خشم کودکان طلاق
چگونه می توان خشم کودکان طلاق را کنترل کرد؟ کودکان واکنش های احساسی بسیار گسترده و متفاوتی را به طلاق نشان می دهند؛ اما خشم تقریباً همگانی است. شاید یکی از دلایل خشم کودکان طلاق این است که طلاق موجب می شود که آن ها احساس های قدرتمند و ترسناک دیگری مانند ترس، اندوه، سردرگمی، شکست، تردید و دل‌شکستگی را تجربه کنند.
خشم با وجود اینکه آن را بد می‌پندارند، اغلب می تواند یک احساس سالم و مفید باشد. خشم به ما اجازه می دهد تا احساسات فرو خورده را ابراز، ناراحتیمان را خارج و فشار و سرخوردگی های شدید را تحمل کنیم. خشم می تواند الهام بخش ما باشد، تا اقدامی ماندگار انجام دهیم.
مقاله مرتبط : عصبانیت و پرخاشگری کودکان
مقاله مرتبط : من و مشاور – علی ۶ ساله
حدود خشم کودکان طلاق
حد مجاز خشم کودکان طلاق در خانواده های مختلف بین دو سر این طیف است: در یک سر طیف، پدر و مادرهایی وجود دارند که خشم را به شدت سرکوب می کنند و در نتیجه موجب می شوند اندوه یا سرخوردگی کودک درونی شود و به گوشه گیری، افسردگی و بی اعتنایی به اطرافش بیانجامد؛ و در سوی دیگر طیف، آن هایی است که بدون تعیین هیچ حد و مرزی آشکارا خشم را تشویق می کنند و درنتیجه کودک خویشتن داری را از دست می دهد و قادر نیست در شرایط دشوار، کاری انجام دهد.
مقاله مرتبط : پنج گام برای مهار کردن خشم کودکان
مقاله مرتبط : روش های مهار خشم در کودک
بازی هایی برای ابراز خشم کودکان طلاق
بازی‌هایی برای ابراز خشم کودکان طلاق وجود دارد…
– بادکنک:
از فرزندتان بخواهید تا با ماژیک چهره ای روی یک بادکنک بکشد؛ بهتر است چهره ای باشد که احساسش را نشان دهد. سپس به اختیار فرزندتان بگذارید که بادکنک را نگه دارد، رها کند تا برود یا با لگدکوب کردن یا نیشگون گرفتن آن را بترکاند.
– من عصبانی هستم:
برای فرزندان هشت سال به بالا، با آرامش از آن ها بخواهید تا همه چیزهایی را که عصبانی اش می کنند، بنویسد و شما هم همه چیزهایی را که عصبانیتان می کنند، بنویسید. پیش از آن که فهرست هایتان را به هم نشان دهید، هرکدام حدس بزنید آن یکی چه چیزهایی را نام برده است.
– کت و کلاه عصبانی:
به فرزندتان کمک کنید کت یا کلاهی را چنان تزیین کند که به نظرش نشان دهنده خشم باشد. به فرزندتان بگویید که هر وقت می خواهد بگوید که عصبانی و رنجیده خاطر است این کلاه را بر سر بگذارد یا این کت را به تن کند.
نکات آخر برای والدین
- کلماتی را که برای ابراز خشم لازم است، به فرزندتان یاد بدهید که به او کمک کند عبارات خشمگین بسازد.
- همدردی کنید.
- به فرزندتان بگویید که اگر به‌جای او بودید، شما هم احساس خشم و رنجش می‌کردید. این برخورد احساسات فرزندتان را موجه می کند و او را متوجه می سازد که شما او و احساساتش را درک می کنید.
- اجازه ندهید که خشم رفتارهایی را توجیه کند که در سایر موارد غیرقابل قبول هستند. کتک زدن، ناسزا گفتن، گاز گرفتن، پرتاب اشیاء و فریاد کشیدن رفتارهای قابل قبولی برای ابراز خشم نیستند؛ در این صورت شما باید با قاطعیت به او بگویید که رفتار او را تحمل نخواهید کرد و اگر ادامه دهد یا تکرار کند چه پیامدهایی در انتظارش است، و اگر لازم شد آن پیامدها را اجرا کنید. این پیامدها شامل گرفتن امتیازاتی از فرزند و محرومیت است…
ثبت ديدگاه