داروی وسواس کلومیپرامین
طبقه بندی درمانی: داروی وسواس کلومپیرامین از گروه داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای است که برای درمان نشانه های اختلال وسواس فکری- عملی که شامل افکار و اعمال تکراری است، مورد استفاده قرار می گیرد.
راهنمایی های کلی مصرف داروی وسواس کلومپیرامین
چنانچه شما در هریک از حالات زیر بسر می برید، لازم است قبل از مصرف داروی وسواس کلومپیرامین پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است به آزمایش های خاصی در طول درمان احتیاج داشته باشید و یا به دوز دارویی که با شرایط شما سازگار است نیاز داشته باشید.
- بیماری قلبی، سابقه حملات قلبی، سکته و یا تشنجی
- اختلال دو قطبی، شیزوفرنی یا دیگر اختلالات روانی
- بیماری کلیوی و یا کبدی
- گلوکوم
- مشکلات ادراری
حساست به داروی کلومیپرامین
- در صورت وجود حساسیت به داروی وسواس کلومپیرامین یا دیگر داروهای مشابه مانند: آمی تریپ تیلین، آموکساپین، دسیپرامین، دوکسپین، ایمی پرامین، نورتریپ تیلین، پروتریپ تیلین، تری میپرامین از این دارو استفاده نکنید.
- اگر شما اخیرا حمله قلبی داشته اید، کلومیپرامین را مصرف نکنید.
- داروی وسواس کلومپیرامین را با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) مانند: ایزوکربوکسازید، فنلزین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین، مصرف نکنید. شما باید بعد از قطع مصرف (MAO)، حداقل ۱۴ روز صبر کنید و بعد از آن کلومیپرامین را مصرف کنید، بعد از این که شما کلومیپرامین را قطع کردید، شما باید حداقل ۱۴ روز صبر کنید و بعد از آن MAO مصرف کنید.
- اگر سن شما کمتر از ۲۴ سال است، ممکن است هنگامی که شما برای اولین بار از کلومیپرامین استفاده می کنید افکار خودکشی داشته باشید، اگر شما نشانه های افسردگی و یا افکار خودکشی را در چندین هفته اول درمان داشتید به پزشک خود اطلاع دهید، هرگز خودسرانه دوز داروی خود را تغییر ندهید، علاوه بر این خانواده و مراقبان بسیار باید به تغییرات خلقی فرد آگاه باشند.
مصرف در دوران بارداری
داروی وسواس کلومپیرامین جزء گروه C است. این دارو ممکن است برای جنین مضر باشد. در صورت شک به حاملگی یا برنامه ریزی برای آن، پزشک خود را مطلع سازید.
مرکز روانشناسی اکسیر تمام خدمات خود از جمله مشاوره خانواده، مشاوره ازدواج، مشاوره طلاق، مشاوره جنسی و … را به افرادی که تحت پوشش بیمه بانک های طرف قرارداد اکسیر هستند رایگان ارائه می دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
مصرف داروی وسواس کلومپیرامین در دوران شیردهی
در شیر وارد شده و برای کودک شیرخوار مضر است. اگر به کودک خود شیر می دهید بدون مشورت با پزشک خود این دارو را مصرف نکنید.
راهنمای مصرف کلومیپرامین
- از مصرف داروی وسواس کلومپیرامین در موارد مشابه ویا توصیه آن به دیگران خودداری نمایید.
- دوره درمان را کامل کنید (اغلب شما ظرف ۴ هفته احساس خوبی پیدا می کنید)، در غیر این صورت به پزشک خود اطلاع دهید.
- چنانچه سوال یا نکته مهمی در مورد مصرف این دارو به نظرتان رسید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
- دکتر شما هرچند وقت یک بار ممکن است دوز داروی شما را تغییر بدهد برای این که شما نتیجه بهتری از مصرف این دارو بگیرید.
- برای کاهش ناراحتی معده، بهتر است که این دارو با غذا میل گردد.
- مصرف داروی وسواس کلومپیرامین را بدون مشورت پزشک خود قطع نکنید، زیرا ممکن است قبل از آن به دوز پایین تری نیاز داشته باشید.
