روانشناسی عشق رمانتیک

عشق رمانتیک

همه ما می خواهیم عاشق شویم و عشق رمانتیک داشته باشیم، مخصوصا افراد وابسته. برای ما عشق، شاید بالاترین آرمان است و به زندگی و روابط ما معنا و هدف می دهد. آنها به ما روح می بخشند و ایجاد انگیزه می کنند. دوست داشته شدن عزت نفس ما را بالا می برد، شک و تردید درباره دوست داشتنی نبودن را برطرف کرده و ترس از تنهایی ما را آرام می کند.

اما غالبا یک عاشقانه شیرین، شور می شود. چیزی که یک رویای شگفت انگیز بوده، تبدیل به کابوس دردناک می شود. آقا و یا خانم کامل و درست تبدیل به آقا یا خانم اشتباهی می شوند. ناخودآگاه نیروی توانا و قدرتمندی است. به نظر می رسد این دلایل باعث نمی شود ما از عاشق بودن دست بکشیم و یا ترک کردن را برای ما راحت تر کند! حتی زمانی که مشخص می شود رابطه سمی است، فقط بدلیل وابستگی، پایان دادن به رابطه به اندازه ای سخت است که عاشق شدن راحت است.

مقاله مرتبط: نشانه های واضح عشق او به شما

شیمی عشق رمانتیک و عاشق شدن

مواد شیمیایی درون مغز در هر مرحله از شهوت، جاذبه و وابستگی باعث ایجاد حس خوب در فرد می شود. دوپامین یک محرک عصبی شیمیایی است که در بدن و به خصوص در مغز فعالیت های مهمی دارد. این ماده باعث ایجاد حس وابستگی در فرد عاشق می شود. این ماده همچنین باعث ترشح هورمون اکسی توسین می شود. احساسات عمیق تر از اکسی توسین، “هورمون نوازش”، آزاد شده در طول ارگاسم، به وجود می آید. این به طور مستقیم با پیوند ارتباط دارد و اعتماد و وفاداری را در وابستگی رمانتیک افزایش می دهد.

مرکز روانشناسی اکسیر تمام خدمات خود از جمله مشاوره خانواده، مشاوره ازدواج، مشاوره طلاق، مشاوره جنسی و … را به افرادی که تحت پوشش بیمه بانک های طرف قرارداد اکسیر هستند رایگان ارائه می دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.

 اندورفین‌ از جمله مسکن‌های طبیعی بدن می باشد که از غدد مخاطی و هیپوتالاموس ترشح می‌شود و اثر اصلی آنها تسکین درد است. اندورفین که مرفین طبیعی بدن نیز خوانده می‌شود در حقیقت بسیار شبیه به مخدرها، مانند مرفین و دیگر مشتقات تریاک، عمل می‌کند و در زمان فعالیت بدنی، هیجان، احساس درد، خوردن غذاهای فلفلی و احساس عشق تولید می شود. این ماده باعث ایجاد وابستگی و آسایش می شود. فنیل اتیل آمین یا PEA، دسته ای از آمین ها است که در مغز و برخی مواد غذایی مانند شکلات وجود دارد. این ماده یک محرک است، درست شبیه آمفیتامین، که باعث آزادسازی «نوراپی نفرین» و «دوپامین» می شود. این ماده در زمان عاشقی در بدن ایجاد می شود و عامل ایجاد شور و اشتیاق دیوانه وار در عشق می باشد!

مقاله مرتبط: انواع مختلف عشق و درک بهتر شریک زندگی

روانشناسی عشق رمانتیک

روانشناسی نیز نقش در آن دارد. اعتماد به نفس ما، سلامت روانی و عاطفی، تجربیات زندگی و روابط خانوادگی همه در این که ما جذب چه کسی می شویم، تاثیر گذارند. تجربه های مثبت و منفی، بر انتخاب ما تاثیر می گذارد و باعث می شود کسی بیشتر یا کمتر از نظر ما جذاب باشد. ما به طور ناخودآگاه جذب ویژگی های جسمانی ظریفی می شویم که ما را یاد یکی از اعضای خانواده مان می اندازد. خیلی اسرار آمیز است اما ما می توانیم جذب کسی شویم که الگوهای رفتاری و هیجانی شبیه اعضای خانواده ما دارد، حتی قبل از اینکه این ها را آشکار کند.

