بی اشتهایی روانی Anorexia

بی اشتهایی روانی

بی اشتهایی روانی یکی از اختلالات شایع روانشناختی می باشد که نیاز به روان درمانی و خانواده درمانی دارد.

اصطلاح بی اشتهایی روانی ریشه یونانی دارد: An به معنای عدم و Orexia به معنی اشتهاست و عملا در مورد افرادی به کار می رود که از بی اشتهایی روانی رنج می برند و میل به خوردن ندارند. افراد زمانی دچار بی اشتهایی می شوند که به بیماریهایی مانند افسردگی و سردرد، یا بیماریهای مهلکی مانند سرطان مبتلا می شوند به همین دلیل غذا نخوردن به علت بی اشتهایی روانی غیر قابل توجیه است چون در این بیماری اشتها وجود دارد ولی شخص عمدا از خوردن خودداری می کند، و یا به خوردن غذایی اکتفا می کند که ارزش غذایی ناچیزی دارد.

مقاله مرتبط: تست آنلاین اختلال خوردن

مقاله مرتبط: اختلال خوردن چیست؟

بی اشتهایی روانی چیست؟

بی اشتهایی روانی بیش از آن که امتناع واقعی از خوردن باشد، پرهیز از خوردن برای پایین نگه داشتن وزن است. افراد مبتلا به این بیماری می توانند در ظاهر خود را موفق و حتی سالم نشان دهند، چون معمولا افرادی هستند باهوش، مستقل، بسیار موفق و مورد پسند همسالان.

شناسایی و تشخیص مبتلایان به بی اشتهایی روانی همیشه آسان نیست، چون با پوشیدن لباس های گشاد، کاهش بیش از اندازه وزن را پنهان می کنند. افراد دچار بی اشتهایی روانی به محاسبه و کم کردن کالری ها وسواس پیدا می کنند. وسواس آنها معمولا با یک رژیم گرفتن ساده شروع می شود.

هر چند که مبتلایان به این بیماری ادعا می کنند هیچ علاقه ای به غذا خوردن ندارند، اما در حقیقت بخشی از وسواس آنها با خوردن در ارتباط است. آنها بطور مدام درباره غذا صحبت می کنند، همراه با افکار وسواسی نسبت به غذا، وجود آنها با خوردن غرق در گناه می شود. هر چند که آنها همیشه گرسنه هستند اما از اینکه می توانند اشتهای خود را کنترل کنند، احساس غرور می کنند. آنها بر این باورند که اگر اجازه خوردن را به خود بدهند در آن صورت ضعیف و ناتوان محسوب خواهند شد.برخی از این هم فراتر رفته و متقاعد می شوند که لایق خوردن نیستند.

مقاله مرتبط: اختلال خوردن در نوجوانان

افراد دچار بی اشتهایی روانی ، یک اراده آهنی و باور نکردنی در عناد با خود برای خوردن پرورش می دهند، معده آنها دچار ضعف می شود، اما مغزشان اجازه خوردن نمی دهد. آنها اگر به خود اجازه دهند در لحظه ضعف و ناتوانی چیزی بخورند امکان دارد که دیگر قادر نباشند جلو خود را بگیرند. افراد مبتلا به بی اشتهایی روانی، هرچند که بتدریج یاد گرفته اند تا اشتهای خود را کنترل کنند، اما بسیاری از آنها می گویند که احساس می کنیم در آستانه از دست دادن کنترل خویش هستیم.