انواع مواد مخدر

ماده مخدر، نامی عمومی برای انواع مختلفی از داروها و ترکیبات طبیعی یا شیمیایی است، که اغلب به دلیل احتمال ایجاد وابستگی به مصرف، جزء مواد اعتیاد آور طبقه بندی شده و معمولاً خرید و فروش آن ها ممنوع است. انواع مختلفی از مواد مخدر و اعتیاد آور وجود دارند و به همین دلیل، فرد معتاد در طول زمان، برای ارضا و احیای حس نشئگی، معمولا از ماده مخدر به مخدری قوی تر نیاز پیدا می کند…

چهار گروه اصلی مخدرها

  ۱- سستی زا

مواد مخدری که واکنش‌ های مغز را آهسته می‌ کند.

اثرات: کم شدن سرعت تنفس و ضربان قلب، کم شدن فشار خون، خواب آور
(هروئین، تریاک، مورفین)

  ۲- محرک ها

مواد مخدری که به سیستم عصبی بدن، سرعت می‌بخشد.

اثرات: بیشتر شدن سرعت تنفس و ضربان قلب، بیشتر شدن فشار خون، جلوگیری از خواب
(کوکائین نیکوتین)

  ۳- توهم زا

مواد مخدری که باعث حالت‌هایی مثل هذیان می‌شود.

اثرات: از دست دادن حافظه؛ لرزش؛ حالت استفراغ و عوض شدن اخلاق
(PCP LSD)

  ۴- استنشاقی

مواد مخدری که از طریق استنشاق، استفاده می‌شود.

اثرات: آهسته شدن فرآیند مغز، بیشتر شدن ضربان قلب و سردرد
(ماری‌جوانا)

مواد سستى ‏زا

موادى هستند که مصرف آن، بر روى سلسله اعصاب مصرف‏ کننده اثر گذاشته و در نتیجه فعالیت فکرى و بدنى او را سست نماید.

این مواد به دو دسته تقسیم می‏ شوند:

• طبیعى: مانند استحصالات گیاه خشخاش، تریاک، شیره تریاک، مورفین
• مصنوعى: مانند هروئین، متادون، نرمتادون، پاپاورین، پتیدین، انواع و اقسام قرص هاى مسکن و آرام ‏بخش

مواد توهم‏ زا

با مصرف این مواد، فرد دچار اوهام حسى و بصرى می ‏شود. این مواد را هالوسینوژن می‏ گویند که شامل:

• طبیعى: مانند استحصالات گیاه شاهدانه، حشیش، بنگ، ماری‏جوانا، گراس، چرس، مسکالین، جو سیاه آفت ‏زده، برخى از قارچ هاى حاوى مواد توهم ‏زا، دانه‏ هاى نوعى نیلوفر وحشی
• مصنوعی: مانند ال.اس.دی (L.S.D)، دی‏ متیل تریپتامین (D.M.T)، دی‏ اتیل تریپتامین (D.E.T)

مواد توان‏ افزا

مصرف آن، بر روى سلسله اعصاب تأثیر گذاشته و در نتیجه فعالیت فکرى و بدنى مصرف‏ کننده بیشتر و باعث هیجان می‏ شود. این مواد به دو دسته تقسیم می‏ شوند که عبارتند از:

• طبیعی: مانند برگ کوکا، کوکائین، کراک، برگ و ساقه برخى درختان مثل خات و کراتم و ناس
• مصنوعی: مانند آمفتامین، متیل آمفتامین، ترکیبات آمفتامین‏ ها

انواع مواد سستى زا

    – تریاک:

تریاک، داراى ترکیبات بسیارى است که تاکنون ۲۵ نوع موثر آن، شناخته شده است. مهم ترین آلکالوییدهاى تریاک عبارتند از مورفین، نارکوتین، پاپاورین، تبائین، کدئین و نارسئین.

