نظارت والدین

نظارت والدین به مفهوم مراقبت از فرزندان می باشد. مراقبت از این که فرزندتان با چه کسی است و هر روز چه کارهایی انجام می دهد. دانستن اینکه او دقیقا کجاست. وقتش را با چه کسی می گذراند و اینکه آیا بزرگتری مواظب آن ها هست یا نه.

نظارت مهارتی است که دربردارنده ارتباطات و نظم خانوادگی صحیح می باشد. این کار شامل تبادل اطلاعات، شفاف سازی انتظارات از فرزندان، تعیین حد و حدود در مواقع لازم، و انتخاب شیوه صحیح برای نگه داشتن فرزندتان در آن حد و حدود می باشد.


مقاله مرتبط: تست آنلاین منبع کنترل زندگی خود


چرا نظارت والدین؟

علت نظارت والدین چیست؟ دلیل نظارت بر فرزندانتان، کمک به آنها برای سالم ماندن است. والدین می توانند با دانستن جزییات زندگی فرزندشان آنها را از مصرف مواد دور نگه دارند. نه تنها مهم است که والدین ارتباط گرم و صمیمانه ای با فرزندانشان داشته باشند، بلکه مهم و ضروری است که برای آنها، انتظارات، قواعد، قوانین و محدودیت های روشن و مشخصی را تعیین کنند و همچنین بر میزان پیروی آنها از انتظارات و محدودیت ها نظارت داشته باشند.

اهمیت نظارت والدین

اعمال نظارت از سوی والدین، باعث افزایش امنیت فرزندان می شود و کاهش خطر و آسیب به آنان در هر نوع زمینه ای از زندگی می شود، حتی در زمینه حوادث خانگی، حادثه در زمین بازی، تصادف های رانندگی و به خصوص مصرف و سوء مصرف مواد. هر چه نظارت صحیح والدین بر رفتارهای فرزندان بیشتر باشد، احتمال رفتارهای مثبت و سالم در فرزندان بیشتر می شود به خصوص بهبود و رشد موفقیت های تحصیلی.


مقاله مرتبط: اگر متوجه شدیم فرزندمان سیگار میکشد چه کنیم


چه میزان نظارت لازم است؟

میزان دقیق نظارت شما بر فرزندتان، بستگی به فرزندتان دارد. شما برای تعیین میزان نظارتی که فرزندتان نیاز دارد، باید به فرزندتان و امنیت محل زندگی تان خوب بیندیشید. والدینی که سخت گیری های زیاد اعمال می کنند و یا بسیار ملایم هستند، معمولا در دور نگه داشتن فرزندشان از رفتارهای پر خطر خوب عمل نمی کنند. باید به نوع شخصیت فرزندتان و اینکه شما چه نوع والدینی هستید، فکر کنید و سپس قوانین ساده ای که برای همه قابل فهم است، تعیین کنید. پیش از تعیین قوانین با فرزندتان صحبت کنید، با آنها صحبت کنید تا ببینید که آیا قوانین را رعایت خواهند کرد.

نکاتی برای تعیین میزان نظارت لازم

  • آیا فرزندتان تمایل به خطر کردن دارد؟
  • سوابق شخصیتی فرزندتان چگونه است؟
  • به مواردی مانند اینکه چند بار تا کنون در مدرسه یا با دوستانش دچار مشکل شده است بیندیشید. آیا تعداد موارد زیاد است؟
  • نظر شما در مورد خطر کردن (ریسک کردن) چیست؟ آیا به نظر شما فرزندتان ریسک های زیادی انجام می دهد؟
  • آیا فرزندتان تصمیمات خوبی می گیرد؟ آیا او در مورد تصمیماتش با شما صحبت می کند؟
  • آیا شما با فرزندتان خوب ارتباط برقرار می کنید؟
  • وضعیت محل زندگی شما چگونه است؟ آیا مکان امنی برای فرزندتان است؟ یا مکان ناامنی است؟
  • کجا احتمال بیشتری دارد که فرزندتان دچار مشکل شود یا آسیب ببیند؟

نمونه هایی از نظارت

  • دانستن اینکه فرزندتان وقتش را با چه کسانی می گذراند و چه کارهایی انجام می دهد.
  • شناختن والدین دوستان فرزندتان و در تماس بودن با آن ها در مورد کارهایی که فرزندانتان انجام می دهند.
  • شفاف سازی انتظاراتتان در مورد رفتار فرزندتان و تعیین قوانینی برای اینکه چه کارهایی را در چه مکانی انجام دهند.
  • تعیین قوانینی برای تماشای تلویزیون، انجام بازی های کامپیوتری، استفاده از اینترنت، موسیقی و غیره.
  • تعیین وقت هایی برای صحبت کردن در مورد فعالیت های روزمره، مانند صرف وعده های غذایی با حضور همه اعضای خانواده.

