داروی ضد افسردگی
داروی ضد افسردگی رایجی که برای بیماران تجویز می شود عبارتند از تری میپرامین، داکسپین، ستالوپرام، نورتریپتیلین، ایمیپرامین و سرترالین. در ادامه توضیحاتی درباره داروهای ضد افسردگی و موارد مصرف، منع مصرف، تداخلات دارویی و نکاتی که باید رعایت شود ذکر شده است.
داروی ضد افسردگی تری میپرامین
تری میپرامین جزء گروه داروهای ضد افسردگی حلقه ای است و بر مواد شیمیایی درون مغز که باعث عدم تعادل در مغز می شود اثر می گذارد.
راهنمایی کلی
چنانچه شما در هریک از حالات زیر بسر می برید، لازم است قبل از مصرف تری میپرامین پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است به آزمایش های خاصی در طی مصرف دارو احتیاج داشته باشید و یا به دوزی که با شرایط شما سازگار است نیاز داشته باشید.
- بیماری قلبی
- سابقه حمله، سکته قلبی یا حملات تشنجی
- اختلال دوقطبی
- شیزوفرنی یا دیگر بیماری های روانی
- بیماری کلیه
- تیروئید پرکار
- دیابت (تری میپرامین می تواند باعث کاهش یا افزایش قند خون می شود)
- گلوکوم
- مشکلات ادراری
اگر شما کمتر از ۲۴ سال دارید، در اولین دوره مصرف دارو ممکن است دارای افکار خودکشی باشید. پزشک شما باید در ۱۲ هفته اول درمان شما را به صورت منظم ویزیت کند. اگر شما شرایط زیر را دارید، قادر به استفاده از تری میپرامین نخواهید بود.
- در صورت وجود حساسیت به تری میپرامین
- اگر اخیرا دچار حمله قلبی شده اید
- اگر شما از مهارکننده های MAO مانند: ایزوکربوکسازید، فنالازین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین در طی ۱۴ روز گذشته استفاده کرده اید.
مصرف داروی ضد افسردگی تری میپرامین در دوران بارداری
داروی ضد افسردگی تری میپرامین طبق نظر FDA در دوران بارداری جزء گروه C است. این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. در صورت شک به حاملگی یا برنامه ریزی برای آن پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف در دوران شیردهی
این دارو می تواند به شیر مادر وارد شده و به کودک شیرخوار آسیب برساند. اگر شما به کودک خود شیر می دهید، این دارو را بدون هماهنگی با پزشک خود مصرف نکنید.
راهنمای مصرف داروی ضد افسردگی تری میپرامین
- این دارو را کاملا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- از مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری کنید.
- این دارو را بیشتر از مقدار تعیین شده مصرف نکنید. این دارو را در مدت زمان طولانی تر از آنچه پزشک تجویز کرده استفاده نکنید.
- پزشک شما ممکن است دوز مصرفی دارو را تغییر دهد تا نتیجه بهتری از مصرف دارو بگیرید.
- دستورالعمل درج شده بر روی برچسب دارو یا نسخه را عملی کنید.
- اگر شما نیاز به جراحی دارید، قبل از جراحی پزشک جراح را از مصرف این دارو مطلع کنید، چون ممکن است پزشک این دارو را برای مدت کوتاهی متوقف کند.
- مصرف تری میپرامین را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید چون ممکن است نیاز باشد که شما این دارو را به تدریج قطع کنید. قطع ناگهانی این دارو ممکن است عوارض جانبی ناخوشایندی داشته باشد.
- از زمان مصرف دارو تا آشکار شدن نشانه های بهبود فرد ۴ هفته طول می کشد. برای بهبود بهتر این دارو را مطابق دستورالعمل مصرف کنید.
- این دارو را بیشتر از ۳ ماه مصرف نکنید مگر این که پزشک شما آن را توصیه کرده باشد.
- این دارو را در مکانی به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.