- اگر شما به هر نوع عمل جراحی نیاز دارید، قبل از استفاده از کلومیپرامین به پزشک یا جراح خود اطلاع دهید.
- مصرف این دارو برای افراد زیر ۱۸ سال بدون تجویز پزشک ممنوع است.
- کلومیپرامین را به دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.
- کلومیپرامین را در مکانی دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.
فراموش کردن دوز مصرفی کلومیپرامین
در صورتی که یک نوبت از مصرف داروی وسواس کلومپیرامین را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را میل کنید، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.
مسمومیت با دوز بیش از اندازه:
- در صورت مصرف اتفاقی دوزهای بیش از مقدار توصیه شده، فرد را به واحدهای درمانی برسانید، مصرف بیش از اندازه آن می تواند بسیار خطرناک باشد.
- ضربان قلب نامنظم و تند، خواب آلودگی شدید، گیجی، آشفتگی، تهوع، تاری دید، تعریق، ضعف عضلانی، کم ادراری یا پرادراری، تورم، تنگی نفس، احساس سبک سری، غش، حملات تشنجی، اغما از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
عوارض جانبی داروی وسواس کلومپیرامین
۱ – عوارض شایع داروی وسواس کلومپیرامین
- واکنش های آلرژیک (کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لبها، زبان و گلو)
- تغییرات خلقی یا رفتاری
- اضطراب، حملات هراسی، مشکلات خواب
- احساس خشم، عصبانیت، بیقراری، بیش فعالی، افسردگی، افکار خودکشی یا خودآسیبی
۲ –عوارض خطرناک داروی وسواس کلومپیرامین
- سینه درد، احساس سنگینی، گسترش درد در نواحی بازوها و شانه ها، تهوع، تعریق
- ضعف ناگهانی در نیمی از بدن
- سردرد ناگهانی، گیجی، مشکلات بینایی، گفتاری یا تعادل
- احساس سبک سری یا غش
- تب، گیجی، ضعف عضلانی، ضربان قلب نامنظم و سریع
- رنگ پریدگی، کبودی، ضعف غیرعادی
- پرادراری
۳ – عوارض خفیف داروی وسواس کلومپیرامین
- تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، کاهش اشتها، یبوست، اسهال
- خشکی دهان
- افزایش اشتها، تغییرات وزنی
- اضطراب، بیقراری، خواب آلودگی، خستگی
- تاری دید، مشکلات تمرکزی
- مشکلات خواب
- افزایش تعریق
- کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، اشکال در ارگاسم
- اگر شما هرکدام از این عوارض و یا عوارض ناخواسته دیگری داشتید به پزشک خود اطلاع دهید.
تداخل دارویی
- اگر شما از داروهای ضدافسردگی (SSRI) مانند: سیتالوپرام، فلوکستین، فلوواکسامین، پروکستین، سرتالین، ۵ هفته قبل مصرف کرده اید، قبل از مصرف کلومیپرامین به پزشک خود اطلاع دهید.
- اگر شما هرکدام از داروهای زیر را مصرف می کنید، قبل از مصرف کلومیپرامین با پزشک خود صحبت کنید.
- سایمتیدین
- گوانتیدین
- متیل فنیدیت
- وارفارین
- داروهای قلب و فشار خون
- داروهای ریتم قلب
- آنتی سایکوتیک (ضدجنون) مانند کلرپرومازین، هالوپریدول، کلوزاپین، ریسپریدون
- اگر شما هرکدام از این داروها را مصرف می کنید، شما قادر به استفاده از کلومیپرامین نخواهید بود.
- داروهای دیگری وجود دارد که می تواند با کلومیپرامین تداخل کند. درباره تمام داروهایی که مصرف می کنید حتی ویتامین ها، داروهای گیاهی و دیگر داروهای تجویز شده توسط پزشکان دیگر با پزشک خود صحبت کنید و لیست تمام داروهایی که استفاده می کنید را به پزشک خود نشان دهید و بدون مشورت با دکتر خود هیچ داروی جدیدی را استفاده نکنید.
