گریه کودکان

گریه کودکان بر واکنش شناختی بزرگسالان موثر است. به نظر می رسد غریزه ی والدگری به صورت دائمی و درون ساز باشد.  تاکنون کسی در رابطه با نحوه اثر گذاری این غریزه بر شناخت حرفی به میان نیاورده است. اگر ما بصورت خودکار به گریه کودکان پاسخ نشان می دهیم، چگونه در رابطه با رقابت های محرک های محیطی و پریشانی کودک یکی را انتخاب می کنیم.

تاثیر گریه کودکان بر دیگران

این مطالعه به تاثیر گریه کودکان بر یک تکلیف دوگانه و متعارض نگاهی انداخته است. آزمون مورد استفاده در این تحقیق آزمون استروپ بوده است. در این آزمون از شرکت کنندگان خواسته شد تا بدون در نظر گرفتن محتوای کلمات مشاهده شده، فقط به رنگ آنها توجه کنند. فعالیت مغزی شرکت کنندگان پیوسته در طول انجام تکلیف با استفاده از EEG دقیقا پس از ۲ ثانیه پخش صدای کودکان اندازه گیری می شده است.

داده ها نشان داد که گریه کودکان توجه به تکلیف را کاهش داده است و تعارض شناختی بیشتری نسبت به خنده نوزادان ایجاد کرد. در اینجا فرایند تعارض شناختی بسیار مهم است، چرا که توجه را کنترل می کند.

دودک، دانشجوی کارشناسی ارشد آزمایشگاه والد- فرزند هیلی می گوید، والدین به طور مداوم درگیر تصمیم گیری های روزمره و توجه به تمایلات متعارض هستند.

اثرات گریه کودکان

نشان داده شده است که گریه کودکان باعث فرار والدین می شود، همچنین شاید گریه کودکان به عنوان کلیدی برای روشن کردن کنترل شناختی در پاسخ گویی نیازهای عاطفی کودک در برابر دیگر مطالبات محیطی عمل میکند.

اگر گریه کودکان تعارض شناختی را فعال میکند همچنین به والدین می آموزد که چگونه توجه خود را انتخابی تر کنند. این یک انعطاف پذیری شناختی است که باعث می شود والدین به سرعت بین پاسخگو به نیاز فرزند و دیگر مطالبات محیطی، پاسخگویی به نیازهای کودک را انتخاب کنند.

این یافته ها نشان داد که کودکان یک وضعیت ممتاز در برنامه شناختی ما دارند و این عمیقا در گذشته تکاملی ما ریشه دارد. اما هیلی بیان میکند که این یک تطابق شناختی در مغز انسان است.

منبع: سایت journals

مرکز روانشناسی اکسیر شهرک غرب