بازپروری و درمان اعتیادهای رفتاری در بسیاری از موارد، با چالش های جدی مواجه می شود؛ چرا که برخلاف اعتیاد به مواد مخدر پرهیز از فعالیت اعتیادآور به طور کامل غیرممکن است.
به عنوان مثال، فردی که اعتیاد به پرخوری پیدا کرده است، نمی تواند مواد غذایی و غذا خوردن را به طور کامل از زندگی اش حذف کند. به همین خاطر، بسیاری از برنامه های درمان اعتیاد رفتاری در درجه اول روی بازسازی و بهبود رفتارهای فرد تمرکز می کنند تا قطع کردن و حذف رفتار اعتیادآور.
برنامه های درمانی
برنامه های درمان اعتیاد رفتاری، به مشکل روانی که بیمار با آن مواجه است، رسیدگی می کنند. برخی از مراکز بازپروری خدمات توان بخشی برای این نوع اعتیاد ارائه می کنند، که در درمان اعتیاد رفتاری بسیار موثر است. در یک نگاه کلی، همه این برنامه های درمانی به دنبال کمک به بیمار برای یافتن سبک زندگی سالم تر و راه های سالم تری برای مقابله با فشارهای زندگی روزمره هستند…
روش هایی برای درمان اعتیادهای رفتاری
روش های متنوعی برای درمان اعتیادهای رفتاری وجود دارد، اما اغلب برای دریافت نتیجه بهتر از چند روش به طور همزمان استفاده می شود:
– مشاوره فردی:
مشاوره رو در رو یا فردی، روی مسائل عاطفی و احساسی تمرکز می کند که در بروز اعتیاد رفتاری نقش دارند. مشاوره های فردی فرصت خوبی برای صحبت درباره نگرانی ها و مسائلی هستند، که افراد تمایلی به بیان آن ها در مشاوره های گروهی یا در جمع ندارند.
– رفتاردرمانی و رفتاردرمانی شناختی:
در بسیاری از برنامه های درمان اعتیاد رفتاری، توان بخشی و بازپروزی موفق در گرو نوعی رفتاردرمانی است که رفتارهای ناسالم و منفی فرد را حذف و رفتارهای سالم و مثبت را جایگزین آن ها کند. همچنین در رفتاردرمانی از پاداش مثبت برای تشویق و تقویت رفتارهای سالم در فرد استفاده می شود. این پاداش مثبت، کمک موثری در بهبود طولانی مدت فرد است.
رفتاردرمانی شناختی هم الگوهای جدید رفتاری را به فرد می آموزد، اما در این مورد تمرکز روی انگیزه های رفتاری خاص است تا خود رفتار. در واقع هدف رفتاردرمانی شناختی، تغییر و اصلاح فرایندهای فکری است که منجر به اعتیاد رفتاری می شوند.
– خانواده درمانی:
درمان اعتیادهای رفتاری اغلب مستلزم آن است که خانواده و دوستان هم در جریان درمان مشارکت داشته باشند. این مشارکت در موفقیت برنامه های درمانی تاثیر بسزایی دارد. مشاوره های خانوادگی به اعضای خانواده، در بازسازی روابط خانوادگی برای داشتن تعامل و رابطه سالم تر کمک می کند…
– گروه درمانی:
گروه درمانی برای بیمار، امکان حضور در یک جمع خصوصی و بحث کردن درباره مشکلاتش را فراهم می کند. در گروه درمانی اغلب دو نفر که اعتیاد رفتاری مشابه دارند، با هم یک جفت تشکیل می دهند و روی درمان کار می کنند. این نوع از درمان، به افراد اجازه می دهد که تجربیات و مشکلاتشان را با فردی که مشکلاتی مشابه را تجربه کرده اند، در میان بگذارند.
انکار، یکی از عوامل کلیدی موثر در اعتیاد رفتاری است که غلبه بر آن برای درمان بیمار بسیار حیاتی است. در اکثر مراکز درمانی، درمان اعتیاد رفتاری فرایندی ۱۲ مرحله ای است که افراد را قادر می سازد روان و افکارشان را از انزواطلبی و احساس گناه که اجزای جدانشدنی هر نوع اعتیاد رفتاری هستند، رها کند و آن ها را به مهارت های مقابله ای جایگزین سازد.
نوع برنامه درمانی بستگی به نوع رفتاری دارد که فرد به آن اعتیاد پیدا کرده است. برای مثال، درمان اعتیاد به قمار احتیاج به ترک دوره ای دارد، اما در مورد پرخوری باید عادات غذایی را بازتعریف کرد تا فرد بتواند غذاخوردن را کنترل کند. به این ترتیب در وهله اول باید وضعیت فرد و اعتیاد رفتاری توسط یک متخصص ارزیابی شود تا موثرترین شیوه درمانی برای وی انتخاب شود.
پس اگر احساس می کنید که به رفتاری خاص اعتیاد پیدا کرده اید، حتماً با یک روانشناس تماس بگیرید تا کمک حرفه ای دریافت کنید…
ثبت ديدگاه