خشم دخترها

خشم دخترها با پسران متفاوت است و وقتی دختر نوجوانی از روی خشم، مادرش را بی ‌ارزش می‌خواند، به احتمال‌ زیاد به علت خشمی‌ است که او نسبت به خود، احساس می‌کند. از این‌رو، این احساس را روی مادرش، فرافکنی می‌کند. بیش‌تر مواقع، وقتی یک دختر نوجوان، عصبانی می‌شود، نه تنها با آشوب هورمون‌ها و احساس‌هایش رو به‌ روست، بلکه احساس بی‌ارزشی می‌کند. دختر نوجوان در این سن و سال، با یک به هم‌ ریختگی درونی و بیرونی رو به‌ روست. این احساس را که به او دست داده، دوست ندارد و به همین دلیل، احساس خود را روی مادرش، فرافکنی می‌کند. مادری که به او اعتماد دارد، او را می‌شناسد و به شکلی عمیق، او را درک می‌کند.

رویارویی با خشم دخترها


مقاله مرتبط: پرخاشگری نوجوانان


برخورد با خشم دخترها

مادر یک دختر نوجوان باید صبر و شکیبایی زیادی داشته باشد. باید دیدگاهی وسیع داشته باشد و او را به شکلی که لازم است، درک‌ کند. مادر می‌تواند اعتماد و اطمینان دخترش را نسبت به خود، بیش‌تر کند و برای رسیدن به این مهم، لازم است که سرنخ‌ های احساسی و عاطفی او را پیدا کند. مادر مدیر و دانا، خشم دخترها را در این مرحله از زندگی، به حساب در حال رشد بودن او می‌گذارد. البته گاهی وقت‌ها مادر باید به دخترش بیاموزد که خشمش را کنترل کند. این که بیاموزیم خود را کنترل کنیم، بخشی از برنامه‌ ی رسیدن به بلوغ و بزرگی است.

مواقی هست که باید بگذارید دخترتان فریاد بکشد. احساس‌های ناخوشایندش را آن قدر تخلیه کند تا به آرامش برسد. در بسیاری از مواقع، وقتی دختر به شدت خشمگین می‌شود، بهتر است مادرش از صحنه بیرون برود و بگوید: «من نمی‌توانم حرف‌های تو را تحمل کنم. بهتر است که نیم ساعت، تنها بمانم». اگر ترک کردن اتاق، امکان‌پذیر نباشد، شاید چند ثانیه سکوت، نتیجه‌ ی دلخواهی بدهد. برای آن که به دختر‌مان نزدیک‌تر شویم، لازم است به او، آزادی بیش‌تری بدهیم و مسوولیت‌های جدیدی را به او واگذار نماییم.

مرکز روانشناسی اکسیر شهرک غرب