رنجش، عصبانیت و ترس مثلث خود مشغولی را به وجود میآورند. تمام نواقص اخلاقی از این سه واکنش سرچشمه میگیرند. مثلث خود مشغولی منشا عدم سلامت عقل ما است.
تعاریف رنجش، عصبانیت و ترس ( مثلث خود مشغولی )
- رنجش واکنش ما در برابر گذشتهمان است. از این طریق ما دوباره به گذشته باز میگردیم و در آن زندگی میکنیم.
- از سوی دیگر عصبانیت روش رویارویی ما با زمان حال و واکنشی به منظور انکار واقعیت است.
- ترس احساسی است که وقتی ما به آیندهمان فکر میکنیم دچار آن میشویم، و به بیان دیگر واکنش ما در مقابل ناشناختهها و احساس نگرانی از به وقوع نپیوستن رویاهایمان است.
هر سهی این احساسها عوارض خودمشغولی است. این واکنشها در مقابل آدمها و مکانها و وقایع گذشته و حال و آینده زمانی ظاهر میشود که انتظارات ما از آنها برآورده نشود.
ما میتوانیم از مثلث خود مشغولی رهایی پیدا کنیم و پذیرش را جایگزین رنجش، محبت را جایگزین عصبانیت و ایمان را جایگزین ترس کنیم. ما دچار نوعی بیماری هستیم که در انتها ما را مجبور به کمک خواستن میکند.
خوش اقبالی است که برای ما فقط یک راه وجود دارد. باید مثلث خود مشغولی را متلاشی کنیم.
ما از فوبیا (ترسهای بیدلیل) زیاد شنیدهایم؛ فوبیای ترس از حشرات، فوبیای تاریکی و ارتفاع، فوبیای تنهایی و سکوت… اما شاید هیچ یک از آن ها، به اندازه ترس از تصمیمگیری، بر زندگی ما سایه ننداخته باشد.
ثبت ديدگاه