گرفتن وقت مشاوره از اکسیر
۷۷۸۸۲۸۱۷
۷۶۷۱۰۶۹۳
طبقه بندی درمانی فلوواکسامین
فلوواکسامین از گروه داروهای ضدافسردگی (مهارکننده های اختصاصی بازجذب سرتونین SSRI ) است که برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی و یا اختلالات وسواس فکری- عملی که شامل افکار و اعمال تکراری است مورد استفاده قرار می گیرد.
راهنمایی های کلی
چنانچه شما در هریک از حالات زیر بسر می برید، لازم است قبل از مصرف فلوواکسامین پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است به آزمایش های خاصی در طول درمان احتیاج داشته باشید و یا از دوز دارویی که با شرایط شما سازگار است استفاده نمایید.
- بیماری کبدی
- حملات تشنجی یا صرع
- اختلال دوقطبی
سابقه سوء مصرف مواد یا افکار خودکشی (اگر سن شما کمتر از ۲۴ سال است)، هنگامی که شما برای اولین بار از فلووکسامین استفاده کنید، شما ممکن است افکار خودکشی داشته باشید، اگر شما علایم افسردگی و یا افکار خودکشی را در چندین هفته اول درمان داشتید به پزشک خود اطلاع دهید، هرگز خودسرانه دوز داروی خود را تغییر ندهید. علاوه بر این خانواده و مراقبان بیمار باید به تغییرات خلقی فرد آگاه باشند.
در صورت وجود حساسیت به فلوواکسامین، تیزانیدین، تیوریدازین، پیموزاید و یا مهارکننده های «MAO» مانند: ایزوکربوکسید، ترانیل سیپرومین، فنالزین، سلژیلین دیگر شما قادر به استفاده از فلوواکسامین نخواهید بود. بعضی از این داروها باعث عوارض خطرناکی می شوند، هنگامی که آنها با فلوواکسامین تداخل پیدا می کنند. شما باید بعد از قطع مصرفMAO ، حداقل ۱۴ روز صبر کنید و بعد از آن فلوواکسامین را مصرف کنید، بعد از این که شما فلوواکسامین را قطع کردید، باید حداقل ۱۴ روز صبر کنید و بعد از آن MAO را مصرف کنید.
مصرف در دوران بارداری
فلوواکسامین جزء گروه C است. این دارو ممکن است باعث مشکلات ریوی خطرناکی در نوزادانی که مادران آنها در طول بارداری این دارو را مصرف می کرده اند، بشود.
اگر شما مصرف این دارو را در دوران بارداری قطع کنید، برگشت (عود) نشانه ها را خواهید داشت. در صورت شک به حاملگی یا برنامه ریزی برای آن، پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف در دوران شیردهی: در شیر وارد شده و برای شیرخوار مضر است. اگر به کودک خود شیر می دهید بدون مشورت با پزشک خود این دارو را مصرف نکنید.
راهنمای مصرف فلوواکسامین
- از مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری نمایید.
- این دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- دوره درمان را با مقدار توصیه شده، کامل کنید.
- مصرف این دارو برای افراد زیر ۱۸ سال بدون تجویز پزشک ممنوع است.
- از خرد کردن، جویدن و له کردن دارو خودداری کنید.
- قرص به صورت کامل بلعیده شود، زیرا این کار باعث می گردد که اثر دارو به تدریج در بدن آزاد شود.
- این دارو را می توانید همراه با غذا یا بدون آن صرف کنید.
- فلوواکسامین را به صورت ناگهانی قطع نکنید، زیرا شما ممکن است عوارض ناخوشایندی را تجربه کنید.
- این دارو را به دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
- دارو را در مکانی به دور از گرما و رطوبت نگهداری نمایید.