فراموش کردن دوز مصرفی
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را میل کنید، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دوبرابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه
اگر شما فکر می کنید، بیش از اندازه این دارو را مصرف کرده اید، فعلا کمک پزشکی را دریافت کنید.
ضربان قلب نامنظم، خواب آلودگی شدید، پریشانی، استفراغ، تاری دید، گیجی، توهم، سفتی عضلات، احساس سبک سری، ضعف، حملات صرع، کما (بیهوشی) از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
موارد احتیاط
- از مصرف الکل اجتناب کنید چون مصرف همزمان الکل و تری میپرامین باعث عوارض جانبی خطرناک می شود.
- از مصرف داروهای خواب آور مثل (داروی سرماخوردگی، مسکن، بازکننده عضلات، داروی صرع، داروهای ضدافسردگی دیگر) با
- تری میپرامین خودداری کنید چون باعث خواب آلودگی بیشتر می شود.
- گریپ فروت و آب میوه آن ممکن است با تری میپرامین تداخل پیدا کند. با پزشک خود در مورد مصرف گریپ فروت و دیگر محصولات آن با تری میپرامین مشورت کنید قبل از آن که این محصولات را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
- هنگام رانندگی یا انجام هر کاری که به هوشیاری نیاز دارد، احتیاط کنید.
- تری میپرامین می تواند باعث عوارض جانبی شود که ممکن است به تفکر یا پاسخدهی شما به محیط آسیب برساند.
- از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب یا اشعه های مصنوعی UV (نورهای لامپ خورشیدی یا تخت خواب های دباغی) پرهیز کنید.
- تری میپرامین می تواند پوست شما را حساس به نور خورشید کند و باعث آفتاب سوختگی گردد.
- کرم های ضدآفتاب حداقل (spe15) و لباس های محافظ از گرما، در صورت حضور در نور آفتاب استفاده کنید.
عوارض جانبی داروی ضد افسردگی تری میپرامین
- در صورت بروز هریک از نشانه های زیر، فورا کمک پزشکی را دریافت کنید.
- واکنش های آلرژیک: کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لبها، زبان، گلو.
- تغییرات رفتاری یا خلقی
- اضطراب، حملات هراسی، پریشانی، مشکلات خواب، تندخویی، خصومت، پرخاشگری، بیش فعالی
- افسردگی، افکار خودکشی یا خودآسیبی
عوارض جانبی خطرناک
- ضربان قلب سریع، تپش یا نامنظم بودن قلب
- احساس درد و سنگینی در سینه، دردهایی که در بازو و شانه ها پخش می شوند، تهوع، عرق شدید، احساس درد کلی
- احساس ضعف یا بی حسی به ویژه در نیمی از بدن
- سردرد ناگهانی، گیجی، مشکلات بینایی، گفتاری، تعادل
- گیجی، توهم، صرع (تشنج)
- خونریزی یا کبودشدگی کم، ضعف غیرمعمول، احساس سبک سری، ضعف
- حرکات غیرارادی عضلانی در چشمها، زبان، آرواره و گردن
- عمل دفع ادرار کمتر و بیشتر از حد معمول
- تشنگی شدید همراه با سردرد، تهوع، استفراغ، ضعف
- خراش پوست، کبودشدگی، سوزش شدید، شوک، درد، ضعف عضلانی
عوارض جانبی خفیف
- تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، کاهش اشتها
- یبوست یا اسهال
- خشکی دهان یا بدطعم بودن دهان
- ضعف، عدم تعادل
- بی حسی یا کرختی
- احساس گیجی یا خواب آلودگی
- تاری دید، سردرد، وزوز گوش
- راش پوستی خفیف
- تب پایین
- ورم سینه (در زن و مرد)
- کاهش فعالیت های جنسی، ناتوانی جنسی، اشکال در ارگاسم
عوارض جانبی دیگری غیر از این که در اینجا ذکر شده می تواند وجود داشته باشد. پزشک خود را در مورد هریک از این عوارض جانبی یا عوارضی که برای شما آزاردهنده است مطلع سازید.