× عوارض:

• مغز: وابستگى (اعتیاد)، بی‏ خوابى هنگام شب، خواب آلودگى در طى روز
• تغییرات شخصیتی:

1. 1. کاهش علائق و انگیزه‏ ها
   2. کاهش احساس مسئولیت
   3. کاهش توجه به تحصیل، شغل و خانواده
   4. افسردگى و بی قراری، پرخاشگری، اغماء به دنبال مصرف زیاد

• گوارش: تهوع و استفراغ، کاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا، کاهش فعالیت روده ‏ها و یبوست مزمن، بی‏ اشتهایى و کاهش وزن، سوء تغذیه، خشکى دهان، اختلال در کبد
• پوست: خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لب ها، کهیر
• بیضه و تخمدان: کاهش توان و میل جنسی، به هم خوردن دوره ‏هاى قاعدگى در زنان
• تضعیف دفاع بدن علیه بیماری ها: بی ‏حسى و عدم تعادل بدنی‏، عفونت ریه، یست تنفسى به دنبال مصرف زیاد، انقباض مردمک چشم

    – مورفین:

مورفین از کلمه مورفئوس خداى رویایى یونان باستان، مشتق شده است و یکى از اجزاى اصلى و اساسى تریاک است که به طور متوسط از هر ۱۰ کیلوگرم تریاک، یک کیلوگرم مورفین تهیه می‏ شود. رنگ آن به صورت کرم روشن و گاهى اوقات به رنگ آرد نخودچى و مزه آن تلخ است. ذرات آن در زیر ذره‏ بین، شبیه کریستال هاى سوزنى است.

از نظر دارویی، ضد درد بوده، با اثرات رخوت ‏زایى که بر روى مغز دارد، باعث کنترل دردهاى شدید می‏ شود و به همین خاطر مصرف مجاز آن، فقط در بیمارستان هاست.

    – هروئین:

• نحوه استعمال: هروئین از طریق کشیدن از راه مجارى تنفسی، تزریق داخل رگ ها و تزریق زیر جلدى استعمال می‏ شود.

× عوارض:

• مغز: وابستگی، افسردگی
• تغییرات شخصیتى:

1. 1. کاهش علائق و انگیزه ها
   2. کاهش احساس مسؤلیت
   3. کاهش توجه به تحصیل، شغل و خانواده
   4. بی‏خوابى هنگام شب و خواب‏ آلودگى در طى روز
   5. پرخاشگری، آبسه چرکى مغز، عفونت مغز
   6. بیماری هاى مختلف ناشى از مرگ بخشى از سلول هاى مغزى و نخاع به دنبال مصرف زیاد

• گوارش: تهوع و استفراغ، کاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا بى ‏اشتهایى و کاهش وزن
• کلیه: ناتوانى در تخلیه ادرار، نارسایی، عفونت کلیه
• پوست: خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لب ها، کهیر، عفونت پوست
• ریه: انسداد ناگهانی رگ هاى تغذیه کننده ریه، عفونت ریه، ایست تنفسى به دنبال مصرف زیاد
• قلب: نارسایى قلب، به هم خوردن نظم ضربان قلب، عفونت کلیه داخلى و دریچه ‏هاى قلب
• عروق و خون: سخت شدن دیواره عروق، التهاب عروق، عفونت عروق
• کبد: اشکال در کار کبد، عفونت و التهاب کبد، بیمارى مزمن کبدى
• بیضه و تخمدان: کاهش میل جنسی، کاهش توان جنسى

    – متادون:

یک ماده مخدر مصنوعى است که در جنگ جهانى دوم، به علت کمبود مورفین براى تسکین مجروحین به وسیله آلمانى ها ساخته شد. در حقیقت متادون یک داروى برطرف‏ کننده درد است که براى تسکین سرفه هم از آن استفاده می‏ کنند. گرچه متادون خود یک ماده اعتیاد آورنده قوى است، ولى به عنوان یک داروى پزشکى براى ترک و معالجه معتادان به تریاک، هروئین و مورفین از آن استفاده می‏ کنند.

اثرات دارویى آن تا حدى شبیه به مورفین بوده؛ با این تفاوت که پس از مصرف، مدت بیشترى طول می‏ کشد تا اثرات آن ظاهر شود و به مدت طولانى ‏تر در بدن باقى می ‏ماند.

