلامی داشته باشد. حتی اگر شما با فرزندتان جنسیت یکسانی داشته باشید و اختلال بیش فعالی/ نقص توجهتان هم یکسان باشد، هنوز هم می‌توانید رفتارها و چالش‌های متفاوت ADHD داشته باشید.

مقاله مرتبط: نشانه‌های پنهان بیش فعالی در دختران

مقاله مرتبط: بیش فعالی و زنان

بااین‌حال، دانستن اینکه این تفاوت‌ها وجود دارد، می‌تواند آگاهی شما را افزایش دهد و به شما در تشخیص زودهنگام علائم ADHD در کودکتان کمک کند.

الگو باشید

رابطه شما با اختلالتان، چگونگی برخورد و کنار آمدن کودکتان با این اختلال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سعی کنید درباره آن با بی‌طرفی و ملایمت صحبت کنید، نه چیزی که وحشتناک است و شما آرزو می‌کنید که کاش آن را نداشتید.

علاوه بر این، اگر شما به‌طورجدی علائم ADHD خود را درمان کرده و مدیریت می‌کنید، این کار به کودک شما کمک می‌کند که همان کار را انجام دهد. اگر شما مهارت‌های زندگی دوستانه با اختلالتان را یاد بگیرید و انجام دهید، کودکتان هم همان کار را خواهد کرد. بچه‌ها دوست دارند سازگار شوند. اگر در مدرسه تنها کودک مبتلابه ADHD باشند ممکن است احساس تنهایی و انزوا کنند. دانستن اینکه شما ADHD دارید و خوب عمل می‌کنید، باعث تقویت روحیه آن‌ها شده و باعث می‌شود که احساس تنهایی کمتری داشته باشد.

احساس گناه نکنید

افراد مبتلابه اختلال بیش فعالی/ نقص توجه متخصص احساس شرم و گناه برای همه نوع مسائلی هستند از مدام دیر کردن گرفته تا فراموش کردن وظایف مهم در محل کار. بااین‌حال، احساس گناه نکنید که کودک شما ADHD دارد. درست مانند رنگ چشمان آن‌ها، شما هیچ کنترلی ندارید بر روی ژن‌هایی که آن‌ها به ارث می‌برند.

تجربه آن‌ها از ADHD متفاوت از شما خواهد بود

امروزه درباره علت بیش فعالی، علائم و درمان آن بیشتر از قبل می‌دانیم. این بدین معنی است که تشخیص اختلال بیش فعالی/ نقص توجه آسان‌تر است و کمک مناسب از جامعه پزشکی و مدرسه در دسترس است. به‌علاوه، کودک شما یک والد حامی دارد که کشمکش‌های آن‌ها را درک می‌کند. این بدان معنا نیست که والدین شما حمایت‌کننده نبوده‌اند! هر نسلی با دانش و تحقیقاتی که در آن زمان در دسترس آن‌ها قرار دارد، به بهترین نحو عمل می‌کند.

مقاله مرتبط: تشخیص بیش فعالی/ نقص توجه در کودکان و بزرگسالان

بازنگری در دیدگاهتان

دیدگاهتان به ADHD را تغییر دهید. دکتر کنی هندلمن “اختلال نقص توجه” را “اختلال تفاوت در توجه” می‌نامد. وقتی به ADHD مثل این نگاه کنید، متوجه می‌شوید که مغز کودک شما ممکن است متفاوت از برخی افراد عمل کند، بااین‌حال، تفاوت لزوماً چیز بدی نیست.

اگر هر یک از علائم اختلال بیش فعالی/ نقص توجه را در کودکان مشاهده کردید هر چه سریع به یک متخصص برای گرفتن تشخیص و ارزیابی دقیق مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام به کودکتان کمک می‌کند تا در زندگی موفقیت‌های بیشتری به دست آورد.متخصین و رواشناسان کودک اکسیر در زمینه بیش فعالی کودکان در خدمت شما عزیزان هستند.

منبع: Verywellmind و متخصصین اکسیر