حقایقی درباره اختلالات خوردن

اختلالات خوردن، اختلالات روانی جدی که دارای منشأ ژنتیکی، بیولوژیکی و روانی هستند. با این حال این اختلالات قابل درمان هستند. با درمان های صحیح، فرد مبتلا به اختلال خوردن می تواند زندگی طولانی و شادی داشته باشد. بدون درمان پیش آگهی بسیار بدی خواهد داشت.

انواع اختلالات خوردن در DSM-V

شش نوع خاص از اختلالات خوردن ذکر شده در DSM-V به شرح زیر است:

۱. بی ­اشتهایی عصبی

 (anorexia nervosa) یا بی ­اشتهایی عصبی که منجر به محدودیت شدید مواد غذایی می شود. همچنین کاهش وزن خطرناک بدن و سوء تغذیه،گرسنگی و دیگر اثرات فیزیکی زیان آور را در پی دارد. فرد مبتلا به بی اشتهایی احتمالاً تصویری تحریف شده از بدن، ترس از اضافه وزن، و افکار وسواسی در مورد مواد غذایی و وزن دارد. دو نوع بی اشتهایی اصلی عبارتند از: ۱. نوع محدودیت ۲. نوع خوشگذرانی و عیاشی.

نوع محدود

 که شایع ترین نوع است و شامل محدود کردن انواع مواد غذایی، حفظ کالری بسیار کم، و یا دیگر محدودیت­های سفت و سخت است.

نوع خوش گذران

که فرد در دوره هایی به غذا خوردن و سپس به پاکسازی می پردازد که شامل ورزش شدید، استفراغ عمدی، تنقیه و استفاده از مسهل کننده است.

۲. پرخوری عصبی

(bulimia nervosa) یا پرخوری عصبی به عنوان چرخه ای از پرخوری که منجر به احساس شرم، گناه و پشیمانی می شود. که با وادار کردن فرد به خوش گذرانی، جبران، پاکسازی و یا ورزش شدید شناخته می شود. اثرات فیزیکی این اختلال شامل کم آبی بدن، درد مزمن گلو و یا التهاب مری، درد شکم، و مشکلات روده می باشد.

۳. پرخوری

(binge eating) یا پرخوری همانند پرخوری عصبی است تفاوتش این است که شامل خوردن بیش از حد مواد غذایی در یک دوره کوتاه زمانی می شود که به دنبال احساس گناه یا انزجار مصرف می شود. بر خلاف نوع دوم رژیم غذایی یا روزه گرفتن در این نوع پرخوری وجود ندارد.

۴. اختلال اجتناب یا محدودیت مواد غذایی

avoidant/restrictive food intake disorder(ARFID) اختلال اجتناب یا محدودیت مواد غذایی، که نقص مصرف و تغذیه ناکافی روزانه را در بر می گیرد. که با سوء تغذیه، تکیه به مکمل های غذایی و کاهش قابل توجه وزن و مختل شدن عملکرد روانی و اجتماعی همراه است.

۵. پیکا

pica پیکا یک اختلال غذا خوردن نسبتاً نادر است که با مصرف مواد غیر تغذیه ای مانند؛ خاک رس، کاغذ، صابون، گچ، گل و لای و یا پودر نشاسته رختشویی مرتبط است. شخص ممکن نسبت به بافت و یا عطر اینگونه مواد علاقه مند شود و خوردن این ماده ممکن است اثر تسکین دهنده برای فرد داشته باشد. این نوع اختلال معمولاً در بزرگسالان مبتلا به فقر آهن، زنان باردار و کودکان بیشتر دیده می شود.

۶. اختلال نشخوار

rumination disorder یا اختلال نشخوار، شامل جویدن و بلع دوباره مواد غذایی است که می بایست در اثر سایر اختلالات خوردن و یا  در اثر مصرف دارو نباشد.