برای تعیین نوع سبک عشقی خود می توانید تست آنلاین سبک عشقی رو تکمیل نمایید.

مرحله ایده آل عشق رمانتیک

این درست است که عشق ما را کور می کند. ایده آل سازی سالم، طبیعی است و کمک می کند ما عاشق شویم. ما معشوق خود را تحسین می کنیم، می خواهیم علائق او را کشف کنیم و ویژگی های متفاوت و خاص او را بپذیریم. عشق همچنین بخش هایی از شخصیت ما را که خوابیده است، بیدار می کند. ما ممکن است احساس زنانگی یا مردانگی، بخشندگی، امیدواری و همدلی بیشتری داشته باشیم، و بیشتر مایل به ریسک کردن و امتحان چیزهای تازه باشیم. به این ترتیب، ما بیشتر احساس زنده بودن و زندگی می کنیم، چون که به جنبه های دیگر شخصیت خود دسترسی پیدا کرده ایم. علاوه بر این در اوایل رابطه ما صادق تر از بعد آن هستیم، زیرا در رابطه سرمایه گذاری کرده ایم و نگران این هستیم که حقیقت باعث فروپاشی آن شود.

ایده آل سازی سالم چشمان ما را در مقابل نشانه های هشدار دهنده مشکلات کور نمی کند، اگر ما افسردگی و عزت نفس پایین داشته باشیم احتمال بیشتری دارد که چشمان خود را بر روی مشکلاتی مانند اعتیاد، قابل اعتماد نبودن، رفتار غیر محترمانه و سوء استفاده گرانه ببندیم. هنگامی که ما در جستجوی یک رابطه به منظور پایان دادن به تنهایی و پوچی خود هستیم، مواد شیمیایی عشق می تواند خلق افسرده را بالا برده و وابستگی و اعتیاد به عشق را به وجود آورد. وقتی ما فاقد سیستم حمایتی باشیم یا نارضایتی داشته باشیم، ممکن است در رابطه عجله کنیم و قبل از شناخت شریک زندگی خود، سریعا به او وابسته شویم. که این اتفاق معمولا بعد از یک شکست مانند طلاق یا بهم خوردن یک رابطه می افتد. این به مراتب بهتر از بهبودی بعد از شکست است!

مرحله دشوار عشق رمانتیک

این مرحله پس از مرحله ایده آل اولیه، معمولا پس از شش ماه شروع می شود، ما به مرحله اعتراض وارد می شویم، زیرا چیزهای بیشتری در مورد شریک ما که ما را ناراحت می کنند یاد می گیریم. ما عادات و نواقصی را که دوست نداریم، کشف می کنیم و همین طور نگرش ها و باورهایی که از نظر ما احمقانه و عامیانه است. در واقع، برخی از ویژگی های مشابه که ما را جذب کرده اند، ما را آزار می دهند. ما دوست داشتیم که شریک مان گرم و اجتماعی باشد اما اکنون در اجتماعات و دورهمی ها احساس نادیده گرفته شدن داریم. ما جسور و قاطع بودن وی را تحسین می کردیم اما اکنون متوجه شده ایم که بی ادب و تنگ نظر است. ما فریفته وعده های بی شمار عشق و آینده وعده داده شده، بودیم اما حالا متوجه می شویم که حقیقت چیز دیگری است.

بنابراین هم ما و هم شریک زندگی مان شروع به بازگشت به شخصیت قبلی خود خواهیم کرد. ما احساس عشق و تواضع را نخواهیم داشت. در ابتدا ممکن است با او کنار بیاییم اما حالا احساس می کنیم نیازهای ما برآورده نشده است. ما تغییر کرده ایم و دیگر آن احساس شگفت انگیز را نداریم، اما می خواهیم این احساس سعادت و خوشی برگردد.