    – کدئین:

یکى از مشتقات معروف تریاک است. به عنوان مسکن در اشکال مختلف قرص، کپسول و شربت در پزشکى کاربرد دارد. اثر کدئین در حدود اثر مورفین است و در صورتى که زیاد مصرف شود، علائمى مانند اثرات مورفین خواهد داشت. نحوه مصرف آن به صورت تزریقى و خوراکى می ‏باشد.

    – پاپاورین:

یکى از مشتقات مؤثر تریاک می‏ باشد که سفید کریستالى است و از نظر زهرآگین بودن، حد وسط مورفین و کدئین است. ماده ‏اى است نشاط آور و محرک. کار عضلات صاف مثل روده را کند کرده و باعث شل شدن آن ها می‏گردد. در برونش ها و رگ ها انبساط ایجاد نموده و در آب نامحلول است و در الکل حل می ‏شود.

    – پتیدین:

این ماده هم مثل متادون از داروهاى سستی‏ زاى مصنوعى می ‏باشد که قدرت ضد درد آن، از مورفین کمتر است و عضلات بدن را سست و شل می‏ کند.

    – الکل:

الکل نوعی ماده مخدر است که در مقایسه با سایر مواد مخدر، راحت تر در اجتماع پذیرفته می شود. با این حال، قدرت اعتیادآوری آن، به هیچ عنوان کمتر از سایر انواع مواد نیست. از لحاظ علمی، الکل در زمره موادی دسته بندی می شود که فعالیت بدن را کند کرده و سرعت عملکرد های حیاتی آن را کاهش می دهد. در نتیجه فردی که الکل مصرف می کند، به سختی راه می رود، بریده بریده صحبت می کند، و قادر نیست که به سرعت از خود عکس العمل نشان دهد.

× عوارض و تاثیرات الکل:

هنگامی که فرد معتاد به الکل، قصد می کند تا مصرف خود را قطع کند، مغز وی نیز، تلاش برای عملکرد عادی بدون نیاز به حضور الکل را آغاز می کند. این تلاش مغز برای بازگشتن به حالت عادی، با عوارض و عواقبی به همراه است که باعث بروز خماری در فرد معتاد می شود. فرد معتاد با بروز رفتارهایی مانند افسردگی، عصبانیت و یا استرس (که متعادل کننده های روانی مربوط به درد فیزیکی هستند) سعی می کند تا تعادل از دست رفته خود، که بر اثر حضور دائمی الکل و مختل شدن کارکرد طبیعی مغز به وجود آمده است را، مجددا به دست بیاورد.

همین نشانه های جسمی و روحی خماری هستند که باعث می شود تا معتادان به الکل، نتوانند به راحتی مصرف الکل را کنترل کرده و یا به کل کنار بگذارند.

مصرف مداوم الکل، به طرق بسیار زیادی بر جسم فرد معتاد تاثیر می گذارد. معتادان به الکل، اغلب به ترکیبی از چندین نوع عارضه خطرناک از جمله موارد زیر دچار می شوند:

• حملات قلبی
• ایست قلبی
• دیابت
• بیماری های ریوی
• اختلالات کبدی

مصرف بیش از حد الکل (اوردوز) و مسمویت ناشی از الکل، می توانند باعث مرگ شوند. این خطر مخصوصا برای آن دسته از مصرف کنندگان که به طور دائم مصرف خود را قطع کرده و پس از مدتی مجددا مقدار زیادی مصرف می کنند، بیشتر و جدی تر می باشد. خطر اوردوز و مصرف بیش از حد الکل، تنها به کسانی که در یک نوبت مقدار زیادی مصرف می کنند، محدود نمی شود؛ بلکه افرادی که به طور مداوم میزان زیادی الکل مصرف می کنند و کبد و جریان خون آن ها، دائما در معرض الکل قرار دارد نیز، ممکن است به این حالت دچار شوند.

“هذیان خمری” یا “جنون الکلی” نیز از جمله عوارض خماری معتادان به الکل می باشد که باعث بروز اختلالات روانی و عصبی شده و گاها می تواند کشنده نیز باشد. استفاده طولانی مدت و دائمی از الکل، باعث مزمن شدن بیماری شده و برای مصرف کننده مشکلات جسمی، رفتاری، و اجتماعی زیادی به همراه خواهد داشت.

