چگونه می توان اختلال بیش فعالی/ نقص توجه را درمان کرد؟
درمانی قطعی برای اختلال بیش فعالی/ نقص توجه (ADHD ) وجود ندارد. با این حال، بسیاری از روش های درمانی می توانند علائم ADHD (بیش فعالی، انواع، علائم و تشخیص را در این لینک بشناسید) را تسکین بخشند، و یا به طور قابل توجهی کاهش دهند. در نتیجه عملکرد تحصیلی یا شغلی و روابط با دیگران بهبود پیدا کرده و عزت نفس افزایش می یابد.
یک درمان خاص برای همه افراد، ممکن است اثر بخش نباشد. گزینه های درمان باید توسط متخصص که نیازهای خانواده، بیمار، تاریخچه پزشکی و شخصی فرد را در نظر می گیرد، مورد بررسی قرار گیرد. بعضی از افراد به داروها پاسخ می دهند، بعضی به مداخلات رفتاری و بسیاری از آن ها به ترکیبی از هر دو پاسخ می دهند. مشاوره، آموزش و خدمات حمایتی و پشتیبانی اغلب مفید هستند. به طور معمول، رویکرد چند وجهی برای درمان بهتر عمل می کند.
خانم دکتر عسل ناجیان در رابطه با درمان های شناختی اختلال بیش فعالی/ نقص توجه توضیحات ارزنده ای را ارائه داده اند که مرکز مشاوره اکسیر شما را به دیدن آن دعوت می کند.
روش های درمانی اختلال بیش فعالی/ نقص توجه
برای درمان ADHA روش های درمانی از جمله دارو، آموزش والدین، روان درمانی و …. وجود دارد که در ادامه به توضیح آن ها می‌پردازیم.
داروها
یکی از انواع درمان های اختلال بیش فعالی/ نقص توجه دارو درمانی است. داروهای محرک، در کاهش نشانه‌های ADHD مؤثر هستند. محرک هایی که معمولاً برای ADHD استفاده می شود ریتالین، دگزدرین، کنسرتا، متادات، فوکالین و آدرال هستند. برخی افراد، به یکی از این محرک ها بهتر پاسخ می دهند. در حالی که محرک ها معمولاً انتخاب اول داروهایی هستند که برای درمان ADHD استفاده می شوند؛ چندین داروی غیر محرک نیز وجود دارد که ممکن است تجویز شوند. داروهای غیر محرک شامل آتوموکستین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و بوپروپیون هستند.
مهم است افرادی که دارو مصرف می کنند، تحت نظر باشند. اثربخشی دارو، عوارض جانبی، دوز و غیره باید توسط روان پزشک بررسی شود.
مرکز روانشناسی اکسیر خدمات روانشناختی خود را توسط متخصصین مجرب در زمینه های مختلف از جمله مشاوره کودک، مشاوره فردی، مشاوره افسردگی، مشاوره اضطراب، مشاوره وسواس و … را به صورت حضوری و غیرحضوری به شما عزیزان ارائه می دهد.
رفتار درمانی
درست است که اختلال بیش فعالی/ نقص توجه ناشی از عوامل محیطی نیست، اما قطعاً می تواند تحت تأثیر آن ها قرار گیرد. یک محیط آشفته، بدون ساختار و نامنظم، می تواند علائم را بدتر کند. از طرف دیگر، محیطی که ساختاریافته، قابل پیش بینی و انگیزه دهنده است، بسیار کمک کننده است.
بسیاری از افراد مبتلا به ADHD همچنین به یک سیستم پاداش با پیامدهای آشکار برای رفتارها به خوبی پاسخ می دهند. به رفتار مثبت با هدف افزایش وقوع آن ها، پاداش داده می شود. رفتارهای منفی ممکن است پیامدهایی با هدف کاهش آن ها به همراه داشته باشد. به این روش اصلاح رفتار گفته می شود، که اثر خوبی بر روی کودکان و بزرگسالان دارد.
