خرج کردن جامعه پسندانه و کسب شادی

خرج کردن جامعه پسندانه، پرداختن پول برای کمک به دیگران تعریف شده است.

کشف این موضوع که منافع احساسی ناشی از خرج کردن جامعه پسندانه، حتی در کشوهای فقیر نیز دیده می شود، شواهدی را فراهم می کند که نشان می دهد، ممکن است بخشش یک جزء اساسی از ماهیت انسان باشد. در یک تحقیق، همبستگی میان بخشش خیرخواهانه و شادی در ۱۳۶ کشور اندازه گیری شد.  در ۱۲۰ کشور، ارتباط میان بخشش و شادی مثبت بود. (درآمد و سایر متغیرهای جمعیتی کنترل شدند) و این رابطه در اکثر کشورها معنادار بود. اگرچه ارتباط قوی میان این دو متغیر در بین کشورها متفاوت بود اما افراد در کشورهای فقیر و غنی گزارشات یکسانی در مورد افزایش شادی هنگام خرج کردن جامعه پسندانه داشتند.

محققان همچنین شواهدی علی برای پاداش های احساسی خرج کردن جامعه پسندانه را در گروهی از کشورهای اقتصادی شامل کانادا، هندوستان، آفریقای جنوبی و اوگاندا ارائه کردند. در یک آزمایش که در کانادا و آفریقای جنوبی انجام شد، به شرکت کنندگان فرصتی داده شد که پول های خود را صرف خرید سبدهای خوراکی  کنند که با چیزهای لذت بخشی مانند شکلات پر شده بود. به نیمی از شرکت کنندگان گفته شده بود که سبد خوراکی که خریده بودند را به خودشان می دهند. (خرج کردن شخصی) به نیمی دیگر گفته شده بود که سبد خوراکی را به کودک بیماری میدهند که در بیمارستان محلی بستری است. (خرج کردن جامعه پسندانه) شرکت کنندگانی که سبد هدیه را برای کودک بیمار خریده بودند، به طور قابل ملاحظه ای نسبت به شرکت کنندگانی که سبد هدیه را برای خودشان خریده بودند، خلق شادتری داشتند. این یافته ها زمانی قابل توجه می شوند که بدانیم بیشتر از ۲۰% نمونه پژوهش در آفریقای جنوبی گزارش داده بودند که ظرف ۱ سال گذشته پول کافی برای خرید غذای خود یا خانواده خود را نداشته اند.

این نتایج بیان می دارد که ظرفیت بخشش ممکن است یک خصوصیت جهانی از خصوصیات روانشناختی انسان باشد. در این حالت حتی کودکان هم ممکن است شادی ناشی از بخشیدن به دیگران را تجربه کنند. محققان به کودکان نوپای دو ساله یک دسته چیزهای جذاب مانند بیسکویت دادند. سپس از آنها خواسته شد تا یکی از خوراکی های خود را به عروسکی دهد که مشتاق است که آن را بخورد. علاوه بر این، آزماینده، خوراکی دیگری را می آورد که از کودک می خواهد که آن را هم  به عروسک بدهد. دستیار تحقیق، حالات صورت کودک را برای شناسایی میزان شادی کدگذاری می کند. کودکانی که خوراکی های خود را به عروسک می دهند، نسبت به کودکانی که آنها را برای خود نگه میدارند، شادی بیشتری را نشان دادند. به علاوه وقتی کودکان از خوراکی های خودشان می بخشند (در مقابل موقعی که آزماینده خوراکی را به آنها میدهد تا به عروسک بدهند) سطح شادی بالاتری را نشان می دهند. روی هم رفته این تحقیق نشان میدهد که بزرگسالان در سراسر جهان و حتی کودکان، منافع احساسی ناشی از بخشش دارایی های خود به دیگران را تجربه می کنند. این یافته ها بیان میکند که ممکن است انسان تمایل عمیق و ریشه داری به دستیابی به پاداش ناشی از بخشش داشته باشد.

چه زمانی خرج کردن جامعه پسندانه شادی را افزایش می دهد؟

   اغلب مردم احتمالا با خود فکر می کنند که زمانی بوده است که کار سخاوتمندانه ای انجام داده اند ولی شادی آنها افزایش نیافته است. پیشینه پژوهشی نیز تایید میکند که بخشش همیشه باعث ایجاد لذت نمیشود. بهباشی و شادی انسان بستگی دارد به رضایت از ۳ نیاز اساسی بستگی دارد: ارتباط، شایستگی  و خودمختاری.

ارتباط 

کمک به دیگران از طریق ارضای نیاز اساسی ارتباط اجتماعی بیشترین پاداش عاطفی را فراهم می کند. در راستای این تفکر، پژوهشگران متوجه شدند که وقتی  به مردم در خرج کردن جامعه پسندانه فرصتی برای ارتباط با دیگر افراد داده شد ، خوشحالی بیشتری را احساس کردند. در مطالعه مشخص شد که افراد زمانی که پول خود را برای آشنایان نزدیک خود خرج میکنند، نسبت به زمانی که  آن را برای سایر آشنایان خرج میکنند،خیلی خوشحالترند.

