آیا بازی برای تکامل کودک مهم است؟
جواب سوال فوق این است: قطعا! بازی باعث تکامل کودک در زمینه های مختلف می شود. بازی برای رشد اجتماعی، عاطفی، فیزیکی و شناختی کودک اهمیت دارد. بازی، روشی است که کودک به واسطه آن می تواند اندام خودش و دنیای پیرامونش را بهتر بشناسد و البته برای بازی کردن (خصوصا در سال اول تولد) از هر پنج حس خود استفاده می کند.
او ممکن است با خود فکر کند “وقتی این را لمس کنم، چه احساسی دارد؟”، “اگر این را فشار دهم چه صدایی می دهد؟”، “اگر این را بکشَم یا آن را هُل بدهم، چه اتفاقی می افتد؟”، “می توانم چهار دست و پا به آنجا بروم؟” و “خودم را بالای این میز بکشم؟” .جستجو در محیط اطراف، هسته اصلی بازیهای کودک را تشکیل می دهد و البته در ذهن او، هر تجربه ای (حتی پرتاب کردن ظرف آجیل از روی میز بر زمین)، ارزشمند است! متخصصان رشد همیشه تکرار می کنند که: “بازی، کار و شغل کودک است”.
مقاله مرتبط: نقش بازی درمانی در ارتقای توانمندی شناختی
مقاله مرتبط: ویژگی های بازی و محیط بازی
مقاله مرتبط: روان شناسان از بازی بچه ها چه می فهمند؟
تاثیر بازی بر تکامل کودک
با بزرگتر شدن نوزاد و به راه افتادن او، بازیهای او تخیلی تر و پیچیده تر می شوند. کودک از طریق بازی کردن، مهارتها و ویژگیهای کلیدی از قبیل استقلال، خلاقیت، کنجکاوی و حل مسائل را تمرین می کند. همچنین بازی می تواند عرصه مهمی برای بررسی و کشف احساسات و ارزشها و پرورش مهارتهای اجتماعی کودک باشد. شاید مدتها قبل از اینکه کودک شما برای دادن اسباب بازی محبوبش به خواهرش آمادگی پیدا کند، این کار را بارها با یکی از عروسکهایش تمرین کند (اسباب بازی دوست داشتنی اش را به یکی از عروسکهایش بدهد و از او پس بگیرد).
جملات مودبانه ای مانند “لطفا” و “متشکرم” را ممکن است برای اولین بار در یک مهمانی که مهمانهای آن عروسکهایش هستند، بر زبان بیاورد. و بالاخره کدام پدر و مادر می توانند اولین باری که کودک به سراغشان می آید و می گوید: “عروسکم زخمی شده!”، از دادن یک چسب زخم به او خودداری کنند؟!
ثبت ديدگاه