تحریک الکتریکی مغز، همچنین تحت عنوان تحریک مغزی فوکال، شکلی از الکتروتراپی است و تکنیکی است که در تحقیقات و نوروبیولوژی بالینی، برای تحریک یک نورون یا شبکه عصبی در مغز، از طریق تحریک مستقیم یا غیر مستقیم غشای خود سلول، با استفاده از جریان الکتریکی استفاده می شود.
تاریخچه
فعالیت الکتریکی مغز اولین بار در قرن نوزدهم، توسط محققان پیشکسوتی همچون لوئیجی رونالد و پیر فلورنس با مطالعه لوکالیزه کردن عملکرد مغزی، به دنبال کشف پزشک ایتالیایی لوئیجی گالوانی، مبنی بر این که اعصاب و عضلات به طور الکتریکی قابل تحریک اند، استفاده شد.
تحریک سطحی کورتکس مغزی با استفاده از تحریک مغزی، برای بررسی کورتکس حرکتی در حیوانات توسط محققانی همچون ادوارد هیتزیگ، گوستاو فریتش، دیوید فریر و فردریش گلدتز استفاده شد. کورتکس انسانی همچنین، توسط جراحان اعصاب و متخصصان مغزی اعصاب، مثل روبرت بارتولو وفدور کراس تحریک الکتریکی شد. در قرن پیش با اختراع روش استرئوتاکسی توسط جراح اعصاب انگلیسی، پیشکسوت ویکتور هورسلی، و با تکامل ایمپلنت‌های الکترود طولانی مدت توسط نوروفیزیولوژیست سوئیسی والتر رادولف هس، جوز دلگادو و دیگران، با استفاده از الکترودهای تولید شده توسط سیم عایق مستقیم که به طور عمیق در مغز حیواناتی که حرکت آزادانه دارند، مثل گربه ها و میمون ها کار گذاشته شد، ارتقاء یافت.
این روش توسط دکتر جیمز اولدز و همکاران، برای کشف پاداش تحریک مغزی استفاده شد…
روش کار و کاربردهای تحریک الکتریکی مغز
جریان خفیف الکتریکی، از طریق الکترودهای تعبیه شده بر روی پوست وارد می شود. این روش در ابتدا برای درمان سکته مغزی و افسردگی به کار رفت. این روش ظاهرا برای درمان افسردگی به کار می رود؛ ولی شواهدی دال بر تاثیر این روش برای توانبخشی افراد نرمال، نقص حافضه در آلزایمر و پارکینسون، اسکیزوفرنی و درد وجود ندارد.
این روش اگر به صورت پروتکل های طراحی شده و کوتاه مدت انجام گیرد، هیچ آسیبی نخواهد داشت. البته افرادی که دچار تشنج و صرع هستند نباید تحت درمان تحریک الکتریکی قرار گیرند…
عوارض جانبی
در استفاده از تحریک الکتریکی مغز، سوزش پوست، حالت تهوع، سردرد، سرگیجه و خارش جای الکترود ها اتفاق می افتد. حالت تهوع، زمانی رخ می دهد که سیستم دهلیزی مورد تحریک قرار می گیرد. در یک مطالعه که ۵۰۰ نفر تحت درمان تحریک الکتریکی قرار گرفتند، شرکت کنندگان فقط خارش پوست را گزارش دادند. محلول سالین و کرم مخصوص الکترودها، می تواند اثر موضعی خارش پوست را کاهش دهد.
تاثیرات مغزی
مدت اثر گذاری تحریک الکتریکی پس از درمان، بستگی به شدت و زمان تحریک الکتریکی دارد. تحریک الکتریکی با تغییرات در تحریک پذیری غشا نورون ها، باعث تسهیل پتانسیل فعالیت می شود.
اجزای تحریک الکتریکی
تحریک الکتریکی از چند بخش اصلی از جمله، دو الکترود و یک منبع الکتریکی برای ایجاد جریان الکتریکی ایجاد شده است. یک نرم افزار جانبی نیز در مواقعی که تعداد جلسات درمان بالاست و باید با پروتکل های مختلف انجام گیرد، وجود دارد.
انواع تحریک
تحریک الکتریکی مغز سه نوع است:
-
- آنودی
- کاتودی
- شم
تحریک آنودی باعث افزایش تحریک پذیری منطقه مربوطه می شود و در نوع کاتدی جریان الکتریکی، باعث کاهش تحریک پذیری نورون های منطقه مربوطه می شود. تحریک شم به عنوان یک کنترل در جریان درمان استفاده می شود. تحریک شم به مانند، اثر دارونما اثر میکند و می تواند تعیین کند که آیا اثر ایجاد شده در مراجع بر اساس تلقین است یا درمان…
منابع : wikipedia
تهیه شده در مجله سلامت روا اکسیر
ثبت ديدگاه