گروه درمانی چیست؟
گروه درمانی، روان درمانی را به شکلی ارائه می دهد که در آن معمولاً یک درمانگر و شش تا دوازده شرکت کننده با مشکلات مربوط به هم، حضور دارند. گاهی درمانگر ممکن است گروه درمانی را به جای روان درمانی فردی، به دلایل مختلف توصیه کند. شاید به این دلیل باشد که گروه، برای فرد یا نگرانی هایی که با آن سر و کار دارند مناسب تر باشد. یا این‌که نوع خاصی از درمان، جزئی از گروه درمانی (مانند رفتاردرمانی دیالکتیکی) است. افراد در گروه درمانی نه تنها از مداخلات درمانگر، بلکه از مشاهده دیگران در گروه و دریافت بازخورد از اعضای گروه، بهبود می یابند.
گروه درمانی مزایای مختلفی دارد. همانند خانواده درمانی، گروه درمانی روشی است که می تواند هر یک از مکتب های روان درمانی را در خود بگنجاند.
فواید گروه درمانی
– افزایش بازخورد:
در گروه درمانی، بیمار می تواند از افراد دیگر بازخورد بگیرد. گرفتن دیدگاه های مختلف اغلب در افزایش رشد و تغییرات مفید است.
– الگوبرداری:
با مشاهده نحوه برخورد دیگران با مشکلات مشابه، بیمار می تواند به سرعت روش های مقابله جدیدی را به رفتار خود اضافه کند. الگوبرداری از این جهت مفید است که بیمار طیف وسیعی از چشم اندازها را در مورد این که چه چیز و در چه زمانی مفید است، دریافت می کند. در زیر به مثالی دراین باره اشاره شده است…
× مثال ×
مری به حرف های جوان، در مورد این که چطور به شوهرش می گوید که به احساساتش صدمه می زند، گوش می دهد که این کار بیشتر از واکنش او که عصبانیت و صحبت نکردن است؛ کاربردی تر است. در حال گوش دادن، مری به این فکر می کند که چطور می تواند این راهکار را روی شوهرش امتحان کند. سپس او می تواند این رفتار جدید را با تمرین کردن با مردان گروه امتحان کند.
– ارزان تر است:
درمانگر با درمان هم زمان چندین بیمار، می تواند هزینه ها را کاهش دهد. در بیشتر موارد، هزینه گروه درمانی حدود یک سوم درمان فردی است.
– بهبود مهارت های اجتماعی:
از آنجا که بسیاری از تعاملات روزانه ما با افراد دیگر است، بسیاری از افراد یاد می گیرند که مهارت های اجتماعی خود را در گروه درمانی افزایش دهند. (حتی اگر چنین مسئله ای کانون توجه گروه نباشد) رهبر این گروه که یک درمانگر است، اغلب به افراد کمک می کند تا به وضوح و به طور مؤثر با یکدیگر در گروه ارتباط برقرار کنند. این امر به طور اجتناب ناپذیری منجر به یادگیری مهارت های اجتماعی جدیدی می شود که در تمام روابطشان با دیگران، قابل تعمیم و استفاده است.
– تعامل با دیگران:
بر خلاف جلسات درمان فردی، گروه درمانی به شرکت کنندگان فرصت تعامل با دیگران با مشکلات مشابه در محیطی امن و حمایت کننده را می دهد. شرکت کنندگان می توانند رفتارهای جدید و نقش بازی کردن را امتحان کنند. با دیگران مشارکت کنند، که نه تنها بازخورد ارزشمندی را از اعضای گروه دریافت می کنند، بلکه در دادن آن به دیگران نیز کمک می کنند.
مقاله مرتبط : پرورش کودکانی متفاوت با گروه درمانی
مقاله مرتبط : گروه درمانی کودک و نوجوان؛ احساس تعلق و ارزشمندی
نکات گروه درمانی
- بسیاری از افرادی که هیچ وقت روش گروه درمانی را امتحان نکرده اند، از این ایده وحشت دارند. به اشتراک گذاشتن اطلاعات محرمانه و جزئیات زندگی فرد (و مشکلات) با یک درمانگر می تواند به اندازه کافی چالش برانگیز باشد. انجام این کار با شش نفر دیگر، ممکن است سخت به نظر برسد. به همین دلیل، اغلب برای اکثر افراد گروه درمانی اولین گزینه درمانی نیست که پیشنهاد می شود.
- بیشتر افرادی که گروه درمانی را امتحان می کنند، در مدت زمان کوتاهی (در عرض چند هفته) با این فرآیند آشنا می شوند.
- متخصصین بالینی و محققان نیز ادعا می کنند، روند گروه درمانی، نتایجی قوی تر و طولانی تری برای بسیاری از افراد، در مقایسه با روان درمانی فردی، ایجاد می کند. زمانی که اعضای گروه احساس راحتی بیشتری می کنند، می‌توانند آزادانه صحبت کنند.
- ایمنی روان شناختی گروه، اجازه می دهد احساساتی که اغلب بیانشان برای شما سخت است را ابراز کنید. شما شروع به درخواست حمایت مورد نیاز خود خواهید کرد.
- شما تشویق می شوید تا به افراد بگویید که از آن ها چه انتظاری دارید.
- در گروه، اگر شما در مورد احساسات خود صحبت کنید، احتمالاً بیشتر به شما کمک خواهد کرد و راضی خواهید شد.
- مهم است به یاد داشته باشید که شما کسی هستید که خودتان میزان افشاگریتان را در گروه مشخص می کنید. مجبور نیستید عمیق ترین و درونی ترین افکارتان را بیان کنید.
- از گروه های بیشتر از ۱۲ نفر باید اجتناب شود؛ به این دلیل که برای افراد سخت تر می شود و زمان بیشتری می برد تا با روند گروه آشنا شوند و به طور مؤثری بتوانند ارتباط برقرار کنند.
منبع: psychcentral و متخصصین اکسیر
ثبت ديدگاه