دو اتفاق می افتد که می تواند به رابطه صدمه بزند. اول اینکه ما وابسته هستیم و ترس از دست دادن و ناراحت کردن شریک خود را داریم، ما احساسات، خواسته ها و نیازهای مان را سرکوب می کنیم. در واقع این چیزی است که عشق ما را زنده نگه می دارد، ما عقب می کشیم و در درون خود خشم را پرورش می دهیم. احساسات ما به صورت طعنه و کنایه و منفعل- پرخاشگرانه خود را نشان خواهد داد. همان طور که ایده آل سازی و خیال بافی از بین می رود، دومین اشتباه مرگ بار این است که شکایت کنیم و سعی کنیم او را شبیه کسی که می خواهیم در آوریم. ما احساس فریب خوردگی و ناامیدی داریم زیرا رفتار شریک مان با رفتار ابتدایی او متفاوت شده است. او همچنین به شخصیت عادی خود بازمی گردد که ممکن است تلاش کمتری برای تطابق با نیازهای شما داشته باشد. شریک ما احساس می کند که تحت کنترل است و احساس رنجش خواهد کرد و ممکن است کنار بکشد.

گام هایی درست برای پیدا کردن عشق

• خودتان را بشناسید، نیازها، خواسته ها و محدودیت های خود را بشناسید.
• برای شناخت فردی که با او قرار می گذارید، وقت کافی بگذارید. اینکه او حقیقتا چه کسی است و تعارضات را چگونه حل و فصل می کند.
• به یاد داشته باشید رابطه جنسی اکسی توسین را آزاد و وابستگی را افزایش می دهد.
• از ابتدا صادق باشید. شخصیت و نیازهای خود را پنهان نکنید و اگر چیزی را دوست ندارید در مورد آن صحبت کنید.
• صادقانه درباره انتظارات و توقعات خود از رابطه صحبت کنید. اگر طرف مقابل تان نظراتی مانند شما ندارد به رابطه پایان دهید.
• تحقیقات نشان می دهد که نتایج روابط بر اساس عزت نفس دو طرف قابل پیش بینی است. ارزش دادن به خود در روابط سالم ضروری است. این همچنین شما را قادر می سازد تا عشق را دریافت کرده و سوء استفاده را دفع کنید.
• مرزها و صمیمیت برای روابط ضروری است. یاد بگیرید که احساسات، نیازها و خواسته ها و مرزهای خود را بیان کنید.

هورمون شناسی عشق

شیفتگی ظاهرا نخستین مرحله عاشق شدن است، کششی اجتناب ناپذیر به سوی معشوق. ممکن است کسانی به این مولکول عشق معتاد شوند. آنها به مقادیر زیاد مواد آمفتامین مانند دوپامین، نور اپی نفرین و فنیل اتیل آمین نیاز دارند. از آنجا که بدن نسبت به این مواد شیمایی مقاومت پیدا می کند، برای رسیدن به همان درجه از حال، مقدار مصرف این افراد رفته رفته افزایش پیدا می کند. از این رو برای برآوردن نیاز خود ناگزیرند روابطشان را مداوم تجدید کنند.

زمانی که فرد معشوقش را می بیند و یا به او فکر می کند، این حالت باعث بالا رفتن میزان هورمون دوپامین (Dopamine) و نورآدرنالین (Noradrenalin ) و پایین آمدن میزان هورمون سروتونین (Serotonin) در مغز می شود. انرژی جوشان و تحریکات خوشحال کننده تا به حد رسیدن به خلسه، عرق کردن زیاد و طپش قلب نتیجه ترشح این هورمون ها است. البته هورمون های استروئیدی نظیر استروژن (estrogen) و تستوسترون ( testosterone ) در میل جنسی نقشی حیاتی ایفا می کنند و بدون آن ها شاید هرگز افراد وارد قلمرو عشق نشوند. اما مشهورترین ماده شیمیایی مربوط به عشق فنیل اتیل آمین ( phenyl ethylamine ) یا PEA است، نوعی آمین که به طور طبیعی در مغز تولید می شود.

مرکز روانشناسی اکسیر خدمات روانشناختی خود را توسط متخصصین مجرب در زمینه های مختلف از جمله مشاوره کودک، مشاوره فردی، مشاوره افسردگی، مشاوره اضطراب، مشاوره وسواس و … را به صورت حضوری و غیرحضوری به شما عزیزان ارائه می دهد.