فراموش کردن دوز مصرفی
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را میل کنید، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن را مصرف کنید و از دو برابر کردن آن خودداری کنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه: اگر شما فکر می کنید بیش از مقدار تجویز شده این دارو را مصرف کرده اید، سریع به پزشک مراجعه کنید. تاری دید، فقدان هماهنگی، خواب آلودگی شدید، تهوع، استفراغ، مشکلات تنفسی، غش، کما از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
مقاله مرتبط : علائم افسردگی را بشناسیم
موارد احتیاط
هنگام رانندگی یا انجام هر کاری که به هوشیاری نیاز دارد، احتیاط کنید.
از نوشیدن الکل اجتناب کنید، زیرا می تواند عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد، علاوه بر این ممکن است به تفکر یا پاسخدهی شما به محیط آسیب برساند.
اگر شما از داروهای خواب آور، داورهای تسکین دهنده درد، داروهای آلرژیک یا سرماخوردگی، داروهای ضداضطراب و ضدصرع استفاده می کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی فلوواکسامین
شایع
- واکنش های آلرژیک (کهیر، مشکلات تنفسی، راش پوستی، تورم صورت، لبها، زبان و گلو).
- تغییرات خلقی یا رفتاری
- اضطراب، حملات هراس، مشکلات خواب
- احساس خشم، عصبانیت، بیقراری، بیش فعالی، افسردگی، افکار خودکشی و یا خودآسیبی
خطرناک
- حملات تشنجی (صرع)
- افکار و اعمال غیرعادی
- اضطراب، بیقراری، مشکلات حافظه و تمرکز، توهمات
- تب شدید، فقدان هماهنگی، سفتی عضلات
- گیجی، تعریق، سریع و نامنظم بودن ضربان قلب، تنفس سریع
خفیف
- کاهش اشتها و وزن
- خشکی دهان، تهوع خفیف، ناراحتی معده، اسهال، یبوست
- مشکلات خواب
- سرگیجه، خواب آلودگی
- کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، اشکال موارد ارگاسم.
اگر شما هرکدام از این عوارض و یا عوارض ناخواسته دیگری داشتید، سریع به پزشک مراجعه کنید.
تداخلات دارویی مهم
چنانچه شما هریک از داروهای زیر را مصرف می کنید قبل از مصرف فلوواکسامین پزشک خویش را مطلع سازید.
- داروهای ضددرد، ضدتورم، ضدتب، که اینها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک، ایندومتاسین، پیروکسیکام و دیگر داروها.
- کاربامازپین
- کلوزاپین
- دیورتیک (مدر)
- لیتیوم
- متادون
- مکسی لیتین
- امپرازول
- فنی توئین
- پروپرانولول
- کینیدن
- تاکرین
- ترامادول
- تریپتوفن
- تئوفیلین
- رقیق کننده خون مانند وارفارین (داروی ضدانعقاد خون)
- داروهای تسکین دهنده مانند: دیازپام، آلپرازولام، میدازولام، تریازولام.
- آلموتریپتان، سوماتریپتان، ریزاتریپتان، ناراتریپتان.
- داروهای اختلالات روانپزشکی مانند: کلرپرومازین، پرفنازین، هالوپریدول و…
- داروهای ضدافسردگی مانن: آمی تریپ تیلین، کلومیپرامین، ایمی پرامین.
- ویتامین ها، داروهای گیاهی و دیگر داروها.
داروی ضد افسردگی فلئوکستین
فلئوکستین از داروهای ضدافسردگی است و در گروهی از داروها که مهارکننده های اختصاصی بازجذب سروتونین( SSRI) نامیده می شوند، قرار دارد.
این دارو بر روی مواد شیمیایی در مغز که باعث عدم تعادل، افسردگی، هراس، اضطراب، نشانه های وسواس فکری- عملی شده اند، تاثیر می گذارد.
داروی ضد افسردگی فلئوکستین برای درمان اختلال افسردگی اساسی، اختلال خوردن، اختلال وسواس فکری- عملی، اختلال هراس و اختلال افسردگی قبل از قاعدگی به کار می رود.
راهنمایی مصرف داروی فلئوکستین
اگر شما هرکدام از داروهای زیر را استفاده کنید، قادر به استفاده از فلئوکستین نخواهید بود.