شایستگی

اگر مردم ببینند که چگونه اعمال سخاوتمندانه آنها باعث ایجاد تفاوت می شود، خرج کردن جامعه پسندانه محتمل ترین راه برای ارضای نیاز شایستگی است. برای مثال یونیسف و  اسپیرید دی نت موسسات خیریه ای هستند که برای افزایش سلامتی کودکان در مناطق فقیر جهان فعالیت می کنند. اما اسپیرید دی نت یک پیشنهاد روشن ارائه می کند: برای هر ۱۰ دلار کمک شما، این موسسه خیریه به کودکان یک پشه بند می دهد که از آنها در مقابل ابتلا به بیماری مالاریا محافظت می کند. وقتی که به شرکت کنندگان فرصتی برای اهدای پول به اسپیرید دی نت داده شد، افرادی که پول بیشتری اهدا کرده بودند، خوشحال تر بودند. اگر افراد احساس کنند که موثر واقع شده اند، شادی بیشتری را از خرج کردن جامعه پسندانه احساس می کنند.

خودمختاری

چون نیاز مردم به خودمختاری زمانی ارضا می شود که آنها احساس کنند که اعمالشان را آزادانه انجام داده اند، منافع احساسی ناشی از خرج کردن جامعه پسندانه باید زمانی افزایش یابد که افراد برای بخشیدن قدرت انتخاب دارند. در یک مطالعه، زمانی که شرکت کنندگان آزادانه به یک خیریه محلی کمک کردند نسبت به وقتی که ملزم به بخشش شده بودند، نواحی پاداش مغزشان در اسکنر فعالیت بیشتری را نشان داد. زمانی که به شرکت کنندگان قدرت انتخاب داده شد، بخشیدن پول بیشتر آنها را به سمتی هدایت کرد که بیشتر احساس خودمختاری، وابستگی و شایستگی کنند.

فراتر از شادی

اگرچه شادی غالبا از طریق گزارش خود شخص اندازه گیری می شود، منافع خرج کردن جامعه پسندانه  را می توان در ذهن و جسم افراد یافت. همان طور که پیش از این گفته شد، خرج کردن جامعه پسندانه، سطح فعالیت نواحی پاداش مغز را افزایش می دهد و نتایج احساسی ناشی از خرج کردن جامعه پسندانه باعث افزایش پیامدهای جسمی مطلوب می شود. در یک پژوهش، در یک کلاس بزرگ به دانشجویان ۱۰ دلار دادیم و به آنها گفته شد که می توانند هرچه قدر که می خواهند از پول خود را به سایر دانشجویانی بدهند که پولی به آنها داده نشده است. دانشجویانی که پول بیشتری را به دیگران بخشیده بودند، بعد از این کار، خلق شادتری داشتند. بر عکس دانشجویانی که پول بیشتری را برای خود نگه داشته بودند، احساس شرم بیشتری را تجربه کرده بودند. احساس شرم بیشتر آنها، باعث افزایش سطح کورتیزول آنها شده بود.( هورمون استرسی که باعث ایجاد مشکلات سلامتی متنوعی می شود.) این نتایج بیان می کند که تصمیمات افراد برای خرج کردن روزانه شان می تواند به طور نامحسوسی سلامتی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. اگرچه هر یک از تصمیمات ما درباره خرج کردن، تاثیرات دیرپایی بر روی چرخه زیستی ما دارد، این تصمیمات ممکن است در طول زمان ترکیب شوند و پیامدهای مهمی را برای سلامتی شکل دهند. بزرگسالان مسن تری که میگویند پول و منابع بیشتری را می بخشند، سلامتی کلی بیشتری را گزارش می کنند – از اختلال خواب کمتر گرفته تا شنوایی بهتر- حتی بعد از اینکه متغیرهای زیادی مانند جنسیت، درآمد و تحرک جسمی کنترل شدند. در یک تحقیق آزمایشی نشان داده شد که خرج کردن جامعه پسندانه می تواند قدرت بدنی را افزایش دهد. شرکت کنندگانی که به یک خیریه کمک کرده بودند قادر بودند ۲۰ ثانیه بیشتر از گروه کنترل به یک دستگیره  فشار آورند. شرکت کنندگان همچنین خلق و خوی شادتری را بعد از بخشش گزارش کردند اما افزایش قدرت آنها ناشی از افزایش شادی آنها نبود. بنابراین خرج کردن جامعه پسندانه می تواند تاثیرات مثبت مستقلی را در احساس و انرژی جسمانی ایجاد کند.

گردآورنده: المیرا رحیم زاده

منابع:

Aknin, L. B., Barrington-Leigh, C. P., Dunn, E. W., Helliwell, J. F., Burns, J., Biswas-Diener, R.,  Norton, M. I. (2013). Prosocial spending and well-being: Cross-cultural evidence for a psychological universal. Journal of Personality and  sociah Psychology,104,635-652

Aknin, L. B., Dunn, E. W., & Norton, M. I. (2014). Prosocial spending and Happiness: Use money to benefit other pays off .Current Directiction in psychological Science. 23(1): 41-47

Aknin, L. B., Dunn, E. W., Sandstrom, G. M., & Norton, M. I(2013). Does social connection turn good deeds into good feelings? On the value of putting the “social” into prosocial spending. International Journal of Happiness and Development, ۱, ۱۵۵–۱۷۱

Aknin, L. B., Dunn, E. W., Whillans, A., Grant, A. M., & Norton, M. I. (2013). Making a difference matters: Impact unlocks the emotional benefits of charitable giving. Journal of Economic Behavior & Organization, ۸۸, ۹۰–۹۵