الکلی هایی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، با عوارض بعد از عمل خطرناک تری رو به رو هستند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• عفونت
• خونریزی
• کاهش عملکرد قلب و ریه
• تاخیر در بهبودی زخم ها

همچنین عوارض خماری بعد از عمل جراحی نیز، به موارد فوق اضافه شده و بهبودی آنان را به تاخیر می اندازد…

× به طور کلی عوارض مصرف الکل عبارتند از:

• لکنت زبان
• خواب آلودگی
• استفراغ
• اسهال
• ناراحتی معده
• سردرد
• مشکلات تنفسی
• انحراف دید و شنوایی
• تصمیمات غیر منطقی
• کاهش ادراک و هماهنگی
• عدم هوشیاری
• کم خونی (از دست رفتن سلول های قرمز خون)
• اغماء
• از دست دادن حافظه

مواد توهم زا

    – شاهدانه:

این گیاه، در آمریکاى شمالى به نام ماری‏جوانا یا چرس، در انگلیس به گراس، در فرانسه ادب، در هندوستان بنگه و گنجا، در خاور نزدیک و خاورمیانه حشیش، در افریقاى جنوبى دگا، در سوریه و لبنان حشیشه ‏الکیف، در ترکیه اسر یا اسرا، در آفریقاى مرکزى کامبا، در اسپانیا و در دیگر کشورها به اسامى مختلفى چون وید، پات، شانگ، چاراز، مکونا و غیره شهرت دارد.

در هر حال، هر اسم و نامى بر این گیاه و مشتقات آن نهاده شود، اثرات توهم ‏زایى آن همچنان پابر جاست. در اینجا به حالاتى که پس از استعمال حشیش و ماری‏جوانا در مصرف کننده روى می‏دهد، به طور اختصار اشاره می‏ کنیم:

• در اثر نشئه شدن اشیاى مجاورش را بزرگتر و یا کوچکتر مى بیند.
• اشتهاى کاذب و میل به مصرف غذا پیدا می ‏کند.
• احساس قدرت عجیب در خود داشته و دست به اعمال وحشیانه و جنون ‏آور و خشونت زا زده و احساس پرواز کردن و سفر در آسمان و نوعى انبساط خاطر و آرامش و اعتماد به نفس کاذب پیدا می‏کند.
• فرد به خواب عمیقى فرو مى ‏رود.

    – حشیش:

ماده ‏اى به رنگ سبز تیره و گاهى قهوه ‏اى مایل به سبز شبیه حنا که از گل، برگ و ساقه گیاه شاهدانه مؤنث و از ترشحات چسبنده آن ها، به صورت صمغ به دست می آ‏ید. حشیش حاوى ماده‏اى شیمیایى به نام T.H.C (تترا هیدرو کانا بینول) است که ماده مؤثر آن به شمار می ‏رود. حشیـش در طبقـه ‏بندى مواد مخدر، جزء مواد توهم‏ زاى طبیعى می ‏باشد.

× آثار مصرف حشیش:

• تغییر در درک رنگ و صدا
• افزیش اشتهاى کاذب
• تند شدن ضربان قلب
• قرمزى چشم
• اختلال حافظه، گیجى و بی‏ توجهى به اطراف
• به هم‏ خوردگى تعادل حرکتى
• علائم روانى شدید، مانند شنیدن صداهاى غیر واقعی، صحبت هاى نامربوط، توهم و هذیان، اختلال توجه، احساس کند شدن گذر زمان، سرخوشى و خنده خود به خود

× عوارض مصرف طولانى حشیش:

• بیماری های تنفسى مزمن و سرطان ریه
• نازایى در زن و عقیمى در مرد
• از بین رفتن سلول هاى مغزى (پوک شدن مغز)
• التهاب و انسداد مزمن مجارى تنفسى
• اختلال روانى شدید و پایدار
• کم شدن علاقه و انگیزه براى زندگی، شغل و روابط اجتماعى و خانوادگى
• سندرم بی‏ انگیزگى (ناامیدی، بی ‏تفاوتى و بی ‏مسئولیتى در مقابل امور جارى زندگى)
• تشنج

    – مسکالین:

ماده اصلى و فعال کاکتوس است (معمولا این کاکتوس ها به نام پیوت معروفند) که قرن هاست به عنوان دارویى سحرآمیز، براى درمان دردها مصرف می ‏شود. با ریختن به داخل کپسول، مورد استفاده قرار می‏ دهند.

