ADHD کودکان
ADHD یک اختلال فراگیر در بین کودکان و همچنین در بزرگسالان است. بیش فعالی نقص توجه و یا ADHD با جنب و جوش زیاد، عدم تمرکز، حواس پرتی مشخص میود و ممکن است با اختلالات دیگری مانند اختلال یادگیری همراه باشد.
مقاله مرتبط: تشخیص زود هنگام بیش فعالی و نقص توجه ADHD
مقاله مرتبط: بازی هایی مناسب بچه های بیش فعال (ADHD)
نکاتی برای والدین دارای کودک ADHD
با کودک ADHD خود صحبت کنید و احساس خود را نسبت به او بازگو کنید.
بسیاری از والدین کودکان ADHD بیشتر گفتگوهایشان با فرزندشان پیرامون مسائل و مشکلات رفتاری آن‌هاست و از مکالمه درباره‌ی خود کودک غافل می‌شوند. وقتی این روش ادامه می‌یابد، کودک حس می‌کند زمانی خوب و دوست داشتنی است که تکالیفش را انجام دهد و نقیصه‌هایش برطرف شود؛ اما چون خیلی از اوقات در انجام تکالیف خود دچار مشکل می‌شود یا برخی از ناتوانی‌های خود را تجربه می‌کند، به این باور می‌رسد که دوست‌داشتنی نیست و والدین برای او به‌عنوان یک فرزند، ارزش و محبتی قائل نیستند. باور می‌کند دوست داشتن او مشروط به شرط‌هایی است که خیلی از اوقات فاقد آن است. این باورها موجب احساس تنهایی و بی کسی او می‌شود و بسیاری از اوقات به افسردگی گرایش پیدا می‌کند. برای مقابله با چنین حالتی، والدین باید با کودک حرف بزنند و احساسات مثبتشان را به وی یادآوری کنند، احساساتی که صرف به خاطر فرزند بودن وجود دارد، بدون هیچ قید و شرطی، بنابراین به کودک بگوئید:
- ماه‌ها انتظار تولدش را کشیده‌اید.
- در این مدت به خاطر او غذاها و ویتامین‌های خاصی خورده‌اید.
- از تکان خوردنش در دوره‌ی جنینی احساس شادابی کرده‌اید.
- هنگام تولدش تمام اقدامات لازم را برای ورود او به این دنیا انجام داده‌اید.
- وقتی در آغوشش گرفته‌اید احساس خوشبختی کرده‌اید.
- او دوست داشتنی است.
- او ارزشمند است.
- به خاطر خود او است که در کنارش هستید.
- می‌تواند هر وقت نیاز دارد، تقاضای کمک کند.
- می‌تواند احساساتش را بدون کنترل و سانسور بروز دهد.
- می‌تواند آرزوهایش را بیان کند.
- کودک باشد و کارهای بچه گانه انجام دهد.
- بگوئید از شادابی او لذت می‌برید.
ثبت ديدگاه