آمفتامین

طبقه درمانی

آمفتامین یک محرک و کاهش دهنده اشتها است. این دارو با افزایش مواد شیمیایی خاصی در بدن، سیستم اعصاب مرکزی (مغز و اعصاب) را تحریک می کند. این دارو همچنین میزان ضربان قلب و فشار خون را افزایش می دهد و باعث کاهش اشتها نیز می شود.
آمفتامین برای درمان حمله خواب (نارکولپسی) و اختلال نقص توجه- بیش فعالی نیز استفاده می شود. آمفتامین کاربردهای درمانی دیگری نیز دارد.راهنمایی های کلی:
اگر شما هریک از شرایط زیر را دارید، از مصرف آمفتامین خودداری کنید:
اختلالات قلبی و فشار خون بالا
تصلب شرائین
پرکاری تیروئید
سابقه سوء مصرف دارو یا الکل
قبل از مصرف آمفتامین، در صورت داشتن شرایط زیر با پزشکتان مشورت کنید:
اختلالات اضطرابی
نشانگان تورت یا داشتن تیک های صوتی یا حرکتی
صرع یا سایر اختلالات تشنجی
دیابت

مصرف در دوران بارداری

آمفتامین جزء گروه C قرار دارد. این دارو ممکن است برای جنین مضر باشد. در صورت بارداری یا تصمیم برای بارداری در طول مدت درمان، با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف در دوران شیردهی

آمفتامین وارد جریان شیر می شود. اگر کودکتان از شیر خودتان تغذیه می کند، برای مصرف دارو با پزشک معالجتان مشورت کنید.

راهنمایی های مصرف

آمفتامین را طبق دستور پزشکتان مصرف نمایید. اگر دستور مصرف را کاملا متوجه نشده اید، از پزشک داروخانه یا پرستار راهنمایی بخواهید تا ابهاماتتان رفع شود.
هر دوز را با یک لیوان پر از آب میل کنید.
دارو را در هنگام غروب مصرف نکنید، ممکن است باعث کم خوابی شود.
از خرد کردن، جویدن و شکستن قرص های- یک بار در روز- (آهسته رهش) خودداری کنید. آنها را به صورت کامل ببلعید.
بیشتر از میزان تجویز شده مصرف نکنید. مقدار زیاد این دارو می تواند بسیار خطرناک باشد.
آمفتامین باعث وابستگی دارویی می شود. وابستگی جسمانی و روانی وتظاهرات ترک دارو، در صورت قطع ناگهانی دارو تا هفته ها بعد از قطع مصرف ممکن است مشاهده شوند. قطع مصرف دارو را به صورت تدریجی و تحت نظر پزشک معالجتان شروع کنید.
دارو را در دمای طبیعی اتاق دور از رطوبت و حرارت نگهداری کنید.

فراموش کردن دوز مصرفی

به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی هستید یا نزدیک غروب است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید و تنها دوره بعدی را میل نمایید. مصرف دارو در انتهای روز باعث ایجاد بی خوابی می شود و هرگز دوز دارو را به صورت دوبرابر مصرف نکنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه:
سریعا در پی دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. بی قراری، لرزش، تنفس سریع، گیجی، توهم، وحشت، پرخاشگری، تهوع، استفراغ، اسهال، ضربان قلب نامنظم و تشنج از نشانه های مصرف بیش از اندازه آمفتامین می باشد.

موارد احتیاط

در هنگام رانندگی و کار با دستگاههای خطرناک که مستلزم حفظ توجه و هشیاری هستند، احتیاط کنید. آمفتامین ممکن است باعث گیجی، خطای دید و بی قراری شود. اگر این علایم را هنگام مصرف آمفتامین تجربه می کنید، از کار با دستگاه های خطرناک اجتناب کنید.
در ساعات پایانی روز این دارو را مصرف نکنید زیرا باعث ایجاد بی خوابی می شود.

عوارض جانبی

اگر هریک از نشانه های حساسیت شدید دارویی در شما نمایان شد، مصرف دارو را متوقف کنید و به سرعت در پی دریافت کمک های اورژانسی پزشکی باشید و یا سریعا با پزشک معالجتان تماس بگیرید:
واکنش های آلرژیک (مشکلات تنفسی، انسداد گلو، ورم لبها، زبان، صورت و کهیر)
ضربان قلب غیرمعمول و نامنظم یا افزایش فشار خون (سردرد شدید، تاری دید و…)
توهم، رفتارهای غیرعادی و آشفتگی
در صورت بروز عوارض خفیف تر، مصرف دارویتان را ادامه دهید و با پزشک معالجتان مشورت کنید:
بی قراری و لرزش
سردرد و گیجی
بی خوابی
خشکی دهان یا مزه نامطبوع در دهان
اسهال یا یبوست
ناتوانی یا تغییر در انگیزه جنسی
آمفتامین باعث ایجاد عادت دارویی می شود. برای قطع مصرف حتما با پزشکتان مشورت کنید و در صورت احساس و مشاهده هرگونه علایم غیرمعمول، پزشک معالجتان را مطلع سازید.
تداخلات دارویی:
در صورت استفاده از بازدارنده های منوآمین اکسیداز ( MAOI ) در ۱۴ روز گذشته از مصرف آمفتامین خودداری کنید.
در صورت استفاده از فهرست دارویی زیر، قبل از مصرف آمفتامین، پزشک معالجتان را آگاه کنید:
انسولین یا دیگر داروهای دیابت
گوانیتیدین، رزرپین
ترازوپین
ضدافسردگی های سه حلقه ای مانند ایمی پرامین، داکسپین، نورتریپ تیلین، کلومی پرامین
فنوتیازین ها مانند کلروپرمازین
لیتیوم
هالوپریدول

مرکز روانشناسی اکسیر شهرک غرب