گروه پرسش و پاسخ روانشناسی

باسلام و وقت بخیر
من دختری ۲۴ ساله هستم که باپسری۳۱ با اطلاع مادرم در به قصد ازدواج در ارتباط بودم و رابطه ی ما اوایل در تفاهم کامل قرار داشت و حتی فرد مقابلم انتظار داشت من بیشتر سراغ اورا بگیرم اما پس از مدتی من وابسته تر شدم و او به خاطر مسائل کاری و خانوادگی کمتر با من صحبت میکرد من گاهی اوقات درک میکردم اما مواقع دیگر ناراحت میشدم باید بگم اطمینان دارم که همیشه دوستم داشت چون وقتی صحبت میکردیم یا بخصوص هم رو میدیدم متوجه میشدم که حسش عمیق است اما وقتی از نبودنش گلایه میکردم بجای دلجویی این را میگفت که تابستان و بهار ازاین هم سرش شلوغ تر خواهد شد و باید درک کنم،اواخر من ب مسافرتی رفته بودم و در جمع ده روز او تنها سه بار به من پیامک زد من دوست داشتم با او تلفنی صحبت کنم اما هرسری که من موقعیتش را داشتم برای او این امکان وجود نداشت وقتی به او گلایه کردم گفت باید از سفرم لذت ببرم و چرا اینقدر حساسم و باز یادآوری کرد که در بهار وتابستان سخت تر هم خواهد شد ،در پرانتز بگویم که من فردی هستم که وقتی ناراحتم دوست دارم فرد آرامم کند وزود حل کنیم اما او از بحث فرار میکند حتی اگر خودش گلایه داشته باشد مطرح نمیکند ،خلاصه آن روز هم من را قانع نکرد و گفت باید به باشگاه برود من ناراحت شدم که من میتوانم کار یا خانواده اش را درک کنم اما کاش او بخاطر من ده دقیقه دیرتر به باشگاه برود تا من را آرام کند بعد من پبامی نوشتم تحت این عنوان که سعی در فراموش کردنش دارم و مدام حس تنهایی دارم پس بهتر است تنها باشم (باتوجه به اینکه قبل یک سری در مورد همین مسائل که او خیلی مرا منتظر گذاشته بود حتی در سرقرار خواب میماند و نمیامد و من ناراحت شده بودم و چند بار ندانسته زنگ زده بودم اما او پیش خانواده اش بود و بعد از من گله مند بود که چرا درک نمیکنم؟درسته من نمیدانستم او درکنار خانواده اش است اما اشتباهمو قبول کرده بودم او گفته بود ما تفاهم نداریم من گفتم قبول دارم تفاهم نداریم دراین مورد، گفتم ایا بهم بزنیم؟گفت نه از روی لجبازی یک چیزی گفتم بعد من دیگر پیام ندادم تا خود او با لحنی سیار خوش پیام داد و دلجویی کرد) اما این سری آخر در پیامی که عرض کردم این را گفتم که باتوجه به اینکه قبل هم ب این نتیجه رسیده بودی که تفاهم نداریم بهتراست جداشیم اما او پاسخی نداد و الان ده روز است که میگذرد ،راستش منطقم مبگوید بهتراست که فراموشش کنیم چون ما هم رو درک نمیکنیم از طرفی بشدت به او علاقه دارم و حتی به خواستگار هایم نمیتوانم فکر کنم ،شما جه پیشنهادی دارید؟آیا فراموشش کنم؟ یا منتظر پیامش شوم و شما فکر میکنید پیامی بدهد؟یا باید من از او بپرسم که چه تصمیمی گرفته است و مرا بلا تکلیف نگذارد؟