- پیموزاید
- تیوریدازین
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO )مانند: ایزوکربوکساید، ترانیل سیپرومین، فنالازین، سلژیلین
- مصرف همزمان این داروها با فلئوکستین می تواند بسیار خطرناک باشد.
- شما باید حداقل ۱۴ روز بعد از توقف مهارکننده های MAO صبر کنید قبل از این که فلئوکستین را مصرف کنید.
- شما بعد از قطع مصرف فلئوکستین باید حداقل ۵ هفته صبر کنید تا این که بتوانید مهارکننده های MAO را مصرف کنید.
اگر شما شرایط زیر را دارید قبل از مصرف این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
- بیماری کبد
- بیماری کلیوی
- دیابت
- حملات تشنج یا صرع
- اختلال دوقطبی
- سابقه سوء مصرف مواد یا افکار خودکشی
- اگر شما هرکدام از این شرایط را دارید ممکن است قادر به استفاده از فلئوکستین نباشید و یا این که ممکن است به آزمایش های خاص یا دوز خاص نیاز داشته باشید.
- شما ممکن است هنگام مصرف ضدافسردگی ها افکار خودکشی داشته باشید. به ویژه اگر کمتر از ۲۴ سال داشته باشید. اگر شما نشانه های افسردگی و یا افکار خودکشی را در چندین هفته اول درمان داشته باشید به پزشک خود اطلاع دهید. هرگز خودسرانه دوز داروی خود را تغییر ندهید. علاوه بر این خانواده و مراقبانر باید نسبت به تغییرات خلقی فرد آگاه باشند. پزشک شما هرچند وقت یک بار شما را ویزیت خواهد کرد. قرار ملاقات های خود را با پزشکتان از دست ندهید.
مصرف فلئوکستین در دوران بارداری
فلئوکستین جزء گروه C است. ضدافسردگی های SSRI ممکن است باعث مشکلات ریوی خطرناکی در نوزادانی که مادران آنها در طول حاملگی این دارو را مصرف می کرده اند، بشود. اگرچه با قطع داروهای ضدافسردگی در دوران بارداری ممکن است عود افسردگی را داشته باشید.
اگر شما تصمیم دارید که باردار شوید و یا این که در طول درمان با این دارو باردار شده اید، بدون مشورت با پزشک خود مصرف این دارو را قطع نکنید.
مصرف فلئوکستین در دوران شیردهی
فلئوکستین می تواند به شیر انتقال یابد و ممکن است به کودک شیرخوار آسیب برساند. اگر به کودک خود شیر می دهید بدون مشورت با پزشک خود این دارو را استفاده نکنید.
فراموش کردن دوز مصرفی فلئوکستین
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را میل کنید. ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دو برابر کردن آن خودداری کنید
عوارض جانبی فلئوکستین
اگر شما نشانه های زیر را دارید فورا کمک پزشکی دریافت کنید:
- واکنش های آلرژیک: راش پوستی، کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لبها، زبان و گلو.
- تغییرات خلقی یا رفتاری: اضطراب، حملات هراس و مشکلات خواب.
- احساس تکانش گری، بدخلقی، آشفتگی، پرخاشگری، بیقراری و بیش فعالی.
- افسردگی، افکار خودکشی یا خود آسیبی
اگر شما هرکدام از عوارض خطرناک زیر را داشتید فورا به پزشک خود اطلاع دهید:
- صرع (حملات تشنج).
- لرزش، سفتی عضلات.
- راش پوستی.
- اشکال در تعادل یا هماهنگی.
- اضطراب، گیجی، تعریق، ضربان قلب تند
عوارض خفیف فلئوکستین
- خواب آلودگی، سرگیجه و ضعف
- آبریزش بینی، درد گلو، سردرد و نشانه های آنفلوآنزا.
- تهوع، اسهال، تغییر در اشتها.
- تغییرات وزنی.
- کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، اشکال در ارگاسم.
- خشکی دهان، افزایش تعریق.
این لیست کامل نیست و ممکن است عوارض دیگری نیز اتفاق بیفتد. درباره تمام عوارض ناخواسته و مزاحمی که برای شما اتفاق می افتد با پزشک خود صحبت کنید.
