ویژگی های شخصیتی و اعتیاد به اینترنت

اعتیاد به اینترنت

اعتیاد به اینترنت پدیده جدیدی است که بسیاری از پزشکان عمومی از آن بی اطلاع هستند. به نظر می رسد ریشه این عمل فرار از مشکلات شخصی است. متنوع بودن قسمت های مختلف اینترنت، فرصتی برای فرار از مشکلات عاطفی مانند افسردگی، استرس، اضطراب یا مشکلات ارتباط با دیگران فراهم می آورد. طی تحقیقی که کمپانی نئو در سال ۲۰۰۰ انجام داد در سراسر جهان حدود ۴۰۷/۱ میلیون کاربر اینترنت وجود دارد.

آسیب های اعتیاد به اینترنت

عادات مختلف وقتی به شکل اعتیاد در می آیند که بر روی اجزاء مختلف زندگی اثر سوء بگذارند اعتیاد به اینترنت به واسطه نادیده گرفتن مسئولیت های اقتصادی، اجتماعی و فیزیکی باعث آسیب رسیدن به فرد می شود. بسیاری از معتادین به اینترنت سلامتی خود را به مخاطره می اندازند، به طور میانگین ۳۸ ساعت در هفته را صرف تماس با اینترنت می کنند در حالی که این استفاده مربوط به عملکرد های اقتصادی و یا علمی نیست.

معتادین به اینترنت مکررا خواب خود را فدای برقراری ارتباط می کنند و خوردن و ورزش را فراموش می کنند، گزارشاتی در مورد مرگ در حین استفاده از اینترنت، بر اثر حمله قلبی داده شده که می تواند به دلیل اختلالات فیزیکی مانند خواب، کم تحرکی و خودکشی در اثر اعتیاد به اینترنت در اثر استرس وارده باشد. متاسفانه اعتیاد باعث نادیده گرفتن روابط خانوادگی، از هم گسیختگی روابط اجتماعی، افت تحصیلی، مشکلات شغلی و صرف مخارج بالا جهت استفاده از آن می گردد که از نظر اقتصادی می تواند مشکلاتی را به بارآورد.

مطالعات اخیر در مورد اعتیاد به اینترنت به طور عمده بر روی سه دسته عوامل مؤثر تأکید دارد که عبارتند از:

عوامل فردی، عوامل روان شناختی اجتماعی و عوامل مربوط به اینترنت.

عوامل فردی مانند خود اتکایی با درجه پایین، ویژگی های درون گرایی، رفتارهای غریزی و تمایلات آنی و نقص مهارت های ارتباطی.

عوامل اجتماعی مانند حمایت ضعیف خانواده از اعضای خود و عوامل روانشناختی اجتماعی که از ارتباط ضعیف بین افراد خانواده با یکدیگر سرچشمه می گیرد.

سرانجام عوامل مربوط به اینترنت مانند استفاده طولانی مدت از اینترنت، دستیابی سریع و آسان به آن و داشتن مهارت های بالا در استفاده از آن همگی در اعتیاد به اینترنت تأثیر دارند.

چندین مطالعه در مورد ارتباط اعتیاد به اینترنت با احساس بیگانگی با خود انجام شده است. “سیمن” احساس بیگانگی با خود را عدم تعادل و تطابق بین انتظارات و پاداش های دریافت شده یا بین داده ها و ستانده ها توسط یک فرد در جامعه می داند. بر مبنای این نظریه، احساس بیگانگی با خود شش بعد مختلف دارد که عبارتند از: