بیش فعالی و سندرم ایمپاستر
بین بیش فعالی و سندرم ایمپاسنر ارتباط وجود دارد. سندرم ایمپاستر اصطلاحی است که توسط روانشناسان بالینی دکتر پاوولین کلین و سوزان ایمز در سال ۱۹۷۸ ایجادشده است. این اصطلاح برای توصیف افراد بسیار موفقی است که در به رسمیت شناختن دستاوردهای خود دچار مشکل هستند به کار می‌رود. این افراد با ترس از اینکه دیگران بفهمند که آن‌ها کلاه‌بردار و متقلب هستند، زندگی می‌کنند. البته که آن‌ها کلاه‌بردار نیستند و موفقیت آن‌ها نتیجه مستقیم سخت‌کوشی و تلاششان است.
مقاله مرتبط: عاقبت اختلال بیش فعالی در بزرگسالی
مقاله مرتبط: مرکز مشاوره خانواده در غرب تهران
سندرم ایمپاستر
بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی احساس می‌کنند که ایمپاستر هستند. یکی از دلایل این امر این است که شما کشمکش‌های خود را از عموم پنهان می‌کنید. افرادی، مانند رئیس و همکارانتان، می‌دانند که شما باهوش هستید و نتیجه مناسب را به دست می‌آورید؛ اما شما می‌دانید که باید بیشتر از هر کس دیگری در دفتر کار کنید تا این نتایج را به دست آورید. شما با شب‌بیداری‌ها و فداکاری‌های شخصی، زمان کم‌تری برای خانواده خود می‌گذارید، کار را به‌موقع انجام می‌دهید. تنها همسر و یا اعضای خانواده رنج و تلاش شما را درک می‌کنند. وقتی که بخشی از خود را مخفی نگه می‌دارید، می‌تواند باعث شرمندگی و احساس گناه شود. همچنین باعث ترس در این مورد می‌شود که چه اتفاقی می‌افتد اگر دیگران متوجه خود واقعی شما شوند.
دکتر حانیه صالحیان در رابطه با اختلال بیش فعالی و نقص توجه توضیحات ارزنده ای را ارائه داده اند. همچنین در این ویدئو نشانه های بیش فعالی و چگونگی تشخیص آن توضیح داده شده است.
پنج رفتار افراد مبتلا به بیش فعالی و سندرم ایمپاستر
جودیت اس. بک رفتاری را که افراد مبتلا به بیش فعالی و سندرم ایمپاستر انجام می‌دهند را شناسایی کرده است. هیچ‌کدام از این‌ها برایتان آشنا نیست؟
- شما اعتقاد ندارید که موفقیت شما به کار سخت، هوش و یا خلاقیت شما بستگی دارد. در عوض، احساس می‌کنید که باید به خاطر شانس، اقبال و یا یک عامل تصادفی دیگر باشد.
- موفقیتتان را جشن نمی‌گیرید. در عوض به کار بعدی که باید انجام دهید نگاه می‌کنید. به‌جای اینکه به کاری که انجام داده‌اید افتخار کنید، فکر می‌کنید: ” بله اما در مورد این‌یکی دو هفته چطور است؟ من باید برای این کار آماده‌باشم”. هیچ‌وقت لذت نمی‌برید که کاری را به‌خوبی انجام داده‌اید.
- شما زمان و انرژی زیادی را صرف فکر کردن درباره اینکه چه چیزی خوب پیش نرفته است می‌کنید، حتی اگر جزئیات خیلی کوچکی باشد. شما روی موارد منفی انگشت می‌گذارید و درباره موفقیت‌های خود و آنچه خوب انجام داده‌اید فکر نمی‌کنید.
- شما دستاوردهای خود را یا تحسین‌هایی که برای آن‌ها دریافت می‌کنید را نادیده می‌گیرید. شما باور نمی‌کنید که سزاوار آن هستید و یا احساس می‌کنید که باید بهتر عمل کنید.
- شما به‌طور مرتب خود را با دیگران مقایسه می‌کنید و این کار همیشه ناخوشایند است. ممکن است فکر کنید که “آن‌ها مجبور نبودند مانند من تا پاسی از شب برای پروژه کار کنند و نتایج بهتری از من به دست آورده‌اند”.
زمانی که افراد مبتلابه بیش فعالی متوجه می‌شوند که نامی برای این احساسشان وجود دارد، احساس آسودگی زیادی خواهند کرد. دانستن اینکه آن‌ها تنها نیستند آرامش‌بخش است.
روش‌های غلبه بر سندرم ایمپاستر
در اینجا پیشنهاد‌هایی برای کمک به غلبه بر سندروم ایمپاستر ارائه‌شده است.
توجه به شرم: توجه به شرم بسیار مفید است. به خاطر داشته باشید که اختلال بیش فعالی/ نقص توجه، یک وضعیت عصبی است و بخش‌هایی از خودتان که پنهان کرده‌اید نتیجه مستقیم داشتن اختلال بیش فعالی هستند.
درمان شناختی رفتاری: کار کردن با یک درمانگر شناختی رفتاری مفید است. آن‌ها می‌توانند به شما کمک کنند افکارتان را متعادل سازید. به‌جای تمرکز بر روی موارد منفی، آن‌ها به شما کمک خواهند کرد تا تصویر کامل را ببینید.
ناظر و پیگیر کارهای خود باشید: انجام کارهایی را آغاز کنید که بتوانید از موفقیتی که دارید بهره‌مند شوید. برای مثال، اگر در عرض کم‌تر از دو ساعت یک دوی ماراتون انجام می‌دهید، متوجه شوید که این فقط به خاطر شانس و اقبال نیست. احتمالاً برای مدت ۱۶ هفته، چهار بار در هفته می‌دوید و غذای سالم می‌خورید. کار سخت شما منجر به رکورد عالی‌تان شده است هرچند که ممکن است شانس نیز در آن دخیل بوده باشد مثلاً آب‌وهوا در آن روز خوب بوده است. هنگامی‌که اقدامات خود را پیگیری می‌کنید، می‌بینید که نقش شما در موفقیت شما چگونه بوده است. این به نوبه خود باعث می‌شود به خودتان آسان بگیرید و موفقیت خود را جشن بگیرید. چه بخش‌هایی از زندگی‌تان را قرار است پی گیری کنید؟
منبع: سایت verywellmind و متخصصین اکسیر
ثبت ديدگاه