هنگامی که آلت تناسلی مرد توانایی ایجاد نعوظ یا حفظ نعوظ به مدت کافی جهت انجام عمل مقاربت جنسی، (بزرگ و سفت شدن آلت مردان را اختلال نعوظ می گویند) را ندارد.

در برخی مواقع مردان، برخی از مشکلات سخت شدن یا نعوظ ماندن آلت تناسلی را تجربه کرده اند، اما این اختلال نعوظ نامیده نمی شود و باعث نگرانی نیست. تنها در صورتی که در عملکرد جنسی مشکل ایجاد کند و آن را غیر ممکن سازد و  سبب نارضایتی مداوم شود، اختلال نعوظ نامیده می شود. به طور کلی دو دلیل پزشکی و روانی در اختلال نعوظ نقش دارند.  و بین این دو عامل می تواند همپوشانی وجود داشته باشد. اختلال نعوظ به طور گسترده ای به عنوان “ناتوانی جنسی” شناخته می شود. معمولا در بخش قابل توجهی از مردان، این اختلال خود به خود از بین می رود، اما برخی دیگر به مشکلات دوره ای دچار می شوند. اختلال نعوظ اکتسابی اگر با فاکتور های زیست شناختی در ارتباط باشد (مثل دیابت، مشکلات قلبی و عروقی)، ممکن است پایدار بماند…

اختلال نعوظ و راه های درمان آن

ملاک هایی برای تشخیص اختلال نعوظ

ملاکA: حداقل یکی از سه نشانه زیر همیشه یا تقریبا همیشه (۷۵ تا ۱۰۰%) در فعالیت های جنسی رخ دهد:

  1. مشکل واضح در رسیدن به نعوظ در طول فعالیت جنسی
  2. مشکل واضح در نگهداری نعوظ تا انتهای یک فعالیت جنسی
  3. کاهش آشکار در سفتی نعوظ

ملاکB: نشانه های موجود در ملاک A حداقل برای مدت نزدیک به ۶ ماه پایدار باشد.

ملاک C: نشانه های موجود در ملاک A سبب به وجود آمدن پریشانی و استرس شدید و قابل توجه در فرد شده باشد.

ملاک D: اختلال قابل توجیه بهتر با یک بیماری جنسی دیگر، و یا بیماری روانی غیر جنسی نباشد.

افرادی که دارای این مشکل می شوند معمولا دارای خصوصیات زیر هستند:

  • بسیاری از این مردان عزت نفس و اعتماد به نفس پایینی دارند.
  • این قبیل مردان، مقداری در احساس نرینگی و مردانگی خود از سایر مردان ضعیف تر هستند و هیجانات منفی بالایی از خود نشان می دهند.
  • مردان مبتلا به اختلال نعوظ از مشکلات جنسی که ممکن است در آینده رخ دهد، می ترسند و یا از آن اجتناب می کنند.

عواملی که با اختلال نعوظ در ارتباط است

  • صفت شخصیتی آرام و سر به زیر نیز ممکن است با مشکلات نعوظ مردان بالای ۴۰ سال مرتبط باشد.
  • صفات شخصیتی نروتیک ممکن است با مشکلات نعوظ در دانشجویان مرتبط باشد.
  • در مردان مبتلا به افسردگی و PTSD، نیز اختلال نعوظ شایع است.
  • در اختلال نعوظ اکتسابی، سن، مصرف تنباکو، عدم ورزش، انواع دیابت و کاهش میل جزو فاکتور های خطر و پیش آگهی بد می باشند.

    – از سه منبع برای ارزیابی اختلال نعوظ استفاده می شود:

  • ازریابی همسر
  • ارزیابی روانشناختی خود فرد
  • آزمایش های پاراکلینیکی

    – آخرین یافته های پژوهشی نشان می دهند که:

  • عده بسیار زیادی از مردان دارای این اختلال برای درمان اقدام نمی کنند.
  • اگر شرکای جنسی از شرایط موجود ناراضی نباشند، مردان مبتلا به دنبال درمان نمی روند.
  • بسیاری از مردان که سن بالا دارند اختلال نعوظ را روند طبیعی رشد می دانند.
  • در مطالعه گسترده سال ۲۰۱۳ تنها ۲۴% افراد مبتلا گفتند که در آینده به دنبال درمان خواهند بود.
  • شرم و خجالت عامل بسیار مهمی برای عدم اقدام درمان است.
  • افرادی که برای درمان اقدام می نمایند، مهم ترین انگیزه خود را از درمان، بالا بردن لذت جنسی پارتنر عنوان کرده اند.
  • ۸۰% مردانی که به دنبال درمان نخواهند بود گفتند که دوست دارند یک پزشک سر صحبت را با آن ها باز نماید.

درمان های رایج برای اختلال نعوظ

  • مشاوره جنسی
  • زوج درمانی
  • دارو درمانی موضعی وسیستمی
  • ابزارهای مکانیکی
  • فیزیوتراپی

مرکز روانشناسی اکسیر شهرک غرب