خود کشی و پیشگیری از آن

خود کشی

دکتر روس علل اقدام به خود کشی را در سه حیطه بیماری های روانی، مسایل اجتماعی و مسایل ارگانیک و جسمی مورد بررسی قرار می دهد.

۱-اختلالات روان پزشکی: افسردگی، الکلیسم، اعتیاد دارویی، اسلکیزوفرنیا، اختلالات شخصیتی از علل عمده در این حیطه هستند.

۲-مسایل اجتماعی: انزوا، از دست دادن عزیز، فقدان فرد مهم زندگی، محرومیت، جدایی و نداشتن شغل یا کار می تواند از عوامل مهم ایجاد ایده و اقدام به خودکشی باشد.

۳-ابعاد فیزیکی یا فیزیولوژیکی:بیماری های جسمی، تومور بدخیم، اختلالات عصبی، کاهش فعالیت سروتونین مغزی.

انگیزه های اقدام به خود کشی

۱-میل به انتقام جویی

۲-احساسات توام با نومیدی

۳-خیالپردازی های پیوستن به هم و یکی شدن مجدد (خودکشی در سالگرد ها)

۴-بنابراین خودکشی شامل میل به کشتن و نیز میل به مردن است.

عوامل موثر در میزان بروز و شیوع خود کشی

جنس: در تمام سنین مرد ها سه برابر زن ها خود کشی موفق داشته اند؛ در حالیکه زنان سه برابر مردان اقدام به خود کشی می کنند.

سن: در سن نوجوانی احتمال آن بیشتر است.

مذهب: افراد مذهبی کمتر اقدام به خودکشی می کنند.

وضعیت تاهل: عیار خودکشی برای شخص مجرد دو برابر فرد متاهل است.

شغل: تنها عامل اجتماعی که کاهش دهنده ی میزان خودکشی است.

شرایط اقلیمی: در برخی فصول آمار خودکشی بالاتر بوده است.

سلامت جسمی و روانی: الکلیسم، سواستفاده دارویی، افسردگی، اسکیزوفرنی و سایر بیماری های روانی، احتمال خودکشی را بالا می برد.

محیط زندگی: رابطه خودکشی در شهر ها و رابطه کمتر آن با روستا نشینی کشف شده است.

الگو های رفتاری-بالینی خودکشی در سه بخش زیر قابل توجه است:

۱-آشوب و بی قراری و اضطراب دوره نوجوانی

۲-افسردگی در میانسالی

۳-نومیدی در سنین سالمندی (نقل از رسینک و روبن ۱۹۷۵)

مقاله مرتبط: کمک به نوجوان پس از اقدام به خودکشی

مقاله مرتبط: افسردگی و افکار خودکشی در کودکان

روش های پیشگیری از خود کشی

اساسا زمانی که بار سنگین مشکلات بر دوش افراد بحران زده قرار داشته و قدرتهای سازگاری وهمانند سازی با استرس های محیطی و مقابله با بحران های روانی-درونی بصورتی تسریع شده و همراه با نیاز فوری انجام می پذیرد. تمایلات دو گانه و متفاوت مرگ و زندگی و به نسبت های گوناگون به غلیان می آیند.

پایه های وجودی انسان را در دو چیز غریزی متظاهر می کند.

۱-تمایل به زندگی یا غریزه و شوق به زنده ماندنو زندگی کردن

۲-تمایل به مرگ یا غریزه و شوق مردن و زندگی نکردن

نسبت و درصد میان هردوی آنها بایستی از آنچنان تعدیلی برخوردار باشد که همواره شوق به زندگی در تمام جوانب و موارد حیات در او غلیان کند و در عین حال و بر اساس روایات حالت خوف و رجا بین آنها برقرار گردد.

روش های پیشگیری از خود کشی در علوم بهداشتی –درمانی در سه مرحله است

الف)پیشگیری نوع اول: افراد که این نوع پیشگیری را انجام می دهند، روانپزشکان، روانپرستاران، روان شناسان (مشاوره خانواده، رواندرمانی و …) و مددکاران اجتماعی، مسولین آموزش مدارس، روحانیون، مشاور، مسیولین تربیتی و تعلیم مدارس، موسسات آموزشی

ب)پیشگیری نوع دوم: قسمت عمده فعالیت و تلاش روانپزشک، روانشناس، روانپرستار از این قرار دارد. روابط بین فردی که موجب ترد یک بیمار با سایر افراد درمانی میگردد. اقدام برای جلوگیری از عمل شدن ایده ها و افکار خود کشی در افراد سالم یا افرادبستری در بیمارستان….

این مرحله شبیه به حالتی که فرد تصمیم دارد از پنجره خود را به پایین ساختمان بیندازد آرام و آرام از همه کس متنفر است، بودن بر شانه های او سنگینی می کند، احساس شدید گناه، تنفر، زیاد بودن، سربار بودن، زشت، غیر اخلاقی بودن، سراسر وجودش را گرفته دریچه خروج از غم ها به او نزدیکتر می شود. اگر در این دقایق حساس به او توجه نگردد بعد از دقایقی او در این جهان نخواهد بود.

ج)پیشگیری نوع سوم: بعداز انجام عمل به خودکشی فرد است. مرحله بسیار سختی چون از دو مرحله پیشگیری فرد عبور کرد و نیاز متخصص بالینی و روانی شدیدا احساس می شود.

مقاله مرتبط: پیشگیری از خودکشی