ایجاد تاب آوری در نوجوانان
چرا برخی از افراد در زندگیشان سخت ترین شرایط را می توانند مدیریت کنند، در حالی که به نظر می رسد برخی دیگر با کوچک ترین ناراحتی و یا مانع در هم می شکنند؟ جواب آن تفاوت افراد در میزان تابآوری است.
تابآوری توانایی مدیریت موفق زندگی و سازگاری با تغییرات و رویدادهای استرس زا با روش های سالم و سازنده است. یک فرد تاب آور با ویژگی های متفاوتی متولد نمی شود که وی را قادر به مقابله با مشکلات می سازد.
تابآوری تحت تأثیر کیفیت تعاملات درون خانواده، مدرسه و دیگر محیطهای اجتماعی قرار می گیرد. تابآوری چیزی است که قابل آموزش به افراد نوجوان است. اکثر متخصصان بر این باورند که ایجاد تابآوری در سنین اولیه آغاز میشود. با این حال کارهای زیادی در کودکی، نوجوانی و بزرگسالی برای بهبود تابآوری در افراد می توان انجام داد.
راهکارهایی برای ایجاد تابآوری
اندرو فولر، یکی از متخصصان پیشتاز در زمینه تابآوری در افراد جوان، فهرستی از روش هایی را تهیه کرده است که والدین می توانند در نوجوانان خود تابآوری را ایجاد کنند…
– افزایش حس تعلق:
تابآوری هنری است که ما را قادر می سازد از دام های زندگی بپریم. این قوی ترین پادزهری است که ما برای آسیب به خود، افسردگی و مصرف مواد مخدر می دانیم و بر اساس حس تعلق ما ساخته شده است.
– کمی وقت آزاد داشته باشید:
ما در دنیایی زندگی می کنیم که از اختلال کمبود توجه رنج می بریم. ما کودکان را از فعالیتی به فعالیت دیگر، از درسی به درس و از یک رویداد سازمان یافته به یک رویداد دیگر با سرعت حرکت می دهیم. سپس شگفت زده می شویم که چرا، زمانی که وقفه ای رخ میدهد آن ها میگویند “من حوصلهام سر رفته”. یک ضد انقلابی باشید. هر هفته کمی وقت پیدا کنید تا در خانه باشید بدون اینکه هیچ چیز ساختاریافته ای در حال رخ دادن باشد.
– خودجوش و کنجکاو:
خودانگیختگی و کنجکاوی سازههای سلامت روانی خوب است. شما نمیتوانید به کسی بگویید که چگونه سلامت روانی بهتری داشته باشد و نمیتوانید با وادار کردن آن ها به خواندن یک کتاب، سلامت روان به آن ها بدهید. پس پیام واقعاً سخت اینجا این است که اگر میخواهید فرزندانی بزرگ کنید که زندگی سالم و سلامت روان داشته باشند، شما باید خودتان خوب باشید. اگر میخواهید فرزندان شما به موفقیت برسند، باید به آن ها نشان دهید که موفقیت ارزش داشتن را دارد. سلامت روان پیش نیاز داشتن تابآوری است.
– کودکان را به خاطره تفاوت هایشان دوست بدارید:
وقتی عملکرد خانواده خوب باشد کودکان مجاز به متفاوت بودن و دوست داشته شدن به دلیل این تفاوت ها هستند. همه ما می دانیم که بچهها نقش های متفاوتی دارند. پدر سه فرزند میگفت “مثل این است که سالی یک بار یک جلسه برنامه ریزی دارند می گویند “تو بچه خوبی باش، من بچه مریض میشم و تو هم بچه دردسرساز باش “و زمانی که فکر می کنی متوجه شدی آن ها نقش هایشان را عوض می کنند”. داشتن فرزندان منحصر به فرد، و حس اینکه آن ها چه کسانی هستند، نشانه والدین خوب بودن است. البته ممکن است مشکل این باشد که آن ها روحیه مستقل خود را به روش هایی که دوست ندارید، بیان کنند. ایده آل کسی است که دارای ماهیت مستقل خودش است اما به اندازه کافی راحت است که وابستگی متقابل داشته باشد.
