مدرسه
مدرسه و شروع سال تحصیلی برای کودکان سرشار از حس خوب و هیجان استفاده از لوازم التحریر نو و رنگی، لباس تازه و بازی با هم کلاسی‌ها می‌باشد؛ اما در این میان هستند کودکانی که همواره با این پرسش ذهنی درگیر هستند که چرا باید به مدرسه بروم؟
علل به مدرسه نرفتن
اما در سنین بالاتر عموماً کودک مستقیماً این سؤال را نمی‌پرسد و خودش به تنهایی به جواب می‌رسد که ” مدرسه رفتن کار بیهوده ایست”.
نمود بیرونی این فکر کودک به شکل چانه زنی برای مدرسه نرفتن نمایان می‌شود. ” می‌توانم فقط امروز را در خانه بمانم “
اگر والدین علت را جویا شوند کودک می‌گوید که بیمار است. دلش درد می‌کند …. و هرگز نمی‌گوید ” زیرا مدرسه رفتن کار بیهوده ایست!”
در این‌جور مواقع برخی از والدین می‌گویند: حالا اگر یک روز نرود که اشکالی ندارد. چنانچه والدین کوتاه بیایند، بیشتر فلسفه‌ی اشتباه کودک که مدرسه رفتن بیهوده است را در او تقویت می‌کنند.
بنابراین لازم است والدین مطمئن شوند که کودکشان در خور سن و آرزوهایش دلایل توجیه پذیری در باب مدرسه رفتن پیدا کرده است.
البته گاهی ممکن است کودک به علت خاطرات منفی که از سال‌های گذشته دارد علاقه‌ای به مدرسه رفتن نداشته باشد. مثل هم کلاسی قلدر، ارتباط اجتماعی ضعیف و یا معلم نا مهربان.
مقاله مرتبط:ترس از مدرسه و راهکارهای درمانی آن
مقاله مرتبط: ایجاد پیش زمینه روانی برای رفتن به مدرسه
مقاله مرتبط: ترس از مدرسه در کودکان
اما چنانچه کودک شما اولین سال ورودش به مدرسه می‌باشد و هیچ تجربه‌ی آموزشی ناراحت کننده‌ای نداشته است و از رفتن به مدرسه ممانعت می‌کند امکان دارد علتش وابستگی به یکی از والدین باشد. با پرسش از کودک علت را جویا شوید و اگر او اظهار دل‌تنگی کرد به او عکسی مشترک از خودتان بدهید و بگویید هر زمان دل تنگ شدی می‌توانی به این عکس نگاه کنی و بدانی که من نیز به تو نگاه می‌کنم. منتظرم از مدرسه برگردی و از ماجراهایی که داشته‌ای تعریف کنی.
در میان مواردی که گذشت کودکانی هستند که درگیر هیچ کدام از این مشکلات نمی‌باشند ولی هر صبح برای همان روز چانه زنی می‌کنند. این گروه ممکن است به خاطر خواب آلودگی در فکر فرار از مدرسه و استراحت در منزل باشند.
بنابراین تا فرصت باقی است ساعت خواب کودک را با ساعت مدرسه هماهنگ کنید. می‌توانید از امشب ۱۵ دقیقه او را زودتر بخوابانید و صبح‌ها ۱۵ دقیقه زودتر بیدار کنید.
ثبت ديدگاه