    – پی سی پی (PCP):

پی سی پی (PCP) یا فن سیکلیدین، نوعی داروی توهم زا است که قبلاً به عنوان ماده بیهوشی به کار می‌ رفت. امروزه عوام، نام‌ های فراوانی برای آن گذاشته اند که در میان آن ها می‌ توان به گرد فرشته، سوخت راکت، اوزون، … اشاره کرد.
این داروی مخدر در آمریکا، به صورت تفننی به شکل پودر یا مایع (محلول در اتر) مصرف می شود؛ ولی معمولاً روی مواد برگ مانند همچون برگ‌های ماری جوانا، نعناع، آویشن، جعفری یا زنجبیل اسپری می‌ شود و مصرف می‌ شود.

• اثرات: عدم تمرکز، اضطراب، افسردگی.

    – ال.اس.دی:

مخفف “اسید لیزرژیک دى اتیل امید” ماده نیمه ترکیبى است که در لابراتور به دست مى ‏آید. این ماده به صورت طبیعى در چاودار آفت زده وجود دارد. بر روى آن قارچى به رنگ مس نشو و نما می‏کند که آرگو نامیده می‏ شود. این قارچ، حاوى اسیدى به نام اسید لیزرژیک می ‏باشد و مشتقات آن توهم ‏زا می‏ باشد.

یکى از عوارض مصرف، تیره شدن مردمک چشم و ایجاد خطوط رنگین، به هنگام بسته ‏شدن چشم ها در منطقه بینایى است. عمق تصاویر و اشیا در نظر مصرف‏ کننده، تشدید شده و اشیاى ثابت ممکن است در نظرش به حرکت درآیند؛ گاهى حالت تهوع، سرد شدن بدن و لرزش احساس می‏ شود. قدرت شنوایى تشدید شده و زمزمه‏ هاى نامفهوم به گوش می‏ رسد. حس زمان و گذشت آن در حد بسیار زیادى کند می‏ شود. انطباق فکر از بین رفته و هر چه میزان مصرف بیشتر باشد، تجزیه و تحلیل منطقى کمترى در ذهن به وجود می ‏آید.

    – اکستازی (ECSTASY):

خطرات مصرف ماده مخدر اکستازی:

• گرمازدگی، افزایش شدید گرمای بدن که بسیار خطرناک است؛ فرد برای رفع تشنگی مـمـکن اسـت آب فـراوان بـنـوشد، کـه ایـن خـود سبب رقیق شدن بیـش از حد خون و از میان رفتن تعادل سدیم خون شـده و سـبـب تـورم اعـضـاء بـدن همچـون مـغز و در نهایت مرگ فرد می‌ شـود
• پـس از یـکـی دو روز، فـرد احـسـاس افسـردگـی و خـستگی می‌ کند.
• آسیب به کبد، کلیه و مغز
• توهم گویی
• استفراغ
• تشنج

    – دى . ام . تى:

یکى از مواد توهم ‏زا می‏ باشد که معمولا معتادین ال . اس . دى، از این ماده استفاده می ‏کنند. آثار آن، شبیه ال. اس .دى است. کسانى که به دنبال راه گریز سریع از واقعیت ها هستند، از آن مصرف می‏ کنند. اگر از راه دهان مصرف شود، تولید دل ‏درد می ‏کند. بنابرین یا از راه تزریق عضلانى استعمال و یا با توتون و ماری‏جوانا مخلوط کرده و دود می‏ کنند…

مواد توان افزا

    – کوکا:

گیاه کوکا، حاوى ماده توان‏ افزا است که مصرف آن، سبب فعال شدن مرکز بی‏ خبرى و سرخوشى در مغز مصرف کننده می‏ شود. ماده حاصل از برگ کوکا، کوکائین نامیده می ‏شود.