تداخلات دارویی
اگر شما از داروهای ضدافسردگی (SSRI) مانند: سیتالوپرام، فلوکستین، فلوراکسامین، سرتالین در طی ۵ هفته اخیر استفاده کرده اید، قبل از مصرف تری میپرامین پزشک خود را مطلع سازید.
اگر شما اخیرا از داروهای زیر استفاده کرده اید، پزشک خود را مطلع سازید:
- سایمتیدین Cimetidine(Tagamet)
- گوانتیدین Guanthidine(Ismelin)
- داروهای ضربان قلب مثل: Flecainidine (Tambocor), Propafenone(Rhythmol)
- داروهای ریتم قلبی مانند: فلکاینید، پروپافنون Quindine (Cardoquin, Quinidex, Quinaglute)
این لیست کامل نیست و داروهای دیگری وجود دارد که می تواند با تری میپرامین تداخل کند. درباره تمام داروهای با نسخه و یا بدون نسخه ای که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. این شامل ویتامین ها، مواد معدنی، داروهای گیاهی و دیگر داروهای تجویز شده توسط پزشکان دیگر نیز می باشد. لیست تمام داروهایی را که استفاده می کنید به پزشک خود نشان دهید و بدون مشورت با پزشک خود هیچ داروی جدیدی را مصرف نکنید.
داروی ضد افسردگی نورتریپتیلین
نورتریپتیلین از گروه داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای است که برای درمان نشانه های افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد.
راهنمایی های کلی
چنانچه شما در هریک از حالات زیر بسر می برید، لازم است قبل از مصرف این دارو پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است در طول درمان به آزمایش های خاصی احتیاج داشته باشید و یا به دوز دارویی که با شرایط شما سازگار است نیاز داشته باشید.
- بیماری قلبی
- سابقه حملات قلبی، سکته یا صرع
- اختلال دوقطبی
- اسکیزوفرنی یا دیگر اختلالات روانی
- دیابت (نورتریپتیلین ممکن است باعث افزایش یا کاهش قند خون شود).
- پرکاری تیروئید
- گلوکوم
- مشکلات ادراری
- اگر شما اخیرا حمله قلبی داشته اید، نورتریپتیلین را مصرف نکنید.
نورتریپتیلین را با مهارکننده های MAO مانند: ایزوکربوکسازید، فنازلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین مصرف نکنید (شما باید بعد از قطع مصرف MAO ، حداقل ۱۴ روز صبر کنید و بعد از آن نورتریپتیلین را مصرف کنید، بعد از این که شما نورتریپتیلین را قطع کردید، شما باید حداقل ۱۴ روز صبر کنید و بعد از آن MAO را مصرف کنید.
اگر سن شما کمتر از ۲۴ سال است، ممکن است هنگامی که شما برای اولین بار از داروهای ضدافسردگی استفاده می کنید، افکار خودکشی داشته باشید، اگر این افکار را داشتید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف در دوران بارداری
نورتریپتیلین جزء گروه D است. این دارو برای جنین مضر است. در صورت شک به حاملگی یا برنامه ریزی برای آن پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف در دوران شیردهی: مشخص نیست که آیا این دارو به شیر راه می یابد یا خیر و آیا به کودک شیرخوار آسیب می رساند یا نه. اگر شما به کودک خود شیر می دهید بدون مشورت با پزشک خود این دارو را مصرف نکنید.
راهنمای مصرف داروی ضد افسردگی نورتریپتیلین
- این دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- دوره درمان را با مقدار توصیه شده، کامل کنید.
- از مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری کنید.
- چنانچه سوال یا نکته مهمی در مورد مصرف این دارو به نظرتان رسید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
- مصرف این دارو برای افراد زیر ۱۸ سال بدون تجویز پزشک ممنوع است.
- دکتر شما هرچندوقت یک بار ممکن است دوز داروی شما را تغییر بدهد برای این که شما نتیجه بهتری از مصرف این دارو بگیرید.
