زندگی‌ کردن مهارت هایی را می‌ طلبد که اندوختن آن ها هیچ‌ گاه پایانی ندارد و آموختن آن ها تنها با زندگی در دنیای واقعی ممکن است. یکی از این مهارت ها توان آرامش ‌یابی است، یعنی قابلیت بازتولید قوای جسمی و روانی که در طول شبانه روز در برخورد با استرس های مختلف از مقدار کارایی آن ها کاسته می‌ شود.

آرامش چیست؟

آرامش آن چیزی نیست که در مکانی بی سرو صدا، بی مشکل، بی کار سخت یافت شود، چیزی است که می گذارد در میان شرایط سخت، در قلب ما حفظ شود . این تنها معنای حقیقی آرامش است .

آرامش در میان ما انسان ها یک کلمه ی غریبی است که به دست آوردن آن به این سادگی امکان پذیر نمی باشد چون که افکار؛ رفتار و ذهنیات ما انسان ها مدام در حال تغییر شکل است؛ مادی گرایی و حرص مال دنیا و افکار منفی باعث شده است که این گوهر ارزشمند را در وجود خودمان از بین ببریم و جای آن را به عصبانیت، نفاق، کینه و حسادت تبدیل کنیم.

با تجزیه حروف این کلمه نتیجه می گیریم که آرامش یعنی:

آ : آسودگی خاطر

ر : رها شدن و رسیدن

ا : احساس

م : مشکلات درونی و برونی

ش : شادی درون

آرامش یعنی رها شدن از مشکلات درونی و برونی و رسیدن به آسودگی خاطر و احساس شادی درونی است.

تمرین‌ های آرامش‌ یابی

در دنیای مدرن سرعت تغییر چیزها شدید شده‌ است و انسان در عرض زمان کوتاهی در معرض تغییرات مختلف قرار دارد: تنوع شدید دیدنی ها، شنیدنی ها و … در این حال زمان کمتری برای بودن با خود و تجربه هوشیار لحظه‌ های زندگی باقی می‌ ماند. در این حال هر کسی نیاز به رابطه بیشتر با خود دارد. البته این نیاز نیز چیز تازه‌ ای نیست و در بسیاری از فرهنگ‌ ها از زمان های بسیار دور راه هایی برای این نوع «با خود خلوت‌ کردن ها» به وجود آمده‌ اند (مثل مدیتاتسیون و یا ذن در بودیسم که نشان دهنده وجود این نیاز در گذشته هستند).

آرامش‌ یابی نقطه مقابل فشار است

آرامش‌ یابی نقطه مقابل فشار است و این دو، دو کفه یک ترازو را می‌ سازند. همانطوری که هیچ آدم زنده‌ ای نمی‌ تواند دائم در معرض فشار باشد و از آن صدمه نبیند، هیچ کس نیز نمی‌تواند دائم در آرامش به سر ببرد و سالم باشد. موضوع اساسی در این میان تعادلی است که باید هر زمان بین این دو کفه ترازو برقرار شود تا اگر فشار زیاد شد قابل کنترل باشد و در عین حال آرامش نیز آنقدر زیاد نشود که انسان به خلسه فرو برود.

دو شیوه‌ آرامش ‌یابی (تمرینات آتوگین و تمدد عضلات) که در این سایت معرفی شده‌اند را می‌ توان نوع سازمان داده‌ شده و تکامل‌ داده‌ شده روش‌ هایی دانست که تاکنون نیز در فرهنگ های مختلف (بخصوص فرهنگ‌های شرق) وجود داشته‌ اند. این شیوه‌ ها که ابتدا برای کارهای درمانی در غرب درست شده‌ اند رفته‌ رفته در زمینه‌ های غیر درمانی نیز رشد وسیعی یافته‌ اند و با تغییراتی که در آن ها به وجود آمده می‌ توان از آن ها برای آرامش‌ یابی و بعضا پیش‌ گیری اختلالات روانی و جسمی استفاده کرد .

این تمرین‌ ها در کل امکانات مختلفی را برای در کنترل قراردادن حالات روانی و جسمی فراهم می‌ آورند و فرد با آموختن آن ها می‌ تواند در مواقع لازم کنترل‌ های سالم خود را بر حالات خود اعمال کند. علاوه بر این ها توسط این تمرینات قدرت تمرکز نیز افزایش می‌ یابد و فرد با کسب توان تشخیص چیزهای مهم از چیزهای کمتر مهم قادر می‌ شود تا نیروی خود را بر چیزهای مهم متمرکز کند و بارآوری خود را در آن کارها بیشتر کند .