تداخلات دارویی فلئوکستین با دیگر داروها
قبل از مصرف داروهای زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
داروهای ضددرد، تب و یا تورم: آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسین، ایندومتاسین و دیگر داروها.
مصرف همزمان این داروها و فلئوکستین می تواند باعث کبود شدن و یا خونریزی گردد.
اگر شما هرکدام از داروهای زیر را مصرف می کنید قبل از مصرف فلئوکستین به پزشک خود اطلاع دهید.
- آلپرازولام.
- کلوزاپین.
- دیگوکسین.
- فلکاینید.
- هالوپریدول.
- داروهای ضدصرع مانند: فنی توئین، کاربامازپین.
- تریپتوفان.
- وین بلاستین.
- وارفارین.
- ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند: آمی تریپ تیلین، ایمی پرامین و…
این لیست کامل نیست و داروهای دیگری نیز وجود دارند که با فلئوکستین تداخل پیدا می کنند. درباره تمام داروهای بدون نسخه و یا با نسخه ای که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. این توصیه ویتامین ها، داروهای گیاهی و دیگر داروها را دربرمی گیرد.
هیچ داروی جدیدی را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید.
داروی ضد وسواس نفازودون
نفازودون یک داروی ضد وسواس است که برای درمان اختلال افسردگی اساسی مورد استفاده قرار می گیرد. نفازودون از نظر مواد شیمیایی شبیه دیگر گروه های ضدافسردگی ها مانند: مهارکننده های اختصاصی بازجذب مجدد سرتونین(SSRI )، ضدافسردگی های سه حلقه ای یا مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) نیست.
راهنمایی های کلی مصرف نفازودون
اگر شما به نفازودون یا ترازودون حساسیت دارید و یا مشکلات کبدی ناشی ار مصرف نفازودون دارید، قادر به استفاده از این دارو نخواهید بود.
اگر شما هرکدام از داروهای زیر را استفاده می کنید، نباید نفازودون را مصرف کنید.
- کاربامازپین
- سیزاپراید
- پیموزاید
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) مانند: ایزوکربوکسازید، ترانیل سیپرومین، فنالازین، سلژیلین
- ترفنادین
مصرف همزمان نفازودون و این داروها می تواند عوارض خطرناکی ایجاد کند.
شما باید حداقل ۱۴ روز بعد از قطع مهارکننده MAO صبر کنید، قبل از این که نفازودون را مصرف کنید.
شما بعد از قطع مصرف نفازودون باید ۷ روز صبر کنید تا این که بتوانید مهارکنندهMAO را مصرف کنید.
چنان چه شما در هریک از حالات زیر به سر می برید، لازم است قبل از مصرف نفازودون پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است به آزمایش های خاص در طول درمان احتیاج داشته باشید و یا به دوز دارویی که با شرایط شما سازگار است نیاز داشته باشید.
- بیماری های کبدی
- بیماری های قلبی یا حمله قلبی
- اختلال دوقطبی
- صرع یا اختلالات تشنج
- سابقه افکار یا اقدام به خودکشی
شما ممکن است هنگام مصرف ضدافسردگی ها، افکار خودکشی داشته باشید، به ویژه اگر شما کمتر از ۲۴ سال داشته باشید. اگر شما نشانه های افسردگی و یا افکار خودکشی را در چندین هفته اول درمان دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. هرگز خودسرانه دوز داروی خود را تغییر ندهید. علاوه بر این خانواده و مراقبان باید به تغییرات خلقی فرد آگاه باشند.
پزشکتان باید حداقل در ۱۲ هفته اول درمان، شما را به صورت منظم ویزیت کند.
گرفتن وقت مشاوره از اکسیر
۷۷۸۸۲۸۱۷
۷۶۷۱۰۶۹۳
مصرف در دوران بارداری
این دارو طبق نظر سازمان غذاوداروی آمریکا( FDA) در دوره بارداری جزء گروه C است. این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. در صورت شک به حاملگی یا برنامه ریزی برای آن به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف نفازودون در دوران شیردهی
مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر وارد شده یا خیر و یا این که به کودک شیرخوار آسیب می رساند یا خیر. اگر شما به کودک شیر می دهید، بدون مشورت با پزشک خود این دارو را مصرف نکنید.
