تحقیقات دانشگاه بازل، برلین و وسترن استرالیا ثابت کرده اند که افراد بزرگسالی که به دیگران کمک می کنند و از آنها حمایت می کنند، بیشتر عمر می کنند.
بزرگسالانی که به دیگران کمک می کنند و از آنها حمایت می کنند احتمالا به نفع خودشان هم کاری انجام می دهند. بزرگسالانی که در میانسالی از نوه های خود مراقبت می کنند به احتمال زیاد، از همتایان خود که چنین کاری انجام نمی دهند، بیشتر عمر خواهند کرد. این یافته ها حاصل یک پژوهش از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ بود که بیش از ۵۰۰ فرد بین ۷۰ تا ۱۰۳ سال در آن شرکت کرده بودند و این پژوهش توسط دانشگاه برلین انجام شده است.
حمایت عاطفی
نتایج نشان داد که این نوع مراقبت ها، تاثیرات مثبتی بر میزان مرگ و میر مراقب دارد. نیمی از پدر بزرگ ها و مادر بزرگ هایی که از نوه های خود مراقبت می کردند، تا ده سال پس از مصاحبه زنده بودند. همچنین مادر بزرگ و پدر بزرگ هایی که نوه نداشتند ولی از فرزندان خود حمایت می کردند، مثلا در کارهای خانه کمک می کردند بیشتر زده می ماندند. در مقابل حدود نیمی از افرادی که از دیگران مراقبت نمی کردند، ظرف پنج سال فوت کرده اند.
این پژوهش اثرات مثبت حمایت و مراقبت در افزایش عمر را فقط محدود به مراقبت های داخل خانه و خانواده نمی بیند. تجزیه و تحلیل ها نشان داد که افراد بزرگسالی که فرزند ندارند ولی از دیگران حمایت می کنند، باز هم می توانند سود ببرند. نیمی از این کمک کننده ها تا هفت سال دیگر زندگی کرده اند. در حالی که افراد غیر یاری گر، تنها برای چهار سال دیگر زندگی کردند.
دخالت بیش از حد باعث استرس می شود
باید توجه کنید که این نوع کمک ها و حمایت ها نباید به عنوان اکسیر عمر طولانی در نظر گرفته شود. سطح متوسطی از درگیر شدن در فعالیت های مراقبتی، می تواند به بهبود سلامت کمک کند. برخی پژوهش های قبلی معتقدند دخالت بیشتر باعث بروز استرس و اثرات منفی بر سلامت جسمی و روانی می شود.
پژوهش ها معتقدند که رفتارهای اجتماعی ریشه در خانواده دارند. اینکه والدین، پدر بزرگ و مادر بزرگ بتوانند نسبت به خانواده خود رفتار جامعه پسندانه داشته باشند، تغییراتی در سیستم عصبی آنها ایجاد می کند که منجر به تکرار رفتار جامعه پسندانه با افراد غیر از اعضای خانواده می شود.
منبع:
Sonja Hilbrand, David A. Coall, Denis Gerstorf, Ralph Hertwig. Caregiving within and beyond the family is associated with lower mortality for the caregiver: A prospective study. Evolution and Human Behavior, ۲۰۱۶; DOI: ۱۰.۱۰۱۶/j.evolhumbehav.2016.11.010
ثبت ديدگاه