اوتیسم در دختران
معیارهای تشخیصی اوتیسم در دختران با پسران و یا بین زنان و مردان فرقی ندارد. به گفته لیپکین به ازای تشخیص بیماری اوتیسم در هر چهار پسر، این بیماری در یک دختر تشخیص داده میشود. این متخصصان دریافتند به طور کلی تشخیص اختلال اوتیسم در دختران دیرتر از پسران انجام میشود. به طور میانگین اختلال‌های تحولی فراگیر در دختران که بر رشد مهارت‌های اصلی تاثیر می‌‌گذارند در سن چهار سالگی تشخیص داده می‌شوند در حالی که سن تشخیص این بیماری در پسران سه سال و هشت ماهگی است.
هرچند هنوز درک کمتری در مورد ریشه‌های این تفاوت‌ها وجود دارد. اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که اختلالات طیف اوتیسم (ASD) ممکن است در دختران کاملاً متفاوت به نظر برسد؛ در واقع، آنقدر متفاوت است که تشخیص آن دشوار است. یکی از مشکلات محققان این است که دختران مبتلا به اوتیسم رفتارهای قابل قبول‌تری نسبت به پسران از خود نشان می‌دهند.
برای مثال دختران مبتلا به اوتیسم ممکن است منفعل، وابسته به دیگران، منزوی یا حتی افسرده به نظر برسند اما به نسبت پسرها رفتارشان قابل قبول‌تر است. آنها ممکن است مانند پسرها به چیزهای خاصی علاقه‌مند شوند اما معمولا جذب تکنولوژی و ریاضی نمی‌شوند. متاسفانه در فرهنگ غربی دخترانی که چنین رفتاری از خود نشان می‌دهند نادیده گرفته می‌شوند یا مورد آزار و قلدری قرار می‌گیرند بجای اینکه تشخیص درست بگیرند و درمان شوند.
مقالعه مرتبط: اوتیسم چیست؟
مقاله مرتبط: تست آنلاین تشخیص اوتیسم
مقاله مرتبط: مرکز درمان اوتیسم در تهران
شایع‌ترین علائم بیماری اوتیسم
- دیر به حرف افتادن یا عدم تمایل به صحبت کردن؛ ۴۰ درصد از افراد مبتلا به اوتیسم هرگز صحبت نمی‌کنند.
- مشکل در درک دیدگاه گوینده
- استفاده از کلمات و عبارت‌های تکراری
- تکرار رفتارهای کلیشه‌ای مانند تکان دادن دست یا بدن
- تمرکز طولانی مدت روی اشیا
- خودزنی
- پرخاشگری
- ناتوانی در بیان اسم
- ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی
- علاقه به بازی‌های تکراری
- خیره شدن به یک شی یا تصویر
- فقدان حس همدلی و به اشتراک گذاشتن احساسات
- عدم تمایل به ایجاد دوستی با هم سن و سالان
اوتیسم در دختران با پسران چگونه متمایز می‌شوند؟
براساس تحقیقات اخیر، در اینجا چند مورد از تفاوت دختران مبتلا به اوتیسم با پسران مبتلا به اوتیسم آورده شده است.
- پسران مبتلا به اوتیسم تمایل دارند که کارها و بازی‌هایی را تکرار کنند و فضای محدودی برای بازی دارند. دختران مبتلا به اوتیسم کمتر تکرار می‌کنند و فضای بازی گسترده تری دارند.
- دختران مبتلا به اوتیسم بیشتر از پسران قادر به پاسخگویی در ارتباطات غیر کلامی مانند اشاره کردن یا دنبال کردن با نگاه هستند. آنها همچنین تا حدودی متمرکزتر هستند و کمتر مستعد حواس پرتی هستند.
- مشکلات ارتباطی در پسران در اوایل زندگی خود را نشان می‌دهد، ممکن است دختران قادر به مدیریت نیازهای اجتماعی دوران اولیه کودکی باشند اما در سنین جوانی دچار مشکل می‌شوند.
- پسران مبتلا به ASD تمایل دارند که برای بدست آوردن اشیاء درگیر رفتارهای مخرب شوند، در حالی که دختران مبتلا به ASD ممکن است برای جلب توجه، درگیر رفتارهای مخرب شوند.
- دختران مبتلا به اوتیسم بیشتر از پسران نیز دچار اضطراب و یا افسردگی می‌شوند.
- در حالی که دختران مبتلا به اوتیسم علاقه به هنرپیشگی و موسیقی دارند که معمولی‌تر از پسران مبتلا به اوتیسم است که بیشتر به آمار و حمل و نقل علاقه نشان می‌دهند.
- دختران مبتلا به اوتیسم کمتر رفتار تهاجمی دارند و بیشتر احتمال دارد که منفعل و منزوی برخورد کنند.
- این در دختران مبتلا به اوتیسم بسیار شایع است که از لحاظ اجتماعی کارآمدتر به نظر آیند زیرا معمولا توسط دختران دیگر حمایت می‌شوند. هرچند که این مربیان و همسالان هرچه بزرگتر می‌شوند علاقه‌مندی‌های دیگری پیدا می‌کنند و این دختران مبتلا را رها می‌کنند.
شانا نیکولز، مدیر کلینیک مرکز Fay J. Lindner مرکز اوتیسم و ناتوانی‌های رشدی، پیشنهاد داده است که دختران در محیط‌های ساده اجتماعی مورد ارزیابی قرار گیرند، جایی که احتمالاً همسالان نتوانند از آن ها حمایت کنند. توصیه شده است دختران مشکوک به اوتیسم علاوه بر دوران کودکی باید در دوران نوجوانی نیز مورد ارزیابی قرار گیرند چون ممکن است نتایج متفاوتی را نشان دهند.
منبع: سایت verywellhealth و متخصصین اکسیر
ثبت ديدگاه