PEA یک آمفتامین طبیعی، شبیه داروهای موجود در بازار است و می تواند موجب تحریکات مشابهی شود. این همان ماده ای است که احساساتی همچون پرواز کردن در آسمان و بر فراز جهان بودن ناشی از کشش به سوی معشوق را در شما پدید می آورد و همان که انرژی لازم برای بیدار ماندن تا صبح و مکالمه های تلفنی را تامین می کند. این ماده که در اصطلاح مولکول عشق نیز نامیده می شود در نتیجه یک سری اعمال ساده همچون تلاقی دو نگاه یا تماس دو دست از مغز ترشح می شود. هیجانات سرگیجه آور، ضربان تند قلب و نفس زدن های بریده بریده و همه این ها چیزی جز نشانه های بالینی مصرف بیش از حد این ماده شیمیایی در بدن فرد عاشق نیستند. یکی از موادی که همراه PEA آزاد میشود ماده شیمیایی عصبی دوپامین است. پژوهشی که چندی پیش در دانشگاه ایموری انجام شد نشان می دهد که ول های ماده (نوعی جونده ی کوچک) در پاسخ به آزاد شدن دوپامین در مغزشان جفت خویش را انتخاب می کنند. وقتی در حضور یک ول نر به آنها دوپامین تزریق می شود، بعدا در میان جمعی از نرها فقط او را انتخاب خواهد کرد.

شیفتگی موجب ترشح انفجاری مواد شیمیایی عصبی بسیار شبیه به آدرنالین می شود. با کمک فنیل اتیل آمین (که سرعت جریان تبادل اطلاعات میان سلول ها را افزایش می دهد)، دوپامین (که ما را برافروخته می سازد و باعث می شود در نتیجه گرمای محبت احساس خوبی داشته باشیم) و نور اپی نفرین (که موجب تولید آدرنالین می شود)، کاری می کند که جهان به کام ما باشد، چشم هایمان آکنده از برق عشق شود و قلب مان تندتر بتپد. پس از آن تمام هستی ما وابسته به دیدار یار است، همان که در حضورش تمام این واکنش ها در بدن ما به راه می افتد و هرچه اعتیاد ما به این مواد شیمیایی قوی تر می شود، کشش ما به سوی او نیز شدیدتر می شود. در این مرحله مرتکب اشتباهات بسیار می شویم. داستان های عشقی پر از این اشتباهات است. در واقع آنچه شیفتگی می نامیم تمام آن کارهایی است که این سه ماده شیمیایی با ما می کنند. احساس می کنیم سرشار از انرژی هستیم، روی ابرها سیر می کنیم و می توانیم بدون خستگی ساعت ها حرف بزنیم.

مقادیر زیاد دوپامین به ترشح نور اپی نفرین بیشتر می انجامد که تمرکز، حافظه کوتاه مدت، بیش فعالی، بی خوابی و رفتار جهت دار را تقویت می کند. به عبارت دیگر دو طرف در این مرحله از عشق، به شدت روی رابطه خویش تمرکز دارند و به اغلب چیزهای دیگر توجهی نمی کنند. تبیین محتمل دیگر برای این تمرکز شدید و نگاه دلخواه که در مرحله جذبه دیده می شود، توسط پژوهشگران یونیورستی کالج لندن ارائه شده است. آنها کشف کرده اند که افراد عاشق، سرتونین کم تری دارند و دیگر این که مدارهای عصبی مرتبط با ارزیابی دیگران در آنها سرکوب شده است. این مقدار اندک سرتونین همان چیزی است که در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی دیده می شود و این احتمالا تبیین می کند که چرا عاشق در باره معشوق خویش این همه وسواس فکری دارد.

