نحوه برخورد با بیمار تشنجی و صرع

فرض کنید در مترو ایستاده اید، ناگهان از دور انبوهی از افراد را می بینید که در نقطه ای جمع شده اند، به میان جمعیت می روید و می بینید که فردی روی زمین افتاده و از دهان وی کف بیرون می آید و بدنش پرش های عضلانی شدیدی دارد. در این زمان چه می کنید؟

علائم فردی که روی زمین افتاده نشان دهنده یک حمله صرعی است. صرع نوعی تشنج است که در نتیجه تحریک غیرعادی سلول های مغز ایجاد می شود. حمله های صرع دارای ۲ نوع حمله های تشنجی (صرع بزرگ) و حمله های غیرتشنجی (صرع کوچک) است.

صرع بزرگ

در این نوع از حمله صرعی شخص دچار تشنجاتی می شود که معمولا از ۲ تا ۵ دقیقه طول کشیده و هوشیاری به طور کامل از بین می رود. صرع بزرگ معمولا دارای ۳ مرحله پیش از حمله، مرحله حمله و مرحله بهبودی است.

در مرحله پیش از حمله، برخی افراد از وقوع حمله به صورت دیدن خطوط زیگزاگ، استشمام بوی خاص، سردرد، تهوع و علائم غیراختصاصی دیگر آگاه می شوند.
در مرحله حمله، بدن سفت شده و فرد ناگهان روی زمین می افتد و اندام ها شروع به حرکات شدید کرده و احتمال دفع بی اختیار ادرار و مدفوع و خروج کف از دهان یا صدای آه مانند عمیق از فرد خارج می شود.
در مرحه بهبودی، هوشیاری بازگشته و ممکن است فرد از روند تشنجات خود اطلاعی نداشته باشد و معمولا مصدوم دچار خستگی، خواب آلودگی و ضعف و گاهی احتمال فلج موقت بعضی اندام ها وجود دارد.

صرع کوچک

در این نوع صرع فرد ناخودآگاه برای مدت چند ثانیه به نقطه ای خیره و مات شده و ممکن است یک حرکت غیرارادی دست یا پا یا یک سری حرکات اتوماتیک و تکراری داشته باشد. در طی این مدت، آگاهی شخص نسبت به محیط کاهش یا از بین می رود
چه باید کرد؟
در چنین شرایطی از ضربات ناشی از افتادن و سقوط فرد مصروع جلوگیری کنید. به دنبال کارت یا پلاک پزشکی بیماری های خاص در گردن یا دست بیمار باشید. زیر سر مصدوم یک جسم نرم بگذارید. لباس های تنگ بویژه در اطراف گردن او را شل و آزاد کنید. برای بهبودی وضع تنفس در صورت امکان بیمار را به پهلو بخوابانید. در هنگام به هوش آمدن بیمار به او آرامش روانی دهید.

توجه

بیشتر تشنج ها در افراد مبتلا به صرع یک فوریت جدی پزشکی نیست و پس از یک یا چند دقیقه بدون این که صدمه ای به فرد وارد شود پایان می یابد، اما در صورتی که حمله در حین شنا کردن در آب اتفاق بیفتد، بیش از ۵ دقیقه طول بکشد، بیمار دچار اختلال در تنفس شود یا حامله، دیابتی و مجروح باشد، اقدام به درخواست کمک از ۱۱۵ کنید
این اقدامات را انجام ندهید
ـ بیمار را محکم نگیرید. چرا که احتمال دارد به اندام های در حال تشنج آسیب وارد شود.
ـ برای قرار دادن یک جسم بین دندان های بیمار در حال تشنج تلاش نکنید.
ـ در حین حمله و بی هوشی به بیمار مایعات ندهید.
ـ در صرع هیچ گاه زبان به داخل حلق برنمی گردد. در نتیجه سعی در نگهداشتن زبان نداشته باشید.