- مصرف این دارو را به صورت ناگهانی قطع نکنید زیرا ممکن است شما عوارض جانبی ناخوشایندی را تجربه کنید.
- اگر شما به هر نوع جراحی نیاز دارید، قبل از مصرف نورتریپتیلین به جراح خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است شما برای یک مدت کوتاهی مصرف این دارو را متوقف کنید.
- مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک به صورت کامل قطع نکنید، زیرا ممکن است به دوز پایین تری نیاز داشته باشید.
- اگر نشانه های شما با مصرف نورتریپتیلین در طول درمان بهبود نیافت به پزشک خود اطلاع دهید.
- نورتریپتیلین را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
- نورتریپتیلین را در مکانی دور از گرما و رطوبت نگهداری نمایید.
فراموش کردن دوز مصرفی
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را میل کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دوبرابر کردن آن خودداری کنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه: اگر شما فکر می کنید مقدار بیشتری از این دارو استفاده کرده اید، فورا کمک پزشکی را دریافت نمایید. خواب آلودگی شدید، گیجی، توهمات، تاری دید، تهوع، سفتی عضلات، احساس گرما یا سرما، غش، حملات تشنجی (صرع)، کما، از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
موارد احتیاط
- هنگام رانندگی یا انجام هر کاری که به هوشیاری نیاز دارد، احتیاط کنید.
- از نوشیدن الکل اجتناب کنید، مصرف همزمان الکل و نورتریپتیلین عوارض جانبی خطرناکی را ایجاد می کند.
- از مصرف داروهای خواب آور، سرماخوردگی، مسکن ها، ضدافسردگی ها و ضدصرع اجتناب کنید. این داروها، خواب آلودگی ناشی از مصرف نورتریپتیلین را افزایش می دهند.
- گریپ فروت و آبمیوه آن می تواند با نورتریپتیلین تداخل پیدا کند، قبل از افزایش و یا کاهش مقدار محصولات گریپ فروت در رژیم غذاییتان با پزشک خود مشورت کنید.
- نورتریپتیلین می تواند به تفکر یا پاسخدهی شما به محیط آسیب برساند.
- از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و اشعه های مصنوعیUV(نور لامپ ها) اجتناب کنید.
- نورتریپتیلین می تواند پوست شما را به نور خورشید بیشتر حساس کند و نتیجه آن ممکن است آفتاب سوختگی باشد.
- هنگامی که در معرض نور آفتاب قرار می گیرید، از کرم های ضدآفتاب (حداقلspf15) و لباس های محافظ استفاده کنید.
عوارض جانبی
۱ – شایع:
- واکنش های آلرژیک (کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لبها، زبان و گلو)
- تغییرات خلقی و رفتاری، حملات هراس، مشکلات خواب
- خصومت، پرخاشگری، بیش فعالی، افسردگی، افکار خودکشی
۲ – خطرناک:
- ضربان قلب سریع و نامنظم
- سینه درد، احساس سنگینی، گسترش درد در بازوها و شانه ها، تهوع، تعریق
- ضعف بخصوص در نیمی از بدن
- سردرد ناگهانی، گیجی، مشکلات بینایی، گفتاری، تعادل
- توهمات، حملات تشنجی
- پرش عضلات چشم، زبان، فک، گردن
- رعشه
- تشنگی مفرط همراه با سردرد، تهوع، استفراغ و ضعف
- احساس سبک سری یا غش
- کم ادراری
۳ – خفیف:
- تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، کاهش اشتها
- یبوست یا اسهال
- خشکی دهان، مزه نامطلوب
- ضعف یا فقدان
- تاری دید، سردرد، وزوز کردن در گوش
- راش پوستی خفیف
- تورم سینه
- افزایش تعریق
اگر شما هرکدام از این عوارض را داشتید به پزشک خود اطلاع دهید.
