در ادامه این مطلب قصد داریم با شرح یک آزمایش، از پارادایم و نحوه شکل گرفتن آن با شما عزیزان صحبت کنیم؛ با اکسیر همراه باشید….
گروهی از دانشمندان، ۵ میمون را در قفسی قرار دادند. در وسط قفس، یک نردبان و بالای نردبان موز گذاشتند. هر زمانی که میمونی بالای نردبان می رفت، دانشمندان بر روی سایر میمون ها آب سرد می پاشیدند.
پس از مدتی، هر وقت که میمونی بالای نردبان می رفت، سایرین او را کتک می زدند…
جایگزین کردن میمون ها
پس از مدتی دیگر، هیچ میمونی علی رغم وسوسه ای که داشت، جرات بالا رفتن از نردبان را به خود نمی داد. دانشمندان تصمیم گرفتند که یکی از میمون ها را جایگزین کنند. اولین کاری که این میمون جدید انجام داد، این بود که بالای نردبان برود که بلافاصله توسط سایرین مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
پس از چند بار کتک خوردن، میمون جدید با این که نمی دانست چرا، اما یاد گرفت که بالای نردبان نرود. میمون دومی جایگزین گردید و همان اتفاق تکرار شد.
سومین میمون هم جایگزین شد و دوباره همان اتفاق (کتک خوردن) تکرار گردید؛ به همین ترتیب چهارمین و پنجمین میمون نیز عوض شدند.
آن چیزی که باقی مانده بود، گروهی متشکل از ۵ میمون جدید بود که با اینکه هیچ گاه آب سردی بر روی آن ها پاشیده نشده بود، میمونی که بالای نردبان می رفت را کتک می زدند.
اگر امکان داشت که از میمون ها بپرسند که چرا میمونی که بالای نردبان می رود را کتک می زنند، شرط خواهیم بست که جواب آن ها این خواهد بود:
“من نمی دانم، این اتفاقی است که اطرافمان می افتد!”
ثبت ديدگاه