“اگر تن فروشی قدیمی ترین حرفه در جهان است، پس از آن مطمئنا خودارضایی قدیمی ترین سرگرمی در جهان است.”
به رغم تلاش های تاریخی به تصویر کشیدن خودارضایی به عنوان یک عمل زیان آور برای سلامتی، پژوهش حاضر آن را از جنبه های مهم رشد جنسی سالم یافته است. آلفرد کینزی در تحقیق خود متوجه شد تقریبا همه مردان و بیش از نیمی از زنانی که در پژوهش او شرکت کرده بودند در گذشته خود سابقه استمناء داشتند. مطالعه در مورد خودارضایی بسیار کم است چون در اکثر جوامع به عنوان تابو به آن نگاه می کنند…
نتایجی که از مطالعات اندک خودارضایی بدست آمده است به شرح زیر است:
- خودارضایی معمولا در سن بلوغ آغاز می شود.
- فراوانی استمناء در مردان بیشتر از زنان است (۲ الی ۴ بار در ماه در زنان و ۴ الی ۹ بار در ماه در مردان)
- بسیاری از افراد در مورد بدن خود و پاسخ های جنسی را از طریق استمناء یاد می گیرند.
- خودارضایی جایگزین بی خطر برای زمانی است که خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی وجود دارد.
- برای افراد مجردی که شریک جنسی ندارند می تواند کمک کننده باشد.
- برای افرادی که دور از شریک جنسی خود هستند و یا به او دسترسی ندارند می تواند مفید باشد.
علی رغم مزایای فوق، برای بسیاری از زنان و مردان، خودارضایی شریک زندگیشان، ناراحت کننده است. آن ها بر این باورند اگر شریک زندگیشان استمناء می کند، حتما از زندگی جنسی خود ناراضی است. با این حال تحقیقات موجود از این تفکر حمایت نمی کند و نشان داده است که خودارضایی در روابط سالم وجود دارد.
کینزی در تحقیقات اولیه خود متوجه شد که زنانی که قبل از ازدواج ارگاسم را تجربه نکرده باشند، بعد از ازدواج نیز معمولا تجربه نمی کنند. بیشتر پژوهش ها نشان می دهد زنانی که از طریق خودارضایی به ارگاسم می رسند رضایت بیشتری از زندگی زناشویی خود دارند.
تحقیقات، همبستگی کمی بین فراوانی خودارضایی و دفعات مقاربت می یابند. به عنوان مثال کسانی که بیشتر خودارضایی داشتند، روابط جنسی بیشتری نیز داشتند. بنابراین در حالی که استمناء در واقع ممکن است یک جایگزین خوب برای افراد مجرد و کسانی که اجتناب از فعالیت جنسی دارند، باشد، اما آن یک رفتار جدایی ناپذیر در کارنامه جنسی بسیاری از کسانی که در حال حاضر رضایت از زندگی جنسی خود دارند. دلیل اولیه خودارضایی در انسان به دلیل لذت بخش بودن آن است صرف نظر از وضعیت تاهل فرد.
آیا هرگز نباید نگران خودارضایی در رابطه شد؟
اگر یکی از دو نفر نیازهای اولیه جنسی خود را فقط از طریق خودارضایی ارضاء می کند، این باعث آسیب به رابطه خواهد شد و در این صورت باید درخواست کمک کرد. استمناء می تواند حمایت کننده سلامت جنسی رابطه باشد اما نباید به طور کامل جای رابطه جنسی را بگیرد مگر اینکه دو طرف بر سر این موضوع به توافق رسیده باشند…
منابع:
Steven D. Pinkerton, Laura M. Bogart, Heather Cecil and Paul R. Abramson, “Factors Associated with Masturbation in a Collegiate Sample,” Journal of Psychology and Human Sexuality 14, no. 2/3 (2002): 104.
- Walter O. Bockting, “Introduction,” Journal of Psychology and Human Sexuality 14, no. 2/3 (2002).
- David Hurlburt and Karen Whittaker, “The Role of Masturbation in Marital and Sexual Satisfaction: A Comparative Study of Female Masturbators and Nonmasturbators,” Journal of Sex Education and Therapy 17, no. 4 (1991).
ثبت ديدگاه