ال اس دی چیست؟

ال اس دی چیست؟

این ماده را حدود ۷۰ سال پیش برای اولین بار یک شیمیدان به نام آلبرت هافمن، به عنوان دارو تولید کرد. البته او این ماده را روی خودش امتحان کرد و متوجه شد که این ماده نه تنها هیچ نوع اثر درمانی ای ندارد که آثار منفی زیادی دارد. گزارشی که از آقای هافمن به جای مانده، یکی از کامل ترین گزارش ها در مورد آثار ال اس دی بر مصرف کننده است. مصرف این ماده تا مدت ها منسوخ و مسکوت باقی ماند تا اینکه «هیپی ها» در آمریکا شروع به مصرف ال اس دی کردند و به این ترتیب سوء مصرف آن میان گروه های خاص رایج شد.

مواد توهم زا به ۲ گروه «صناعی» و «طبیعی» تقسیم می شوند. بعضی ها شاید فکر کنند توهم زاهای طبیعی خطری ندارند چون گیاهی و طبیعی هستند اما این افراد نباید فراموش کنند که تریاک هم گیاهی است؛ آیا می توان منکر مضرات بی شمار آن شد؟

نمونه کاملا صناعی ال اس دی همان «قرص اکس» است. اما ال اس دی نیمه صناعی است؛ یعنی از قارچ ارگوت گرفته می شود و تحت تاثیر عملیات شیمیایی و ترکیب با چند ماده دیگر، به صورت ژلاتین، قرص یا لایه ای روی کاغذ در می آید. به این ترتیب که لایه ای از ال اس دی را روی کاغذهای مخصوصی خشک و به مربع های کوچکی تقسیم می کنند که هرکدام از این مربع ها یک واحد ال اس دی محسوب می شود. ال اس دی اغلب به صورت خوراکی با آب یا الکل مصرف می شود و گاهی زیر زبان قرار می گیرد تا در دهان حل و جذب بدن شود.

طرز شناسایی ال.اس.دی

ال.اس.دی به صورت گرد سفید رنگ، قرص، کپسول و همچنین مایعی صاف و روشن و بدون رنگ و بو که گاه برروی کاغذ چکانده می‌شود یافت می‌شود.
تشخیص آن از طریق رؤیت و به صورت ظاهری غیر ممکن است و وجود آن را می‌توان از طریق آزمایش‌ها تحلیل کمی و کیفی مورد تایید قرار داد.

صداهای دیدنی، رنگ های شنیدنی

عوارض ال اس دی را می توان به ۲ گروه جسمانی و روانی تقسیم کرد. از جمله آثار جسمانی آن می توان به افزایش یا کاهش دما بدن، افزایش ضربان قلب و تپش قلب، گشاد شدن مردمک های چشم و تاثیراتی که بر سیستم خودکار بدن دارد، اشاره کرد اما معمولا این تاثیرات آنقدر شدید نیست که کشنده باشد مگر با مصرف دوزهای بالا.

لرز، احساس گیجی و ضعف، کرختی، اختلال تعادل و سوزن سوزن شدن پوست از دیگر عوارض مصرف ال اس دی است. از آنجا که ال اس دی به یک ماده توهم زا شهرت دارد، بیشترین تاثیر روانی آن بر ادراک انسان است و باعث توهم می شود؛ توهم یعنی انسان صدایی که وجود ندارد را می شنود یا چیزی که وجود ندارد را می بیند اما ال اس دی توهمات خاصی به فرد می دهد مثلا فردی که این ماده را مصرف کرده، دیوار را نبض دار می بیند و…

همچنین تجربه هایی تحت عنوان «حس آمیزی» برای مصرف کنند ال اس دی رخ می دهد، یعنی به نوعی احساسش با هم درآمیخته می شود و در نتیجه آن فرد رنگ ها را می شنود و صداها را می بیند! از آنجا که این ماده بیشتر به صورت گروهی – در گروه های مذهبی- عرفانی یا هنری عجیب و غریب که غیرمجاز هم هستند- مصرف می شود باعث تجربه حس آمیزی در مصرف کنندگان می شود، افراد ممکن است چنین حالاتی را حتی به عرفان و معنویات هم ربط بدهند که مسلما این طور نیست و تنها حس عرفان و معنویت کاذب است! یکی از علائم حاد مصرف ال اس دی دیدن اجسام و تصاویر رنگی و نورانی با وجود بسته بودن چشم هاست.

تغییر گذر زمان

مصرف ال اس دی احساس گذر زمان را تغییر می دهد؛ فرد ممکن است زمان متوقف شده یا گذر زمان برای تند/کند می شود و مثل افراد عادی که متوجه گذر یک ساعت و یک روز و یک هفته می شوند، گذر زمان را تندتر یا کندتر درک می کند. همچنین با مصرف ال اس دی ممکن است فرد احساس کند فشار اطرافش زیاد شده و به او فشار وارد می شود یا حس کند در آسمان معلق شده! درواقع نوعی احساس غوطه وری در محیط را تجربه می کند.

