دخالت پدر در فرزند پروری
دخالت پدر در فرزند پروری به نفع کودک است. پژوهشگران دانشگاه استین هاردت، برنامهای برای دخالت پدر در مهارت خواندن کودکان ترتیب دادند. نتایج نشان داد تعامل پدر و کودک باعث بهبود مهارتهای فرزندپروری پدر شد و همچنین منجر به بهبود رفتار و آمادگی کودکان پیش دبستانی برای ورود به مدرسه شد.
دکتر چاکو معتقد است که برخلاف پژوهشهای قبلی، نتایج جدید ثابت کردهاند که ایجاد امکان دخالت پدر در فرزند پروری در جوامع کمدرآمد، هم برای پدر و هم برای کودکانشان سودمند است.
اهمیت دخالت پدر در فرزند پروری
پدران نقش مهمی در رشد اجتماعی، رفتاری و هیجانی کودکان خود دارند. کار کردن با پدر برای افزایش مهارتهای فرزند پروری که در نهایت خروجیهای خوبی داشته باشد، در حال تحقیق و بررسی است؛ چون بیشتر پژوهشها با مادران انجامشده است. بهعلاوه انجام کارهای پژوهشی با پدران هزینه بیشتری دارند و معمولاً تعداد بیشتری از آنها تا انتها صبر نمیکنند و برنامه را ترک میکنند.
مطالعه حاضر اثرات حمایت پدران از موفقیت کودکشان در پیشدبستانی را میسنجد. پژوهش حاضر از کتابهایی برای مهارت خواندن استفاده کرد این کتابها برای آموزش در اختیار والدین قرار گرفت، تا با استفاده از این کتابها نتایج رابطه پدر و کودکان پیشدبستانی بهبود پیدا کند.
این کتابها مکانیزمی فعال و پویا دارند که والد میتواند با بازخورد دادن به کودک، او را به یک قصه گوی فعال تبدیل بکند. این کتابها به مقادیر زیادی متکی به تصاویر، حمایت والدین و تشویق و جایزه دادن به کودک است. کتابها بیشتر برای پرورش رابطه پدر و کودک است؛ اما آمادگی کسب کردن کودک برای رفتن به مدرسه را نیز در نظر دارد.
مقاله مرتبط: سبک فرزندپروری و نفوذ آن در ازدواج فرزندان
مقاله مرتبط: تست آنلاین سبک فرزندپروری بامریند
روش انجام آزمایش
دکتر چاکو معتقد است اگرچه بیشتر هدف این پژوهش افزایش مشارکت پدر بود، بلکه در کنار آن به دنبال ایجاد مهارتهای خاص فرزند پروری خاص و نشان دادن ارزش این فعالیتها به والدین و کودکان بود. برای این پژوهش ۱۲۶ پدر و کودکان پیشدبستانی آنها که ازنظر درآمد سطح پایینی داشتند و در شهر نیویورک زندگی میکردند وارد این پژوهش شدند. بیشتر این خانوادهها اسپانیایی زبان بودند و بهطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند برخی وارد گروه پژوهش شدند و برخی دیگر در لیست انتظار قرار گرفتند.
مداخلات کوتاهمدت شامل هشت جلسه بود و هر جلسه ۹۰ دقیقه طول میکشید. ویدیوهای کوتاهمدتی به پدران نشان داده شد که در حال خواندن با کودکان هستند ولی این ویدیوها خطاهای اغراقآمیزی داشتند. پس از شناسایی این خطاها توسط پدرها، آنها در گروههای کوچکی در مورد راههای مناسب بحث میکردند. سپس پدرها تشویق میشدند که این استراتژیها را در خانه با کودکان خود و همراه با آن کتابها، تمرین کنند.
این برنامه به دنبال بهبود سبکهای فرزند پروری مانند ایجاد روالهای خاص، تشویق به برقراری زمان کودک محور، استفاده از توجه و انگیزه دادن به کودک برای گسترش رفتارهای مثبت، استفاده از حواسپرتی و نادیده گرفتن رفتارهایی که صرفاً برای توجه گرفتن است و استفاده از کمتر از صندلی فکر در کودکان بود.
این مطالعه به دنبال بررسی اثرات این تمرینها بر رفتار و زبان کودک، مهارتهای فرزند پروری و افسردگی و استرس پدرها بود. این عوامل قبل و بعد از پژوهش بررسی شدند. پرسشنامهها، مشاهدات پژوهشگران و معلمان و گزارشات پدران در ارتباط با زبان، منابع جمعآوری اطلاعات بودند.
