توجه زیاد کودک به والدین
آیا توجه زیاد کودک به والدین امری عادی است؟ جواب این سوال منفی است. واقعیت این است که وقتی فرزندی همیشه نگران شماست یعنی خودش یک آسیب دیده ی واقعی است که مسئول آسیب او شما هستید. یک والد خوب والدی است که ذهن فرزندش از او آسوده باشد و به فرزند توانایی و قدرت فاصله گرفتن آسوده را به او بدهد.
وقتی فرزندتان از شما دور نمی‌شود، وقتی همیشه نگران شماست، وقتی تمام برنامه‌هایش را با شما تنظیم می‌کند این نه به نشانه وفاداری او بلکه نشانه آسیب خوردگی اوست. توجه کنید وقتی مرتب با فرزندتان صحبت می‌کنید نه نشانه وفاداری او بلکه نشانه آسیب خوردگی اوست.
علت توجه زیاد کودک به والدین
توجه کنید وقتی مرتب با کودکتان صحبت می‌کنید و همواره در حال گوشزد هستید که در زندگی چقدر سختی و عذاب و رنج کشیده اید و… در واقع مرتب به او القا می‌کنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور می‌کند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمی‌دهد، غافل از اینکه او تمامی زندگیش را در نگرانی از دست دادن شما از دست می‌دهد.
در قبال اینکه پدر و مادر فرزندانمان هستیم و از آنها نگهداری می‌کنیم و به آنها رسیدگی می‌کنیم و در ازا رسیدگی و عشق و محبت آنها را نا امن و مدیون و بدهکار به خود نکنیم. به آنها برای داشتن زندگی مستقل و ذهن آرام کمک کنیم.
مقاله مرتبط: دلبستگی و اختلالات ناشی از عدم شکل گیری آن
فرزندان ما ناجیان ما نیستند
بهترین چیزی که پدر و مادر به فرزند می تواند بدهد: محبت و عشق بی دریغ، یعنی به ازا عشق و محبتی که به فرزندمان می دهیم، بوسه ای که به او می زنیم آغوش گرممان چیزی از او نخواهیم و فقط و فقط و فقط به خاطر وجود خودش او را دوست بداریم نه به ازای کار هایی که انجام می دهد. چون خوب حرف میزند، چون درس خوان است، چون مهربان، چون فلان رفتار خوب را کرد و…
ثبت ديدگاه