از طرفی ممکن است مرز بین جسم خود و جهان اطرافش برایش از بین برود، یعنی فکر می کند در جهان آمیخته شده و به همین دلیل دچار احساس کاذب عرفان می شود، تصور می کند احساس کشف و شهود به او دست داده و… همین موضوع است که بسیاری از گروه های مثلا معنوی، مصرف این ماده را بین طرفداران شان توصیه می کنند تا به خود مقبولیت ببخشد. این احساسات در یکی- دوساعت اول بیشتر است و به «تریپ/ سفر (Trip)» معروف است.

این سفر هم می تواند برای فرد خوشایند باشد (Good Trip) و منجر به ادامه مصرفش  شود و هم ممکن است ناخوشایند باشد (Bad Trip) و به یک تجربه بد برای مصرف کننده تبدیل شود. از آنجایی که با مصرف ال اس دی فرد دچار تفاوت در احساساتش می شود، ممکن است حس بدی پیدا کند و دچار نگرانی، بی قراری و پرخاشگری خیلی شدید شود و همین پرخاشگری می تواند باعث شود فرد به دیگران آسیب برساند.

اثار مصرف ال اس دی معمولا از یک ساعت بعد از مصرف آغاز می شود و مصرف کننده تا ۵ ساعت بعد از آن اوج تاثیر مصرف این ماده را تجربه می کند؛ البته این آثار تا ۱۲ ساعت هم باقی می ماند.
اضطراب، ترس از دیوانگی، بدبینی، اختلال قضاوت (فرد متوجه خوب و بدبودن کارها و نیز نتیجه شان نمی شود) و حتی خودآزاری از آثار این ماده است. حتی گزارش شده افراد بعد از مصرف ال اس دی ممکن است جزئی از بدن خود را قطع کنند یا دست به خودکشی بزنند!

بیشتر این تاثیراتی که گفته شد، عوارض کوتاه مدت مصرف ال اس دی هستند اما ۲ تاثیر بسیار مهم درازمدت دارد که باید به آن توجه کرد:

۱- تجربه طولانی مدت توهم ها: یعنی فرد ممکن است تا ۲ سال بعد از مصرف هم توهم داشته باشد و مسلما اینکه نتواند واقعیت و توهم را از هم تشخیص دهد، آزاردهنده خواهدبود.

۲- فلش بک: بازگشت به لحظه مصرف ماده بدون مصرف آن؛ یعنی فرد بعد از ۳ ماهه که از مصرفش گذشته، بدون مصرف ال اس دی ناگهان دچار حال و هوای زمان مصرف می شود و این حال و هوا معمولا همان Bad Trip است که قبلا او را اذیت کرده و حالا باز باعث آزارش می شود.

خطرات سلامتی
تحت تاثیر LSD، توانایی قضاوت های منطقی و دیدن خطرات معمول در معرض خطر قرار می گیرند و موجب آسیب رسیدن به مصرف کننده می شود که می تواند مرگبار باشد. پس از یک سفر LSD، مصرف کننده ممکن است از اضطراب یا افسردگی حاد رنج ببرد و همچنین ممکن است بازگشت به گذشته (فلش بک) را تجربه کند، که عواقب اثرات مصرف ال اس دی روزها یا حتی ماه ها پس از مصرف آخرین دوز است. بازگشت به گذشته به طور ناگهانی، اغلب بدون هشدار رخ میدهد، و معمولا در افرادی که به طور مداوم روانگردان مصرف میکنند یا مشکلات اساسی فردی دارند رخ می دهد. افراد سالمی که گاهی اوقات از LSD استفاده می کنند نیز ممکن است بازگشت به گذشته را تجربه کنند.

سفرهای بد و تجربه بازگشت به گذشته تنها بخشی از خطرات استفاده از LSD هستند. مصرف کنندگان LSD ممکن است دچار مشکلات روانی نسبتا طولانی مدت مانند اسکیزوفرنی یا افسردگی شدید شوند.

ال اس دی تحمل ایجاد می کند، بنابراین برخی از مصرف کنندگانی که این ماده مخدر را به طور مرتب مصرف می کنند، باید دوزهای بالاتری دریافت کنند تا به حالتی که قبلا به دست آورده اند، دست یابند. با توجه به غیر قابل پیش بینی بودن این ماده مخدر، این یک اقدام بسیار خطرناک است.

