اکثر باورهای متداول در مورد مغز مردها بر اساس تحقیقات انجام گرفته روی مردها سن ۱۹ تا ۲۲ سال است، ولی مغز مردها در طول عمرشان تغییرات زیادی می کند.
اینجا در مورد باورهای نادرست متداول صحبت می کنیم. آن وقت خواهید فهمید که مردها تا چه اندازه در برابر تنهایی آسیب پذیر هستند و چرا تا این اندازه روی پیدا کردن راه حل متمرکزند.
– مردها هم دوست دارند ازدواج کنند
زن ها دوست دارند زندگی شان سروسامان پیدا کند ولی مردها دوست ندارند متعهد شوند و دلشان می خواهد آزادی شان دست خودشان باشد.
شاید این یکی از بزرگترین باورهای نادرست در مورد مردها باشد که از گرایش به استفاده از داوطلبان بسیار جوان برای تحقیقات انجام گرفته ناشی می شود.
مردهایی که ژن بی بندو باری ندارند، تقریبا” ۶۰ درصد جامعه را تشکیل می دهند و احتمال ازدواج کردن شان بیشتر است.
– رئیس کیه ؟
سلسله مراتب های ناپایدار اضطراب زیادی برای مردها ایجاد می کند.
ولی یک زنجیره مشخص از دستورات، مثل دستوراتی که در ارتش و بسیاری محیط های کاری تمرین می شود، سطح تستوسترون آن ها را پایین آورده و خشونت مردها را کنترل می کند. درگیر شدن با ایجاد سلسله مراتب ها که از سن ۶ سالگی برای مردها شروع می شود، باعث می شود مردها سعی داشته باشند همیشه خودشان بالا دست رفته و بقیه را پایین دست خود بدانند.
– پدر شدن
مغز مردها ماه ها قبل از اینکه پدر شوند، آماده همکاری کردن می شود . در بدن پدرهای آینده تغییرات هورمونی اتفاق می افتد ( پرولاکتین در آن ها بالا رفته و تستوسترون پایین می آید ) و همین باعث می شود رفتاری پدرانه پیدا کنند.
– مغز بالغ مردانه
در طول دوره تکامل، مردها در زمان جوانی نیاز به رقابت بر سر مقام و همسر و در زمان بلوغ نیاز به تاکید بر پیوند و همکاری داشته اند.
خود مردها هم این را تایید می کنند، و تحقیقات روانشناختی نشان داده است که جلو افتادن از رقبا در سنین بالاتر جذابیتی برای مردها ندارد.
در مقابل، آن ها توجه بیشتری به روابط شان و و بهتر کردن جامعه نشان می دهند. این تغییرات احتمالا به خاطر کاهش تدریجی سطح تستوسترون با بالارفتن سن در آن ها ایجاد می شود. تحقیقات نشان داده است که مردهایی که سطح هورمون تستوسترون در آن ها بالاتر است، در رقابت بهتر هستند و آن هایی که سطح پایین تری از تستوسترون دارند در رقابت هایی که نیازمند همکاری تیم و گروه است بهتر عمل می کنند.
– بازی کردن با بچه ها
تحقیقات نشان می دهد روش های خاص مردها برای بازی کردن با بچه هایشان که در آن ها حرکات ناگهانی بیشتر است، باعث می شود بچه ها بهتر یاد بگیرند، اعتماد به نفس بالاتری پیدا کنند و بتوانند خودشان را بهتر برای دنیای واقعی آماده کنند. تحقیقات متعددی نشان می دهد که پدرهایی که نقش فعالی در بزرگ کردن فرزندانشان دارند سطح پایین ترین از تستوسترون دارند.
با اینکه هنوز مشخص نیست که سطح هورمون است که موجب این رفتار می شود یا بر عکس ولی محققان بر این عقیده اند که تکامل به نفع این پدران بوده است. بچه های انسان جزو نیازمند ترین بچه ها بین موجودات هستند و پدران خوب، شانس این را دارند که بچه ها و البته ژن شان باقی بماند.
– دفاع از قلمرو
بخشی از کار مردها دفاع از قلمروشان است. البته نیاز به تحقیقات بیشتری بر روی انسان ها است ولی در پستانداران نر دیگر قسمت دفاع از قلمرو بسیار بزرگتر از همسر ماده شان است . با اینکه زنان هم احساس مالکیت دارند، ولی مردها وقتی با تهدیدی نسبت به زندگی عشقی یا قلمروشان رو به رو می شوند، احتمال برخورد خشونت آمیز بیشتری دارند.
– تمرکز بر راه حل
با اینکه خیلی از تحقیقات نشان می دهد که زن ها بسیار دلسوزتر از مردها هستند ولی این کاملا صحت ندارد. سیستم دلسوزی و همدردی در مغز مردها وقتی کسی استرس دارند یا دچار مشکل شده است، واکنش می دهد ولی بخش حل کردن مشکل در ذهنشان خیلی زود غلبه می کند. این باعث می شود که به جای نشستن با آن فرد و همدردی کردن با او، برایش به دنبال یک راه حل باشند.
در ادامه با مطالب جدیدتری در این حوزه آشنا می شویم و کمی به آموزش آن ها می پردازیم:
– آسیب پذیری در برابر تنهایی
با اینکه تنهایی می تواند برای سلامتی و مغز همه ایجاد مشکل کند، مردان در سنین بالاتر آسیب پذیرتر هستند. مردها برای مشکلاتشان کمتر از زن ها کمک می گیرند که این موجب تنها تر شدن آن ها می شود و این مدارهای اجتماعی مغز آن ها را دچار مشکل می کند. زندگی کردن با زن ها برای آن ها بسیار مفید است. مردانی که در روابط با دوام هستند، سالم تر بوده، بیشتر عمر کرده و سطح هورمون هایشان نشان می دهد که میزان اضطراب کمتری دارند.
تحقیقی که انجام گرفت نشان داده است که موش های نری که با موش های ماده زندگی می کنند نسبت به موش های نری که تنها زندگی می کنند، برای مدت طولانی تری بارور می مانند.
– احساسی تر
با اینکه معمولا زنان جنسیت احساسی تر قلمداد می شوند، ولی نوزادان پسر معمولا واکنش های احساسی بیشتری نسبت به نوزادان دختر داده و احساساتشان را بیشتر ابراز می کنند. مردان بزرگسال هم واکنش های احساسی قوی تری دارند ولی قبل از اینکه از این احساسات آگاهی داشته باشند، وقتی این احساسات به خود آگاه آن ها می رسد، سعی می کنند روی آن سرپوش گذاشته و نشانش ندهند. پسرها در جوانی یاد می گیرند که احساساتشان را پنهان کنند، چون اگر آن ها را نشان دهند، به نظر فرهنگ و جامعه مردانه نیست. ولی سرپوش گذاشتن بر روی احساسات واکنش جنگ و گریز را در آن ها فعال می کند. واکنش قوی مرد و سرکوب متعاقب آن، او را برای برخورد با یک تهدید آماده می کند.
جهت آگاهی بیشتر ازتفاوت های خانم ها و آقایان و باورهای نادرست در این زمینه میتوانید از روانشناسان و روانپزشکان خبره در زمینه زوج درمانی شاغل در پلی کلینیک مغز و اعصاب و روان مهر راهنمائی کسب کنید.
ثبت ديدگاه