– روشن کنید که چه کسی مسئول است:
خانواده ها مانند دموکراسی عمل نمی کنند. در حقیقت به نظر میرسد که آن ها به عنوان دیکتاتوری خیرخواه عمل می کنند؛ والدین با فرزندان خود مشورت میکنند، اما در پایان، والد حرف آخر را می زند. برخی از والدین از این می ترسند که اگر فرزندان مسئولیت را بر عهده بگیرند، دوستی فرزندان خود را از دست خواهند داد، اما اغلب برعکس این موضوع صادق است.
مقاله مرتبط: فرزندپروری و سبک های آن
– ثبات:
داشتن ثبات ایده آل است. داشتن والدینی که بر روی قوانین و استانداردها توافق دارند که چه کسی پیام های مشابه را نقل میکند و برای چه کسی ارزش محبت بیش از اجبار است، بهترین نتیجه برای بهزیستی کودک است. گاهی والدین سیستم های ارزشی متفاوتی دارند و یا نمیتوانند به یک روش ثابت برای رسیدگی به حوزه های خاص برسند. در این شرایط یک احتمال دوم برای یک والد وجود دارد که مسئولیت یک حوزه خاص را به عهده بگیرد.
– مهارتهای عزتنفس را آموزش دهید:
به نظر می رسد که خانواده هایی که به خوبی عمل می کنند بسیار زیاد یکدیگر را تحسین می کنند. تعریف و تمجید انجام می شود و نظراتی در مورد تلاش های مثبت داده می شود. خوشبینی در جو خانواده وجود دارد. حتی در این خانواده ها، نوجوانان هنوز شانه بالا می اندازند و میگویند، “بله مامان” یا “بله پدر”، هر وقت که یک تحسین بیان می شود. آموزش مهارت های خود تحسینی مفید و باعث ایجاد تابآوری در نوجوانان است. یک راه برای انجام این کار، پرسیدن سؤالات در مورد هر موفقیت یا دستاورد است. این پرسشها که ” چطور این کار را کردید؟” “در این آزمون چقدر خوب عمل کردی؟”
مقاله مرتبط: چگونه عزت نفس مثبت بسازیم؟
– بدانید چگونه بحث کنید:
خانواده هایی که خوب عمل می کنند، می دانند که چگونه بحث کنند. به نظر این حرف عجیب است زیرا فکر می کنیم خانواده هایی که عملکرد خوبی دارند هیچ تعارضی ندارند. خانواده واقعاً جایی است که ما یاد می گیریم اختلافات را نسبتاً عادلانه حل کنیم. روشی که والدین به کودکان آموزش می دهند تا اختلاف عقیده با برادران و خواهران خود را حل کنند، مبنایی برای به اشتراکگذاری، مذاکره و حل مسئله در جهانی فراتر از خانواده را فراهم می کند. درحالیکه اختلاف عقیده ها باید بیان شود، کودکان نیز باید یاد بگیرند که قادر به برنده شدن در همه جا نخواهند بود.
– والدین به طور مطمئن غیر قابل پیش بینی هستند:
برای کودکان کم سن و سال، ایجاد ثبات و پیشبینی اهمیت دارد. این به آن ها اجازه میدهد تا احساس امنیت کنند. همان طور که بزرگ تر می شوند، داشتن ساختار و ثبات مهم است، اما مفید است که به روش هایی عمل کنید که نوجوان شما انتظار آن را ندارند. این باعث میشود که آن ها علاقهمند به یادگیری از شما باشند یا حداقل فکر کنند که شما چه کار میکنید.
– کمک از مشاور در ایجاد تابآوری نوجوانان:
این فهرست در درجه اول بر آنچه که والدین میتوانند انجام دهند متمرکز است. مدارس و دیگر سازمان ها نیز میتوانند در ایجاد تابآوری در نوجوانان از طریق ایجاد محیط مثبت نقش داشته باشند. در این زمینه می توانید با مشاوران و روانشناسان نوجوان مرکز مشاوره اکسیر نیز مشورت کنید…
منبع: سایت understandingteenagers و متخصصین اکسیر
ثبت ديدگاه