دوپامین به نوبه خود تولید اکسی توسین را تحریک می کند که گاهی « ماده شیمیایی آغوش » نامیده می شود. اکسی توسین بیش از همه به نقشی که در ایجاد انقباض حین زایمان و کمک به شیردهی نوزاد دارد شناخته می شود. دانشمندان اکنون بر این باورند که هر دوجنس هنگام آغوش و نوازش این هورمون را ترشح می کنند و میزان آن در زمان ارگاسم (اوج لذت جنسی) به اوج می رسد. اکسی توسین نیاز به در آغوش گرفتن را در عشاق بوجود می آورد و سبب می شود که تماس نزدیک با جفت افزایش یابد.

به گفته پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو، هورمون اکسی توسین در ارتباط با توانایی حفظ روابط سالم بین اشخاص و مرز بندی های روان شناختی سالم با افراد دیگر است. وقتی در هنگام ارگاسم ترشح می شود، به تدریج یک پیوند عاطفی ایجاد می کند. هرچه رابطه جنسی بیشتر شود، این پیوند هم قوی تر می شود. به این ترتیب دو طرف به هم عادت می کنند. به همین دلیل است که جدا شدن این قدر کار دشواری است. حتی وقتی واقعا دیگر علاقه ای به طرف مقابل ندارید و می دانید که باید او را ترک کنید، اغلب احساس می کنید که « نمیتوانید ». چرا؟ زیرا به او اعتیاد شیمیایی پیدا کرده اید. ترک اکسی توسین وقتی که شما را به فرد نامناسبی قلاب کرده باشد، می تواند حتی از ترک هروئین هم دشوارتر باشد. در واقع مسکن اکسی کانتین ( oxycontin ) که ساختاری مشابه اکسی توسین دارد، یکی از اعتیاد آور ترین داروها به شمار می آید.

دانشمندان می گویند که پس از دوره معینی که بین یک سال و نیم تا چهار سال طول می کشد، بدن فرد به محرک های عشقی عادت می کند. پس از ایجاد مقاومت در برابر مواد انگیزاننده ای همچون PEA، عشق شورانگیز به سردی می گراید و تبدیل به چیزی می شود که هلن فیشر در کتاب « آناتومی عشق » دلبستگی می نامد. در این مرحله مغز شما شروع به تولید اندورفین می کند. این افیون مغز بیشتر شبیه مورفین هستند تا آمفتامین و بیشتر مخدر هستند تا محرک. فیشر می گوید: « برخلاف PEA، اندورفین ها ذهن را ساکت می کنند و به تدریج می کشند.» از این رو آنچه گاهی « اضطراب جدایی » نامیده می شود در عمل ممکن است نوعی کنار گذاشتن مخدر باشد.

نرخ طلاق در سال های چهارم ازدواج به اوج خود می رسد. در این زمان شالوده های شیمیایی عشق شورانگیز فرو می ریزد. ناگهان ایرداهای همسرتان را می بینید. تعجب می کنید که چرا عوض شده است. در واقع همسر شما احتمالا به هیچ وجه تغییر نکرده است؛ موضوع فقط این است که اکنون می توانید او را بی پرده ببینید نه از پشت شیشه رنگی هورمون ها. در این مرحله رابطه یا آن قدر قوی است که ادامه یابد یا به همین جا ختم می شود. برای مثال اندورفین ها هنوز می توانند به فرد احساس خوشبختی و امنیت بدهند. علاوه بر این اکسی توسین نیز هنوز در هنگام رابطه جنسی آزاد می شود و احساس رضایت و تعلق ایجاد میکند. وازوپروسین نیز به کمک تان می آید و همچنان در ایجاد وابستگی نقش بازی می کند. غم ناشی از مرگ همسر نیز کار اندورفین هاست که در شخص اشتیاق با هم بودن به وجود می آورند.

توصیه

با توجه به کوتاه بودن مدت ترشح هورمون عشق، اگر به صمیمیت لازم نرسیم متوجه عشق فروکش شده می شویم و حتی ممکن است از عاشقی خود پشیمان شده و ناراحت باشیم. بنابراین از اول انتخاب درست انجام دهید، شخصی را انتخاب کنید که برایتان در دراز مدت جالب باشد، به نوع خاص خودش. به طرف همسر خود بروید، با او صحبت کنید و به حرف هایش گوش دهید، از او سوال کنید، سعی کنید جذاب باقی بمانید و احتیاجات خود را بیان کنید.