آموزش والدین
اختلال بیش فعالی/ نقص توجه می تواند طاقت فرسا باشد. والدینی که با ADHD سروکار دارند می توانند از آموزش های لازم بهره مند شوند. این آموزش، به والدین ابزار و تکنیک های مدیریت مشکلات رفتاری در خانه را آموزش می دهد. همین طور در طی آموزش والدین، پدر و مادرها از حمایت و تائید این که در مسیر درست گام بر می دارند، بهره مند می شوند.
آموزش مهارت های اجتماعی
تمرکز آموزش مهارت های اجتماعی به فرد مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه، برای یادگیری رفتارهای مناسب و راه های برقراری ارتباط با دیگران است. هدف آموزش مهارت های اجتماعی به فرد مبتلا به ADHD و روش های اساسی برای ارتباطات روزانه است.
برای تشخیص بیش فعالی/ نقص توجه در کودکان خود اینجا کلیک کنید.
مشاوره یا روان درمانی
مشاوره و یا روان درمانی، برای فرد مبتلا به ADHD، فضایی برای پردازش احساسات و ایجاد استراتژی هایی برای مقابله با اثرات اختلال بیش فعالی/ نقص توجه را فراهم می کند. ADHD اغلب منجر به از بین رفتن دوستی ها، روابط ضعیف و عزت نفس پایین می شود.
مربی گری
مربی ADHD با مراجع خود مشارکت می کند تا ساختار و سازمان دهی روزانه را ایجاد کند؛ در حالی که حتی اگر موانعی ایجاد شود، تمرکز بر حمایت و تشویق برای تعیین اهداف و پاداش را حفظ می کند.
گروه درمانی
افرادی که عزیزانی دارند که مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه هستند و همچنین خود افراد مبتلا به ADHD، قدرت، آموزش و تشویق را در گروه های پشتیبانی پیدا خواهند کرد. اشتراک گذاری با افرادی که در شرایط مشابه قرار دارند، می تواند یک عامل تقویت فوق العاده باشد.
اگر فرد به رویکرد چند وجهی درمان پاسخ ندهد، تشخیص اصلی ADHD باید مورد بررسی قرار گیرد. شرایطی که ممکن است به فقدان بهبود کمک کند نیز باید مجدداً ارزیابی شود. انطباق فرد، خانواده و مدرسه با روش درمان نیز باید مورد بررسی قرار گیرد…
بازی هایی مناسب بچه های بیش فعال (ADHD)
بیش فعالی که به اختصار ADHD خوانده می شود نوعی اختلال شایع است که حدود هشت تا ۱۰ درصد کودکان را مبتلا می کند. این بیماری در پسران شایع تر از دختران است. ویژگی های اولیه ی بیش فعالی از سال های اولیه رشد یعنی قبل از ورود به مدرسه شروع می شود. بیش فعالی دارای ویژگی های بارزی است که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز، بروز اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش بینی می شود. اختلال بیش فعالی – نقص توجه، معمولا زمانی که بچه ها به مهد کودک یا مدرسه می روند به خوبی خود را نشان می دهد که ضروری است پس از تشخیص، بی درنگ تحت درمان قرار گیرند.
مرکز روانشناسی اکسیر تمام خدمات خود از جمله مشاوره خانواده، مشاوره ازدواج، مشاوره طلاق، مشاوره جنسی و … را به افرادی که تحت پوشش بیمه بانک های طرف قرارداد اکسیر هستند رایگان ارائه می دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
کودک بیش فعال معمولا یک بازی یا یک فعالیت را تا آخر به سرانجام نمی رساند و در نیمه راه رها می کند؛ اما به هر حال کودکان در سن مدرسه، برای یادگیری درس های خود و انجام تکالیف شان، نیازمند حدی از توجه و تمرکز هستند و اگر کودک نتواند توجه و تمرکز خود را کنترل کند، در یادگیری و انجام تکالیف خواندن، نوشتن و ریاضی دچار مشکل می شود.
