تعامل و رابطه داشتن با دوستان، یک اهرم کارآمد برای بهبود سلامت بیماران است. رابطه با دوستان، باعث می شود که فرد، عادات سالم را بیشتر تمرین کند و تعامل مناسبی با پزشکان داشته باشد.
مشوق های اجتماعی بسیار مهم
دوست و همسر به هنگام تصمیماتی که برای سلامتی بیمار مهم هستند، به احتمال زیاد کنار بیمار خواهند بود. تصمیماتی مثل پیاده روی در مقابل تماشای تلویزیون و انتخاب غذا در رستوران. دکتر اش، معتقد است حضور دوستان، می تواند منجر به رفتارهای فرا گرفتن رفتارهای سالم تر بشود؛ به طور مثال، بیمار اگر دوستی داشته باشد، می تواند قرارهای باشگاه رفتن را با او تنظیم کند.
افراد به شدت تحت تاثیر کسانی هستند که روزانه با آن ها در ارتباط هستند تا پزشکان و پرستارانی که گه گاهی ملاقات می کنند. این ارتباطات کم هزینه و در دسترس، مشوق های اجتماعی بسیار مهمی برای سلامتی هستند و معمولا این شانس نادیده گرفته می شود.
تقویت شبکه های حمایتی
به دلیل اینکه پزشکان و پرستاران، هزینه های درمانی زیادی را تحمیل می کنند؛ به نظر می رسد که شبکه های حمایتی باید تقویت بشوند و از حمایت هایی که بیماران در اطراف خود دارند، طلب یاری کرد. نگرانی هایی در مورد اهمیت رازداری و حریم خصوصی، باعث می شود که بسیاری از پزشکان و بیمارستان ها، از سازماندهی شبکه های اجتماعی استفاده نکنند؛ اما بسیاری از بیماران، دوست دارند که بعضی از دوستان و اعضای خانواده به آن ها کمک کنند تا علائم بیماری را کنترل کنند.
تعامل بیماران در قالب فعالیت های گروهی
معمولا در نظر گرفته نمی شود که برای کنترل بیماری های مزمن، مانند دیابت، فشار خون، سکته قلبی و… همکاری و ایجاد رقابت، می تواند کمک کننده باشد. دکتر روزین معتقد است که استفاده از برنامه هایی که چنین تعامل هایی را گسترش بدهد، بسیار مفید و موثر خواهد بود.
بسیاری از مراکز درمانی بر درمانی فردی متمرکز می شوند؛ اما پژوهش ها ثابت کرده اند که ایجاد مراکزی که منجر به تعامل بیماران در قالب فعالیت های گروهی و برگزاری مسابقات، با هدف بهبود بیماران می شوند، میتواند سودمند باشد.
به طور مثال از یک گروه از بیماران دیابتی، خواسته شد که در طول دوره ی درمانی، هر روز با یکی از همسالان خود تلفنی صحبت بکنند و دیگر گروه از بیماران دیابتی فقط مراقبت های معمولی پرستاری را دریافت کرده اند. نتایج ثابت کرد که بیمارانی که به طور منظم و نزدیک، از یک دوست کمک گرفته اند، بهبودی بیشتری نسبت به فردی داشته اند که فقط از کادر پزشکی کمک گرفته است.
منبع:
David A. Asch, Roy Rosin. Engineering Social Incentives for Health. New England Journal of Medicine, ۲۰۱۶; ۳۷۵ (۲۶): ۲۵۱۱ DOI: ۱۰.۱۰۵۶/NEJMp1603978
ثبت ديدگاه