نظارت والدین

پیامد نبود نظارت بر رفتار فرزندان

  • کاهش نمرات درسی
  • افزایش رفتارهای بزهکارانه و ناسالم
  • مصرف سیگار
  • مصرف مواد
  • انجام رفتارهای خطرناک
  • رانندگی زودهنگام و خطرناک
  • افزایش ارتباط با دوستان و همسالان ناباب و …

اصلاح باورهای اشتباه

نظارت بر رفتار فرزندان، ظلم، بی توجهی، سخت گیری یا کنترل کردن نیست، بلکه مسئولیتی بزرگ است که اگر والدین به درستی به آن نپردازند در حق فرزند خود ظلم روا داشته اند.

نظارت بر رفتار فرزندان

فعالیت های نظارتی والدین شامل دو دسته کلی از فعالیت های زیر می شود:

  1. ساخت دادن به محیط فرزندان
  2. دنبال کردن و مطلع بودن از آنان

نمونه هایی از ساخت دادن به فضای زندگی فرزندان

  • خاموش کردن تلویزیون هنگام درس خواندن فرزندان.
  • ثبت نام فرزند در کلاس های مشخصی در بعد از ظهرها برای اینکه بیکار یا تنها نباشد.
  • فرستادن فرزندان به سینما به همراه بزرگسالی که آشناست.
  • قبل از غروب آفتاب باید منزل باشند.
  • تنها اجازه ندارد به خیابان برود.

نمونه هایی از دنبال کردن و مطلع بودن از فرزندان

  • به صورت تصادفی سر زدن به محلی که فرزندتان گفته به آنجا می رود.
  • صحبت با فرزند در مورد دوستان وی و رفتارها و ویژگی های آنها
  • آشنایی و ملاقات با والدین دوستان فرزند.
  • مشاهده رفتار فرزندتان با دوستانش در محیط های مختلف.
  • آشنایی و صحبت با دوستان فرزند.
  • مکالمه تلفنی با والدین دوستانی که فرزند گفته با آنان بیرون رفته است.
شروط تعیین قواعد
  • وجود یک رابطه خوب و قوی بین والدین و فرزندان
  • تناسب با هنجارهای اجتماعی و فرهنگی
نکات مهم در تعیین قواعد
  1. توافق والدین
  2. ثبات والدین

روشن و مشخص بودن انتظارات

درست:

  • مایلم در مهمانی با افراد بزرگتر از خودت جر و بحث نکنی.
  • قبل از ساعت ۸ منزل باش.
  • بعد از ساعت ۸ منزل نیا.
  • انتظار دارم که معدلت بالای ۱۷ شود.
  • انتظار دارم که در مهمانی با دیگران صحبت کنی.

نه تنها مهم است که والدین با همکاری یکدیگر قواعد و قوانین مشخصی را تعیین کنند بلکه مهم است که آنچه که تعیین شده را به درستی به فرزندان تفهیم کنند و برای آنها باز کنند که چه انتظاراتی از آنان می رود و چه قواعد و قوانین خانوادگی برای آنها تعیین شده است.

بسیار مهم است که خانواده ها برای فرزندان خود روشن کنند که اگر بر اساس انتظارات خانواده عمل کنند چه پاداشی به آنها خواهند داد. همچنین در صورتی که براساس انتظارات خانواده عمل نکنند چه پیامد منفی یا چه جریمه هایی دریافت خواهند کرد. یکی از مشکلات شایع خانواده ها آن است که انتظار دارند فرزندان آنها براساس انتظارات خانواده عمل کنند ولی برای آنان هیچ پیامد مثبت (پاداش) یا منفی (جریمه) در نظر نمی گیرند.

مرکز روانشناسی اکسیر شهرک غرب