تداخلات دارویی
اگر شما داروهای ضدافسردگی (SSRI) مانند: سیتالوپرام، فلوکستین، فلوواکسامین، پاروکستین را در ۵ هفته گذشته مصرف می کرده اید قبل از مصرف نورتریپتیلین به پزشک خود بگویید.
اگر شما به طور معمول از هریک از داروهای زیر استفاده می کنید، قبل از مصرف نورتریپتیلین با پزشک خود مشورت کنید.
- سایمتیدین
- گوانیتیدین
- رزرپین
- داروهای ریتم قلبی مانند: فلکاینید، پروپافنون، کینیدین
این لیست کامل نیست و داروهای دیگری وجود دارد که می تواند با نورتریپتیلین تداخل
.درباره تمام داروهایی که مصرف می کنید حتی ویتامین ها، داروهای گیاهی و دیگر داروهای تجویز شده توسط پزشکان دیگر با پزشک خود صحبت کنید.
لیست تمام داروهایی که استفاده می کنید را به پزشک خود نشان دهید و بدون مشورت با دکتر خود هیچ دارویی جدیدی را استفاده نکنید.
داروی ضد افسردگی داکسپین
داکسپین جزء گروه داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای است. داکسپین بر روی مواد شیمیایی مغز که باعث نامتعادل شدن می شود، تاثیر می گذارد. داکسپین برای درمان نشانه های افسردگی یا اضطراب مرتبط با الکلیسم، اختلال روانپزشکی یا اختلال مینک – دپرسیو (شیدایی-افسردگی) به کار برده می شود.
راهنمایی های کلی
اگر شما شرایط زیر را دارید، قادر به استفاده از داروی ضد افسردگی داکسپین نخواهید بود:
- در صورت حساسیت به داکسپین یا دیگر داروها.
- گلوکوم
- مشکلات احتباس ادراری
- در صورت مصرف مهارکننده های مونوآمین اکسیداز MAO) (مانند: ایزکربوکسازید، فنالازین، ترانیل سیپرومین، سلژلین در طی ۱۴ روز اخیر.
چنانچه شما در هریک از حالات زیر به سر می برید، لازم است قبل از مصرف این دارو پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است به آزمایش های خاص در طول درمان احتیاج داشته باشید و یا از دوز دارویی که با شرایط شما سازگار است، استفاده نمایید.
- اختلال دوقطبی شیدایی-افسردگی (منیک – دپرسیو).
- دیابت (داکسپین ممکن است قند خون را افزایش یا کاهش دهد)
شما ممکن است هنگام مصرف داکسپین، افکار خودکشی داشته باشید به ویژه اگر کمتر از ۲۴ سال داشته باشید. اگر شما نشانه های افسردگی و یا افکار خودکشی را در چندین هفته اول درمان داشته باشید به پزشک خود اطلاع دهید، هرگز خودسرانه دوز داروی خود را تغییر ندهید.
علاوه بر این خانواده و مراقبان باید به تغییرات خلقی فرد آگاه باشند. پزشکتان باید حداقل در ۱۲ هفته اول درمان شما را به صورت منظم ویزیت کند.
مصرف در دوران بارداری
داروی ضد افسردگی داکسپین جزء گروه C است. این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. در صورت شک به حاملگی یا برنامه ریزی برای آن پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف در دوران شیردهی
مشخص نیست که داکسپین می تواند به شیر سینه راه یابد یا خیر و مشخص نیست که به کودک شیرخوار آسیب می رساند یا خیر. اگر شما به کودک خود شیر می دهید بدون مشورت با پزشک خود این دارو را مصرف نکنید.
مقاله مرتبط: بهترین داروی ضد افسردگی
راهنمای مصرف
- این دارو را کاملا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- هرگز این دارو را بیشتر از مقدار تجویز شده و یا بیشتر از مدت تجویز شده مصرف نکنید.
- از مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری کنید.
- پزشک شما هرچند وقت یک بار ممکن است دوز داروی شما را تغییر بدهد، برای این که بهترین نتیجه را به دست آورید.