    – کوکائین:

یکی از مواد مخدر توان‏ افزاى طبیعى می‏ باشد که از برگ کوکا تهیه می ‏شود. کشورهاى بولیوی، کلمبیا و پرو بزرگ ترین محل رشد و نمو کوکا به شمار می‏ روند. اعتیاد به آن، جنبه روانى دارد. رنگ آن سفید شفاف و همانند کریستال ریز می‏ باشد و با مختصر تکانى، بلورهاى ریزان بر روى هم می‏غلتند.

این ماده، یک ضد درد موضعى بسیار قوى است، از پوست و مخاط بینى هم جذب می ‏شود. گرد کوکائین از راه بینى استنشاق و یا در رگ تزریق می ‏شود که خاصیت آن، ایجاد نیرو و هیجان، کاهش احساس گرسنگى مى ‏نماید و استعمال زیاد آن موجب جنون می‏ شود. نام هاى خیابانى آن کوک، کاندی، هپى می ‏باشد.

    – کراک:

مشتقى از کوکائین است که جنبه اعتیادآورى آن، بسیار زیاد و اثرات جانبى آن دهشتناک است. در واقع کراک، کوکائینى است که دستکارى شده و غالبا با پیپ هاى شیشه ای دود می ‏شود. براى معتاد شدن به کراک، فقط چند پیپ کراک کفایت می‏کند.

    – خات یا قات:

خات، علاوه بر این که به صورت وحشى رشد مى ‏کند، عمدتا در مناطق مشخصى از شرق آفریقا و شبه جزیره عربستان، کشت می‏شود. برگ هاى این گیاه، با توجه به خواص محرکشان، به صورت جویدنى مصرف مى ‏شوند؛ به طورى که به مصرف‏ کننده احساس نشاط داده و تا حدودى جلوى گرسنگى را می‏گیرد.

    – کراتم:

درختى است که در تایلند می‏ روید. مردم آن سرزمین، برگ هاى تازه آن را می‏جوند و یا آن را خشک کرده و مانند سیگار می‏ کشند. خاصیت ماده مؤثر این درخت، توان ‏افزایى است و احساس نشاط و هوشیارى کاذب مختصرى نیز در مصرف‏ کننده به وجود مى ‏آورد.

    – ناس:

در بسیارى از منابع آمده است، ناس بوته ‏اى است که در افغانستان و پاکستان مى ‏روید. برگ هاى آن را اگر تازه باشد، می‏جوند و خشک کرده، آن را مثل حنا کوبیده، در زیر لثه قرار می‏ دهند. براى تأثیر بهتر و بیشتر، کمى خاک سیگار یا آب آهک به آن اضافه می‏ کنند. مصرف‏ کنندگان آن، احساس گرمى و نشاط می‏ کنند؛ ولى اثر آن به مراتب از سایر مواد محرک کمتر است…

    – آمفتامین:

گروه وسیعى از داروهاى محرک (توان‏ افزا) هستند که باعث تحریک و فعالیت سلسله اعصاب مرکزى مى ‏شوند و به اشکال قرص، کپسول، پودر و مایع وجود دارند.

آثار و عوارض اعتیاد به مواد مخدر

    – عوارض جسمانی مصرف مواد مخدر

• آلودگی و آسیب پذیر نمودن دندان ها
• ملتهب ساختن مخاط دهان
• نقصان ترشحات غدد بزاقی
• ضعف قوای جسمانی و کاهش شدید وزن بدن
• عقیم نمودن مردان و نازائی زنان
• تخفیف تمایلات جنسی
• اخلال در کار دستگاه عصبی در صورت تداوم مصرف
• تنبلی کبد
• ابتلا به یرقان و اثرات ناگوار بر دستگاه گوارش
• ورم کلیه ها و اشکال در دفع ادرار توام با درد
• التهاب مزمن تارهای صوتی
• احتمال ابتلا به بیماری های برونشیت مزمن
• آسم، سل و تپش قلب
• تنگی نفس و دوران سر
• خشکی پوست و شکنندگی ناخن ها
• خطر ابتلا به انواع سرطان و سکته قلبی
• ناشناخته ماندن بیماری های خطرناک به دلیل کاهش احساس درد

