تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان

اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان چیزی به‌مراتب فراتر از خجالتی بودن طبیعی و یا احساس ناخوشایندی که اغلب مردم گاه‌وبیگاه تجربه می‌کنند؛ است. هراس اجتماعی، کمرویی و خجالتی بودن مفرط است که با اضطراب همراه می‌گردد و باعث می‌شود که فرد کاری که دوست دارد را انجام ندهد و یا از حضور در موقعیت‌هایی که ممکن است مجبور به صحبت کردن با دیگران گردد اجتناب کند. در این مطلب به چگونگی تشخیص و درمان این اختلال در کودکان و نوجوانان می‌پردازیم.

اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان

تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان شامل ارزیابی علائم در چندین زمینه مختلف است. این ارزیابی اغلب شامل دیدگاه والدین و معلمان خواهد بود و ممکن است شامل استفاده از سوابق تحصیلی نیز باشد.

اغلب، کودکان و نوجوانان مبتلابه این اختلال شناسایی نخواهند شد، زیرا والدین و معلمان باور دارند که کودک یا نوجوانشان فقط خجالتی است. بااین‌حال، تشخیص و مداخله زودهنگام در پیش‌گیری از طولانی‌مدت شدن این اختلال حیاتی هستند. شرایط پزشکی بالقوه موردبررسی قرارگرفته و توضیحات دیگری برای رفتاری همچون قلدری در نظر گرفته می‌شود.

اگر دانش‌آموز در معرض خطر آسیب به خود یا خودکشی باشد، این موضوعات بلافاصله موردبررسی قرار می‌گیرند. همان معیارهای تشخیصی که برای تشخیص اختلال هراس اجتماعی که در بزرگ‌سالان بکار می‌رود شامل کودکان و نوجوانان نیز می‌شود. بااین‌حال، برخی هشدارهای دیگر نیز وجود دارد. کودکان و نوجوانان ممکن است تشخیص ندهند که ترس آن‌ها غیرمنطقی است و اضطراب آن‌ها باید در هنگام تعامل با همسالانشان نیز وجود داشته باشد و فقط در تعامل با بزرگ‌سالان نباشد.


مقاله مرتبط: علائم اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان

مقاله مرتبط: درونگرایی در مقابل اضطراب اجتماعی

مقاله مرتبط: روانشناسی اضطراب کودکان


درمان اضطراب اجتماعی

هدف از درمان این اختلال در کودکان و نوجوانان، کاهش اضطراب است و به آن‌ها کمک می‌کنند تا از عهده مدرسه و عملکرد روزانه‌شان برآیند. درمان‌های مؤثر شامل موارد زیر است:

  • درمان شناختی – رفتاری (CBT)
  • خانواده‌درمانی
  • داروهایی مانند مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs)، برای مثال: پاکسیل، زولوفت، پروزاک و زاناکس

علاوه بر درمان‌های استاندارد، تعدادی از راهبردهای مقابله‌ای وجود دارد که می‌تواند توسط معلمان، والدین و دانش آموزان برای مدیریت اضطراب اجتماعی در داخل و خارج از مدرسه استفاده شود. مدرسه می‌تواند نقش مهمی در این فرایند ایفا کند؛ چراکه جایی است که این اختلال اغلب می‌تواند تأثیر منفی بر عملکرد نوجوان داشته باشد. مداخلات مدرسه تحت رهبری روانشناسان، آموزش مهارت‌های اجتماعی و آموزش مهارت‌های آکادمیک همه شیوه‌های مفیدی هستند که مدرسه می‌تواند به‌وسیله آن‌ها در اختلال اضطراب اجتماعی مداخله کند.

به‌عنوان یک والد، درباره این اختلال مطالعه کنید و آگاهی خود ازآنچه نوجوانتان تجربه می‌کند را افزایش دهید. با مدرسه در ارتباط باشید تا با معلمان، مشاوران مدرسه و پرسنل دیگر هماهنگ شوید. شما باهم می‌توانید برای بهبود وضعیت کودک و یا نوجوان مبتلابه اضطراب اجتماعی‌تان تلاش کنید.


مقاله مرتبط: تاثیر کتامین در درمان اضطراب اجتماعی


توصیه‌هایی برای والدین کودکان و نوجوانان دارای اضطراب اجتماعی

به‌عنوان والد یک کودک نگران ازنظر اجتماعی، سخت است که بدانید بهترین راه برای ارائه حمایتتان چیست؟

  • مهم است که اضطراب اجتماعی در کودکتان را به شیوه‌ای سازنده مدیریت کنید.
  • به کودک و یا نوجوان خود فرصت دهید تا خود را در معرض موقعیت ترسناک و اضطراب زا قرار دهد.
  • برای کودک یا نوجوانتان سخنرانی نکنید و در صورت مواجهه با این وضعیت، او را تشویق کنید.
  • اهداف واقع‌گرایانه برای کودک یا نوجوانتان مانند رفتن به باشگاه و یا پیدا کردن دوست جدید انتخاب کنید.
  • سپس، گام‌های کلی برای رسیدن به این هدف را مشخص کنید.
  • هم‌چنین فعالیت‌هایی مانند هنر، صنایع‌دستی، موسیقی، یوگا و نوشتن که به کودک یا نوجوانتان کمک می‌کند آرامش پیدا کند را تشویق کنید.
  • شنونده خوبی باشید و بگذارید کودک و یا نوجوان شما بداند که می‌تواند بر آنچه در حال تجربه است، غلبه کند.
  • موفقیت‌های گذشته را به کودک یا نوجوانتان یادآوری کنید و اعتمادبه‌نفس او را افزایش دهید.
  • درنهایت، اگر اضطراب شدید شد، به دنبال کمک به کودک یا نوجوان خود باشید. برخی از مشکلات برای شما خیلی بزرگ هستند که به‌تنهایی بتوانید کنترل آن را به دست گیرید و نیاز به مداخله‌هایی مانند دارودرمانی و یا درمان حرفه‌ای خواهید داشت.

مقاله مرتبط: اضطراب اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی


اقدام برای درمان

اگر کودک یا نوجوانی دارید که به نظر می‌رسد مبتلابه اختلال اضطراب اجتماعی است بهتر است هر چه سریع‌تر برای تشخیص و درمان به یک متخصص مراجعه کنید. اگر این اختلال برای مدت طولانی بدون تشخیص باقی بماند، کودک یا نوجوانتان آسیب بیشتری را تجربه خواهد کرد.

اگر نوجوانی با اختلال هراس اجتماعی هستید، به معلم، مشاور مدرسه و والدینتان در مورد علائمی که تجربه می‌کنید صحبت کنید تا بتوانید کمک مناسبی دریافت کنید.

اضطراب اجتماعی در کودکان اگر در حد شدیدی باشد و با کارکردهای روزمره زندگی او اختلال ایجاد نماید، بهتر است برای مداخله با متخصص روانشناسی مراجعه شود. درمان این اختلال بر اساس ریشه آن صورت می‌گیرد. بر اساس آن مداخلات بر روی ارتباطات والد و کودک، کار کردن روی روش‌های تربیتی والدین، روش‌های رفتاری متمرکز بر کودک صورت می‌گیرد. درصورتی‌که اضطراب تا حد زیادی ریشه زیستی داشته یا شدید باشد درمان‌های دارویی مثل داروهای ضد اضطراب به کار می‌رود.

منبع: Verywellmind  و متخصصین اکسیر

مرکز روانشناسی اکسیر شهرک غرب