- شربت داکسپین را با قاشق مخصوص اندازه گیری، اندازه بگیرید. اگر شما این قاشق را ندارید از داروخانه تهیه کنید.
- دوز اندازه گیری شده را به وسیله قطره چکان به لیوان کوچکی (۴ اونسی) از آب، شیر، آب پرتقال، آب گریپ فروت، آب گوجه، آب آلو و یا آب آناناس خالی کنید.
- آب انگور یا نوشیدنی های گازدار را با شربت داکسپین مخلوط نکنید.
- قبل از این که نشانه های شما بهبود یابد، ممکن است چند هفته طول بکشد، برای این که بهترین نتیجه را به دست آورید، طبق دستور آن عمل کنید و اگر نشانه های شما بهبود نیافت با پزشک خود تماس بگیرید.
- داکسپین را در مکانی به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.
فراموش کردن دوز مصرفی
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را میل کنید، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دو برابر کردن دارو خودداری کنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه
اگر شما فکر می کنید بیش از مقدار تجویز شده این دارو را مصرف کرده اید، فورا کمک پزشکی را دریافت کنید.
ضربان قلب نامنظم، خواب آلودگی شدید، بیقراری، استفراغ، تاری دید، گیجی، غش، کما، توهمات، احساس سرما یا گرما، سفتی عضلانی، احساس سبکسری، حملات تشنجی از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
مرکز روانشناسی اکسیر تمام خدمات خود از جمله مشاوره افسردگی، مشاوره اضطراب، مشاوره وسواس، مشاوره فردی و … را به افرادی که تحت پوشش بیمه بانک های طرف قرارداد اکسیر هستند رایگان ارائه می دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
موارد احتیاط
- از نوشیدن الکل اجتناب کنید، زیرا مصرف همزمان داکسپین و الکل باعث عوارض جانبی بسیار خطرناکی در فرد می شود.
- از مصرف داروهای مخدر، خواب آور، سرماخوردگی، آرامش دهنده های عضلانی، داروهای ضدافسردگی و ضد تشنج اجتناب کنید، زیرا مصرف همزمان داکسپین و این داروها می تواند باعث افزایش خواب آلودگی گردد. اگر شما به طور منظم از این داروها استفاده می کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
- داکسپین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که به تفکر یا پاسخدهی شما به محیط آسیب برساند.
- هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که به فعالیت نیاز دارد، احتیاط کنید.
- مصرف داکسپین برای افراد زیر ۱۸ سال بدون تجویز پزشک ممنوع است.
عوارض جانبی داروی ضد افسردگی داکسپین
اگر شما هرکدام از نشانه های زیر را دارید، فورا کمک پزشکی دریافت کنید.
- واکنش های آلرژیک: کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، زبان، لبها و گلو
- تغییرات خلقی یا رفتاری: اضطراب، حملات هراس، اشکال در خواب
- احساس تکانش گری، بیقراری، پرخاشگری و بیش فعالی
- افسردگی، افکار خودکشی و خودویرانگری
- اگر شما عوارض خطرناک زیر را داشتید به دکتر خود اطلاع دهید:
- ضربان قلب نامنظم، سریع و کوبنده
- گیجی، توهمات و حملات تشنجی
- سریع کبود یا قرمز شدن، ضعف غیرعادی
- احساس سبکسری و غش
- پرش حرکات عضلانی در چشم، زبان، فک و گردن
- لرزش یا حرکات غیرقابل کنترل
- تشنگی مفرط همراه با سردرد، تهوع، استفراغ و ضعف
عوارض خفیف شامل:
- تهوع، استفراغ، یبوست و کاهش اشتها
- خشکی دهان
- ضعف و فقدان هماهنگی
- احساس خواب آلودگی یا خستگی
- مشکلات خواب، کابوس
- تاری دید، سردرد، وزوز گوش
- افزایش تعریق
- تورم سینه (در مردان یا زنان)
- کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی یا اشکال در ارگاسم
این لیست کامل نمی باشد و ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز اتفاق بیفتد. به پزشک خود درباره هرنوع عوارض آزاردهنده و ناخواسته اطلاع دهید.
