مشکلات در تربیت کودک
والدین معمولا در تربیت کودک مشکل دارند. در این مقاله به برخی مشکلات رشدی و رفتاری معمول و دردسرهایی که برای خانواده ایجاد می‌شود، اشاره می‌کنیم.
مشکلات رایج در تربیت کودک
کودک نق نقو
یکی از مشکلات والدین در تربیت کودک، نق نق کردن است. نق، غرغر، ونگ ونگ، شکایت، یا هر اسم دیگری که بر آن بگذاریم، بسیاری از والدین با آن آشنایی کامل دارند. لحن صدای کودکی که خواهشی را به اصرار تبدیل می‌کند، خصوصاً اگر کار همیشگی او باشد، ممکن است پدر و مادر را آشفته‌خاطر کند. بسیاری از والدین شکایت می‌کنند که کودکشان هرگاه دهان خود را باز می‌کند، با صدایی جیغ مانند و تو دماغی شروع به نق زدن می‌کنند.
آنان به موارد بی‌شماری اشاره می‌کنند: برای خوردن چیزی قبل از شام نق می‌زنند، در اتومبیل و بخصوص هنگام دیدن پدر بزرگ و مادر بزرگ مدام نق می‌زنند. داشتن چنین فرزندی برای بسیاری از والدین دشوار است. شاید از درون از کوره به در روند و جوش بیاورند و کم کم نگران زمانی شوند که دیگر علاقه‌ای نداشته باشند ساعاتی را با فرزندان خود سپری کنند. اغلب این مسئله والدین را وا می‌دارد تا در جستجوی کمک فردی متخصص برآیند.
کودک نحس
کودک نحس از حدود ۱۸ ماهگی کج خلق و نحسی باور نکردنی از خود نشان می‌دهد. رفتار کودک نحس ممکن است به قدری غیر قابل تحمل شود که به ناچار مجبور شوید او را از مهدکودک بیرون بیاورید. گاهی کودک تا هشت بار در روز نحسی می‌کند و سرو صدای او حتی تا سر خیابان نیز شنیده می‌شود. بعضی وقت‌ها حتی همسایگان با پلیس تماس می‌گیرند و گزارش می‌دهند کودکی در همسایگی آنان مورد بدرفتاری و ضرب و شتم قرار گرفته است!
کودکان به صورت‌های متفاوتی نحسی می‌کنند: خود را به زمین می‌اندازند، تا آن جا که می‌توانند و قدرت دارند با صدای بلند جیغ می‌زنند، ناسزا می‌گویند دست و پای خود را به زمین می‌کوبند و گاهی اوقات نفس خود را حبس می‌کنند تا آنجا که رنگ صورتشان کبود می‌شود. نحسی این کودکان از ۳۰ ثانیه تا ۳۰ دقیقه به طول می‌انجامد. آنان از این روش برای تأثیر گذاشتن بر دیگران و رسیدن به خواسته‌های خود استفاده می‌کنند. برای مثال، اگر به درخواست چنین کودکی جواب رد بدهند، ممکن است نحس شود.
کودکی که در تخت خود نمی‌خوابد
چنین کودکی درواقع تخت خوابی ندارد، یا این‌چنین به نظر می‌رسد. او مقابل تلویزیون روی زمین به خواب می‌رود تا هنگامی که والدینش برای خواب آماده شوند، بعد با خوشحالی میان آن دو جای راحتی پیدا می‌کند و می‌خوابد. او اصلاً حاضر نمی‌شود روی تخت خواب اتاق خود بخوابد و والدینش با وجود کوشش‌های زیاد نتوانسته‌اند حریف او شوند و دیگر تسلیم شده‌اند. در ضمن آنان نمی‌توانند کودک را وادار کنند مثلاً سر ساعت مناسب بخوابد. او معمولاً هر زمان که بخواهد می‌خوابد. بسیاری از شب‌ها بین ساعت ۱۹.۳۰ تا ۱۰.۳۰ جلوی تلویزیون به خواب می‌رود. وقتی پدر یا مادر او را بلند می‌کند تا در تخت بگذارد بیدار می‌شود. اگر والدین او را در تخت خواب خودشان نگذارند، با صدای بلند فریاد می‌کشد تا بالاخره آنان تسلیم شوند.
کودکانی که از خوابیدن در تخت خود امتناع می‌کنند، در طول شب دائم از تخت پایین می‌آیند، یا چندین بار بیدار می‌شوند و این مسئله ممکن است معضلی واقعی برای والدینی باشد که اغلب خسته از کار روزانه شدیداً به خواب شب نیاز دارند.
بازیکن بد
این کودک از باختن بیزار است. تا آنجا که والدین او به یاد می‌آورند، گرایش به بلندپروازی و جاه‌طلبی داشته است. شاید در آغاز پدر و مادر این حقیقت را که پسرشان پرجرأت است، پنهانی ستوده باشند، ولی عملاً او را تشویق نکرده‌اند تا انتظار داشته باشد که در هر بازی یا فعالیتی برد با او باشد. او بازنده‌ی بداخلاقی است.
مقاله مرتبط: کدام روش تربیت کودک درست است؟
مقاله مرتبط: کاربرد و نقش مذهب در تربیت کودکان
بهبود مشکل رفتاری کودک
کودک نق نقو، نحس، کودکی که از خوابیدن در تخت خود امتناع می‌کند و بازیکن بد، همه و همه یک مشکل مشترک دارند: رفتارشان باعث بروز برخوردهایی بین آنان با والدینشان و در برخی موارد با آموزگاران و حتی هم‌سن‌وسالان آن‌ها می‌شود. والدین این‌گونه کودکان اغلب امیدوارند رفتار مشکل‌آفرین، خودبه‌خود از بین برود. شاید افراد بسیاری آنان را نصیحت کرده باشند که این مشکل گذراست و اینکه بالاخره کودک این مرحله را پشت سر می‌گذارد، اما بسیاری موارد عکس آن صادق است و مشکل وخیم‌تر می‌شود.
بهبود رفتار کودک تنها زمانی امکان‌پذیر است که والدین وارد عمل شوند، به‌این‌ترتیب که آنان برای واکنش نشان دادن به رفتار کودک باید روش‌های صحیح دیگری را فراگیرند. این مستلزم آن است که والدین بی‌درنگ و صادقانه به مبارزه با این مشکلات همت کنند و در روشی که قبلاً برای برخورد با آن مشکل اتخاذ کرده بودند، تغییری دهند.
حل مشکل برای بسیاری از والدین ساده است: آنان فقط نیاز به اتخاذ روشی متفاوت با قبل، برای برخورد با رفتار کودک خود دارند. اما در مورد تعداد اندکی از والدین تغییرات مهم دیگری نیز لازم است. برای مثال والدینی که درگیر علایق، کار یا فعالیت‌های دیگر خود هستند، ممکن است به نیازهای کودکان خود از قبیل توجه، مراقبت، مهربانی و نظارت مناسب بر کارهای آنان بی توجه باشند. شاید لازم باشد آن‌ها در اولویت‌های خود تجدید نظر کنند و زمان بیشتری برای فرزندانشان در نظر بگیرند. برخی از والدین نیز تنها به اصلاحاتی جزئی در تدابیر و روش‌هایی که تا به حال استفاده می‌کردند نیاز دارند. نوع و میزان تغییر تا حدی به نوع مشکلی که پدر و مادر درگیر آن هستند بستگی دارد.
در جلسات مشاوره والدین مرکز مشاوره اکسیر اصول اساسی در تربیت کودک به شما والدین آموزش داده می‌شود.
ثبت ديدگاه