ترس در کودکان
ترس در کودکان یک امر عادی است و ممکن است از چیزهای زیادی بترسند. خیلی از ما عقیده داریم با قرار دادن کودک در رابطه با چیزی که باعث ترسش میشود، باعث ریختن ترس در کودکان می شویم. اما انچه در حقیقت می ریزد، اعتماد کودک به ماست. کودک بی پناه، تنها ما را خدای خود میشناسد. ما قرار است دنیای امنی برای فرزندمان مهیا کنیم.
اشتباه دیگر، نفی احساس کودک است. جملاتی نظیره: این که ترس نداره، نترس هیچی نیست، قول میدم هیشکی زیر تختت نیست، لوس بازی در نیار، باید شجاع باشی، بزرگ شدی نباید بترسی… تنها به کودک این پیام را میدهد هیچ کسی احساسات او رو نمیفهمد و یا او اشتباه احساس میکند، بنابراین اضطراب به ترس اضافه می شود.
علت ترس در کودکان چیست؟
کودکان با سه ترس طبیعی به دنیا می ایند
١. ترس از هر پدیده جدید و تازه، که میتوان در برخی از نوزادان و کودکان ان را مشاهده کرد.
٢. ترس از صدای بلند که باعث وحشت در کودکان و نوزادان میشود.
٣.ترس از خالی شدن ناگهانی زیر پا و به دنبال ان احتمالا ترس از بلندی
انواع ترس در کودکان
- انسان بین ٢ تا ۵ سالگی ترس از حیوانات کوچک و تاریکی را تجربه میکند.
- ۶ تا ٩ سالگی ترس از حوادث طبیعی مثل طوفان رعد و برق و حتی باران و برف
- ٩ تا ١٢ سالگی ترس از بیماری و مرگ
- ١٣ تا ١۶ سالگی قضاوت و نظر مردم برای نوجوان اهمیت ویژگی را پیدا میکند.
به طور کلی کودکان و نوجوانان انسانی در مسیر تکامل خود این ترسها را تجربه میکنند که شدت و ضعف آن در کودکان متفاوت است.
قسمت ترس در مغز کودکان رشد بیشتری نسبت به قسمتهای دیگر مغز دارد که ترس را در کودکان افزایش میدهد. کودکان تا هفت سال بسیار تخیلاتی هستند و فرق بین تخیل و واقعیت را نمیدانند. بنابراین دیدن کارتون یا شنیدن داستان میتواند باعث ترس در کودکان شود.
بازی های کامپیوتری دلیل ترس و کابوس در کودکان است.
ترساندن یا تهدید کودک از خدا، جهنم، پلیس، لولو و غیره تاثییر بدی در کودک دارد.
کودکانی که بیشتر از بقیه کودکان می ترسند میتوانند زمینه ارثی وسواس یا اضطراب را داشته باشند.
مقاله مرتبط: اصول کاهش ترس کودکان
با ترس در کودکان چه کنیم؟
اولین قدم تایید ترس کودک است. “می دونم می ترسی” این جمله مهر تایید بر احساس کودک است. هرگز احساس کودک را نفی نکنید.
قدم بعدی صحبت با کودک است. بگذارید در مورد ترسش با شما صحبت کند. بپرسید چه کمکی می توانید انجام دهید؟
به کودک اطمینان دهید شما مراقبش هستید. با هم در را قفل کنید. با هم زیر تخت را چک کنید. چراغ اتاق خواب و راهرو را روشن بگذارید.
اگر از تنها خوابیدن میترسد، مدتی را کنار تختش بخوابید بدون انکه دستش را بگیرید.
کودک را به بهانه ترس هرگز به رختخوابتان نیاورید.
در صورت ادامه پیدا کردن ترس، با متخصص مشورت کنید.
ثبت ديدگاه