مقدار مصرف ال اس دی

در بررسی ملی پیرامون مصرف و سلامت مواد مخدر در سال ۲۰۱۰ برآورد شد که درصد جمعیت ۱۸ تا ۲۵ ساله که از LSD استفاده می کردند (میزان شیوع در طول زندگی) ۶٫۴ درصد و در سال ۲۰۰۲ ، ۱۵٫۹ درصد بود. در سال ۲۰۱۰ تعداد افرادی که سال گذشته در میان جمعیت ۱۲ ساله و بالاتر مصرف این ماده مخدر را آغاز کردند ۳۷۷۰۰۰ نفر بوده است، که مشابه تعداد افراد در سال ۲۰۰۹ (۳۳۷۰۰۰) است، اما از پیش بینی های سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ بالاتر بود (که بین ۲۰۰۰۰۰ تا ۲۷۰۰۰۰ بوده است). مصرف ال اس دی در سال گذشته و ماه گذشته، در میان جوانان در سال ۲۰۱۰ به ترتیب ۰٫۶ و ۰٫۲ بود، که مشابه میزان سال ۲۰۰۹ بود.

از سال ۱۹۷۵، محققان نظارت بر آینده پژوهی (MTF) به صورت سالانه برای تعیین روند استفاده از مواد مخدر و به منظور سنجش نگرش و باورهای مربوط به سوء مصرف مواد، حدود ۱۷۰۰۰ از دانش آموزان دبیرستانی را در سراسر کشور مورد بررسی قرار دادند. در پژوهش سال ۲۰۱۰، ۲٫۴ درصد از دانش آموزان دبیرستانی گزارش کردند حداقل یک بار در زندگی خود LSD مصرف کردند. به گفته محققان نظارت بر آینده پژوهی، در سال ۲۰۰۲، ۳٫۸ درصد از دانش آموزان دبیرستانی حداقل یک بار در طول عمر خود مصرف LSD را تجربه کرده بودند.

در نظرسنجی بهداشت و مصرف مواد مخدر در سال ۲۰۱۰، ۷۱٫۵ درصد از جوانان ۱۲ تا ۱۷ ساله که یک یا دو بار در هفته از LSD مصرف میکردند دچار خطرات شدید شدند، در مقایسه با سال ۲۰۰۲ که ۷۶٫۲ درصد افرادی که از ال اس دی یک بار یا دو بار در هفته مصرف میکردند دچار خطرات شدید شدند. حدود ۱۲٫۹ درصد جوانان نشان دادند که مصرف LSD نسبتا یا بسیار راحت است. بین سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۱۰، کاهش هایی در دسترسی آسان به LSD وجود داشت (از ۱۹٫۴ به ۱۲٫۹ درصد).

تحمل وابستگی و ترک

مصرف ال اس دی وابستگی روانی و جسمانی به دنبال ندارد. اما این نکته اهمیت دارد که گذشت زمان و استفاده مکرر از این دارو و مقاومت دارویی (پدیده تحمل) را در پی خواهد داشت و فرد باید برای ایجاد احساس اولیه در هر بار مصرف، میزان دوز مصرفی خود را بالاتر ببرد.

نکاتی دیگر درباره LSD . برخی گمان میکنند LSD به آن دلیل که مانند دیگر مواد (مثل کوکایین، آمفتامین، هرویین، الکل و نیکوتین) در ابتدا ایجاد وسوسه مصرف خیلی زیادی نمی‌کند، یک ماده اعتیاد آور نیست و مصرف کننده ها بیشتر اوقات می‌توانند هر موقع که بخواهند مصرف خود را کم یا قطع کنند؛ در حالی که LSD نیز مانند دیگر مواد اعتیاد آور به مرور ایجاد تحمل کرده و وسوسه مصرف نیز ایجاد میکند و در نتیجه مصرف کننده ها مجبورند میزان مصرف خود را افزایش دهند تا به حالت خلسه ای که قبلاً تجربه کرده اند، دست یابند.

برای بعضی مصرف کننده ها، LSD عواقب خطرناک تری نیز می‌تواند در پی داشته باشد. افزایش تحمل در مصرف LSD، و اثرات جانبی حاصل از مصرف آن، دلایل خوبی هستند که باید از آنها پرهیز نمود. سمیت مرگ آور LSD خیلی کم است؛ به طوری که مقدار مرگ آور آن برای انسان احتمالاً ۲۰۰ تا ۳۰۰ برابر دوز موثر ۳۰ تا ۱۰۰  mg
(۱۹۹۳ Goble): گزارش های مرگ در اثر مصرف بیش از حد بسیار نادر است. تعدادی گزارش از افرادی وجود دارد که مقدار بسیار زیادی LSD (مثلاًmg ۴۰.۰۰۰) مصرف کرده اند و زنده مانده‌اند.

هنوز نتایج علمی به دست آمده درباره تاثیرات منفی ال اس دی کامل نشده است، با این حال دانشمندان احتمال می دهند مصرف این ماده حتی بر سلامت جنین مادر مصرف کننده نیز تاثیر می گذارد و باعث نقص عضو آن می شود. هرچند ال اس دی ۲۴ ساعت پس از مصرف از بدن دفع می شود، اثرات آن همچنان می ماند تا جایی که گزارش ها نشان می دهد برخی مصرف کنندگان تا مدت ها پس از مصرف ال اس دی هم تجربه هایی ترسناک دارند و طعم آرامش را نمی چشند.