اختلاف نظر در تربیت
اختلاف نظر در تربیت فرزندان بین والدین وجود دارد. بهتر است پدر و مادر درباره چگونگی تربیت فرزندشان با هم صحبت کنند و در مورد روشی یکسان به توافق برسند. اگر چنین توافقی نباشد، کودک یاد خواهد گرفت که با پدر به نوعی و با مادر به نوعی دیگر رفتار کند.
کودکان خیلی زود یاد می‌گیرند که مادر و پدر را علیه هم برانگیزند و به سود خود بهره برداری کنند. به همین سبب ثبات و هماهنگی رفتار پدر و مادر با فرزندان اهمیت ویژه‌ای دارد. رفتاری که به وسیله پدر تشویق می‌شود هرگز نباید به وسیله مادر سرزنش شود و برعکس، نتایج تربیتی این گونه رفتار با کودک بسیار ناگوار است.
رفتار کودک، صرف نظر از موافقت یا مخالفت مادر و پدر بر روی یک اصل شکل خواهد گرفت. هر مادر یا پدری که مدتی به رفتاری توجه نشان می‌دهد و مدتی دیگر به آن بی‌توجهی می‌کند، حتی اگر خود او هم متوجه نباشد، یا نیت خاصی نداشته باشد، رفتاری را تقویت کرده است. ممکن است مادر و پدر خود از اینکه رفتاری را تقویت می‌کنند آگاه نباشند، اما همین توجه جداگانه، رفتار کودک را تحت تأثیر قرار می‌دهد چه مادر و پدر عمدی یا غیر عمد، چه موافق با یک اصل یا مخالف با آ ن عمل کرده باشند.
مقاله مرتبط:چگونه کودکمان را تربیت نماییم؟
مقاله مرتبط:مشکلات رایج در تربیت کودک
مرکز روانشناسی اکسیر خدمات روانشناختی خود را توسط متخصصین مجرب در زمینه های مختلف از جمله مشاوره کودک، مشاوره فردی، مشاوره افسردگی، مشاوره اضطراب، مشاوره وسواس و … را به صورت حضوری و غیرحضوری به شما عزیزان ارائه می دهد.
تاثیرات اختلاف نظر در تربیت کودک
تحقیقات نشان داده است که ناهماهنگی و اختلاف نظر در تربیت کودک از دوران بارداری می‌تواند جنین را تحت تأثیر قرار دهد و سیستم عصبی، ژنتیک و هورمون‌های مادر به طور مستقیم سلامت روانی جنین را نشانه می‌رود؛ بنابراین اولین گام برای کنار گذاشتن اختلاف نظر در تربیت کودک، گام برداشتن در راه تکامل زوج است به نحوی که بتوانند نقطه ضعف خود را با نقطه قوت طرف مقابل رفع کنند. پذیرش نقطه ضعف، شناسایی این نقاط، تکیه کردن به همسر و حرکت در این مسیر می‌تواند به نحو چشمگیری از اختلاف نظرها بکاهد.
پذیرش نقطه ضعف، شناسایی این نقاط، تکیه کردن به همسر و حرکت در این مسیر می‌تواند به نحو چشمگیری از اختلاف نظرها بکاهد. طبیعی است که نمی‌توان از ۲ نفر توقع داشت مثل هم فکر کنند یا مثل هم رفتار کنند اما این که تفاوت‌ها را مثل چماقی سر هم بکوبیم یک شیوه غلط رفتاری است که متأسفانه رواج دارد. باید از تفاوت نگرش و اختلاف سلیقه استفاده کرد تا به مسیر تکامل راه یافت و زمینه‌های رشد و تربیت کودک به طور صحیح را در فضایی مناسب فراهم کرد؛ بنابراین توصیه ما این است که والدین قبل از بچه دار شدن سعی کنند با گفت وگو اختلاف نظرها را حل کنند و از هم کمک بگیرند تا به یک شیوه واحد در تربیت کودک برسند. مطالعه، تحقیق و داشتن احساس مسئولیت اولین گام‌هایی است که می‌تواند به والدین کمک کند فضایی مناسب جهت تربیت کودک در خانواده ایجاد کنند.
رشد فکری و شناختی کودک و تربیت کودک تحت تأثیر تضاد تربیتی که در خانواده حاکم است، به تأخیر می‌افتد و ادامه این روند می‌تواند حتی بهره هوشی و توانایی ذهنی کودک را تحت تأثیر قرار دهد.
اهمیت و نقش پدران در رشد کودک بیش از مادران
با توجه به یافته دانشمندان دانشگاه میشیگان، پدران نقش اساسی در رشد و تربیت کودکان، از رشد زبان و رشد شناختی گرفته تا مهارت‌های اجتماعی در دوران دبستان دارند.
این تحقیق که در دو مجله تحقیقات اولیه کودکان و رشد کودک منتشر شده است، اهمیت و نقش پدر در رشد کودک را بررسی و تشریح می‌کند.
محقق اصلی این تحقیق و استاد دانشگاه میشیگان در این باره می‌گوید: «در گذشته این ایده به صورت کلی وجود داشت که پدران هیچ گونه نقش مستقیمی در تربیت و رشد کودکان ندارند، بلکه تأثیرگذاری پدران از طریق ایجاد جو کارآمد در خانه و تأثیرگذاری بر مادر است اما در این تحقیق نشان دادیم که پدران نیز نقش مستقیم در رشد و تربیت کودکان دارند.»
با استفاده از داده‌های جمع آوری شده از ۷۳۰ خانواده که در نظرسنجی و تحقیقات زمینه‌یابی شرکت کرده بودند، نقش استرس و مشکلات روحی و روانی والدین بر کودکان بررسی شد. مشکلات و وضعیت روانی والدین نحوه تعامل آنها با کودکان خود را مشخص می‌کند.
مرکز روانشناسی اکسیر تمام خدمات خود از جمله مشاوره خانواده، مشاوره ازدواج، مشاوره طلاق، مشاوره جنسی و … را به افرادی که تحت پوشش بیمه بانک های طرف قرارداد اکسیر هستند رایگان ارائه می دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
نتایج نشان داد که استرس ناشی از والدگری اثر منفی در رشد شناختی و رشد کودک ۳-۲ سال داشته است. این تأثیر در حالی است که اثر مادران کنترل شده بود. برای مثال این تأثیر کنترل جنسیت نشان داد که پدر نقش بیشتری در رشد زبان فرزندان دارد.
بررسی‌های دیگر از تفاوت تأثیر پدران و مادران نشان داد که وضعیت روانی بد پدر می‌تواند تأثیرات بلندمدت‌تری بر کودکان بگذارد. برای مثال پدرانی که استرس زیادی دارند در مقایسه با مادران استرسی، تأثیر بیشتر و بلندمدت‌تری بر مهارت‌های اجتماعی (مانند کنترل خود و همکاری) کودکان می‌گذارند.
نتایج این تحقیق نمونه کوچکی از نقش پدر در رشد کودک و کیفیت ارتباط پدر – فرزندی بر مهارت‌های اجتماعی کودکان است.
هاروود، نویسنده مسؤول این تحقیق می‌گوید: در تحقیقات می‌بایست نقش پدران نیز همچون مادران در خانواده و سیاست‌های خانواده بررسی شود. زمانی که حرف از تأثیر پدر در خانواده می‌شود غالباً بر تأثیر اقتصادی پدر تأکید می‌شود اما ضروری است تأثیر روانی غیبت و کیفیت رابطه پدر با فرزندان نیز سنجیده شود.
ثبت ديدگاه