مرکز روانشناسی اکسیر توسط متخصصین مجرب، تمام خدمات خود از جمله مشاوره ازدواج، مشاوره خانواده، مشاوره طلاق، مشاوره جنسی و … را به صورت حضوری و غیر حضوری به شما عزیزان ارائه می دهد.
تداخلات دارویی داکسپین
اگر شما قبل از مصرف داکسپین از ضد افسردگی های مهارکننده اختصاصی بازجذب سروتونین( SSRI ) مانند: سیتالوپرام، فلوکستین، فلوواکسامین، سرتالین و پروکستین در طی ۵ هفته اخیر مصرف کرده اید به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر شما هرکدام از داروهای زیر را مصرف می کنید قبل از مصرف داکسپین به پزشک خود اطلاع دهید.
- سایمتیدین
- داروهای ضد آریتمی مانند: پروپافنون، کینیدین
- داروهای دیگری نیز وجود دارد که می تواند با داکسپین تداخل پیدا کند.
درباره تمام داروهای بی نسخه و یا با نسخه ای که شما مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. این توصیه می تواند داروهای گیاهی، ویتامین ها و دیگر داروها را دربر بگیرد.
هیچ داروی جدیدی را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید. لیستی از تمام داروهایی را که شما مصرف می کنید تهیه کنید و آن را به پزشک خود نشان دهید.
داروی ضد افسردگی سیتالوپرام
سیتالوپرام یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده های بازجذب سروتونین است که برای درمان اختلالات خلقی استفاده می شود. سیتالوپرام گاه برای درمان اختلالات اضطرابی نیز تجویز می شود.
سیتالوپرام در سال ۱۹۸۹ توسط شرکت دانمارکی لاندبک ساخته شد و با پایان مدت حق انحصاری تولید آن در سال ۲۰۰۳ کمپانی های دیگر داروسازی نیز ساخت آن را آغاز کرده اند.
استفاده از سیتالوپرام برای درمان افسردگی، اختلال هراس و اضطراب اجتماعی مورد تأیید است. این دارو همچنین در کاهش نوروپاتی دیابتی و انزال زودرس نیز موثر است و مصرف هم زمان آن به همراه آمی تریپتیلین برای جلوگیری از حملات میگرن شدید موثر است.
سیتالوپرام معمولاً در دوز درمانی ۲۰ تا ۶۰ میلیگرم در روز به خوبی تحمل می شود و عارضه چندانی ندارد. احتمال تداخل دارویی سیتالوپرام از سایر اس اس آر آی ها کمتر است و در هنگام اوردوز هم داروی کم خطری ست. با این حال گزارش هایی از مرگ با مصرف ۸۴۰ تا ۱۹۶۰ میلیگرم گزارش شده است. امکان بروز سندرم ترک اس اس آر آی ها پس از قطع مصرف سیتالوپرام وجود دارد. به همین جهت توصیه می شود که قطع مصرف به طور تدریجی انجام شود.
داروی ضد افسردگی سرترالین
سرترالین یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال خلقی پیش از قاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه پذیرفته شده است. سرترالین در سال ۲۰۰۷ با تجویز در نزدیک به ۳۰ میلیون نسخه پرمصرف ترین داروی ضدافسردگی و نهمین داروی پرمصرف در ایالات متحده بوده است.
مکانیسم اثر سرترالین
سرترالین از طریق جلوگیری از جذب مجدد سروتونین توسط گیرنده های عصبی پس سیناپسی و بالابردن غلظت سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی است. سرترالین هم چنین به میزان کمی از جذب مجدد دوپامین جلوگیری می کند (حدود ۱٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن) و تا حدی نیز وقفه دهنده گیرنده های آلفای آدرنالین است (حدود ۱٪ تا ۱۰٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن).