راهنمای مصرف نفازودون
- این دارو را کاملا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- هرگز این دارو را بیشتر ازمقدار و مدت تجویز شده مصرف نکنید.
- ز مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری کنید.
- پزشک شما هرچند وقت یک بار ممکن است دوز داروی شما را تغییر دهد، برای این که بهترین نتیجه را به دست آورید.
- شما ممکن است نفازودون را با غذا و یا بدون غذا مصرف کنید.
- اگر شما نیاز به جراحی دارید، قبل از جراحی پزشک خود را از مصرف این دارو مطلع سازید، زیرا ممکن است پزشکتان این دارو را برای مدت کوتاهی قطع کند.
- نفازودون را در مکانی به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.
- نفازودون را به دور از دسترس کودکان قرار دهید.
فراموش کردن دوز مصرفی
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را میل کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دو برابر کردن دارو خودداری کنید.
موارد احتیاط مصرف نفازودون
- هنگام مصرف نفازودون از نوشیدن الکل اجتناب کنید.
- داروهای سرماخوردگی یا آلرژیک، نارکوتیک ها، قرص های خواب آور، آرامش دهنده های عضلانی، داروهای ضدصرع و اضطراب ممکن است عوارض جانبی نفازودون را افزایش دهند. اگر شما به طور منظم از این داروها و یا هر داروی ضدافسردگی استفاده می کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
- نفازودون می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که به تفکر یا پاسخدهی شما به محیط آسیب برساند.
- هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که به هوشیاری نیاز دارد، احتیاط کنید.
- از تغییر وضعیت ناگهانی یعنی بلند شدن سریع از حالت نشسته یا خوابیده پرهیز کنید، زیرا ممکن است باعث سرگیجه شود.
عوارض جانبی
اگر شما هرکدام از نشانه های زیر را دارید، فورا کمک پزشکی دریافت کنید.
- واکنش های آلرژیک: راش پوستی، کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لبها، زبان، گلو.
- تغییرات خلقی یا رفتاری، اضطراب، حملات هراسی، مشکلات خواب، احساس تکانشی، خشم، پریشانی، تندخویی، پرخاشگری، بیقراری، بیش فعالی (جسمی یا روانی)، افسردگی شدید، افکار خودکشی، خودویرانگری
- اگر شما هرکدام از عوارض خطرناک زیر را داشتید، فورا مصرف این دارو را قطع کنید.
- تهوع، ناراحتی معده، کاهش اشتها، خارش، ادرار تیره.
- یرقان
- گیجی، توهمات، افکار یا رفتار غیرعادی
- صرع
- دردناک بودن نعوظ آلت تناسلی
- تب، دردهای جسمانی، نشانه های آنفلوآنزا
- احساس بیهوش شدن
- عوارض خفیف شامل:
- تهوع خفیف، اسهال، یبوست.
- سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف
- مشکلات خواب
- خشکی دهان، گلودرد
- مشکلات بینایی
- سردرد
- افزایش اشتها
مرکز روانشناسی اکسیر خدمات روانشناختی خود را توسط متخصصین مجرب در زمینه های مختلف از جمله مشاوره فردی، مشاوره افسردگی، مشاوره اضطراب، مشاوره وسواس و … را به صورت حضوری و غیرحضوری به شما عزیزان ارائه می دهد.
تداخلات دارویی
اگر شما هرکدام از داروهای زیر را استفاده می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
- بوسپیرون
- سیکلوسپورین
- دیگوکسین
- هالوپریدول
- فنی توئین
- پروپرانولول
- تاکرولیموس
- تریازولام
- وارفارین
- داروهای کاهش کلسترول
- داروهای ضدافسردگی مانند فلئوکستین
رزرو وقت مشاوره
ثبت ديدگاه