بیماری قلبی معمولا برای اشاره به حمله قلبی اشاره می شود، با این حال بیماری قلبی شامل سایر بیماری های قلب از جمله بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی، سکته قلبی، آریتمی قلبی و کاردیومیوپاتی نیز می باشد. در ادامه به تشریح علائم و همبسته های روانی این بیماری های قلبی می پردازیم.
علائم هشدار دهنده و شایع بیماری های قلبی شامل موارد زیر است:
- درد قفسه سینه
- درد در پشت، دست ها، گردن و یا فک شما
- تنگی نفس
- تهوع یا استفراغ
- تپش قلب سریع و یا نامنظم
- سایر نشانه ها از جمله: خستگی، اضطراب، سوء هاضمه و یا سوزش معده
در حمله قلبی بیشتر افراد معمولا یک یا دوتا از نشانه های زیر را حس می کنند. نشانه های حمله قلبی در بعضی از خانم ها ممکن است متفاوت با آقایان باشد، این نشانه ها می تواند شامل سوزش معده، تپش قلب نامنظم، سرفه و یا از دست دادن اشتها باشد. نادیده گرفتن نشانه های بیماری قلبی باعث به تاخیر افتادن درمان و درنتیجه صدمه بیشتر به بافت قلب می شود. اگر شما دچار حمله قلبی شدید سریعا با اورژانس تماس بگیرید و خودتان به صورت عادی سعی به مراجعه به پزشک و یا بیمارستان نکنید، چرا که پرسنل اورژانس می توانند، درمان های اولیه را روی شما اعمال کنند. به تاخیر انداختن درمان می تواند باعث آسیب بیشتر به قلب و یا حتی مرگ شود. اما برخی افراد و برخی ویژگی های شخصیتی و روانی باعث می شود بیشتر در معرض بیماری های قلبی قرار بگیرند. در ادامه با ما همراه باشید.
چه کسی در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی است و چرا؟
چندین ویژگی جمعیت شناختی، شیوه زندگی و خصوصیات فیزیولوژیکی با ایجاد بیماری قلبی مرتبط هستند.
– سن، جنس، و عوامل خطرزای اجتماعی فرهنگی
میزان شیوع بیماری قلبی با افزایش سن به ویژه پس از ۴۵ سالگی زیاد می شود. در سال های پیش از کهنسالی، تعداد بیشتری از مردان نسبت به زنان، به بیماری قلبی مبتلا می شوند و بر اثر آن می میرند. اگرچه زنان کمتر به این بیماری مبتلا می شوند، در صورت ابتلا احتمال مرگ آن ها بیشتر است.
تحقیقاتی نشان داده اند که میزان مرگ های ناشی از بیماری های قلبی در مردان و زنان در روسیه بیشتر است در حالی که در ژاپنی ها و فرانسوی ها این میزان ها خیلی کمتر بودند. این یافته ها موید نقش مهم شیوه زندگی در بروز بیماری قلبی است.
– عوامل خطرزای زیستی و مربوط به شیوه زندگی
بخشی از نقش سن، جنس و عوامل فرهنگی در تفاوت های موجود در خطر بیماری های قلبی، مربوط به تفاوت های شیوه زندگی و عوامل زیستی است. مثلا فشار خون بالا – داشتن فشار خون بالا برای مدت طولانی – عامل خطرزای مهمی برای بیماری قلبی است. فشار خون بالا علامت آشکاری ندارد، اما وجود آن نشان دهنده این است که قلب بیشتر از حالت معمولی کار می کند. وقتی این بیماری برای مدت طولانی ادامه پیدا کند، قلب بزرگ می شود. هر چه قلب بزرگ شود برای تامین نیاز بدن با مشکلات بیشتری رو به رو می شود. فشار خون بالا احتمال تصلب شراین را بالا می برد که باعث تنگی و سختی شریان ها می شود. این شرایط افزایش خطر لخته شدن خون را در شریان در پی دارد و سبب انفارکتوس میوکارد می شود. میزان شیوع فشار خون با افزایش سن، افزایش می یابد و در مردان بیشتر از زنان است.
عوامل خطرزای دیگری هم هستند که به شیوه زندگی و عوامل زیستی مربوط می شوند و در بروز بیماری قلبی اهمیت دارند. این عوامل عبارتند از:
- سابقه بیماری قلبی در خانواده
- فشار خون بالا
- کمبود فعالیت بدنی
- چاقی
- مصرف سیگار
- سطح بالای کلسترول و LDL
- بیماری دیابت
- استرس
افرادی که سیگار کشیدن را قطع و مصرف کلسترول را کم می کنند و فشار خون خود را می کاهند، خطر مرگ بر اثر بیماری قلبی را به نصف کاهش می دهند.
شخصیت نوع A و بیماری قلبی
افراد دارای الگوی رفتاری شخصیت نوع A معمولا به شدت متخاصم، رقابت طلب، کمالگرا و بی صبرند. این افراد اغلب از نظر فیزیکی واکنش هایی نشان می دهند که شامل افزایش فشار خون، کاتکولامین و سطح کورتیکواستروئیدها است. در بدن این افراد در دراز مدت به ویژه به هنگام استرس، مقادیر بالایی از کاتکولامین و کورتیکواستروئیدها تولید می شود. سطوح بالا و مزمن این هورمون ها در خون ممکن است باعث آسیب رساندن به قلب و عروق خونی شود.
ثبت ديدگاه