فرمول شیمیایی سرترالین C17H17Cl2N است. نیمه عمر آن بین ۱۳ تا ۴۵ ساعت و در زنان حدود ۱٫۵ برابر بیش از مردان است. غلظت آن در پلاسمای خون پس از ۴ تا ۶ ساعت به حداکثر می رسد و درصد وابستگی آن به پروتئین پلاسمای خون حدود ۹۹٪ است.
عوارض جانبی سرترالین
- کاهش تمایلات جنسی
- خونریزی های غیر طبیعی (نقاط قرمز در سطح پوست)
- آکاتزیا (عدم تحمل وضعیت نشسته)
- بزرگی و احساس کشیدگی پستان و یا ترشح شیر در خانمها
- عوارض اکستراپیرامیدال
- گرفتگی و پرش ناگهانی عضلات
- تب
- سرگیجه
- خشکی دهان
- افزایش احساس تشنگی
- خستگی
- تغییرات ناگهانی و بی اراده خلق
- تپش قلب
- راش پوستی
- احساس خارش در پوست
داروی ضد افسردگی ایمیپرامین
داروی ضد افسردگی ایمیپرامین یکی از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای است که برای درمان برخی دیگر از اختلالات روحی همچون اختلال هراس، فوبی اجتماعی، دردهای عصبی و همچنین در مقدار کم برای کنترل شب ادراری در کودکان بزرگتر از ۶ سال به کار می رود.
این دارو در دو شکل قرص و آمپول موجود است. اما تزریق عضلانی دارو به ندرت مورد استفاده است.
تاریخچه
در سال ۱۹۵۵ رولند کان روانپزشک سوئیسی که از ابتدای دهه ۱۹۵۰ برای به دست آوردن دارویی مؤثر بر بهبود روحیه تلاش می کرد، متوجه شد ترکیب G 22355 که در سال ۱۹۵۱ در ایالات متحده توسط هافلیگر و اشنایدر ساخته شده بود، تأثیر مثبتی بر بیماران افسرده با عقب ماندگی ذهنی دارد. کان این دارو را «تیمولپتیک» (thymoleptic) به مفهوم نگهدارنده هیجانات – در برابر داروهای موسوم به «نورولپتیک» (neuroleptics) – به مفهوم نگهدارنده اعصاب نامید.
عوارض جانبی
مهمترین ناراحتی هایی که مصرف کنندگان ایمیپرامین ابراز می کنند آثار آنتی کولینرژیک (مانند خشکی دهان، تاری دید، کاهش ضربان قلب، یبوست و تأخیر در دفع ادرار است. خواب آلودگی و گیجی نیز از مسائل برخی از بیماران است. البته به مرور نسبت به این آثار تحمل ایجاد می شود. همچنین در مورد بیماران بالای ۴۰ سال پیش از تجویز دارو انجام الکتروکاردیوگرام برای ارزیابی کار قلب توصیه می شود.
برای اینکه بدونم افسردگی دارم یا نه باید به روانشناس مراجعه کنم یا روانپزشک؟
سلام خدمت شما دوست عزیز
برای تشخیص بهتره اول به روانشناس مراجعه کنید تا مورد ارزیابی دقیق و علمی قرار بگیرید. اگر درمانگر شما تشخیص دادن که با روش های روان درمانی بهبود پیدا نمی کنید شما رو به روانپزشک ارجاع میده.
جهت وقت گرفتن از روانشناس متخصص در زمینه افسردگی اینجا کلیک کنید.
ای کاش افسردگی منم با مصرف این داروها خوب میشد. بهتر شدم ولی دوست دارم مثل مردم عادی بشم. سالم سالم
سلام خدمت شما دوست عزیز
در کنار دارو درمانی بهتره از روش های درمانی دیگه مثل روان درمانی و نوروفیدبک هم استفاده کنید تا زودتر به نتیجه برسید. برای اینکه کامل خوب بشید باید صبر و پشتکار داشته باشید.