به آرامش برسیم!

نکات ساده برای دست یابی به آرامش

  – نگاهتان مثبت باشد و مثبت فکر کنید:

سعی کنید فکرهایتان مثبت باشد. موقع حرف زدن، دقت کنید که از کلمات مثبت استفاده کنید تا احساس مثبتی داشته باشید. بعد بقیه کارها را به این احساس بسپارید.

  – انبساط عضلات:

یک بار بعضی عضلات خود، مانند بازو یا پایتان را منقبض کنید و به سرعت آن ها را رها کنید. تفاوت میان «انقباض» و «انبساط» معنی آرامش است. سعی کنید در موقع لزوم این احساس را ایجاد کنید.

  – برای پیروز شدن بر نگرانی های خود برنامه ریزی کنید:

هر روز زمان به خصوصی را برای فکر کردن روی مسائل و مشکلات در نظر بگیرید و نگرانیتان منحصر به همان لحظه ها باشد. با گذشت آن چند دقیقه نگرانی ها را هم فراموش کنید و دیگر نگران نباشید.

  – گیجگاه خود را ماساژ دهید:

برخی نقطه های رهایی از فشار عصبی در ناحیه ی گیجگاه قرار دارند. وقتی عمل بازدم را انجام می دهید، گیجگاه خود را کمی فشار دهید و وقتی عمل دم را انجام می دهید فشار را کمتر کنید.

  – آرام راه بروید:

سرعت حرکت شما با احساستان رابطه ی مستقیم دارد. آرام راه بروید و حرکات بدن خود را آرام تر کنید. طولی نمی کشد که آرام تر خواهید شد.

  – لبخند بزنید:

لبخند عضلات اصلی صورت را آرام می کند. هم چنین باعث می شود که زنجیره ای از واکنش های احساسی ایجاد شود و احساس خوشایندی به شما دست دهد.

  – به بزرگواری عادت کنید:

سعی کنید بخشنده باشید و به افراد مختلف کمک کنید. مهربان باشید و از دیگران تعریف کنید. در نهایت کسی که از کارهای شما خوشحال خواهد شد، خود شما خواهید بود.

  – در آب شناور شوید:

در استخر شنا، یا در جایی پر از آب، مثل وان حمام شناور بمانید. احساس بی وزنی، نگرانی ها را کاهش می دهد.

  – گفتن «نه» را تمرین کنید:

قبل از آن که فکر و ذهنتان تحت تأثیر موضوعی قرار بگیرد، می توانید کارهای زیادی انجام دهید. سعی کنید آن کاری را انجام دهید که می خواهید. سپس مؤدبانه، اما محکم درخواست های دیگران را که ازتوانایی شما خارج هستند نپذیرید.

  – لباس های طرح دار بپوشید:

گاهی اوقات لباس هایی با طرح های کودکانه بپوشید تا شما را از بسیاری قید و بندها آزاد کند و شادی های زندگی کودکانه را در شما ایجاد نماید.

  – دعوا نکنید:

پرهیز از همه ی درگیری ها و دعواها غیر ممکن است، ولی می توان هنگام درگیری از ناراحتی زیاد جلوگیری کرد. بحث و جدل را به زمان دیگری موکول کنید. بعدها وقتی بر سر جزئیات مسأله بحث می کنید، از این که صحبت های شما در صلح و صفا انجام می گیرد، تعجب خواهید کرد.

  – رفتارتان را تغییر دهید:

وقتی احساس کردید که تحت فشار عصبی هستید، کار دیگری انجام دهید. جایی بایستید که قبلا نمی ایستاده اید، جایی بنشینید که معمولا نمی نشسته اید، طوری فکر کنید که معمولا فکر نمی کرده اید.

  – شکوفه ها را بو کنید:

بعضی بوها موجب ترشح هورمون آرام بخش سروتونین می شود. معروف ترین این بوها، بوی اسطوخودوس و بابونه است.

  – در مکان های مذهبی بنشینید:

صرف نظر از اعتقاد شما، فضاهای مذهبی مثل مساجد، کلیساها و معابد، مکان هایی هستند که احساس آرامش را در شما ایجاد می کنند. در چنین فضاهایی بنشینید و از آرامشی که به شما دست می دهد، بهره مند شوید.

 

مرکز روانشناسی اکسیر شهرک غرب