تاثیر روانشناسی ورزش

تاثیر روانشناسی ورزش به ما می گوید که ورزش فواید روانشناختی، از جمله کاهش افسردگی، کاهش اضطراب، ایجاد محافظی علیه استرس و افزایش اعتماد به نفس و خوب بودن را دارد.

افسردگی

افرادی که به طور منظم ورزش می کنند، در مقایسه با افرادی که ورزش نمی کنند، کمتر افسرده می شوند. هنوز به طور کامل مکانیزم هایی که ورزش افراد را علیه افسردگی محافظت می کنند یا اثرهای درمانی آشکار ورزش برای افراد افسرده، شناخته شده نیست.

آنچه می دانیم این است که ورزش می تواند خلق افسرده را در بسیاری از مردم، از جمله زنان جوان باردار با زمینه متفاوت نژادی و مردان و زنان ۶۶ تا ۹۷ ساله ای که در خانه سالمندان زندگی می کنند، کاهش دهد.

کاهش حالت اضطراب

ورزش همچنین به کاهش حالت اضطراب ــ احساس موقت ترس و ناراحتی که ممکن است از یک موقعیت اجتماعی ناشی شود ــ کمک کند. مطالعاتی که ورزش را با تنش زدایی مقایسه کرده است، نشان داده است که هر دو روش در کاهش اضطراب موثر بوده است؛ هرچند ماهیت چگونگی کارکرد آن مبهم باقی مانده است.

از ورزش می توان به عنوان سپری علیه استرس استفاده کرد. این امر ممکن است به علت تاثیر ورزش بر روی دستگاه ایمنی باشد. ورزش موجب افزایش فعالیت سلول های طبیعی کشنده و افزایش درصد سلول های T (لنفوسیت ها) می شود که نشانه های سلول طبیعی کشنده را در بردارند. این امر، به ما کمک می کند تا تهدیدهای سلول های مهاجم را قبل از آن که فرصت صدمه زدن به بدن را پیدا کنند، خنثی کنیم.

ارتقای نگرش های مثبت

فواید ورزش برای ارتقای نگرش های مثبت و افزایش تصور از خود و عزت نفس به خوبی شناخته شده است. سانستروم در متاآنالیزی که انجام داد، دریافت که رابطه مثبت معناداری بین ورزش و عزت نفس وجود دارد. افرادی که ورزش می کنند، احساسات مثبت بیشتری در مورد شکل بدن و سلامت جسمانی خود دارند و این امر به احساس عزت نفس کمک می کند.

نگرانی های مربوط به ورزش، روی خطرات بالقوه ورزش متمرکز شده است؛ از جمله اعتیاد به ورزش، صدمه های ناشی از آن و در موارد نادر، حتی مرگ افراد در معرض خطر که به دقت تحت مراقبت نبودند. آشکار است که دستیابی به سلامت به طور موثر باید با طیفی از فعالیت های متعادل و مناسب، آگاهی نسبت به هدف های واقع گرایانه و درک پاسخ های بدنی نسبت به ورزش همراه باشد.