مقاله مرتبط: تاثیر برخورد بد پدران، در سرنوشت دختران
نتایج پزوهش درباره دخالت والدین در فرزند پروری
درنهایت نتایج نشان داد که رفتار والدین، رفتار کودکان و رشد زبان کودکان خانوادههایی که در این پژوهش شرکت کرده بودند، نسبت به خانوادههایی که در لیست انتظار مانده بودند، رشد و توسعه پیدا کرد. بهطور خاص پدرها در پایان پژوهش کمتر انتقاد میکردند و بیشتر تشویق و محبت کردن استفاده میکردند؛ همچنین پس از پژوهش، خواندن و زبان کودک نیز پیشرفت متوسطی داشته است. بهطورکلی نتایج نشان داد که ۳۰ درصد شرکتکنندگان در مهارت فرزند پروری و آماده کردن کودکان برای مدرسه رشد داشتهاند.
از پدران شرکتکننده خواسته نشده بود تا مشکلات رفتاری کودکان خود را کم کنند؛ بلکه آنها بیشتر با پدران دیگر گفتگو کرده بودند که راههایی برای حمایت و آمادگی کودکانشان برای مدرسه پیدا بکنند. بیشتر این پدران کمدرآمد، اسپانیاییزبان و مهاجر بودند. دکتر چاکو عنوان کرده است که شاید کتاب خواندن برای همه پدران و کودکانشان بهترین گزینه نباشد و برای دست یافتن به بهترین نتیجه باید راههای مناسب برای آن گروه از کودکان و پدران پیدا کرد.
چگونه فرزند پروری، مشکلات نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد؟
فریاد زدن؟ جیغ کشیدن؟ کوبیدن در اتاق؟ دزدکی از خانه بیرون زدن؟
به نظر آشنا می رسد؟ محققان دانشگاه کالیفرنیا معتقدند که اگر این رفتارها را مشاهده می کنید، پس احتمالا والد نوجوانی با مشکلات رفتاری هستید. پژوهش های جدید معتقدند که نوجوانانی که مشاهده می کنند والدینشان از تکنیک های منفی استفاده می کنند؛ سطوح بالایی از رفتارهای پرخاشگرانه خواهند داشت.
اغلب والدین معتقدند که نسبت به سبک فرزند پروری و اتفاقاتی که در خانه می افتد؛ با فرزندشان نگاه متفاوتی دارند. در بسیاری از موارد نوجوانان سبک های فرزند پروری والدین را سختگیرتر از آن چیزی که والدین قصد داشته اند برآورد می کنند. در برخی موارد نیز نوجوانان تکنیک های والدین را آسان گیرتر از آن چیزی که والدین در ذهن دارند، تصور می کنند. پژوهش حاضر نشان داد که چگونگی مدیریت مشکلات هم از طریق والدین و از طرف نوجوانان، بر مشکلات رفتاری نوجوانان تاثیر می گذارد.
پژوهشگران ۲۲۰ خانواده را بررسی کردند که چطور رفتارهای چالش برانگیز نوجوانان خود مانند خشم را مدیریت می کنند و توصیف والدین و نوجوانان را از این نوع رفتارها ارزیابی کردند. نتایج ثابت کرد که وقتی نوجوانان تکنیک های والدین را منفی دریافت می کنند، به احتمالا بیشتر رفتاری منفی مثل پرخاشگری از خود نشان می دهند.
این مطالعه همچنین بر این نکته تاکید کرده است که نوجوانان والدین خود را ارزیابی می کنند، که چگونه آنها مشکلات رفتاری خود را مدیریت می کنند. برداشت مادران از رفتار پرخاشگرانه نوجوان؛ باعث نمی شود که بتوانند رفتار پرخاشگرانه خود را کنترل کنند. ادارک پدران از رفتار پرخاشگرانه نوجوان، به احتمال بیشتر منجر به کنترل رفتار پرخاشگری از طرف پدر خواهد شد. رابطه پدر نوجوان یک رابطه منحصر به فرد است که قابلیت این را دارد که مشکلات رفتاری نوجوان از جمله پرخاشگری را تشدید کند یا مانع از آن شود.
منبع:
Laura M. Dimler, Misaki N. Natsuaki, Paul D. Hastings, Carolyn Zahn-Waxler, Bonnie Klimes-Dougan. Parenting Effects are in the Eye of the Beholder: Parent-Adolescent Differences in Perceptions Affects Adolescent Problem Behaviors. Journal of Youth and Adolescence, ۲۰۱۶; DOI: ۱۰.۱۰۰۷/s10964-016-0612-1
ثبت ديدگاه