داروهای بیش فعالی، راهی برای درمان
برای درمان بیش فعالی معمولا داروهای بیش فعالی را تجویز می‌کنند. از جمله داروهای بیش فعالی که اکثرا با آن آشنا هستند قرص ریتالین است.
برای درمان بیش فعالی روش‌های گوناگونی مانند روان‌درمانی، درمان با نوروفیدبک، بازی درمانی و … وجود دارد که بهتر است در کنار تجویز داروهای بیش فعالی نیز استفاده شود.
داروهای بیش فعالی
بر اساس تحقیقی در دانشگاه میشیگان در مورد کودکان مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه به نتایجی درباره عوارض مصرف داروهای مربوطه به خصوص ریتالین دست یافتند.
از دیرباز می‌دانستیم که کودکان ADHD سخت‌تر از کودکان دیگر می‌توانند برای خود دوست پیدا کنند و آن دوستی را حفظ کنند و گاهی نیز قربانی همسالان خود نیز می‌شوند.
مقاله مرتبط: متیل فنیدیت، درمان اختلال بیش فعالی
این تحقیق به مدت ۴ سال بر روی ۵۰۰۰ دانش‌آموز دبیرستان و راهنمایی انجام گرفت که حدود ۱۵ درصد آن‌ها ADHD داشتند و در ۱۲ ماه قبل ۴% از محرک‌ها برای آن‌ها تجویزشده که ۲۰% آن‌ها دارو را دریافت می‌کردند ولی مصرف نمی‌کردند یا آن را فروخته بودند یا به همسالان و افراد دیگر داده بودند و حدود نیمی از آن‌ها داروی خود را مصرف می‌کردند. همچنین تعداد کمی از این دانش آموزان درخواست تغییر دارو دادند.
با توجه به اینکه تشخیص ADHD عواقب مادام‌العمری دارد و این عواقب به بزرگ‌سالی نیز انتقال می‌یابد و اثرات اجتماعی آن بر یک طیف گسترده‌ای از مردم تأثیر می‌گذارد پس این افراد در انزوا زندگی نمی‌کنند. میان سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ افزایش ۴۲ درصدی تشخیص ADHD در آمریکا داشتیم و میان سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ افزایش ۲۷ درصدی مصرف داروهای محرک برای درمان را داشتیم.
مقاله مرتبط: درمان حرفه‌ای بیش فعالی
مقاله مرتبط: درمان اختلال بیش فعالی/ نقص توجه
نکاتی برای والدین
این تحقیق مبنی بر این نیست که خانواده‌ها نگران مصرف داروی فرزندان خود باشند و داروها را قطع کنند بلکه فقط نظارت دقیق‌تر داشته باشند و با فرزندان خود صحبت کنند که این داروها فقط برای درمان آن‌هاست و نباید به دیگران بدهند.
مقاله مرتبط: دکتر بیش فعالی کودکان
کودکان و نوجوانانی که داروهای محرک برای درمان مصرف می‌کنند به خصوص ریتالین باید تحت نظارت باشند چون امکان دارد این داروها را مصرف نکنند و به دیگران و همسالان خود بدهند که این هم باعث این می‌شود که مورد اذیت و آزار همسالان و دیگران قرار بگیرند و هم خود درمان نشوند و علاوه بر اینکه این عوارض را با خود به بزرگ‌سالی می‌برند همچنین قلدری در میان همسالان خود می‌کنند و یا قربانی قلدری دیگران می‌شوند.
این را هم به یاد داشته باشیم بچه‌های مبتلا به ADHD کمتر تلاش نمی‌کنند درست این است که آن‌ها اگر بهتر می‌توانستند، انجام می‌دادند بنابراین با حمایت و درمان صحیح آن‌ها می‌توانند بر این نقصان خود غلبه کنند.
ثبت ديدگاه