مقاله مرتبط : تست سنجش اختلال خوردن 

حقایقی در مورد اختلالات خوردن

زنان تنها کسانی نیستند که می توانند اختلالات خوردن را تجربه کنند

حدود ۱۰ میلیون نفر از مردان از اختلالات خوردن در طول عمر خود رنج می برند. با این که برخی مردان از بی اشتهایی و پرخوری عصبی رنج می برند، اما معمولا مردان بیشتر به اختلال به پرخوری مبتلا می شوند. افرادی که در ورزش های خاص شرکت می کنند ممکن است به یکی از اختلالات خوردن دچار شوند. کسانی که در فوتبال، کشتی، و یا بدنسازی شرکت می کنند فشار زیادی بر روی آنها برای رسیدن به یک وزن خاص برای شرکت در مسابقه وجود دارد. که خود این امر می تواند باعث ایجاد اختلال خوردن در این افراد شود. کم کردن مقدار زیادی از وزن در یک دوره کوتاه مدت ممکن است عوارض مهمی در سلامت ایجاد کند.

قبل نوجوانی نیز می توانند مبتلا شوند

یک مطالعه روی یک گروه از دختران ۱۲ ساله آنها را به مدت هشت سال دنبال کرد. در این سال ها محققان دریافتند که ۵.۲٪ از این دختران، علائم DSM برای اختلال خوردن، بی اشتهایی یا پرخوری عصبی داشتند.

وسواس فکری

افرادی که از اختلالات خوردن رنج می برند ،اغلب افکار وسواسی در مورد مواد غذایی دارند. این افکار  ممکن است در مورد مقدار غذا، میزان کالری یا اینکه چه مقدار وعده غذایی قبلا خوده اند، باشد. کسی که از اختلال خوردن رنج می برد، افکار وسواسی در مورد آنچه که مواد غذایی با بدنش انجام می دهند، دارد. افکار وسواسی در مورد تاثیر کم ترین مقدار ماده غذایی بر اینکه آنها چطور به نظر خواهند رسید. روزهایی وجود دارد که چیزی جز غذا از ذهن فرد مبتلا به اختلال خوردن عبور نمی کند.

اختلالات خوردن می تواند راه انداز هیجانی داشته باشد

کسی که افسرده است ممکن است خود را در معرض خوردن غذاهای مورد علاقه خود قرار دهد. دانش آموزانی که قادر به کنترل زندگی علمی خود نیستند ممکن است غذا خوردن خود را محدود کنند. کسی که شکست عاطفی خورده و دارای عزت نفس کمی است ممکن است هر چه می تواند بخورد و بلافاصله آن را بالا بیاورد. اضطراب، خشم و تنهایی می تواند همراه این اختلالات دیده شود.

آمارها غافلگیر کننده است

بر طبق آمار های منتشر شده تقریبا حدود ۳۰ میلیون نفر، ۲۰ میلیون زن و ۱۰ میلیون مرد از یک نوع اختلال خوردن رنج می برند. یعنی یک نفر از ۲۰ زن و یک نفر از ۴۰ مرد به اختلال خوردن مبتلاست. بیشتر از ۲۰ درصد از زنان دارای عادات غذایی بد و رژیم هستند. این آمار به غیر از ۲۰ میلیون زنی است که از اختلالات خوردن رنج می برند.

اختلال خوردن می تواند کشنده باشد

بر طبق آمار های منتشر شده تقریبا حدود ۲۰٪ از افراد مبتلا به اختلالات خوردن بدون درمان می میرند. نرخ مرگ و میر برای کسانی که به دنبال درمان هستند بسیار پایین تر است، اما همچنان این احتمال هم وجود دارد. از دست دادن تراکم استخوان، عوارض قلبی، مشکلات دستگاه گوارش و ناباروری از عوارض اختلالات خوردن است. بنابراین، همه کسانی که از اختلالات خوردن رنج می برند، نمی میرند اما اختلالات خوردن می تواند عواقب وخیمی در طول زندگی برای فرد داشته باشد.