    – آثار مواد مخدر بر مغز

مهم‌ترین محل تاثیر مواد مخدر بر مغز است. در مغز گیرنده‌ هایی وجود دارد که این مواد بر آن‌ ها اثر می‌ کنند. این گیرنده‌ ها به ۳ گروه تقسیم می‌ شوند:

1. اثر بر گروه اول، سبب تنظیم و کاهش احساس درد، کاهش فعالیت مرکز تنفس، یبوست و اعتیاد می‌ شود.
2. اثر برگیرنده‌ های دوم، سبب کاهش احساس درد و افزایش حجم ادرار می‌ شود.
3. اثر مواد مخدر بر گیرنده های گروه سوم، سبب کاهش احساس درد می‌ شود.

مواد مخدر پس از مصرف، وارد سیستم ارتباطی مغز شده و فرایند عادی ارسال، دریافت و پردازش اطلاعات از سوی سلول های عصبی را مختل می کنند. ساختار شیمیایی برخی از مواد مخدر، از جمله ماری جوانا و هروئین، شبیه نورون های فرستنده طبیعی مغز است و در نتیجه نورون ها را تحریک می کند. شباهت ساختار شیمیائی این گونه مواد مخدر به نورون های فرستنده طبیعی، سبب می شود تا سلول های گیرنده مغز، فریب خورده و اجازه دهند تا مواد مخدر وارد سلول های عصبی شده و آن ها را تحریک کنند.

گرچه ساختار شیمیایی این گونه مواد مخدر، شبیه ساختار مواد شیمیایی مغز است؛ اما سلول های عصبی مغز را به طور طبیعی تحریک و فعال نمی کنند و سبب می شوند تا پیام های غیر عادی در شبکه عصبی مغز، جریان پیدا کنند. برخی دیگر از مواد مخدر همچون آمفتامین و کوکائین، باعث می شوند تا سلول های عصبی مغز، به مقدار بسیار زیادی نورون های فرستنده طبیعی را ایجاد کند یا از گردش عادی این مواد شیمیایی در مغز جلوگیری می کنند.

ایجاد چنین اختلالی، سبب می شود تا یک پیام بسیار قوی در مغز ایجاد شده و کانال های ارتباطی مغز مختل شود. تفاوت میان طنین پیام طبیعی و پیامی که بر اثر مصرف این گونه مواد مخدر در مغز ایجاد می شوند، شبیه تفاوت میان سخنانی است که کسی در گوش شما زمزمه کند و صدایی که با فریاد کشیدن در برابر میکروفون ایجاد می شود.

    – عوارض روانی مصرف مواد مخدر

• بر هم خوردن تعادل روانی
• عدم توجه به اصول و مقررات جامعه
• ضعف اراده
• از بین رفتن احساس مسئولیت
• ایجاد احساسات خصومت زا
• بیقراری
• عصیانگری
• اضطراب دائم و احساس بی کفایتی و تنهایی
• اختلال در خواب
• بروز انواع بیماری ها و اختلالات روانی

    – عوارض خانوادگی مصرف مواد مخدر

• نابسامانی خانوادگی
• محدود شدن روابط خانوادگی
• عدم تربیت صحیح فرزندان
• خشونت در خانواده
• افت سطح فرهنگ اجتماعی و اقتصادی خانواده
• گسترش طلاق و کاهش آمار ازدواج

    – عوارض اجتماعی مصرف مواد مخدر

• مصرف کننده صرف شدن
• عدم احساس مسئولیت نسبت به خانواده و جامعه
• سطحی و تصنعی شدن روابط اجتماعی و دوری از پیوندهای مستحکم عاطفی
• گسترش جرم و جنایت
• نشر بیماری های واگیر و خطرناک، مثل ایدز و هپاتیت
• محروم شدن نسل آینده از تربیت صحیح
• ایجاد مشاغل کاذب