اگرچه به نظر می رسد، برای کمک به بیماران در سازگار شدن با بیمارستان، روش های چندی وجود داشته باشد؛ اما موثرترین آن ها، روش هایی هستند که احساس کنترل بیمار در دوران نقاهت و بهبود را تقویت می کنند. در این مقاله، به بررسی کنترل های ضروری و اقداماتی که می بایست انجام گیرد، می پردازیم…
این رویکردها به طور کلی برای آن است که یک یا چند مورد از کنترل های زیر را، برای بیمار فراهم آورد:
– کنترل رفتاری:
توانایی کاستن از سختی و ناراحتی و تسریع در بهبود یافتن در جریان اقدام های پزشکی یا پس از آن، از طریق کسب مهارت هایی، مانند تمرینات تنفسی خاص یا سرفه کردن.
– کنترل شناختی:
توان تکیه کردن بر فوائد اقدام های طبی، به جای تاکید بر جنبه های ناخوشایند این اقدام ها.
– کنترل اطلاعاتی:
کسب اطلاعات درباره اتفاق ها یا احساس هایی که در اقدام های پزشکی یا پس از آن، باید انتظار داشت. رسیدن به چنین توانایی هایی برای بیمار، از راه های گوناگون میسر می شود. مانند بحث با متخصصان، مطالعه، گوش کردن نوارهای مناسب، و تماشای فیلم یا نوارهای ویدئویی.
یکی از نکاتی که در آماده سازی روانی بیماران باید به خاطر داشت، این است که اطلاعات مبهم امکان دارد به استنباط نادرست و اضطراب منجر شود و بیش از فایده، خطر داشته باشد. اطلاعات، مواد آموزشی یا راهنمایی هایی که در اختیار بیماران گذارده می شود، باید درست و بدون ابهام باشد.
باید به آنان امکان داد که درباره این موضوعات، با متخصصان مربوط بحث کنند. البته در میان اقدامات پراسترس پزشکی، جراحی تنها کاری است که در بیمارستان اتفاق می افتد و بیماران غالباً از همه انواع آن وحشت دارند.
اقداماتی برای آمادگی جراحی قلب
پزشکان روزانه تعداد زیادی جراحی بر روی قلب انجام می دهند؛ اما داشتن اندکی نگرانی و اضطراب در فردی که قرار است بر روی وی جراحی انجام شود، طبیعی است. آگاهی از آنچه قرار است برای شما رخ دهد، نگرانی شما را کاهش می دهد.
قبل از انجام عمل، داشتن اطلاعات لازم در این زمینه، همیشه باعث می شود شما آرام تر باشید و احساس مبهمی نداشته باشید.
– قبل از عمل جراحی من باید چه کاری انجام دهم؟
ممکن است شما عصر روز قبل از عمل، در بیمارستان بستری شوید. پرسنل پزشکی برخی تست ها را انجام می دهند و توضیحاتی به شما می دهند و شما را برای عمل آماده می کنند.
تیم مراقبت های پزشکی (جراح ، متخصص قلب، متخصص بیهوشی، پرستاران و …) شما را ویزیت کرده و در مورد عمل جراحی، برای شما توضیح می دهند. این فرصت خوبی برای پرسیدن سوالات و بیان نگرانی هایی می باشد که ممکن است شما آن ها را داشته باشید.
ممکن است برخی تست های رایج صورت گیرد، مانند نوار قلب (EKG یا ECG)، یا عکسبرداری از قفسه سینه.
موهای محل عمل تراشیده می شوند تا پاک کردن پوست ساده تر شده و هنگام برداشتن بانداژها درد کمتری احساس شود. سینه شما جهت کاهش میزان خطر عفونت، با صابون ضد باکتری شسته می شود.
تکنسین ها برای تست های آزمایشگاهی و همچنین تطابق خون برای تزریق احتمالی خون، نمونه خون شما را می گیرند. گرچه در روش های نوین جراحی، میزان از دست رفتن خون و دریافت خون بسیار کم بوده و احتمالا به ندرت صورت می گیرد.
– در روز عمل جراحی چه چیزهایی رخ می دهد؟
عینک، دندان مصنوعی، ساعت، جواهرات، لنز تماسی، لباس ها و سایر وسایل شخصی خود را به اعضای خانواده می دهید.
شما در حدود یک ساعت قبل از عمل جراحی، به منظور برخورداری از آرامش، داروهایی را دریافت می کنید.
همراهان شما را بر روی یک تخت چرخ دار به اتاق عمل هدایت می کنند. ممکن است شما آنقدر هوشیار باشید که بتوانید فاصله بین تخت اتاق بیمارستان و تخت چرخدار را خودتان طی کنید، اما بخاطر داشته باشید که این کار را نکنید.
عمل قلبی، اغلب سر وقت انجام می شود و از قبل برنامه ریزی شده است؛ اما گاهی یک وضعیت اورژانسی، ممکن است سبب تاخیر آن شود.
– در اتاق عمل چه اتفاقی رخ می دهد؟
متخصص بیهوشی جهت ایجاد خواب عمیق، عدم احساس درد و عدم بخاطر آوردن عمل جراحی، به شما بیهوشی می دهد.
عمل قلبی ۳ تا ۵ ساعت به طول می کشد؛ طول عمل بستگی به پیچیدگی عمل دارد. دوستان و اعضای خانواده شما، در اتاق انتظار می مانند تا جراح به حضور آن ها بیاید و اطلاعات لازم مربوط به عمل را به آن ها بدهد.
پس از عمل، برای برگشت به حالت طبیعی، شما به بخش مراقبت های ویژه (ICU) یا اتاق ریکاوری منتقل می شوید.
من چگونه می توانم بیشتر یاد بگیرم؟
با پزشک، پرستار یا مشاور سلامتی خود مشورت کنید. اگر مبتلا به بیماری قلبی می باشید یا قبلا دچار سکته مغزی شده اید، ممکن است اعضای خانواده شما در معرض خطر باشند. ایجاد تغییرات در شیوه زندگی آن ها، جهت کاهش میزان خطر، مهم است.
شما می توانید از کتابچه ها و بروشورهای علمی، جهت انتخاب زندگی سالم تر و کاهش میزان خطر، کنترل بیماری و مراقبت از افراد مورد علاقه تان استفاده کنید. دانایی توانایی است؛ بنابراین بیشتر بیاموزید و بیشتر زندگی کنید.
آیا پرسش یا توضیحی از پزشک خود دارید؟
دقایقی را برای یادداشت سوالات خود در ملاقات بعدی خود با پزشکتان اختصاص دهید. برای مثال:
- من چه چیزی را همراه خود می توانم به بیمارستان ببرم؟
- آیا این عمل، رژیم دارویی من را تحت تاثیر قرار می دهد؟
همیشه برنامه ریزی برای عمل جراحی و نبود اطلاعات مبهم و سرپوشیده و عدم پنهان کاری اطرافیان، باعث می شود عمل جراحی آرام و بدون تنش باشد. البته میزان استرس و فشار، بستگی به تفاوت های فردی دارد…
ثبت ديدگاه