در این نوشته کوشیده ایم در کنار دیگر شیوه های درمانی که برای این اختلال توصیه می شود و ممکن است کارشناسی که به او رجوع کرده اید برای فرزندتان تجویز کرده باشد، به چند راهکار ساده که خودتان می توانید از طریق بازی با کودک تان در خانه انجام دهید بپردازیم.
بازی با لیوان آب
یک لیوان آب که کمی سرخالی است به کودک بدهید و از او بخواهید مسافت حدود یک متر را با این لیوان برود و برگردد و مواظب باشد که آب از لیوان نریزد. این بازی تمرکز و برقراری، حفظ تعادل بین دست و پا و چشم کودک را قوی می کند و باعث می شود که نوشتن از روی کتاب برای او آسان تر شود. بعد از چند روز، به یک مرحله سخت تر بروید و از کودک بخواهید که با همان لیوان آب از سه یا چهار پله بالا و پایین برود.
بازی با برگ کاغذ
برای افزایش تمرکز در خوب گوش دادن و نوشتن دیکته، در کودکانی که این اختلال را دارند، می توانید از یک بازی استفاده کنید؛ به این ترتیب که یک برگه کاغذ جلوی دهان تان بگیرید و کلمه ای را به آرامی بگوئید و از کودک بخواهید آن کلمه را به شما بگوید. دلیل کاغذ گرفتن جلوی دهان، جلوگیری از لب خوانی کودک است. اگر لب خوانی کند، دیگر توجه و دقتی به خوب گوش دادن نمی کند.
کودک باید از ساختار شنیداری خود کمک بگیرد و توجه کند تا بتواند کلمه شما را تشخیص دهد. اگر تا چند بار نتوانست کلمه را تکرار کند، کمی تُن صدای خود را بالاتر ببرید. پس از گذشت چند روز از بازی، می توانید تعداد کلمات را بیشتر کنید و تا پنج کلمه برسانید.
مرحله بعدی این است که از کودک بخواهید که کلمات را به طور منظم به شما بگوید. (برای نمونه، شما می گویید میز و بعد از گفتن کودک می گویید دیوار و کودک باید بگوید میز، دیوار و همین طور تا کلمه ی پنجم)
بچه های بیش فعال در خوب گوش دادن و نوشتن دیکته مشکل دارند.
راه رفتن روی جدول
با کودک خود به کوچه بروید و از او بخواهید مسافتی را روی جدول کنار کوچه یا خیابان راه برود و دست های خود را باز نگه دارد؛ این بازی کمک زیادی به حفظ تعادل بدن و تمرکز او دارد.
بازی فوت کردن شمع
از کودک بخواهید شمعی را که روشن کرده اید فوت کند، بدون خاموش شدن شعله، یعنی فقط شعله شمع حرکت کند ولی خاموش نشود. این بازی هم ممکن است مثل بازی های دیگر برای بچه ها سخت باشد ولی کودک شما با تمرین و تشویق موفق به انجامش می شود.
بازی با توپ تخم مرغی
یک توپ تخم مرغی را روی میزی به طول تقریبا یک متر بگذارید. خود شما در یک طرف میز و کودک تان سمت دیگر میز بنشینید و این توپ را با کمک فوت کردن به سمت مقابل هدایت کنید؛ طوری که توپ به جای دیگری نرود و اگر هم رفت، با کمک فوت آن را به مسیر درستش برگردانید.
این بازی ها برخلاف ظاهر ساده ای که دارند، برای بچه هایی که دچار بیش فعالی – نقص توجه اند، خیلی سخت هستند، چرا که این بازی ها تاثیر مستقیمی روی مغز بچه ها می گذارند و باعث ایجاد تمرکز و تقویت حافظه و دقت آنها می شوند.
معمولا بچه ها خیلی زود از انجام این بازی ها خسته می شوند که این خستگی را می توانیم با شاد کردن محیط بازی و فشار نیاوردن به کودک کمتر کنیم.
منبع: سایت verywellmind و متخصصین اکسیر
ثبت ديدگاه